TUPAJA (WIEWIÓRECZNIK).doc

TUPAJA (WIEWIÓRECZNIK)

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

TRYB ŻYCIA


Ten mały ssak w swej ojczystej  puszczy prawie nieustannie  poszukuje pożywienia. W odróżnieniu  od innych wiewióreczników  tupaja,  często porusza się po ziemi, szukając w liściach chrząszczy  i innych owadów. W ciągu dnia tupaje są stale w ruchu. Żyją  w parach lub w małych grupkach, dorosłe zwierzęta  znaczą moczem i wydzieliną gruczołów  zapachowych granice swego terytorium. Na granicy  dwóch terytoriów  dochodzi do częstych i głośnych potyczek pomiędzy ich właścicielami. Tupaja budują gniazda w dziuplach drzew, które wyściela  liśćmi  i mchem. Porusza  się szybkimi, jakby nerwowymi ruchami. Co chwilę zatrzymuje się, przysiada, rozgląda  i sprawdza, czy nie grozi jej niebezpieczeństwo. W przypadku zagrożenia  macha ogonem, który ma  prawie  taką długość jak jej ciało i odwraca uwagę wroga. Wydaje  też z siebie ostry i głośny wrzask. Stara się jak najszybciej zniknąć  w gnieździe  lub szuka  schronienia na ziemi.

POŻYWIENIE

Głównym  składnikiem pożywienia tupai są owady i inne stawonogi. W jej jadłospisie  znajdują się  także owoce, nasiona i liście drzew. Na ziemi poluje na chrząszcze i dżdżownice, a także mniejsze ssaki. Nie gardzą  też pisklętami i mniejszymi jaszczurkami.  

Przednie zęby  wiewióreczników  mają ostre  krawędzie,  którymi zwierzęta  te uśmiercają  owady. Zęby  trzonowe mają nierówne powierzchnie  mają  nierówne  powierzchnie i służą  do rozdrabniania pancerza  owadów  oraz twardych nasion. Tupaja  chwyta owady przednimi łapkami, większe zdobycze – ssaki  i jaszczurki bierze do pyska  i uśmierca zaciskając zęby na ich szyi.   

CZY WIESZ,ŻE...

·     Zoologowie obliczyli, że samice wiewióreczników spędzają ze swymi młodymi, w czasie od ich urodzin aż do całkowitej samodzielności, tylko 90 minut. Jest to u ssaków zjawiskiem dość  wyjątkowym.

·     Wiewióreczniki wcześniej  zaliczane były  do rzędu  naczelnych, ponieważ są podobne do ssaków kopalnych  pod względem budowy czaszki i mózgu, układu mięśni i sposobu rozmnażania. Jeszcze  wcześniej ludzie, na podstawie ich wyglądu  zewnętrznego, zaliczali je do wiewiórek.  

6.