Farkas Wiktor - Ukryte rzeczywistosci.pdf - Rozne - himen303

Wiktor Farkas

Ukryte rzeczywistości

Wiedza ezoteryczna - wyzwanie naszych czasów

Przywykliśmy już do tego, że wielu pojęć używa się, jak komu wygodnie.

Jakże często słyszy się o miłości, wierności, przyjaźni, lojalności,

moralności i temu podobnych sprawach i jak rzadko słowa te pokrywają

się z rzeczywistością. Ale najbardziej lekkomyślnie nadużywane jest

prawdopodobnie pojęcie tajemnicy. Czemuż to nie nadaje się rangi

tajemnicy, gdy tymczasem największa ze wszystkich tajemnic stale nas

otacza: jest nią świat. Przychodzimy na ten świat, dorastamy,

wykonujemy różne zawody, przeżywamy chwile szczęścia i nieszczęścia,

starzejemy się i znowu ten świat opuszczamy.

I wszystko załatwione, prawda? Niektórzy ludzie sądzą inaczej.

John Quincy Adams, osiemdziesięcioletni były prezydent USA, w 1848 r.

spotkał na ulicy w Bostonie przyjaciela. „Dzień dobry - powiedział

przyjaciel - jakże się dzisiaj miewa Quincy Adams?"

„Dziękuję - odrzekł były prezydent - John Quincy Adams ma się

doskonale. Ale dom, który obecnie zamieszkuje, chyli się do upadku.

Chwieje się, fundamenty się kruszą, ząb czasu zdołał go już prawie

całkiem zniszczyć. Dach przecieka, ściany się walą i lada podmuch

wiatru może go przewrócić. Stare domostwo prawie już nie nadaje się do

mieszkania i sądzę, że John Quincy Adams wkrótce będzie musiał się z

niego wynieść. Ale sam John Quincy Adams ma się świetnie".

Szósty prezydent Stanów Zjednoczonych zmarł 23 lutego 1848 r. John

Quincy Adams opuścił swoje stare domostwo i uczynił to pełen ufności,

choć nie mógł - jak my wszyscy -mieć żadnego konkretnego wyobrażenia o

tym, co go czeka.

Czy taka postawa, jaką prezentował John Quincy Adams, musi wyrastać

wyłącznie z osobistych przekonań? Nie sądzę.

Tak się składa, że żyjemy w fantastycznej rzeczywistości, w której to,

co niesłychane, jest na porządku dziennym, a to, co zupełnie nie do

wiary, wydaje się możliwe. Istotnie, niezmiernie zwodnicza jest tak

zwana moc dowodowa rzeczy, „które są poza dyskusją". Być może jednak

trzeba o nich dyskutować, mimo że w pierwszej chwili wydaje się to

niedorzeczne.

Winston Churchill, późniejszy premier Wielkiej Brytanii, w młodych

latach wysoko cenił umiejętność wróżenia z ręki pewnej Cyganki; pewnego

dnia jednak uznał przepowiednię tej kobiety za nazbyt absurdalną.

Churchill odwiedził Cygankę wraz z kilkoma młodymi oficerami

brytyjskimi. Wróżka jednak przesadziła z jasnowidztwem, na widok bowiem

dłoni każdego z oficerów wołała: „Linia życia się teraz urywa, to

straszne!" Młodzi ludzie się śmiali, a Churchill był poirytowany.

Oficerowie ci należeli przecież do najróżniejszych formacji wojskowych

i nic ich ze sobą nie łączyło, a mimo to wszyscy mieli wkrótce zginąć?

Cóż to za pełne grozy bzdury.

Ale to wcale nie były bzdury. Przepowiednia ta miała miejsce w 1914 r.

W przededniu pierwszej wojny światowej. Żadnemu z obecnych tam oficerów

nie było dane przeżyć pierwszego roku wojny.

Rzeczywistość jest fantastyczna.

Profesor Cesare Lambroso połamał sobie dosłownie zęby usiłując rozgryźć

zagadkę pewnej dziewczyny, która widziała uszami, a zmysł powonienia

miała w brodzie albo w piętach; podobnie jak innej kobiety, poddanej

doświadczeniom, która z uporem twierdziła, że widzi 33 robaki we

własnych jelitach. W czasie przeprowadzonej operacji wydobyto z niej

dokładnie 33 robaki.

Źródłem podobnych frustracji była pewna pani nazwiskiem Friedericke

Hauffe, której lekarz Justinus Kerner przez trzy lata daremnie starał

się dociec, jakie sztuczki stosuje jego pacjentka, kiedy czyta książki,

rozłożone na własnym brzuchu, zwrócone pismem w dół. Takich i podobnych

przykładów jest bez liku. Ani bezlitosne światło nauki, ani chłodny

racjonalizm nie są w stanie spowodować ich zniknięcia.

Nawet ucieczka na podejrzane tereny peryferyjne, jak parapsychologia,

nie daje możliwości choćby tylko zaklasyfikowania niepożądanych faktów.

Sromotną klęską kończą się więc próby wyjaśnienia niewytłumaczalnych

przypadków prekognicji przez nieco mniej dziwaczną telepatię. Spotkanie

Churchilla z chiromancją trzeba rozpatrywać na innej płaszczyźnie.

Podobnie jak przypadek pewnego muzyka, który jadąc taksówką przez

Bayswater Road w Londynie nagle wiedział, że za niecałą minutę inna

taksówka zderzy się z jego pojazdem. Nawet gdyby przechwycił on myśli

sprawcy wypadku, to i tak nie mogła być w nich zawarta wiadomość o

przyszłym zderzeniu (wtedy sprawca raczej uniknąłby spotkania ze swoim

blaszanym vis a vis).

Odpowiedzi na pytanie o istotę tych dziwnych zdarzeń można znaleźć

jedynie w ramach poszerzonego obrazu świata. W uzyskaniu całościowej

wizji świata przeszkadzają nam prawdopodobnie nie tyle ograniczenia

narzucone przez naturę, co raczej nasza własna mała wiara.

Amerykański psycholog i lekarz William James (1842-1910, starszy brat

pisarza Henry Jamesa) eksperymentując z gazem rozweselającym

stwierdził, że nasza normalna świadomość na jawie jest tylko szczególną

formą świadomości, gdy tymczasem wokół nas czają się niezliczone formy

całkiem innej świadomości. Niejedno przemawia za tym, że nasz rozwój,

czy raczej ewolucja, sprawia, iż coraz głębiej wrastamy w tę

świadomość.

Nawet zakres naszego widzenia barw jeszcze dwa tysiące lat temu był

mniejszy niż dziś. Arystoteles mówił o trójbarwnej tęczy, podobnie

Ksenofanes. Homer nie rozróżniał barwy morza i wina, a Demokryt, twórca

pojęcia atomu, musiał się zadowalać barwą czarną, białą, czerwoną i

żółtą. W języku praindoeuropejskim w ogóle nie występują nazwy kolorów.

Wszystkie barwy, których ludzie antyku w przeciwieństwie do nas

nie byli w stanie postrzegać, istniały także dwa tysiące lat temu.

Ksenofanes i inni słynni myśliciele nic o nich nie wiedzieli, mogli -

co najwyżej - przeczuwać ich istnienie.

Nieodparcie nasuwa się analogia, którą wyraża pytanie: Co jeszcze tam

„na zewnątrz" pozostaje do dziś nieuchwytne dla naszych zmysłów?

Nie dość na tym; czy mamy możliwość przekroczenia progu obszerniejszej

rzeczywistości, a jeśli tak, to w jaki sposób tego dokonać?

Dr K. Szamburnanda, gubernator Rajasthan i nauczyciel sanskrytu i jogi,

jest przekonany, że możemy się uwolnić z pęt jednostronnego

ukierunkowania na zaspokajanie popędów, uważanego na Zachodzie za treść

życia. Nie ulega kwestii, że nie jest to łatwe przedsięwzięcie; sprawa

nie jest jednak beznadziejna, jeśli zna się drogę albo sądzi, że ją

zna. Wiedza ezoteryczna mogłaby być jedną z takich dróg, może nawet tą

właściwą.

Coraz więcej ludzi wyznaje dziś pogląd, że wiedza ezoteryczna pozwoli

im wejść zarówno w regiony ukryte w nas samych, jak i znajdujące się

tam „na zewnątrz". Obecny wzrost popularności wiedzy ezoterycznej pod

wieloma względami wynika z poczucia zagubienia w naszej

zmechanizowanej, wyzutej z głębszych treści teraźniejszości.

Takie

stwierdzenie jednak niczego naprawdę nie wyjaśnia, a już najmniej

dotyka istoty wiedzy ezoterycznej, która bynajmniej nie jest

przebrzmiała. Kto poważnie zajmuje się myślą ezoteryczną i

ezoterycznymi fenomenami, ten stwierdzi, że cofa się jedynie chronolo-

gicznie; jeśli zaś idzie o osobiste horyzonty, postępuje naprzód, ku

szerszej wizji świata, która prawdopodobnie była bliższa generacjom

naszych przodków niż dzisiejszych skomputeryzowanych specjalistów.

W niniejszej książce pragniemy się zmierzyć z ową inną wiedzą, z której

zawsze mogliśmy czerpać i z której czerpali ezoterycy wszystkich epok.

Zachowując nastawienie pozytywne, ale nie bezkrytyczne, rzeczowe, ale

bez klapek na oczach, wybiegając śmiało myślą naprzód, ale bez

popadania w bezpodstawne spekulacje, chcemy doprowadzić do spotkania

tego, co prastare i rewolucyjnie nowe...

W trakcie moich wysiłków nad opracowaniem (z konieczności wybiórczego)

całościowego obrazu wiedzy ezoterycznej, sam nauczyłem się takich

rzeczy, których przedtem nie przeczuwałem; zapragnąłem więc, aby

czytelnik uczestniczył w tej stopniowej ewolucji. Aby podobnie jak ja

poczuł tchnienie innej, obszerniejszej rzeczywistości, gdy choćby tylko

trochę uniesie się zasłona skrywająca misterium świata, pozwalając

przeczuć to coś więcej poza jedzeniem i piciem, rozmnażaniem się i

zabijaniem, życiem i umieraniem, co od tysiącleci wypełnia życie Homo

sapiens. Stan otaczającego nas świata pokazuje, że rosnącej w lawinowym

tempie górze wiedzy odpowiada co najwyżej pagórek mądrości (czy raczej

trudna do zauważenia wypukłość terenu). Osobliwe, że jesteśmy jeszcze z

tego dumni.

Pielęgnowane przez całe pokolenia przekonanie, że natura jest wielkim,

bijącym sercem, a każde zdarzenie ma w niej swoje znaczenie i wiąże się

z wszystkimi innymi zdarzeniami, zostało zarzucone, a ignorancję

czczono jako postęp. Dopiero w naszym stuleciu znowu zmienia się sposób

myślenia - albo wraca dawniejszy.

Dziewiętnastowieczni naukowcy odrzucili jako śmieszny pogląd, jakoby

istniał związek między znakami na niebie a zdobyciem Anglii przez

wikingów w roku 1066, co wyrażają 72 sceny słynnego gobelinu z Bayeux w

Calvados w Normandii. Dziś z równań nowej fizyki wyłania się „gobelin

przestrzeni i czasu", obejmujący cały wszechświat, człowieka i kosmos,

przestrzeń i czas, wczoraj, dziś i jutro.

Jeśli wymieniamy całkiem konkretny gobelin jednym tchem z „gobelinem"

matematycznej abstrakcji, to mamy do czynienia tylko z grą słów, której

nie należy brać na serio. Natomiast bardzo serio należy traktować myśl,

która jest w tym zawarta: wielusetletni rozłam między mechanistyczną,

naukową a duchowo-filozoficzną wizją świata nie tylko przestał się

pogłębiać, ale nawet zapoczątkowano jego przezwyciężenie.

Trzeba było zdać sobie sprawę, że rozdrabnianie wiedzy na poszczególne

dyscypliny prowadzi donikąd. Ostatecznym jego rezultatem byłby

„absolutny specjalista", który wie wszystko o niczym. Wniosek ten nie

jest tak nowoczesny, jak by się zdawało. Zawsze istnieli naukowcy,

którzy umieli wzrokiem sięgać ponad przegródkami i domyślali się pod

powierzchnią rzeczy czegoś więcej niż tylko sprężyn, kół zębatych i

dźwigni.

O wiele dłużej jednak istnieje wiedza ezoteryczna i jej wyznawcy. Na

ich sztandarach była wypisana całość i harmonia. Nigdy nie próbowali

rozkładać wielkiej tajemnicy świata na małe tajemnice nadające się do

zaszufladkowania, ponieważ wiedzieli, że nie jest to możliwe. Nigdy nie

dręczył ich przymus konkretności, jeśli nie była ona możliwa. Tego

rodzaju sztuczki pozostały domeną trzeźwego przyrodoznawstwa, które

próbowało je stosować aż do naszego stulecia, niczym sprzedawca obuwia,

który chce w sposób rzeczowy uzasadnić, że modne buty są wewnątrz

większe niż na zewnątrz.

Podobne starania należą do przeszłości. Dzisiejszą naukową wizję świata

można z całą słusznością określić jako mistyczną; albo ezoteryczną.

Poznamy ją i przekonamy się, że wiedza ezoteryczna nie ulega przez to

demistyfikacji, ale zostaje umocniona. Takie właśnie olśnienie

przeżyłem i odzwierciedla je ta książka. Pragnąłem w niej przedstawić

wiedzę ezoteryczną w jej podstawowych zarysach, przekazać własne

wnioski, udzielić praktycznych wyjaśnień i wskazówek i prześledzić

ukrytą nić przewodnią tej wiedzy. Nie mam zamiaru wysuwać żadnych

dogmatycznych twierdzeń, uznawać czegokolwiek za ostateczny kształt

mądrości ani jakiejkolwiek sprawy za załatwioną raz na zawsze. Ostatnie

słowo należy do czytelnika. To jemu ukaże swą zawartość ezoteryczny róg

obfitości, dla niego ezoterycy i okultyści wyjdą przed kurtynę, od

niego będzie zależało, czy zechce przyjąć wiedzę ezoteryczną jako pomoc

w życiu i/lub sposób pojmowania świata i poznać teorię magii.

Paleta tematów jest bogata i fascynująca. Komu trudno się rozstać z

klapkami na oczach, tego ostrzegamy - niespodzianki są nieuniknione.

Ten jednak, komu skrajny materializm z jego alternatywą albo-albo

zawsze wydawał się podejrzany, znajdzie tu potwierdzenie. Nie musimy

już decydować się na jedną z dwóch ewentualności: albo bezpośrednie

przeżywanie świata, albo intelektualna analiza.

Nie ma bowiem między nimi różnicy.

Świat wewnętrzny i zewnętrzny łączą mosty i wystarczy tylko na

nie wejść. Wiele z nich jest ezoterycznej natury, może nawet wszystkie,

kto wie. W każdym razie jednak wiedza ezoteryczna wskazuje drogę ku

lepszemu zrozumieniu naszego bytu, a nierzadko ku osobistemu spełnieniu

w życiu. Z pewnością jest ona w stanie rozbudzić uśpiony w nas

potencjał, a może nawet wyprzedzić dalszy rozwój człowieka; może

sprawić, że ten rozwój dokona się w ciągu kilku lat studiów i

indywidualnych ćwiczeń w poszerzaniu własnej świadomości. Takie jest w

każdym razie zdanie autora.

Ostatecznie czytelnik zdecyduje, czy je podzieli i w jakiej mierze.

Chciałbym w tym miejscu prosić go o wyrozumiałość, jeśli z czymś się

nie zgodzi albo boleśnie odczuje brak czegoś.

Niniejsza książka ma na celu prezentację wiedzy ezoterycznej i jej

zastosowań, ale nie rości sobie pretensji do tego, co niemożliwe. Nie

może być pełną inwentaryzacją wiedzy ezoterycznej, jest natomiast

rezultatem uczciwej próby autora zmierzenia się z fantastyczną

rzeczywistością poza granicami tego, co zbadane, wykazania wszelkich

możliwych powiązań i przedstawienia czegoś nowego nawet wtajemniczonym.

Viktor Farkas Latem 1990 r.

Część I

Wiedza ezoteryczna i ezoterycy

W poszukiwaniu „rozleglejszej wiedzy"...

Nauka jest budowlą wzniesioną z faktów, podobnie jak dom jest budowlą

wzniesioną z cegieł; jednak samo nagromadzenie faktów ma równie mało

wspólnego z nauką, co sterta cegieł z domem.

Remi Poincare

Z pewnością jest trudno - i z każdym dniem coraz trudniej - nadać sens

swemu życiu albo w ogóle odkryć jakiś sens w świecie. Palące pytanie:

„Po co właściwie to wszystko?", albo zostaje bez odpowiedzi, albo

skłania do udzielania odpowiedzi tak różnych, że prawie nie sposób ich

ze sobą pogodzić. Jedynym stałym punktem naszego bytu jest - jak się

zdaje - potrzeba odkrycia takiego punktu. Innymi słowy, takiej wizji

świata, która się „na coś zda".

Czysta nauka nie jest przy tym zbyt pomocna. Co gorsza, jak się zdaje,

woła ona gromkim głosem „Stój!" wobec każdej myśli zmierzającej w

„niepoważnym" kierunku, zawsze gotowa do popierania czystego

materializmu argumentami zimnymi jak lód i jasnymi jak szkło.

Farkas Wiktor - Ukryte rzeczywistosci.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: