Cele systemu produkcyjnego.docx

Cele systemu produkcyjnego - zapewnienie wymaganego poziomu jakości,niezawodności i nowoczesności wyrobów,

- wzrost produktywności systemu produkcyjnego,

- obniżenie jednostkowych kosztów wytwarzania wyrobu,

- uzyskania możliwie najwyższego poziomu zaspokojenia potrzeb klientów.

Procesy produkcyjne

1. Proces badań i rozwoju wyrobu, zakup licencji, technologii

2. Proces wytwórczy podstawowy (powstają wyroby)

3. Proces wytwórczy pomocniczy (eksploatacja maszyn, remonty, usuwanie odpadów)

4. Proces obsługi wytwarzania (administracja, księgowość, BHP, ochrona)

5. Proces magazynowania oraz dystrybucji wyrobów, obsługa klienta, serwis producenta

FUNKCJONALNA

• dominują zależności funkcjonalne nad hierarchicznymi,

• specjalizacja stanowisk kierowniczych w realizacji określonych funkcji,

• prawo poszczególnych kierowników funkcjonalnych do bezpośredniego ingerowania w pracę wykonawców,

• każdy z pracowników podlega wielu kierownikom funkcjonalnym.

ZALETY: - planowe wprowadzenie daleko posuniętego podziału pracy i specjalizacji również w sferze kierowania,

- zdolność szybkiego reagowania na zmienioną sytuację systemu,- możliwość korzystania przez wykonawców z kompetentnej rady przełożonych funkcjonalnych.

WADY: - trudności w rozstrzyganiu zakresu kompetencji i odpowiedzialności kierowników funkcjonalnych,

- możliwość otrzymania przez wykonawców sprzecznych poleceń,- naruszenie zasady jednoosobowego kierownictwa,

- skomplikowana sieć informacyjna.

PROJEKTOWA

• składa się z zespołów projektowych powoływanych do realizacji określonych zadań ,• zespoły te mogą spełniać wiele funkcji, np. analityczno - diagnostyczne, wdrożeniową, organizatorską czy techniczno - ekonomiczną oraz mieć różny zasięg.ZALETY: • wykorzystanie fachowej wiedzy specjalistów, • bezpośrednie kontakty między członkami zespołu projektowego i zespołowe rozwiązywania problemów,

• krótkie drogi komunikacyjne i szybki podejmowanie decyzji,

• dużą elastyczność i szybkość reagowania na nowe problemy,

WADY: • trudność w precyzyjnym ustaleniu zakresów uprawnień i odpowiedzialności zespołów projektowych i organizacji macierzystej, • niebezpieczeństwo autonomizacji grup projektowych i tworzenia zależności hierarchicznych między nimi

MACIERZOWA łączy cechy struktury funkcjonalnej i projektowej, a w zależności od rangi i uprawnień kierownika projektu, określana jest jako struktura macierzowa

silna, zrównoważona lub słaba.

ZALETY:  • wprowadzenie zasady wzajemnej kontroli i równowagi miedzy  elementami struktury,

• zachęcenie pracowników do współpracy,

• rozwiązywanie konfliktów i koordynacja działań pokrewnych.

WADY:  • jest organizacją trudną do zarządzania z powodu dużego  rozbudowania,  • nieproporcjonalnie wiele czasu należy przeznaczyć na proces  negocjacyjny i podejmowanie decyzji (niezbędne jest uzyskanie zgody  wielu podmiotów),

• powoduje zwiększenie zbiurokratyzowania struktury,

• może hamować kreatywność członków organizacji

Partia produkcyjna to liczba detali (zespołów wykonywanych w  ścisłej kolejności przy jednorazowym nakładzie czasu

przygotowawczo – zakończeniowego na każdą z

występujących w procesie technologicznym operacji.

Serie produkcyjne (w odniesieniu do wyrobów finalnych):

- seria konstrukcyjna (wyroby o identycznej konstrukcji),

- seria informacyjna (w celu sprawdzenia parametrów

techniczno- eksploatacyjnych),

- seria próbna (przed właściwą produkcją, sprawdzenie

technologii, oprzyrządowania).

Zadanie godzinowe (zg) – nazywane zadaniem produkcyjnym lub  godzinowym tempem produkcji.

Możliwość godzinowa (mg) – nazywana możliwością produkcyjną stanowiska  roboczego to liczba wyrobów jaką stanowisko może wykonać w ciągu jednej

godziny mg= 1/tj [szt./h] lub mg = 60/tj [szt./min]

Takt produkcji (τ) – to czas między spływem dwóch kolejnych wyrobów, jest odwrotnością zadania godzinowego τ = F/I [h/szt.], gdzie F oraz I jak wyżej

Współczynnik obciążenia stanowiska roboczego (n) – stopień zajęcia  stanowiska przy wykonaniu określanej detalooperacji w ciągu godziny  n = zg/mg, gdzie zg i mg jak wyżej  Współczynnik obciążenia robotnika – stopień zajęcia robotnika określoną  detalooperacją w ciągu godziny

Cele systemu produkcyjnego - zapewnienie wymaganego poziomu jakości,niezawodności i nowoczesności wyrobów,

- wzrost produktywności systemu produkcyjnego,

- obniżenie jednostkowych kosztów wytwarzania wyrobu,

- uzyskania możliwie najwyższego poziomu zaspokojenia potrzeb klientów.

Procesy produkcyjne

1. Proces badań i rozwoju wyrobu, zakup licencji, technologii

2. Proces wytwórczy podstawowy (powstają wyroby)

3. Proces wytwórczy pomocniczy (eksploatacja maszyn, remonty, usuwanie odpadów)

4. Proces obsługi wytwarzania (administracja, księgowość, BHP, ochrona)

5. Proces magazynowania oraz dystrybucji wyrobów, obsługa klienta, serwis producenta

FUNKCJONALNA

• dominują zależności funkcjonalne nad hierarchicznymi,

• specjalizacja stanowisk kierowniczych w realizacji określonych funkcji,

• prawo poszczególnych kierowników funkcjonalnych do bezpośredniego ingerowania w pracę wykonawców,

• każdy z pracowników podlega wielu kierownikom funkcjonalnym.

ZALETY: - planowe wprowadzenie daleko posuniętego podziału pracy i specjalizacji również w sferze kierowania,

- zdolność szybkiego reagowania na zmienioną sytuację systemu,- możliwość korzystania przez wykonawców z kompetentnej rady przełożonych funkcjonalnych.

WADY: - trudności w rozstrzyganiu zakresu kompetencji i odpowiedzialności kierowników funkcjonalnych,

- możliwość otrzymania przez wykonawców sprzecznych poleceń,- naruszenie zasady jednoosobowego kierownictwa,

- skomplikowana sieć informacyjna.

PROJEKTOWA

• składa się z zespołów projektowych powoływanych do realizacji określonych zadań ,• zespoły te mogą spełniać wiele funkcji, np. analityczno - diagnostyczne, wdrożeniową, organizatorską czy techniczno - ekonomiczną oraz mieć różny zasięg.ZALETY: • wykorzystanie fachowej wiedzy specjalistów, • bezpośrednie kontakty między członkami zespołu projektowego i zespołowe rozwiązywania problemów,

• krótkie drogi komunikacyjne i szybki podejmowanie decyzji,

• dużą elastyczność i szybkość reagowania na nowe problemy,

WADY: • trudność w precyzyjnym ustaleniu zakresów uprawnień i odpowiedzialności zespołów projektowych i organizacji macierzystej, • niebezpieczeństwo autonomizacji grup projektowych i tworzenia zależności hierarchicznych między nimi

MACIERZOWA łączy cechy struktury funkcjonalnej i projektowej, a w zależności od rangi i uprawnień kierownika projektu, określana jest jako struktura macierzowa

silna, zrównoważona lub słaba.

ZALETY:  • wprowadzenie zasady wzajemnej kontroli i równowagi miedzy  elementami struktury,

• zachęcenie pracowników do współpracy,

• rozwiązywanie konfliktów i koordynacja działań pokrewnych.

WADY:  • jest organizacją trudną do zarządzania z powodu dużego  rozbudowania,  • nieproporcjonalnie wiele czasu należy przeznaczyć na proces  negocjacyjny i podejmowanie decyzji (niezbędne jest uzyskanie zgody  wielu podmiotów),

• powoduje zwiększenie zbiurokratyzowania struktury,

• może hamować kreatywność członków organizacji

Partia produkcyjna to liczba detali (zespołów wykonywanych w  ścisłej kolejności przy jednorazowym nakładzie czasu

przygotowawczo – zakończeniowego na każdą z

występujących w procesie technologicznym operacji.

Serie produkcyjne (w odniesieniu do wyrobów finalnych):

- seria konstrukcyjna (wyroby o identycznej konstrukcji),

- seria informacyjna (w celu sprawdzenia parametrów

techniczno- eksploatacyjnych),

- seria próbna (przed właściwą produkcją, sprawdzenie

technologii, oprzyrządowania).

Zadanie godzinowe (zg) – nazywane zadaniem produkcyjnym lub  godzinowym tempem produkcji.

Możliwość godzinowa (mg) – nazywana możliwością produkcyjną stanowiska  roboczego to liczba wyrobów jaką stanowisko może wykonać w ciągu jednej

godziny mg= 1/tj [szt./h] lub mg = 60/tj [szt./min]

Takt produkcji (τ) – to czas między spływem dwóch kolejnych wyrobów, jest odwrotnością zadania godzinowego τ = F/I [h/szt.], gdzie F oraz I jak wyżej

Współczynnik obciążenia stanowiska roboczego (n) – stopień zajęcia  stanowiska przy wykonaniu określanej detalooperacji w ciągu godziny  n = zg/mg, gdzie zg i mg jak wyżej  Współczynnik obciążenia robotnika – stopień zajęcia robotnika określoną  detalooperacją w ciągu godziny

Cele systemu produkcyjnego - zapewnienie wymaganego poziomu jakości,niezawodności i nowoczesności wyrobów,

- wzrost produktywności systemu produkcyjnego,

- obniżenie jednostkowych kosztów wytwarzania wyrobu,

- uzyskania możliwie najwyższego poziomu zaspokojenia potrzeb klientów.

Procesy produkcyjne

1. Proces badań i rozwoju wyrobu, zakup licencji, technologii

2. Proces wytwórczy podstawowy (powstają wyroby)

3. Proces wytwórczy pomocniczy (eksploatacja maszyn, remonty, usuwanie odpadów)

4. Proces obsługi wytwarzania (administracja, księgowość, BHP, ochrona)

5. Proces magazynowania oraz dystrybucji wyrobów, obsługa klienta, serwis producenta

FUNKCJONALNA

• dominują zależności funkcjonalne nad hierarchicznymi,

• specjalizacja stanowisk kierowniczych w realizacji określonych funkcji,

• prawo poszczególnych kierowników funkcjonalnych do bezpośredniego ingerowania w pracę wykonawców,

• każdy z pracowników podlega wielu kierownikom funkcjonalnym.

ZALETY: - planowe wprowadzenie daleko posuniętego podziału pracy i specjalizacji również w sferze kierowania,

- zdolność szybkiego reagowania na zmienioną sytuację systemu,- możliwość korzystania przez wykonawców z kompetentnej rady przełożonych funkcjonalnych.

WADY: - trudności w rozstrzyganiu zakresu kompetencji i odpowiedzialności kierowników funkcjonalnych,

- możliwość otrzymania przez wykonawców sprzecznych poleceń,- naruszenie zasady jednoosobowego kierownictwa,

- skomplikowana sieć informacyjna.

PROJEKTOWA

• składa się z zespołów projektowych powoływanych do realizacji określonych zadań ,• zespoły te mogą spełniać wiele funkcji, np. analityczno - diagnostyczne, wdrożeniową, organizatorską czy techniczno - ekonomiczną oraz mieć różny zasięg.ZALETY: • wykorzystanie fachowej wiedzy specjalistów, • bezpośrednie kontakty między członkami zespołu projektowego i zespołowe rozwiązywania problemów,

• krótkie drogi komunikacyjne i szybki podejmowanie decyzji,

• dużą elastyczność i szybkość reagowania na nowe problemy,

WADY: • trudność w precyzyjnym ustaleniu zakresów uprawnień i odpowiedzialności zespołów projektowych i organizacji macierzystej, • niebezpieczeństwo autonomizacji grup projektowych i tworzenia zależności hierarchicznych między nimi

MACIERZOWA łączy cechy struktury funkcjonalnej i projektowej, a w zależności od rangi i uprawnień kierownika projektu, określana jest jako struktura macierzowa

silna, zrównoważona lub słaba.

ZALETY:  • wprowadzenie zasady wzajemnej kontroli i równowagi miedzy  elementami struktury,

• zachęcenie pracowników do współpracy,

• rozwiązywanie konfliktów i koordynacja działań pokrewnych.

WADY:  • jest organizacją trudną do zarządzania z powodu dużego  rozbudowania,  ...