Mdr01001 Ukochajcie sprawiedliwość, wy, co sądzicie ziemię, ze czcią rozmyślajcie o Panu, szukajcie Go w prostocie serca, Mdr01002 albowiem znajdują Go ci, którzy Go nie kuszą, ukazuje się zaś tym, którzy w Niego wierzą. Mdr01003 Przewrotne myśli oddalają od Boga, a Moc wystawiana na próbę karci niemądrych. Mdr01004 Nie zstąpi bowiem mądrość do duszy zło czyniącej i nie zamieszka w ciele poddanym grzechowi. Mdr01005 Albowiem Święty Duch karności będzie unikał podstępu i odejdzie od niemądrych zamysłów, i usunie się, kiedy nadejdzie nieprawość. Mdr01006 Mądrość bowiem jest duchem, który miłuje człowieka, lecz nie folguje bluźniercy z powodu ust jego, gdyż Bóg jest świadkiem jego nerek i stróżem prawdziwym jego serca, i Tym, który słyszy mowę jego. – Mdr01007 Albowiem Duch Pański napełnił ziemię, a Ten, który podtrzymuje wszystko, rozpoznaje brzmienie głosu. Mdr01008 Nie ukryje się przeto nikt, kto mówi nieprawości, nie ominie też nikogo karząca sprawiedliwość. Mdr01009 Będą bowiem zbadane zamiary bezbożnika, a brzmienie słów jego odejdzie do Pana ku pokaraniu nieprawości jego. Mdr01010 Albowiem wszystko posłyszy ucho Zazdrosnego i nie ukryją się [przed Nim] nawet najcichsze głosy szemrania. Mdr01011 Wystrzegajcie się próżnego szemrania i zachowujcie język wasz od czczej gadaniny, gdyż nie ujdzie bezkarnie lekkomyślne słowo, a usta, które kłamią, zabijają duszę. Mdr01012 Nie starajcie się tak usilnie o śmierć na bezdrożu waszego życia i nie ściągajcie na siebie zguby przez dzieła rąk waszych, Mdr01013 gdyż Bóg nie jest sprawcą śmierci i nie raduje Go zagłada żyjących. Mdr01014 Stworzył bowiem wszystko ku istnieniu i pożyteczne są stworzenia tego świata, i nie masz w nich jadu zatracenia ani królestwa Hadesu na ziemi. Mdr01015 Nieśmiertelna bowiem jest sprawiedliwość. Mdr01016 Bezbożni zaś zwabiali śmierć ku sobie rękami i słowami i uważając ją za przyjaciółkę tęsknili za nią, i przymierze z nią zawierali; godni bowiem są tego, aby ona w nich cząstkę swoją miała. Mdr02001 Mówili sobie myśląc przewrotnie: Krótkie jest i pełne smutku nasze życie, a [gdy przyjdzie] koniec człowieka, nie masz dlań żadnego ratunku i nie jest znany [ktoś taki], kto by uwolnił [kogokolwiek] z Hadesu. Mdr02002 Narodziliśmy się bowiem przypadkiem i potem znów będziemy tak, jakby nas nie było. Bo dymem jest dech w nozdrzach naszych, a myśl iskrą [powstałą] od poruszeń serca naszego. Mdr02003 Gdy ona zgaśnie, w popiół zamieni się ciało, a duch uleci jak lekki podmuch wiatru. Mdr02004 Imię nasze pójdzie z czasem w zapomnienie i nikt nie będzie pamiętał czynów naszych. I tak przeminie życie nasze jako ślad obłoku, rozpłynie się jak mgła, rozproszona promieniami słońca i jego gorącem skroplona. Mdr02005 Przemija nasz czas jak cień, nasz koniec się zbliża nieodwracalnie. Pieczęć bowiem została przyłożona i nikt [już] nie wraca. Mdr02006 Dalejże przeto! Używajmy dóbr, póki są, i z zapałem jak w młodości korzystajmy z tego, co stworzone. Mdr02007 Upajajmy się winem drogim i wonnościami: i niech nas nie ominie żaden kwiat wiosny. Mdr02008 Przystrójmy się w wieńce z róż, zanim zwiędną. Mdr02009 Nikogo z nas nie zabraknie w uciechach; zostawiajmy wszędzie oznaki rozkoszy, bo taka jest cząstka nasza i taki jest nasz los. Mdr02010 Rzućmy się na biedaka sprawiedliwego, wdów nie oszczędzajmy, nie zważajmy na siwiznę starca sędziwego. Mdr02011 A prawem sprawiedliwości [niech] będzie nasza siła, bo to, co słabe, za niepożyteczne uchodzi. Mdr02012 Uczyńmy przeto zasadzkę na sprawiedliwego, bo nie mamy z niego pożytku, sprzeciwia się naszym czynom, wyrzuca nam przekroczenia prawa i oskarża nas o sprzeniewierzanie się naszej nauce. Mdr02013 Przechwala się znajomością Boga i nazywa się dzieckiem Pana. Mdr02014 Stał się wyrokiem potępiającym nasze myśli, nawet gdy nań patrzymy, jest dla nas ciężarem. Mdr02015 Inaczej żyje niż inni, chodzi innymi drogami. Mdr02016 Jesteśmy według niego [samą] nieprawością, unika dróg naszych jako nieczystych, a błogosławi rzeczy ostateczne sprawiedliwych i chełpi się, iż Bóg jest jego Ojcem. Mdr02017 Zobaczymy, czy prawdziwe są słowa jego, zbadajmy to, co będzie przy jego końcu. Mdr02018 Jeśli bowiem sprawiedliwy jest synem Bożym, [Bóg] ujmie się za nim, i zostanie on wyrwany z rąk nieprzyjaciół. Mdr02019 Wypróbujmy go obelgami i cierpieniem, abyśmy mogli poznać jego łagodność i przekonać się o jego cierpliwości. Mdr02020 Skażmy go na śmierć haniebną, skoro według słów jego przyjdzie nań wybawienie. Mdr02021 Takie rzeczy knuli. I pobłądzili, albowiem złość ich zaślepiła. Mdr02022 Nie zrozumieli tajemnic Bożych, nie liczyli na zapłatę za prawość i nie przypuszczali, że dusze niewinnych otrzymają nagrodę. Mdr02023 Bóg bowiem stworzył człowieka ku niezniszczalności, uczynił go na podobieństwo natury swojej. Mdr02024 Lecz poprzez nienawiść diabła śmierć przyszła na świat i doświadczają jej ci, co są z nim związani. Mdr03001 Dusze zaś sprawiedliwych są w ręku Boga i nie dosięgnie ich udręczenie. Mdr03002 W oczach nierozsądnych uchodzą za umarłych, a ich odejście uznano za poniżenie Mdr03003 i rozstanie się z nami za unicestwienie. Lecz one są w pokoju. Mdr03004 I chociaż w oczach ludzi cierpią udręki, nadzieja ich pełna jest nieśmiertelności. Mdr03005 I tak niewielkie utrapienia zniósłszy, wielką otrzymają zapłatę, gdyż Bóg ich wypróbował i uznał za godnych siebie, Mdr03006 doświadczał ich jak złoto w piecu i przyjął ich do siebie jak ofiarę całopalenia. Mdr03007 I zajaśnieją, kiedy nadejdzie ich czas nawiedzenia, rozsypią się jako iskry po ściernisku. Mdr03008 Będą sędziami narodów i władcami ludów, a Pan będzie im królował na wieki. Mdr03009 Ci, zaufali Jemu, posiądą prawdę, a ci, co wytrwali w miłości, przy Nim pozostaną, bo łaska i miłosierdzie są dla świętych Jego i zatroskanie [Pana] nad wybranymi Jego. Mdr03010 Bezbożnych zaś za ich zamysły spotka kara, bo nie uszanowli sprawiedliwego i odstąpili od Pana. Mdr03011 Nieszczęśliwy bowiem jest ten, kto gardzi mądrością i pouczeniem; próżna jest takich nadzieja i bezowocne są trudy, i bez pożytku ich uczynki. Mdr03012 Niewiasty ich są bez rozumu i dzieci niegodziwe, a ród ich przeklęty. Mdr03013 Szczęśliwa niepłodna, nieskalana, ta, która nie poznała grzesznego łoża; wyda bowiem owoc w czas nawiedzenia dusz. Mdr03014 I trzebieniec, który swą ręką nie czynił nieprawości ani nie zamyślał zła przeciwko Panu, za swą wierność otrzyma szczególną łaskę i lepszą cząstkę w Pańskiej świątyni. Mdr03015 Chwalebny bowiem jest owoc zbożnych trudów i niezniszczalny korzeń mądrości. Mdr03016 A synowie cudzołożników nie osiągną swego cele i zaniknie nasienie przewrotnego łoża. Mdr03017 I nawet choćby długo żyli, za nic uważani będą, a na koniec ich starości żadnej czci nie zazna. Mdr03018 A gdyby rychlej pomarli, nie będą mieć nadziei ani pociechy w dzień sądu. Mdr03019 Zły bowiem jest koniec nieprawego plemienia. Mdr04001 Lepsza jest bezdzietność, [byle] z cnotą, pamięć jej bowiem nieśmiertelna, gdyż znajduje poszanowanie u Boga i u ludzi. Mdr04002 Idą jej śladem ludzie, gdy jest obecna, a za nieobecną – wzdychają. Na wieki uwieńczona triumfuje, odniósłszy zwycięstwo w bojach nienagannie stoczonych. Mdr04003 Nie przyniesie zaś pożytku mnóstwo bezbożnych, a potomstwo z cudzych szczepów [zrodzone] nie zapuści korzenia głęboko ani nie znajdzie mocnego podłoża. Mdr04004 I choć gałązkami na pewien czas zakwitnie, to jednak, słabo tkwiąc w ziemi, zostanie wyrwane przez wichry. Mdr04005 Wiotkie gałęzie zostaną połamane, owoc ich jest nieużyteczny, cierpki w smaku i do niczego się nie nadaje. Mdr04006 Albowiem dzieci, ze snów nieprawych zrodzone, w rozsądzaniu rodziców świadczą przeciwko ich przewrotności. Mdr04007 Sprawiedliwy zaś, nawet gdyby przedwcześnie umarł, znajdzie odpoczynek. Mdr04008 Starością czcigodną nie ta jest, co trwa długo, ani się liczbą lat mierzy, Mdr04009 ale pełnią lat jest dla ludzi mądrość, a wiekiem sędziwym – życie nieskalane. Mdr04010 Ponieważ stał się miłym Bogu, Bóg go umiłował, a że żył między grzesznikami, został [pośród nich] zabrany. Mdr04011 Wziął go [Bóg], aby złość nie odmieniła jego umysłu i aby przewrotność nie uwiodła jego duszy. Mdr04012 Urok marności zasłania bowiem to, co dobre, a napór pożądania odmienia ducha prawego. Mdr04013 Stawszy się doskonałym w krótkim czasie, przeżył czasów wiele. Mdr04014 Ponieważ dusza jego podobała się Bogu, zabrał [ją] wcześnie spośród nieprawości. A narody patrzyły i nie pojmowały, i nie brały sobie tego do serca, Mdr04015 że łaska i miłosierdzie jest w wybranych Jego, a piecza nad świętymi Jego. Mdr04016 Sprawiedliwy zaś umarły potępia bezbożnych żywych, a młodość, co szybko minęła, [wydaje wyroki] na długowieczną starość niesprawiedliwego. Mdr04017 Będą bowiem patrzeć na koniec mądrego, ale nie zrozumieją, co mu przeznaczone i dlatego Pan otoczył go opieką. Mdr04018 Będą patrzeć i wzgardę okazywać, a Pan będzie się z nich naśmiewał. Mdr04019 A potem zamienią się w trupa wzgardzonego i ku pohańbieniu na wieki wśród umarłych zostaną, bo strąci ich głową w dół, i głosu nie wydadzą, i poruszy ich od podstaw, i będą wyniszczeni aż do ostatniego. I będą wzdychać, a pamięć po nich zaginie. Mdr04020 Do rachowania grzechów swoich przybędą w bojaźni, a nieprawości ich przeciwko nim skarżyć będą. Mdr05001 Wtedy stanie sprawiedliwy z ufnością wielką w obliczu tych, co go uciskali i okazywali pogardę trudom jego. Mdr05002 Patrząc, będą oni przejęci strachem wielkim i zdumieniem ich napełni nieoczekiwane zbawienie. Mdr05003 Będą mówić między sobą, pokutę czyniąc, i w ucisku ducha wzdychać będą i wołać: Mdr05004 Oto ten, który był dla nas pośmiewiskiem i którego mieliśmy za wzgardzonego, my, niemądrzy! Uznaliśmy za szaleństwo jego życie i za pozbawiony czci koniec jego. Mdr05005 Jakże więc został policzony między synów Bożych, a dziedzictwo jego jest między świętymi? Mdr05006 Tak przeto zeszliśmy z drogi prawdy, nie oświeciła nas światłość spraw...
ewuwau