EdW 08 2000.pdf

(3505 KB) Pobierz
Poczta
W rubryce „Poczta” zamieszczamy fragmenty Waszych listów oraz
nasze odpowiedzi na pytania i propozycje. Elektronika dla Wszyst−
kich to nasze wspólne pismo i przez tę rubrykę chcemy zapewnić
jak najżywszy kontakt redakcji z Czytelnikami. Prosimy o listy
z oczekiwaniami w stosunku do nas, z propozycjami tematów do
opracowania, ze swoimi problemami i pytaniami. Postaramy się
w miarę możliwości spełnić Wasze oczekiwania.
Specjalną częścią „Poczty” jest kącik tropicieli chochlika drukar−
skiego „Errare humanum est”. Wśród Czytelników, którzy nadeślą
przykłady błędów, będą co miesiąc losowane nagrody w postaci ki−
tów z serii AVT−2000. Piszcie więc do nas, bardzo cenimy Wasze li−
sty, choć nie na wszystkie możemy szczegółowo odpowiedzieć.
Jest to nasza wspólna rubryka, dlatego będziemy się do Was zwra−
cać po imieniu, bez względu na wiek.
Pozdrawiamy: Michała Maczużaka ze Starej Góry, Grzegorza
Bentkowskiego z Nowego Dworu Maz., Wiktora Błacza z Jeleniej
Góry, Kajetana Jozefowskiego z Surick Dorsten, Tomasza Kimsę
z Białej Podlaskiej, Andrzeja Terlikowskiego z Radomia, Adria−
na Dubiela z Oświęcimia, Mateusza Gzellę z Gdańska, Wiernego
Czytelnika (dziękujemy za pocztówkę z Gujany Francuskiej)
i Maćka Karpiuka.
mi do gustu. Mam nadzieję, że będzie on zwiększał swoją objętość na
łamach EdW. Oprócz Waszego miesięcznika przeglądam jeszcze inne
o tematyce elektronicznej. Ale takiego miesięcznika, o kolorowej sza−
cie i nie mającego mnóstwa reklam, jak EdW nie znam. Nie mam du−
żych możliwości finansowych, dlatego moje urządzenia elektroniczne,
tzn. takie, które sam wykonałem, nie stanowią dużej listy. Te, które
stworzyłem są zbudowane w przeważającej mierze na podstawie ar−
tykułów z Waszych łam. Kończąc, dziękuję za wprowadzenie innej
Uwagi do rubryki Errare humanum est przysłali ostatnio: Paweł Zie−
liński z Nowej Sarzyny, Łukasz Podgórnik z Dąbrowy Tarnow−
skiej, Zbigniew Meus z Czernichowa i Krzysztof Gedroyć ze Sta−
nisławowa.
REKLAMA · REKLAMA · REKLAMA · REKLAMA
Cieszy nas stale zwiększająca się liczba prenumeratorów, a co za tym
idzie także i uczestników BASCOM College. Bardzo prosimy tych,
którzy zapisują się do szkoły BASCOM College , za pośrednictwem
poczty e−mail, o to, aby zgłoszenia przesyłali bezpośrednio do działu
prenumeraty prenumerata@avt.com.pl a nie na naszą skrzynkę
edw@edw.com.pl . Przyspieszy to załatwianie spraw, a nam ułatwi
życie. Odbieramy wiele zgłoszeń do BASCOM College i musimy je
przekierowywać na skrzynkę prenumeraty. Listy związane z zama−
wianiem kserokopii artykułów z EdW lub zamówienia Prasa także
powinny być wysyłane na adres prenumerata@avt.com.pl.
Zawsze przed wysłaniem e−maila warto zastanowić się, do jakiego
działu AVT powinien on dotrzeć. Trafia do nas wiele listów, które po−
winny być wysłane np. do działu handlowego dhavt@avt.com.pl .
Oczywiście, jeśli do naszej skrzynki trafią e−maile nie związane
z bezpośrednią działalnością naszej redakcji EdW, przekierujemy je
tam, gdzie trzeba. Z góry dziękujemy za współpracę.
A oto fragment jednej z licznych próśb: Proszę o przesłanie mi sche−
matów wraz z krótkim opisem działania najprostszych zasilaczy im−
pulsowych. Z parametrów interesuje mnie tylko napięcie wyjściowe.
Reszta parametrów dowolna. Proszę o jak najszybsze zrealizowanie
mojej prośby. Z góry dziękuję.
Z przykrością stwierdzamy, że nie jesteśmy w stanie spełniać tego ty−
pu oczekiwań. Gdybyśmy chcieli zrealizować wszystkie takie prośby,
Redakcja zajmowałaby się wyłącznie wyszukiwaniem materiałów,
ich selekcją i wysyłką, a nie tworzeniem miesięcznika.
A teraz kilka fragmentów listów, które niewątpliwie pobudzają do
myślenia:
Szanowna Redakcjo!
Nazywam się Sylwester Niemyjski. Pochodzę z małej wsi w woj.
Podlaskim. Jednak obecnie większość czasu przebywam w stolicy te−
goż województwa − Białymstoku, gdyż tutaj się uczę. Jestem w IV kla−
sie Technikum Elektrycznego, w zawodzie technik elektronik. Od roku
'97 czytam Wasze pismo i oceniam je jako bardzo ciekawe. Ostatnio
wprowadziliście cykl: Magazyn Elektroniki Użytkowej, który przypadł
8
Elektronika dla Wszystkich
823158054.028.png 823158054.029.png 823158054.030.png 823158054.031.png 823158054.001.png 823158054.002.png 823158054.003.png 823158054.004.png
 
Poczta
rozrywki − krzyżówek. Lubię rozwiązywać te "łamigłówki". Postano−
wiłem sam stworzyć jedną i o dziwo nie zajęło mi to dużo czasu. Tyl−
ko z jednym "mankamentem", uważam, że elektronicy nie żyją samą
elektroniką i część haseł jest "popularna".
nam coś od życia, a układy typu "Pipek Dręczyciel" dają nam ku te−
mu doskonałą sposobność. W większości przypadków "torturowany"
nie będzie miał nam tego za złe. Tak na marginesie − nie powinien Pan
na forum EdW publicznie obrażać p.Wojnowskiego nazywając go nie−
dojrzałym psychicznie. Czy w takim razie pan Zbigniew Raabe także
jest niedojrzały psychicznie??? Teraz oświadczenie: dziękuję i proszę
o więcej...
Sylwek
Szanowna Redakcjo (EdW?)
(..) Bardzo mnie drażnią te krzyżówki. Czy nie szkoda miejsca? Może
by tak zamiast niej kącik “prozy elektronicznej”. Dobrym pomysłem
byłyby też horoskopy. Np. Baran − nie montuj od poniedziałku do śro−
dy, ponieważ grozi Ci poparzenie. Koziorożec – uważaj na półkę nad
Twoim stanowiskiem. A ten konkurs dla bystrzaków “Co to jest?”, no
właśnie co to jest test dla oczu, po przeczytaniu odcinka MEU, który
jest rozbudowany do granic rozsądku. (...)
Zawiedziony z Podkarpacia
Mirosław Kopera
Z poważaniem
Cezary Dylewski
List pana Wronowskiego zamieszczony w EdW 5/2000 na stronie
10 to głos przeciwników "pipków". Cała ta grafomania kto za, kto
przeciw jest niecelowa. Spór kojarzy mi się z tradycyjną już kłótnią na
temat pornografii. Prawicowa część − konserwatywnie obstawa przy
twierdzeniu, że naród jest głupi i trzeba zakazać, aby zmądrzał; libe−
rałowie (lub realiści, jak kto woli) pozostawiają wolność wyboru każ−
demu człowiekowi (jedyny słuszny wyjątek − nie demoralizować osób
niepełnoletnich) − tak jak w sprawach religii.
Proponuję już więcej nie roztrząsać "sprawy pipków". Nie mam
nic do pana Raabe. Nie mam nic przeciwko "pipkom". Przeciwników
się nie przekona, zwolenników nie zniechęci. Przeciwnikom życzę
większego poczucia humoru, zwolennikom umiaru (nie podkładać
dręczycieli poważnym lub/i schorowanym osobom).
Pod ostrzeżeniem: "Nie czyń drugiemu, co tobie niemiłe" pod−
pisuję się obiema rękami. A jeśli chodzi o układy dręczące, to wy−
konujcie je setki razy. Pod jednym warunkiem: podkładajcie tylko
tym, o których wiecie ze 100% pewnością, że mają poczucie hu−
moru. To podstawowa zasada. W przeciwnym wypadku powiększy
się grono wrogów "pipków", czego sobie i Wam − zwolennikom nie
życzy:
Szanowna Redakcjo!
Mam 13 lat, numer EdW 5/2000 jest moim pierwszym numerem, lecz
bardzo, bardzo, bardzo mi się podoba! I na pewno zacznę go zbierać.
Chmm − żeby było więcej ludzi jak Piotr Górecki.
Adrian Dubiel z Oświęcimia
Szanowna Redakcjo!
Nazywam się Cezary Dylewski, mam 17 lat. Na początku chciał−
bym najserdeczniej pozdrowić całą Redakcję Elektroniki dla Wszyst−
kich. Pierwszą sprawę, jaką chciałbym poruszyć jest BASCOM − to−
talny odjazd. Jestem pełen podziwu. TAK TRZYMAĆ. (...)
W dalszej części nawiążę do listu pana Wronowskiego, który kry−
tykuje układy "pipkopodobne".
"Kolego po fachu" (jeśli mogę tak powiedzieć), elektronicy nie mo−
gą być smutasami i zagłębiać się tylko w swoje kabelki. Należy się
Dariusz Knull
REKLAMA · REKLAMA · REKLAMA · REKLAMA · REKLAMA · REKLAMA · REKLAMA
823158054.005.png 823158054.006.png 823158054.007.png 823158054.008.png 823158054.009.png
 
Skrzynka
Porad
W rubryce przedstawiane są odpowiedzi na pytania nade−
słane do Redakcji. Są to sprawy, które naszym zdaniem
zainteresują szersze grono czytelników.
Jednocześnie informujemy, że Redakcja nie jest w stanie
odpowiedzieć na wszystkie nadesłane pytania, dotyczące
różnych drobnych szczegółów.
1. Czy układ CMOS 4047 może dawać na wyjściu sygnał
sinusoidalny?
2. Jeśli nie, to jak zamienić prostokąt na sinusoidę?
3. Czy układ 4047 można stabilizować kwarcem? A może
nie potrzeba? Czy można go wykorzystać jako generator
50Hz w zegarze?
Ad 1. Nie może. Kostka 4047 to generator impulsowy. Na wszystkich
trzech wyjściach występują sygnały prostokątne.
Ad 2. Zamiana prostokąta na sinusoidę jest dość prosta, ale tylko
w przypadku, gdy częstotliwość jest stała. Wystarczy zastosować sku−
teczny filtr dolnoprzepustowy lub lepiej pasmowy i odfiltrować wy−
ższe harmoniczne.
W przypadku prostokąta o zmieniającej się częstotliwości jest to
bardzo trudne do wykonania, wręcz nieopłacalne. Stosunkowo prosta
i wykorzystywana w praktyce jest zamiana przebiegu trójkątnego na
sinusoidalny. Zazwyczaj stosuje się wtedy wzmacniacz operacyjny
z odpowiednią pętlą sprzężenia zwrotnego.
Ad 3. Układ 4047 ma obwody wewnętrzne zaprojektowane specjal−
nie do współpracy z elementami RC. Nie ma sensu podłączać do nie−
go kwarcu. Generator kwarcowy można zrealizować na dowolnej
bramce lub inwertorze (4011, 4001, 4069).
Autorowi pytania nie chodzi jednak o jakikolwiek generator kwar−
cowy, tylko o możliwość wykonania stabilnego generatora 50Hz dla
zegara cyfrowego z użyciem kostki 4047. Nie jest to dobry pomysł,
bo choć kostka ta należy do najstabilniejszych generatorów RC, do−
kładność i stabilność nie wystarcza dla zegara.
W praktyce do wytwarzania stabilnego sygnału 50Hz czy 100Hz
wykorzystuje się kostkę 4060 z popularnym kwarcem 3,27MHz. Sy−
gnał z ostatniego wyjścia trzeba jeszcze podzielić wykorzystując na
przykład układ 4013 pracujący jako przerzutnik T.
Czym różni się układ 4011 od 4093?
Funkcje logiczne i układ wyprowadzeń są identyczne, więc w ogrom−
nej większości przypadków można je stosować wymiennie. Układ
CMOS 4011 jest klasyczną bramką NAND, natomiast kostka CMOS
4093 ma dodatkowo wejścia z obwodem histerezy (tzw. wejścia z ob−
wodem Schmitta).
Różnice te są istotne w przypadku budowy generatorów i współ−
pracy z obwodami, gdzie sygnały zmieniają się powoli.
Jaką różnicę robi, jeśli we wzmacniaczu operacyjnym
w obwodzie sprzężenia zwrotnego zastosuję wartości
1M i 220k zamiast 100k i 22k?
Spotkałem w mądrej książce skomplikowany wzór, ale po obli−
czeniach i tak wzmocnienie wyszło praktycznie takie samo.
Wchodzą tu w grę trzy główne sprawy: pojemności montażowe, prą−
dy polaryzacji wejść, szumy.
Przy dużych wartościach rezystorów pojemności montażowe two−
rzą filtr ograniczający pasmo od góry – problem istotny już przy wy−
ższych częstotliwościach pasma akustycznego.
Prądy polaryzacji wejść wywołują na dużych rezystancjach zna−
czące spadki napięć, co zmniejsza precyzję wzmacniacza.
Przy dużych rezystancjach rosną szumy wzmacniacza.
Dlatego w większości przypadków należy zastosować mniejsze
wartości rezystorów: 100k
i 22k
, albo nawet 10k
i 2,2k
.
Chcę zastosować wspólny radiator dla dwóch układów
LM3886. Czy lepiej zastosować przekładki mikowe
i podłączyć radiator do masy, czy lepiej nie stosować pod−
kładek, a odizolować radiator od reszty układu?
Każde z rozwiązań ma wady i zalety. A cały problem bierze się z faktu,
że praktycznie we wszystkich wzmacniaczach mocy (i innych układach
mocy) wkładka radiatorowa jest wewnętrznie podłączona do obwodu
o najniższym (najbardziej ujemnym) napięciu w układzie. W przypadku
wzmacniaczy samochodowych, zasilanych pojedynczym napięciem, nie
ma problemu, bo jest to obwód masy. W przypadku wzmacniaczy zasi−
lanych napięciem symetrycznym jest to ujemna szyna zasilania.
Zastosowanie podkładek izolacyjnych (np. mikowych lub lepiej z gu−
my silikonowej) pozwala dołączyć radiator do masy, co pozwoli uniknąć
problemów w przypadku przypadkowych zwarć wewnątrz obudowy. Jest
to rozwiązanie w pewnym sensie eleganckie (stosowane w profesjonal−
nym sprzęcie), ma jednak pewną wadę, którą powinni uwzględnić wszy−
Co to jest wzmacniacz klasy G?
Czytelnik, który nadesłał to pytanie, zapewne natknął się na okre−
ślenie “klasa G” w literaturze dotyczącej nowoczesnych wzmac−
niaczy mocy audio. Generalnie, klasa wzmacniacza wskazuje, jak
pracuje (niekiedy także jak jest zbudowany) stopień wyjściowy,
bezpośrednio współpracujący z głośnikiem. Określenie klasa
wzmacniacza nic nie mówi o elementach czynnych, użytych do je−
go budowy – czy to są lampy, tranzystory bipolarne, IGBT czy
MOSFET−y.
Więcej informacji na ten temat będzie można znaleźć w jednym
z najbliższych numerów EdW w dziale MEU.
10
Elektronika dla Wszystkich
823158054.010.png 823158054.011.png 823158054.012.png 823158054.013.png 823158054.014.png 823158054.015.png 823158054.016.png
Skrzynka porad
scy, którzy chcą ze sprzętu “wycisnąć” jak najwięcej mocy. Podkładki
zwiększają rezystancję termiczną, co w pewnych przypadkach ograniczy
maksymalną moc – przy dłuższym ciągłym obciążeniu wewnętrzne ob−
wody zabezpieczenia termicznego będą szybciej wyłączać układ.
Dlatego mniej eleganckie rozwiązanie, w pełni dopuszczalne
w amatorskich konstrukcjach, polegające na odizolowaniu radiatorów
od masy, można polecić tym, którym chcą wykorzystać każdy wat
mocy przy długotrwałym silnym obciążeniu.
Natomiast we wzmacniaczu do użytku domowego można stoso−
wać podkładki izolacyjne, bo wzmacniacz taki będzie pracował z nie−
wielką średnią mocą.
Natomiast przy mniejszych prądach można stosować dowolne ła−
dowarki. Generalnie, przy ładowaniu prądem nie większym niż C/10
(w tym wypadku 150mA) akumulatorkom nic nie grozi nawet
w przypadku omyłkowego zbyt długiego ładowania.
Przy ładowaniu większym prądem (C/5...C/3, czyli w tym wypad−
ku 300...500mA) należy zadbać, by do akumulatora władować nie
więcej niż 140...150% pojemności nominalnej. Osiąga się to zazwy−
czaj przez stosowanie timerów. Przy bardzo dużych prądach
(C/2...2C) timer nie wystarczy – należy stosować specjalizowane ła−
dowarki z zabezpieczeniem termicznym, określające stopień nałado−
wania na podstawie przebiegu napięcia i temperatury. W literaturze
można znaleźć wiele schematów specjalizowanych ładowarek tego
typu, jednak ich poprawna i bezpieczna praca zależy także od wyko−
nania mechanicznego, a nie tylko układu elektronicznego. Dlatego
mniej zaawansowanym nie zaleca się budowy ładowarek do pracy
z dużymi prądami (C/2...2C). Powinni oni stosować albo bezpieczne
ładowanie prądem C/10 przez 14 godzin, albo ładowanie trochę wy−
ższym prądem z wykorzystaniem timera. W każdym przypadku cho−
dzi o to, by iloczyn czasu i prądu ładowania wynosił 140...150% po−
jemności nominalnej akumulatora.
Kupiłem akumulatorki NiMH firmy BASF o pojemności
1500mAh. Jest na nich napisane mniej więcej tak: Nor−
malne ładowanie to 14h 150mA. Szybkie ładowanie. Ła−
dować tylko w ładowarce BASF Double Energy.
Czy to znaczy, że nie mogę ich ładować w ładowarce z EdW, czy
jest to tylko slogan firmy? Czy można ładować akumulatorki
NiMH w ładowarce dla akumulatorków NiCd?
Akumulatory NiMH można ładować w ładowarkach przeznaczonych
dla akumulatorów NiCd. Najprawdopodobniej trzeba będzie tylko
wydłużyć czas ładowania, by władować potrzebną ilość ładunku
(140...150% pojemności nominalnej akumulatorka).
Zapis o ładowaniu tylko w firmowej ładowarce dotyczy szybkiego ła−
dowania, zapewne w zadziwiająco krótkim czasie 1...2 godzin. Przy ta−
kim szybkim ładowaniu dużym prądem istnieje ryzyko uszkodzenia a na−
wet eksplozji, wiec nic dziwnego, że firma zaleca swoją sprawdzoną ła−
dowarkę, wyposażoną w niezbędną automatykę i czujnik temperatury.
Czy można przerobić monitor prądu z EdW 12/99 str. 69,
by pokazywał wartość prądu w amperach?
Teoretycznie tak − wystarczy dobrać wartości rezystorów. W prakty−
ce zdecydowanie nie, bo przez każdy tranzystor i każdą z diod LED
popłynąłby prąd 1A, a jak wiadomo, diody LED takiego prądu nie
wytrzymają. Układ ma rację bytu, gdy prąd każdej z diod wynosi
1...20mA.
REKLAMA · REKLAMA · REKLAMA · REKLAMA · REKLAMA · REKLAMA · REKLAMA
Z
E
S
Z
Y
T
Y
S
E
R
W
I
S
O
W
E 21z‡
KS−991101 ZESZYTYSERWISOWE 1 − SPECYFIKACJAMAGISTR.I2 C
KS−991102 ZESZYTYSERWISOWE 2 − KATALOG PAMIĘCI EEPROM
KS−200106 ZESZYTYSERWISOWE 3 − OZNACZENIAKODOWE ELEMENTÓWSMD
KS−200501 ZESZYTYSERWISOWE 4 − PRZEŁĄCZNIKI SYGNAŁÓWWSPRZĘCIEAUDIO − VIDEO
K ÓÓ
T
R
Y
B
Y
S
E
R
W
I
S
O
W
E
O
D
B
I
O
R
N
I
W
H 21z‡
T
E
L
E
W
I
Z
Y
J
N
Y
C
KS−991103 TRYBY SERWISOWE ODBIORNIKÓW TELEWIZYJNYCH 1 21 zł
BLAUPUNKT, DUAL, GOLDSTAR, GRAETZ, GRUNDIG, HANSEATIC, ITT, JVC, LOEWE, MITSUBISHI, PALLADIUM, PANASONIC, PHILIPS, SAMSUNG, SHAUB
LORENZ, SCHNEIDER, SIEMENS, SONY.
KS−991104 TRYBY SERWISOWE ODBIORNIKÓW TELEWIZYJNYCH 2 21 zł
AKAI, CURTIS, DUAL, GRAETZ, GRUNDIG, HANSEATIC, HITAHI, ITT, JVC, LIFETEC, LOEWE, LUXOR, NOKIA, NORDMENDE, PHILIPS, SABA, SALORA, SAM−
SUNG, SANYO, SCHNEIDER, SELECO, SHARP, SONY, TELEFUNKEN, THOMSON
KS−991105 TRYBY SERWISOWE ODBIORNIKÓW TELEWIZYJNYCH 3 21 zł
BLAUPUNKT, DUAL, GOLDSTAR, GRAETZ, GRUNDIG, HANSEATIC, ITT, JVC, LOEWE, MITSUBISHI, PALLADIUM, PANASONIC, PHILIPS, SAMSUNG, SHAUB
LORENZ, SCHNEIDER, SIEMENS, SONY
KS−991106 TRYBY SERWISOWE ODBIORNIKÓW TELEWIZYJNYCH 4 21 zł
BEKO, HITACHI, KENDO, MEDION, NOKIA, NORDMENDE, OCEANIC, ORION, PANASONIC, PHILIPS, PROSONIC, SALORA, SANYO, SEG,
SONOLOR, SONY, TOSHIBA,UNIWERSUM.
KS−200603 TRYBY SERWISOWE ODBIORNIKÓW TELEWIZYJNYCH 5 21 zł
BELART, GRUNDIG, ITT − NOKIA, JVC, LOEWE, PANASONIC, PHILIPS, PROSONIC, QUELLE, SAMSUNG, SALORA, SANYO, SHARP,
SONOLOR, SONY, TELEFUNKEN, TOSHIBA, UNIVERSUM.
Zakupów można dokonywać za zaliczeniem pocztowym lub w sklepach firmowych AVT. Bliższe informacje na stronach z ofertą.
11
Elektronika dla Wszystkich
823158054.017.png 823158054.018.png 823158054.019.png 823158054.020.png 823158054.021.png 823158054.022.png 823158054.023.png 823158054.024.png
 
S ł łowo ws t tępne do ser i i i i
Projekty − 3000“
Inaugurując nową serię projektów,
której nazwa kojarzy się z wkracza−
niem w trzecie tysiąclecie z techniką
mikroprocesorową, chcemy podzielić
się z naszymi Czytelnikami kilkoma
uwagami wstępnymi.
3. Zakupić zaprogramowany procesor i zmon−
tować układ traktując procesor jako „czarną
skrzynkę“.
Wiemy, że niektórzy Czytelnicy odczuwają
lęk przed układami programowalnymi, głownie
procesorami. Spróbujmy wymienić przyczyny
tego lęku iocenić ich bezzasadność:
1. Obawiacie się, jak wszyscy ludzie, nieznane−
go iczegoś tak zupełnie innego od znanej wam
dotąd elektroniki. Instynktownie czujecie obawę
przed przejściem na zupełnie nowy tok rozumo−
wania, na myślenie strukturalne, które musi za−
stąpić analizowanie schematów. Jednak w mo−
mencie przełamania pierwszych oporów i napi−
sania pierwszego programu te uprzedzenia na−
tychmiast znikają. Zastanówcie się, co jest pro−
stsze: budowanie skomplikowanego urządzenia,
zawierającego kilkadziesiąt układów scalonych,
czy też napisanie kilku linijek programu iumie−
szczenie zaprogramowanego procesora w bar−
dzo prostym konstrukcyjnie urządzeniu?
2. Istnieje też nieuzasadnione przekonanie owyso−
kich cenach układów opartych na procesorach.
Być może, tak było kiedyś, na początku ery mikro−
procesorów. Obecnie ceny tych podzespołów są
już bardzo niskie, iprawie każde urządzenie wyko−
nane wtechnice mikroprocesorowej jest tańsze od
jego odpowiednika wykonanego wtechnice “kla−
sycznej”. Cena układu elektronicznego to przecież
nie tylko cena podzespołów, ale także, anawet nie−
kiedy przede wszystkim, cena płytki obwodu dru−
kowanego. Płytka układu mikroprocesorowego za−
wsze będzie mniejsza itym samym tańsza od płyt−
ki układu “klasycznego”. Nie można też zapomi−
nać, że procesor może być wykorzystywany prak−
tycznie dowolną ilość razy ijeżeli jakieś wykona−
ne na nim urządzenie znudzi się nam lub przestanie
być potrzebne, to po prostu przeprogramowujemy
procesor iwkładamy go do innego układu.
3. Oprogramowanie i narzędzia hardware’owe
potrzebne do rozpoczęcia pracy z procesorami
to kolejne źródło obaw nie tylko początkują−
cych konstruktorów. Rzeczywiście, zdobycie
dobrego kompilatora i programatora związane
jest najczęściej z wysokimi kosztami. Jednak
ten problem nie dotyczy Czytelników Elektro−
niki dla Wszystkich, wyposażonych już
w oprogramowanie i narzędzia sprzętowe do
procesorów ‘51. Narzędzia do procesorów
AVR są jeszcze prostsze itańsze.
4. No ito, co chyba najdziwniejsze: Magiczne
słowo “układ programowalny”, skutecznie od−
straszające wielu początkujących (i nie tylko
początkujących) konstruktorów od wykonywa−
nia urządzeń wykorzystujących takie układy.
Trudno zrozumieć, dlaczego. Bez najmniej−
szych oporów wkładacie w podstawki wyspe−
cjalizowane, czasami drogie układy, ana samo
słowo “zaprogramowany procesor” niejedno−
krotnie paraliżuje Was strach. Jeżeli nawet ko−
muś nie chce się analizować sposobu działania
jakiegoś budowanego przez siebie urządzenia,
to jaką sprawia mu różnicę, czy włożył wpod−
stawkę zaprogramowany procesor, czy np.
TDAjakiś tam?
Jeśli należycie do „przekonanych“ istosuje−
cie już technikę mikroprocesorową lub uczycie
się w„BASCOM College“, to zapraszamy Was
do współtworzenia serii „
Fundamentalnym założeniem tej serii jest jej
ograniczenie wyłącznie do projektów opartych
na mikroprocesorach. Niejeden Czytelnik EdW
wtym miejscu pomyśli sobie − to nie dla mnie.
Otóż nie! Chcemy zrobić wszystko, żeby każ−
dy Czytelnik EdWkorzystał ztych projektów.
Zależy nam przede wszystkim na przekonywa−
niu nieprzekonanych. Chcemy Was przekonać,
że stosowanie
Procesorów jest absolutnie nie−
zbędne, a ponadto to wcale nie boli. Ale
przejdźmy do rzeczy.
Naszą zasadą, od której nie będzie żadnych
wyjątków, jest ujawnianie kodów źródłowych
programów, tak aby nikt zWas nie był zmuszo−
ny do kupowania zaprogramowanego proceso−
ra, mimo że takowe będą zawsze dostępne
wofercie handlowej AVT.
A zatem planując wykonanie któregoś
zurządzeń nowej serii będziecie mieli trzy dro−
gi do wyboru:
1. Samodzielnie napisać cały program, korzy−
stając ze wskazówek zawartych wartykule.
2. Wykorzystać do zaprogramowania proce−
sora gotowy program, w którym zawsze bę−
dziecie mogli dokonać dowolnych przeróbek.
Wprzypadku krótkich programów ich listin−
gi będą publikowane w artykułach opisują−
cych dane urządzenia. Wprzypadku dłuż−
szych listingów, które niejednokrotnie mo−
głyby zająć kilka stron, treść programu bę−
dzie publikowana wInternecie.
Projekty − 3000“.
Mamy bardzo atrakcyjne propozycje − przeczy−
tajcie poniższe ogłoszenie konkursowe.
Jeżeli nadal boicie się mikroprocesorów, to
spróbujcie chociaż śledzić opisy urządzeń poja−
wiające się wserii
Projekty − 3000“ , anie−
które z nich montować z użyciem zaprogra−
mowanych µµ Procesorów .
Wkażdym przypadku koniecznie odpo−
wiedzcie na naszą ankietę ze str. 102.
WIELKI NIEUSTAJĄCYKONKURS
„BASCOM MODERNIZER“
Seria µµ Projekty − 3000" kojarząca mikroprocesory z trzecim
tysiącleciem będzie zawierała projekty bardzo różnorodne co do
zakresu zastosowań i skali trudności. Tę serię chcemy współtwo−
rzyć z Czytelnikami EdW . Mamy następującą propozycję. Prze−
glądajcie schematy projektów opublikowanych w ostatnich latach
w różnych czasopismach, instrukcjach kitów, itp. i stawiajcie so−
bie pytanie, czy nie udałoby się tych projektów zrealizować lepiej
przy pomocy mikroprocesora. Starajcie się zastosować Bascoma
i uniwersalny moduł AVT−2504. Otwieramy stały konkurs na takie
opracowania. Przysyłajcie nam opisy zawierające schemat stary
i nowy oraz program. Zwracajcie uwagę, aby budowa zmoderni−
zowanego układu miała sens ekonomiczny, czyli stosunek walo−
rów użytkowych do kosztów powinien się poprawić w wyniku
modernizacji. Nadesłane prace będą oceniane równolegle w AVT
i w MCS Electronics (Holandia). Najlepsze projekty i ich autorzy
będą rozsławieni na cały świat, gdyż zarówno firma MCS Electro−
nics jak też AVT umieszczą je na swoich stronach internetowych.
Ponadto przewiduje się publikowanie najlepszych projektów na
łamach EdW w serii µµ Projekty 3000“ . Autorzy opublikowanych
projektów otrzymają honorarium autorskie. Firma MCS Electro−
nics wyróżnione projekty nagrodzi profesjonalnymi pakietami
BASCOM 8051 (wartość rynkowa ~100USD).
Zapraszamy do współpracy!
Wykonajmy wspólnie wielkie dzieło modernizacji projek−
tów opracowanych w ostatnim ćwierćwieczu tak, by odpo−
wiadały poziomowi technologii trzeciego tysiąclecia.
Projekty konkursowe prosimy przysyłać do redakcji EdW
z dopiskiem na kopercie „BASCOM MODERNIZER“ .
17
Elektronika dla Wszystkich
823158054.025.png 823158054.026.png 823158054.027.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin