16. Rozdzial 14.pdf

(156 KB) Pobierz
ROZDZIAL XIV
Ciało
„Z miłością słucham komunikatów mojego ciała".
Jestem przekonana, że sami tworzymy w naszym ciele wszystkie tak zwane choroby. Ciało, jak wszystko w
życiu, jest lustrzanym odbiciem naszych myśli i przekonań. Ciało zawsze do nas mówi, jeśli tylko spokojnie go
posłuchamy. Każda komórka naszego ciała odpowiada na każdą myśl, jaką tworzymy, i na każde wypowiadane przez
nas słowo.
Trwale utrzymujące się sposoby myślenia i mówienia tworzą działania i postawy ciała, jego zdrowie lub chorobę.
Osoba mająca stale ponury wyraz twarzy nie stworzyła go radosnymi i pełnymi miłości myślami. Twarze i postawy
starszych osób ukazują dokładnie ich życiowy wzorzec myślenia. A jak ty będziesz wyglądał w podeszłym wieku?
W tym rozdziale przedstawiam listę prawdopodobnych wzorców
myślowych, które powodują choroby ciała, jak również wzory nowych myśli lub afirmacji, które mają
zastosowanie w tworzeniu zdrowia. Ukazały się one w mojej książce ULECZ SWOJE CIAŁO. Dodatkowo
prześledzę niektóre z najczęściej spotykanych przypadków i wyjaśnię, w jaki sposób tworzymy te problemy.
Nie każdy z tych wzorców myślowych jest w stu procentach trafny w odniesieniu do każdego. Może być jednak
punktem wyjścia do rozpoczęcia poszukiwania przyczyny choroby. Wiele osób, zajmujących się alternatywnymi
metodami leczenia, stosuje książkę ULECZ SWOJE CIAŁO przez cały czas pracy z pacjentem. Stwierdzają oni, że
przyczyny psychiczne sprawdzają się w dziewięćdziesięciu do dziewięćdziesięciu pięciu procent przypadków.
GŁOWA reprezentuje nas. To jest to, co pokazujemy światu. Dzięki niej jesteśmy zazwyczaj rozpoznawani.
Jeśli dzieje się coś złego w obrębie głowy, oznacza to zwykle sygnał, że coś bardzo złego dzieje się z „nami".
WŁOSY symbolizują siłę. Gdy jesteśmy spięci i zaniepokojeni, często tworzymy jakby stalowe opaski
biorące początek z mięśni ramion i dochodzące do szczytu głowy. Czasami nawet sięgają do oczu. Każdy włos
rośnie dzięki mieszkowi. Gdy skóra na głowie jest napięta, włos ulega zgnieceniu i nie mogąc oddychać, zamiera i wy-
pada. Jeśli napięcie utrzymuje się przez dłuższy czas i skóra na głowie nie odpoczywa, mieszki włosowe są tak
ściśnięte, że nowy włos nie może się przebić. W rezultacie powstaje łysina.
Łysienie u kobiet występuje coraz częściej od czasu, gdy rozpoczęły one działalność w świecie biznesu, poddając
się wszystkim jego napięciom i frustracjom. Nie bardzo jesteśmy tego świadomi, głównie ze względu na peruki
damskie, które wyglądają tak naturalnie i atrakcyjnie. Niestety, męskie peruczki są rozpoznawalne z dość dużej
odległości.
Napięcie nie jest oznaką siły. Napięcie to słabość. Bycie rozluźnionym, skupionym i spokojnym oznacza siłę i
bezpieczeństwo. Byłoby dobrze, gdybyśmy bardziej odprężyli nasze ciała, a wielu z nas potrzebowałoby także
rozluźnienia skóry na głowie.
Spróbujcie teraz. Powiedzcie swojej skórze, by odpoczęła, i sprawdźcie, czy czujecie różnicę. Jeśli zauważycie,
że skóra na głowie w widoczny sposób rozluźniła się, sugerowałabym częste powtarzanie tego ćwiczenia.
USZY reprezentują zdolność słuchania. Gdy występują kłopoty ze słuchem, oznacza to zazwyczaj, że dzieje się
coś takiego, czego nie chcecie słuchać. Ból ucha mógłby wskazywać na złość spowodowaną tym, co się słyszy.
Ból uszu jest pospolity u dzieci. Często nie mając na to ochoty muszą słuchać tego, co dzieje się w rodzinie.
Domowe prawa zwykle zakazują dziecku wyrażania złości, a ponieważ nie urnie ono też zmienić sytuacji, tworzy
ból uszu.
Głuchota oznacza długoletnią odmowę słuchania kogoś. Zwróćcie uwagę, że gdy jeden z partnerów nie dosłyszy,
drugi zazwyczaj mówi, mówi i mówi.
OCZY reprezentują zdolność widzenia. Jeśli występują kłopoty z oczami, zazwyczaj oznacza to, że nie chcemy
widzieć czegoś w sobie lub w życiu, w przeszłości, teraźniejszości lub w przyszłości.
Ilekroć widzę małe dzieci noszące okulary, wiem że coś dzieje się w ich domach - coś, na co one nie chcą patrzeć.
Jeśli nie mogą zmienić przeżywanego doświadczenia, wolą „rozproszyć" wzrok, by nie widzieć tego dokładnie.
Wielu ludzi miało dramatyczne doświadczenia uzdrawiające, gdy zdecydowali się wrócić do przeszłości i oczyścić
z problemów, na które nie chcieli patrzeć kilka lat przed założeniem okularów.
Czy odnosisz się negatywnie do tego, co dzieje się teraz? Jakiemu problemowi nie chcesz stawić czoła? Obawiasz
się widzieć teraźniejszość czy też przyszłość? Gdybyś widział wyraźnie - cóż takiego mógłbyś zobaczyć, czemu
nie chcesz się przyjrzeć teraz? Czy zdajesz sobie sprawę, jaką krzywdę sobie wyrządzasz?
Warto skupić się nad tymi pytaniami.
BÓLE GŁOWY mają za przyczynę umniejszanie własnej wartości. Przy następnym bólu głowy zastanów się i
zadaj sobie pytanie - za co siebie obwiniasz. Wybacz sobie, pozwól temu odejść, a ból głowy rozpłynie się w nicości,
z której przybył.
Migrenowe bóle głowy tworzą ludzie, którzy chcą być doskonali; ludzie, którzy wywierają na siebie dużą presję.
Wiąże się z tym tłumienie silnej złości.
BOLE ZATOK odczuwane w okolicach czoła i nosa świadczą o tym, że irytuje was ktoś w waszym otoczeniu, ktoś
bliski. Możecie nawet odczuwać, że was przytłacza.
Zapominamy, że to my tworzymy sytuacje, i negujemy swoją moc sprawczą, oskarżając inne osoby o nasze
frustracje. Nie ma takiej osoby, miejsca ani rzeczy, która miałaby władzę nad nami, bo tylko my jesteśmy twórcami
naszych myśli. Tworzymy nasze doświadczenia, rzeczywistość i wszystko, co się z tym wiąże. Jeśli stworzymy
pokój, harmonię i równowagę w umyśle - znajdziemy je również w życiu.
SZYJA I GARDŁO są niezwykle fascynujące, ponieważ tak wiele tam się dzieje. Szyja odzwierciedla zdolność
elastycznego myślenia, dostrzeganie drugiej strony medalu i umiejętności spojrzenia z punktu widzenia drugiej osoby.
Jeśli występują kłopoty z szyją, zazwyczaj oznacza to, że jesteśmy uparci w naszym pojmowaniu sytuacji.
Ilekroć widzę kogoś noszącego kołnierz ortopedyczny, wiem, że jest to osoba wyjątkowo uparta, która
dostrzega tylko swój punkt widzenia.
Virginia Satir, znakomita terapeutka w dziedzinie problemów rodzinnych, twierdzi, że wykonała „głupie badania"
dotyczące zmywania naczyń. Stwierdziła, że istnieje ponad dwieście pięćdziesiąt sposobów zmywania naczyń, w
zależności od tego, kto je zmywa i jakich środków używa. Jeśli trzymamy się przekonania, że jest tylko jeden
sposób" lub „jeden punkt widzenia", to zamykamy się na prawie cały świat.
GARDŁO przedstawia naszą zdolność wypowiadania się, proszenia o to, czego pragniemy, powiedzenia:
swojego „Jestem" itd.. Jeśli mamy kłopoty z gardłem, oznacza to zazwyczaj, że nie czujemy się uprawnieni do
zrobienia czegoś. Nie czujemy się na siłach, by bronić własnego zdania.
Ból gardła to zawsze złość. Jeśli jest połączony z przeziębieniem, to zazwyczaj oznacza zagubienie psychiczne.
ZAPALENIE KRTANI najczęściej oznacza, że jesteśmy tak źli, że nie możemy mówić.
Gardło świadczy o twórczym przepływie energii. To przez nie wyrażamy naszą twórczość, a gdy jest
udaremniona, niepełna, często mamy kłopoty z gardłem. Wszyscy znamy osoby, które przeżywają całe swoje
życie dla innych. Ani razu nie zrobili tego, co sami chcieliby robić. Zawsze zadowalają matki, ojców,
współmałżonków, partnerów, szefów. ZAPALENIE MIGDAŁKÓW i kłopoty z TARCZYCĄ to nic
innego, jak przejaw frustracji wynikającej z niemożności zrobienia tego, co chce się robić.
Ośrodek energii w gardle, piąta czakra -jest miejscem, w którym odbywają się zmiany. Kiedy opieramy się zmianie,
jesteśmy w trakcie zmiany lub usiłujemy jej dokonać, wtedy zawsze dużo dzieje się w naszych gardłach. Zwróćcie
uwagę na kaszel swój lub kogoś innego. Co zostało powiedziane przed chwilą? Na co reagujemy? Czy to opór lub
zawziętość, czy jest to może rozpoczynający się proces zmian? Podczas warsztatów wykorzystuję często kaszel
jako narzędzie odnalezienia siebie. Ilekroć słyszę, jak ktoś kaszle, polecam mu dotknięcie gardła i wypowiedzenie na
głos: „Pragnę się zmienić" lub „Zmieniam się".
RAMIONA symbolizują naszą zdolność i możliwość przyjmowania doświadczeń życia. Przedramiona związane
są z możliwościami, ramiona ze zdolnościami. Stare emocje osadzają się w stawach; łokcie wyobrażają naszą
elastyczność. Czy łatwo przystosowujemy się do zmian kierunków w życiu, czy też stare emocje przytrzymują nas w
jednym miejscu?
DŁONIE sięgają, trzymają, zaciskają. Pozwalamy rzeczom prześlizgiwać się między palcami. Czasami
zatrzymujemy coś zbyt długo. Mamy złote ręce, zaciśnięte pięści, otwarte dłonie. Jesteśmy zręczni, mamy dwie lewe
ręce. Rozdajemy garściami. Możemy coś robić własnoręcznie lub sprawiamy wrażenie, że nie potrafimy
nic utrzymać w rękach.
Kładziemy na czymś rękę. Ręce nam opadają. Wznosimy dłonie. Podajemy komuś rękę, idziemy ręka w rękę, coś
jest nam na rękę, poza zasięgiem ręki lub pod ręką - wystarczy więc sięgnąć ręką. Wyciągamy pomocną dłoń.
Dłonie mogą być delikatne lub ciężkie, z widocznymi węzłami stawów od martwienia się na zapas lub
zniekształcone krytycznym artretyzmem. Zachłanne ręce powstają ze strachu, z lęku przed utratą, z niepokoju, że nigdy
dla nas nie wystarczy, ze strachu, że coś zniknie, jeśli nie będziemy tego dość mocno trzymać.
Duża zachłanność w związku uczuciowym powoduje jedynie rozpaczliwą ucieczkę partnera. Mocno zaciśnięte
dłonie nie przyjmują niczego nowego. Swobodne potrząsanie dłońmi w przegubach daje uczucie wolności i
otwartości.
To, co należy do ciebie, nie może być ci odebrane, więc rozluźnij się.
P A L C E - każdy ma swoje znaczenie. Kłopoty z palcami wskazują, gdzie musicie się rozluźnić i co „odpuścić
sobie". Jeśli zatniecie się w palec wskazujący, oznacza to, że w aktualnej sytuacji złość i lęk związane są
prawdopodobnie z waszym „ego". Kciuk wskazuje na sferę mentalną i symbolizuje zmartwienie. Palec wskazujący
to „ego" i lęk. Środkowy palec związany jest z seksem i złością. Gdy jesteście źli, potrzymajcie środkowy palec i
obserwujcie znikanie złości. Przytrzymajcie palec prawej ręki, jeśli jesteście źli na mężczyznę, lub lewej, jeśli
jesteście źli na kobietę. Palec serdeczny symbolizuje jednocześnie jedność oraz smutek. Mały palec to rodzina i
udawanie.
PLECY symbolizują system oparcia. Kłopoty z plecami zazwyczaj sygnalizują poczucie braku bezpieczeństwa. Zbyt
często sądzimy, że jedynym naszym oparciem jest praca, rodzina lub współmałżonek. W rzeczywistości we
wszystkim wspiera nas Wszechświat, życie samo w sobie.
Górna część pleców związana jest z poczuciem braku oparcia emocjonalnego. Mój mąż / żona / partner /
przyjaciel / szef nie rozumie mnie albo nie jest dla mnie oparciem.
Środkowa część pleców związana jest z poczuciem winy, całym tym bagażem, który wiąże się z naszą przeszłością.
Czy obawiasz się spojrzeć na to, co jest za tobą, czy może usiłujesz ukryć coś, co masz za sobą? Czy czujesz się tak,
jakby ktoś wbił ci nóż w plecy?
Czy czujesz się rzeczywiście „wypalony"? Czy twoje sprawy finansowe są nie uporządkowane lub
zamartwiasz się o nie nadmiernie? W takim przypadku dolna część pleców może ci sprawiać kłopoty. Przyczyną tego
jest brak pieniędzy lub obawa o nie. Kwota, którą dysponujesz, nie ma z tym nic wspólnego.
Tak wielu z nas ma poczucie, iż pieniądze są najważniejszą rzeczą w życiu, że bez nich nie możemy się obejść. To
nieprawda. Jest coś znacznie bardziej ważnego i cennego, coś, bez czego nie moglibyśmy żyć. Cóż to takiego? To nasz
oddech.
Nasz oddech jest najcenniejszą własnością życia, a jednak po każdym wydechu jesteśmy całkowicie pewni
następnego oddechu. Gdybyśmy nie zaczerpnęli kolejnego oddechu, nie przeżylibyśmy nawet trzech minut. Jeżeli
więc Potęga, która nas stworzyła, dała nam zdolność oddychania na cały długi czas życia, czemu nie możemy
uwierzyć, że wszystko inne potrzebne do życia również będzie nam dane?
PŁUCA symbolizują zdolność przyjęcia i dawania życia. Problemy z płucami zazwyczaj oznaczają, iż
obawiamy się przyjąć życie, lub być może poczucie, że nie mamy prawa żyć pełnią życia.
Kobiety z reguły płytko oddychają i często uważają siebie za obywateli drugiej kategorii, za osoby, które nie mają
prawa do własnej przestrzeni życiowej, a czasami nawet nie mają prawa żyć. Dzisiaj to wszystko zmienia się.
Kobiety zajmują należne im miejsce jako pełnowartościowi członkowie społeczeństwa i oddychają głęboko,
pełną piersią.
Cieszy nenie widok kobiet uprawiających sport. Kobiety zawsze pracowały na roli. Teraz, po raz pierwszy w
historii, o ile dobrze wiem, kobiety zajmują się sportem. Przyjemnie jest patrzeć na ich wspaniale ciała.
Rozedma i intensywne palenie to wyraz negowania życia. Maskują one głębokie przekonanie, że jesteśmy niegodni
istnienia. Czynienie sobie wyrzutów nie zmieni nawyku palenia. Najpierw musi być zmienione to podstawowe
przekonanie.
PIERSI symbolizują zasadę macierzyństwa. Jeśli mamy kłopoty z piersiami zazwyczaj oznacza to, że jesteśmy
nadopiekuńczy w stosunku do kogoś lub zanadto oddani jakiemuś miejscu, rzeczy lub doświadczeniu.
Właściwie pojęta opieka macierzyńska powinna uwzględniać to, że dziecko musi dorosnąć. Musimy wiedzieć,
kiedy przestać kierować dziećmi, oddać im wodze i pozwolić na samodzielność. Nadopiekuńczość czasami
dosłownie odcina możliwość korzystania z własnych doświadczeń.
Jeśli chodzi o raka, to jest on skutkiem głębokiej urazy. Oddalcie strach i wiedzcie, że mądrość Wszechświata
zawarta jest w każdym z nas.
SERCE oczywiście symbolizuje miłość, podczas gdy krew symbolizuje radość. Nasze serca z miłością pompują
radość do naszych ciał. Jeśli odmawiamy sobie radości i miłości, serca się kurczą i stają zimne. W wyniku tego
zwalnia się obieg krwi, a my zmierzamy prosto do ANEMII, DUSZNICY i ATAKU SERCA.
Serce nie „atakuje" nas. To my tak dalece dajemy się porwać akcji tworzonych przez siebie mydlanych oper i
dramatów, że często za pominamy o dostrzeganiu drobnych radości wokół nas. Całe lata spędzamy na wyciskaniu z
serca wszelkiej radości, aż dosłownie skręca się w bólu. Ludzie dotknięci zawałami serca nigdy nie są pogodni. Jeśli
nie znajdą czasu na doświadczenie radości życia, to w krótkim czasie doprowadzą się do kolejnego zawału.
Złote serce, zimne serce, otwarte serce, twarde serce, kochające, gorące - a jakie jest twoje serce?
ŻOŁĄDEK przetrawia wszystkie nasze nowe idee i doświadczenia. Co lub kto leży wam na żołądku? Co
gromadzi się w twoich wnętrznościach?
Jeśli występują kłopoty z żołądkiem, znaczy to zazwyczaj, że nie wiemy, jak przyswoić sobie nowe
doświadczenie. Obawiamy się czegoś.
Wiele osób pamięta zapewne czasy, w których stawały się coraz bardziej popularne loty samolotem. To, że
możemy wejść do środka dużej metalowej rury, która przeniesie nas bezpiecznie po niebie, było pomysłem trudnym
do zaakceptowania.
Przy każdym fotelu znajdowały się torebki jednorazowego użytku i większość z nas korzystała z nich.
Wymiotowaliśmy do tych torebek tak dyskretnie, jak było to tylko możliwe, zawijaliśmy je i oddawaliśmy
stewardesie, która dużo czasu traciła na bieganie tam i z powrotem, odbierając je od pasażerów.
Obecnie, wiele lat później, aczkolwiek w dalszym ciągu torebki te znajdują się przy każdym siedzeniu,
używamy ich rzadko. Oswoiliśmy się z myślą o lataniu samolotem.
OWRZODZENIA to nic innego jak straszliwy lęk, że ,jest się nie dość dobrym". Obawiamy się, że jesteśmy nie
dość dobrzy w oczach rodziców, obawiamy się, że jesteśmy nie dość dobrzy w oczach szefów. Nie możemy strawić
tego, kim jesteśmy. Wypruwamy sobie wnętrzności, by zadowolić innych. Bez względu na to, jak ważną pracę
wykonujemy, nasza wewnętrzna samoocena jest bardzo niska. Obawiamy się, że inni to odkryją.
Lekarstwem jest tutaj miłość. Ludzie kochający i akceptujący siebie nigdy nie mają wrzodów. Bądźcie dla siebie
tak łagodni i kochający, jak dla dziecka, i udzielajcie sobie wszelkiego oparcia i zachęty, jakich potrzebowaliście,
kiedy byliście mali.
GENITALIA reprezentują najbardziej kobiecą część kobiety -jej kobiecość, lub najbardziej męską część
mężczyzny - jego męskość; naszą zasadę męskości i naszą zasadę kobiecości.
Jeśli nie czujemy się dobrze w roli mężczyzny lub kobiety, jeśli odrzucamy naszą seksualność, i nasze ciała jako
brudne lub grzeszne - często mamy kłopoty z genitaliami.
Rzadko spotykamy osoby, które jako dzieci, w domu rodzinnym, słyszały właściwe określenia genitaliów i ich
funkcji. Dorastamy w otoczeniu różnego rodzaju eufemizmów. Czy pamiętacie, jakich słów używało się w
waszym domu? Mogły być tak łagodne jak „tam w dole" aż do wyrazów powodujących, że wasze wyobrażenia o
genitaliach były brudne i obrzydliwe. Tak, wszyscy dorastamy w przekonaniu, że coś nie jest całkiem w porządku
pomiędzy naszymi nogami.
Odnoszę wrażenie, że rewolucja seksualna, jaka wybuchła kilkanaście lat temu, była w pewnym sensie dobrą
rzeczą. Odsunęliśmy się od wiktoriańskiej hipokryzji. Wielu z nas zaczęło cieszyć się przyjemnością i
wolnością naszych ciał w nowy, otwarty sposób.
Niektórzy jednak myśleli o tych sprawach, posługując się wzorcem, jak to określa Roza Lamont, założycielka
Self Communication Institute, „Boga mojej mamy". Cokolwiek twoja matka powiedziała o Bogu, kiedy miałeś
trzy lata, tkwi w dalszym ciągu w twojej podświadomości, O ILE nie wykonałeś świadomej pracy zweryfikowa-
nia tego. Czy był to Bóg zły i mściwy? Jakie było Jego odniesienie do spraw seksu? Jeśli do tej pory nosimy w
sobie wczesne poczucie winy odnośnie naszej seksualności i ciała, to z pewnością będziemy karać samych siebie.
Kłopoty z PĘCHERZEM, ODBYTNICĄ, POCHWĄ, PROSTATĄ lub C ZŁ ONK IE M - dotyczą tej samej
sfery. Wywodzą się z niewłaściwych przekonań na temat ciała i jego funkcjonowania.
Każdy organ naszego ciała, z właściwymi mu funkcjami, jest wspaniałym wyrazem życia. Nie myślimy o
wątrobie czy oczach, że są brudne lub grzeszne. Dlaczego zatem sądzimy, że dotyczy to akurat naszych organów
płciowych?
Odbytnica jest równie piękna jak ucho. Bez odbytnicy nie wydalilibyśmy niepotrzebnych substancji.
Umarlibyśmy. Każda część naszego ciała i każda jego czynność jest doskonała i normalna, naturalna i piękna.
Proszę moich pacjentów, którzy mają problemy seksualne, by zaczęli się odnosić do swojej odbytnicy, członka
czy pochwy z miłością i doceniali ich funkcję i piękno. Jeśli zaczynacie się kurczyć ze strachu lub irytować podczas
czytania tych słów, zapytajcie siebie, dlaczego? Kto powiedział wam, że należy negować jakąkolwiek część
waszego ciała? Z pewnością nie Bóg. Nasze organa płciowe zostały stworzone jako dające najwięcej
przyjemności. Negacja tego przynosi nam ból i poczucie, że zasłużyliśmy na karę. Życie seksualne jest nie tylko w
porządku, jest również święte i piękne. Jest ono dla nas czymś tak normalnym jak oddychanie lub jedzenie.
A teraz spróbujcie na chwilę wyobrazić sobie ogrom Wszechświata. To przekracza nasze możliwości. Nawet
najwyższej rangi naukowcy z ich najnowszym sprzętem nie są w stanie ogarnąć jego bezmiaru. We
Wszechświecie jest mnóstwo galaktyk.
W jednej z tych mniejszych galaktyk jest gdzieś w kącie małe słońce. Dokoła tego słońca krąży kilka
punkcików. Jeden z nich zwany jest planetą Ziemią.
Trudno mi uwierzyć, że ta ogromna, niewiarygodna Inteligencja, która stworzyła cały Wszechświat, to tylko
stary człowiek siedzący gdzieś na chmurze nad planetą Ziemią... patrzący na moje genitalia!
A jednak wielu z nas wpojono w dzieciństwie takie pojęcie. Trzeba koniecznie pozbyć się takich głupich,
przestarzałych idei, które wcale nie dają nam poczucia bezpieczeństwa. Jestem równie mocno przekonana, że
powinniśmy widzieć Boga jako kogoś, kto jest z nami,
a nie przeciw nam.
Nie chodzi mi o zachecanie, by każdy przez cały czas uprawiał wolny seks. Mówię tylko, iż niektóre z
naszych zasad są bez sensu, co powoduje, że wielu ludzi łamie je i staje się hipokrytami.
Jeśli odbierzemy ludziom poczucie winy seksualnej i nauczymy ich kochać i szanować się nawzajem, to
automatycznie zaczną odnosić się do siebie i innych w sposób jak najlepszy, dający największą radość. Powodem, dla
którego mamy teraz tak dużo problemów z naszą płciowością, jest to, że wielu z nas odczuwa wstręt i niechęć do
siebie, i tak też traktuje innych.
Nie wystarczy uczyć w szkole technik seksualnych. Powinniśmy bardzo dokładnie uświadomić dzieciom, iż ich
ciała, genitalia, życie seksualne to coś radosnego. Szczerze wierzę, iż ludzie kochający siebie i swoje ciała nie będą
napastliwi w stosunku do siebie samych ani też wobec innych.
Wydaje mi się, że większość kłopotów z PĘCHERZEM MOCZOWYM wynika z uczucia, że jest się
„olewanym", zazwyczaj przez partnera. Złości na coś, co ma związek z naszą kobiecością lub męskością.
Kobiety częściej niż mężczyźni miewają kłopoty z pęcherzem, ponieważ są bardziej skłonne do ukrywania
swoich uraz. ZAPALENIE POCHWY wywołane jest zazwyczaj uczuciowym zranieniem przez partnera.
PROSTATA mężczyzn związana jest z poczuciem własnej wartości i przekonaniem, iż w miarę upływu lat
mężczyzna traci swą męskość. IMPOTENCJĘ powoduje lęk, który niejednokrotnie łączy się z uczuciem urazy
do byłej partnerki. OZIĘBŁOŚĆ rodzi się z lęku lub przekonania, że grzechem jest cieszyć się ciałem. Ma
ona źródło w niskiej samoocenie, a nieczuły partner może przyczynić się do jej zaostrzenia.
ZESPÓŁ PRZEDMIESIĄCZKOWY, który osiągnął już w USA rozmiary epidemii, rozwija się pod
wpływem agresywnej reklamy w środkach masowego przekazu. Natarczywa reklama wprowadza w świadomość
kobiet wyobrażenia, że ciało kobiece musi być wyjątkowo czyste - spryskane dezodorantem, popudrowane, umyte,
oczyszczone na tyle różnych sposobów, że z trudem to znosimy. W tym samym czasie, gdy kobiety walczą o
równouprawnienie, środki masowego przekazu sugerują im, że naturalne kobiece procesy nie są w pełni
akceptowane. To właśnie, a także ogromne ilości spożywanego obecnie cukru, stwarza podatny grunt dla powstania
ZESPOŁU NAPIĘCIA PRZEDMIESIĄCZKOWEGO.
Cykle kobiece, wszystkie, łącznie z menstruacją i menopauzą, są normalnymi, naturalnymi procesami. Musimy je
zaakceptować jako takie. Nasze ciała są piękne, wspaniałe i cudowne.
Jestem przekonana, że CHOROBY WENERYCZNE powodowane są prawie zawsze poczuciem winy seksualnej.
Pochodzi to z przekonania, często nieświadomego, że nie wypada wyrażać swojej seksualności. Nosiciel choroby
wenerycznej może mieć wielu partnerów lub partnerek, lecz tylko ci ulegają zakażeniu, których psychiczne i fizyczne
systemy immunologiczne są słabe. W ostatnich latach u grupy heteroseksualnej zaczęły rozwijać się różnego rodzaju
opryszczki. Schorzenie to ma swoje źródło w karaniu siebie za przekonanie, że „jesteśmy źli". Opryszczki mają to do
siebie, że pojawiają się, gdy jesteśmy w złym nastroju, psychicznie podłamani. To mówi samo za siebie.
A teraz przenieśmy tę samą teorię do środowiska homoseksualistów, w którym ludzie mają takie same
problemy jak wszyscy inni oraz dodatkowy: duża część społeczeństwa wskazuje na nich palcem, mówiąc: „Źli".
Zazwyczaj ich matki i ojcowie mówią również: „Jesteś zły". To duże obciążenie psychiczne.
W społeczeństwie heteroseksualnym kobiety czują lęk przed starzeniem się z powodu całego systemu przekonań,
jakie stworzyliśmy, gloryfikując młodość. Nie jest to tak trudne dla mężczyzn, którzy stają się bardziej dystyngowani z
odrobiną siwizny. Starszy pan wzbudza respekt, a wiele osób nawet się nim zachwyca.
Nie dotyczy to większości homoseksualistów. Stworzyli kulturę, w której kładzie się ogromny nacisk na młodość
i piękno. Z początku każdy jest młody, kiedy zaczyna, ale później tylko niewielu odpowiada standardom piękna. Tak
duży nacisk kładzie się na wygląd zewnętrzny dlatego, że uczucia wewnętrzne są całkowicie lekceważone. Jeśli nie
jesteś młody i piękny, to tak jakbyś się w ogóle nie liczył. Osoba się nie liczy, ważne jest tylko ciało.
Ten sposób myślenia to hańba dla całej kultury. To inny sposób mówienia: „Homoseksualista nie jest dość
dobry".
Z powodu takiego wzajemnego traktowania się homoseksualistów dla wielu z nich proces starzenia jest
przerażający. Niemalże lepiej jest umrzeć niż zestarzeć się. A AIDS jest chorobą, która często zabija.
Zbyt często homoseksualiści czują, że na starość będą niepotrzebni i nie chciani. Lepiej jest najpierw zniszczyć
siebie; i wielu wiedzie destrukcyjny tryb życia. Niektóre poglądy i postawy będące częścią stylu życia
homoseksualistów - miejsca spotkań, stałe osądzanie, odmowa zbliżenia się do innych itd. - to coś potwornego. I
AIDS jest potworną chorobą.
Ten rodzaj postaw i wzorców zachowań tworzy jedynie poczucie winy na bardzo głębokim poziomie.
Udawanie, odgrywanie jakiejś roli może przynosić wiele radości, może również być wyjątkowo destrukcyjne,
tak dla dających, jak i otrzymujących. To inny rodzaj unikania bliskości i intymności.
W żadnym wypadku nie chciałabym przyczynić się do stworzenia w kimkolwiek poczucia winy. Jakkolwiek
patrzylibyśmy na te sprawy, powinny one ulec zmianie, by nasze życie mogło upływać w miłości, radości i
wzajemnym szacunku. Pięćdziesiąt lat temu większość homoseksualistów żyła w ukryciu. Teraz zdołali stworzyć
sobie małe społeczności, w których mogą żyć w miarę otwarcie. Odnoszę wrażenie, że jest dużym nieszczęściem,
iż wiele z tego, co sami stworzyli, staje się powodem bólu dla ich współpartnerów. I chociaż heteroseksualiści
często traktują homoseksualistów w sposób godny ubolewania, to tragiczny wręcz jest wzajemny stosunek
homoseksualistów do siebie.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin