ustawa_o_swobodzie_dz_gosp.pdf

©Kancelaria Sejmu

s. 1/1

Dz.U. 2004 Nr 173 poz. 1807

USTAWA

z dnia 2 lipca 2004 r.

o swobodzie działalności gospodarczej

Opracowano na pod-

stawie: t.j. Dz.U. z

2007 r. Nr 155, poz.

1095, Nr 180, poz.

1280, z 2008 r. Nr 70,

poz. 416, Nr 116, poz.

732, Nr 123, poz. 803,

Nr 141, poz. 888, Nr

171, poz. 1056, Nr

216, poz. 1367, z 2009

r. Nr 3, poz. 11, z

2009 r. Nr 18, poz.

97.

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 1.

Ustawa reguluje podejmowanie, wykonywanie i zakończenie działalności gospodar-

czej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zadania organów administracji

publicznej w tym zakresie.

Art. 2.

Działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, han-

dlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż,

a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

Art. 3.

Przepisów ustawy nie stosuje się do działalności wytwórczej w rolnictwie w zakresie

upraw rolnych oraz chowu i hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, leśnic-

twa i rybactwa śródlądowego, a także wynajmowania przez rolników pokoi, sprzeda-

ży posiłków domowych i świadczenia w gospodarstwach rolnych innych usług zwią-

zanych z pobytem turystów.

Art. 4.

1. Przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy jest osoba fizyczna, osoba prawna i jed-

nostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje

zdolność prawną – wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą.

2. Za przedsiębiorców uznaje się także wspólników spółki cywilnej w zakresie wy-

konywanej przez nich działalności gospodarczej.

Art. 5.

Użyte w ustawie określenia oznaczają:

2009-02-13

©Kancelaria Sejmu

s. 2/2

1) organ koncesyjny – organ administracji publicznej upoważniony na podsta-

wie ustawy do udzielania, odmowy udzielania, zmiany i cofania koncesji;

2) osoba zagraniczna:

a) osobę fizyczną nieposiadającą obywatelstwa polskiego,

b) osobę prawną z siedzibą za granicą,

c) jednostkę organizacyjną niebędącą osobą prawną posiadającą zdolność

prawną, z siedzibą za granicą;

3) przedsiębiorca zagraniczny – osobę zagraniczną wykonującą działalność go-

spodarczą za granicą;

4) oddział – wyodrębnioną i samodzielną organizacyjnie część działalności go-

spodarczej, wykonywaną przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy

lub głównym miejscem wykonywania działalności;

5) działalność regulowana – działalność gospodarczą, której wykonywanie

wymaga spełnienia szczególnych warunków, określonych przepisami pra-

wa.

Art. 6.

1. Podejmowanie, wykonywanie i zakończenie działalności gospodarczej jest wol-

ne dla każdego na równych prawach, z zachowaniem warunków określonych

przepisami prawa.

2. Organ administracji publicznej nie może żądać ani uzależnić swojej decyzji w

sprawie podjęcia, wykonywania lub zakończenia działalności gospodarczej

przez zainteresowaną osobę od spełnienia przez nią dodatkowych warunków, w

szczególności przedłożenia dokumentów lub ujawnienia danych, nieprzewidzia-

nych przepisami prawa.

Art. 7.

Państwo udziela przedsiębiorcom pomocy publicznej na zasadach i w formach okre-

ślonych w odrębnych przepisach, z poszanowaniem zasad równości i konkurencji.

Art. 8.

1. Organy administracji publicznej wspierają rozwój przedsiębiorczości, tworząc

korzystne warunki do podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej,

w szczególności wspierają mikroprzedsiębiorców oraz małych i średnich przed-

siębiorców.

2. Organy administracji publicznej, które wdrażają programy pomocowe w rozu-

mieniu przepisów o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej,

przekazują drogą elektroniczną informacje o warunkach i formach pomocy

udzielanej przedsiębiorcom do Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości,

która je gromadzi i udostępnia na stronie internetowej.

3. Informacje, o których mowa w ust. 2, przekazywane są w terminie 30 dni od dnia

ustanowienia programu pomocowego, nie później niż na 14 dni przed wyzna-

czonym terminem składania wniosków o udzielenie pomocy.

2009-02-13

©Kancelaria Sejmu

s. 3/3

Art. 9.

Wykonując swoje zadania, w szczególności w zakresie nadzoru i kontroli, organy

administracji publicznej działają wyłącznie na podstawie i w granicach prawa, z po-

szanowaniem uzasadnionych interesów przedsiębiorcy.

Art. 10.

1. Przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub

państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji

co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek

świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpie-

czenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie.

2. Wniosek o wydanie interpretacji może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego

lub zdarzeń przyszłych.

3. Przedsiębiorca we wniosku o wydanie interpretacji jest obowiązany przedstawić

stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe oraz własne stanowisko w sprawie.

4. Wniosek o wydanie interpretacji zawiera również:

1) firmę przedsiębiorcy;

2) oznaczenie siedziby i adresu albo miejsca zamieszkania i adresu przedsię-

biorcy;

3) numer identyfikacji podatkowej (NIP);

4) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym albo w

Ewidencji Działalności Gospodarczej;

5) adres do korespondencji w przypadku, gdy jest on inny niż adres siedziby

albo adres zamieszkania przedsiębiorcy.

5. Udzielenie interpretacji następuje w drodze decyzji, od której przysługuje odwo-

łanie. Interpretacja zawiera wskazanie prawidłowego stanowiska w sprawie

wraz z uzasadnieniem prawnym oraz pouczeniem o prawie wniesienia środka

zaskarżenia.

6. Wniosek o wydanie interpretacji podlega opłacie w wysokości 40 zł, którą nale-

ży wpłacić w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku. W razie nieuiszczenia

opłaty w terminie wniosek pozostawia się bez rozpatrzenia.

7. W przypadku wystąpienia w jednym wniosku o wydanie interpretacji odrębnych

stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych pobiera się opłatę od każdego przed-

stawionego we wniosku odrębnego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.

8. Opłata, o której mowa w ust. 6 i 7, stanowi odpowiednio dochód budżetu pań-

stwa, Narodowego Funduszu Zdrowia albo jednostki samorządu terytorialnego.

9. Opłatę od wniosku, o którym mowa w ust. 1, uiszcza się na rachunek organu

administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej, właściwych

do wydania interpretacji albo, jeżeli istnieje taka możliwość, gotówką w kasie

tego organu lub jednostki.

2009-02-13

©Kancelaria Sejmu

s. 4/4

Art. 10a.

1. Interpretację wydaje się bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w terminie

30 dni od dnia otrzymania przez organ administracji publicznej lub państwową

jednostkę organizacyjną kompletnego i opłaconego wniosku. W razie niewyda-

nia interpretacji w terminie uznaje się, że w dniu następującym po dniu, w któ-

rym upłynął termin wydania interpretacji, została wydana interpretacja stwier-

dzająca prawidłowość stanowiska przedsiębiorcy przedstawionego we wniosku

o wydanie interpretacji.

2. Interpretacja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, jednakże przedsiębiorca nie

może być obciążony jakimikolwiek daninami publicznymi, sankcjami admini-

stracyjnymi, finansowymi lub karami w zakresie, w jakim zastosował się do

uzyskanej interpretacji.

3. Interpretacja jest wiążąca dla organów administracji publicznej lub państwowych

jednostek organizacyjnych właściwych dla przedsiębiorcy i może zostać zmie-

niona wyłącznie w drodze wznowienia postępowania. Nie zmienia się interpre-

tacji, w wyniku której nastąpiły nieodwracalne skutki prawne.

4. Zasady i tryb udzielania interpretacji przepisów prawa podatkowego reguluje

ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8,

poz. 60, z późn. zm. 1) ).

Art. 11.

1. Organy administracji publicznej są obowiązane do załatwiania spraw przedsię-

biorców bez zbędnej zwłoki.

2. Organy administracji publicznej nie mogą odmówić przyjęcia pism i wniosków

niekompletnych ani żądać jakichkolwiek dokumentów, których konieczność

przedstawienia lub złożenia nie wynika wprost z przepisu prawa.

3. Terminy i tryb uzupełniania pism i wniosków, o których mowa w ust. 2, oraz

terminy załatwiania spraw wynikających z tych pism i wniosków określają od-

rębne przepisy.

Art. 12.

Wykonując swe zadania, organy administracji publicznej współdziałają z organiza-

cjami pracodawców, organizacjami pracowników, organizacjami przedsiębiorców

oraz samorządami zawodowymi i gospodarczymi.

Art. 13.

1. Osoby zagraniczne z państw członkowskich Unii Europejskiej, państw człon-

kowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron

umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym oraz osoby zagraniczne z

państw niebędących stronami umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym,

które mogą korzystać ze swobody przedsiębiorczości na podstawie umów za-

1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2005 r. Nr 85, poz.

727, Nr 86, poz. 732 i Nr 143, poz. 1199, z 2006 r. Nr 66, poz. 470, Nr 104, poz. 708, Nr 143, poz.

1031, Nr 217, poz. 1590 i Nr 225, poz. 1635, z 2007 r. Nr 112, poz. 769, Nr 120, poz. 818, Nr 192,

poz. 1378 i Nr 225, poz. 1671 oraz z 2008 r. Nr 118, poz. 745.

2009-02-13

s. 5/5

wartych przez te państwa ze Wspólnotą Europejską i jej państwami członkow-

skimi, mogą podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na takich sa-

mych zasadach jak obywatele polscy.

1a. Przedsiębiorcy z państw członkowskich Unii Europejskiej, państw członkow-

skich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o

Europejskim Obszarze Gospodarczym oraz przedsiębiorcy z państw, które za-

warły ze Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi umowy regulu-

jące swobodę świadczenia usług, mogą czasowo świadczyć usługi na zasadach

określonych odpowiednio w przepisach Traktatu ustanawiającego Wspólnotę

Europejską (Dz. U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864/2) albo w przepisach tych umów,

bez konieczności uzyskiwania wpisu do rejestru przedsiębiorców albo ewidencji

działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14.

2. Obywatele innych państw niż wymienione w ust. 1, którzy:

[1) posiadają w Rzeczypospolitej Polskiej:

a) zezwolenie na osiedlenie się,

b) zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europej-

skich,

c) zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony udzielone w związku z

okolicznością, o której mowa w art. 53 ust. 1 pkt 7, 13, 14 lub 16 usta-

wy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2006 r. Nr

234, poz. 1694, z 2007 r. Nr 120, poz. 818 i Nr 165, poz. 1170 oraz z

2008 r. Nr 70, poz. 416),

d) zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony udzielone, przybywają-

cemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub przebywającemu na

tym terytorium w celu połączenia z rodziną, członkowi rodziny w rozu-

mieniu art. 53 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziem-

cach, osób, o których mowa w lit. a, b, e i f,

e) status uchodźcy,

f) ochronę uzupełniającą,

g) zgodę na pobyt tolerowany,

<g) wizę, o której mowa w art. 61 ust. 3 lub art. 71a ust. 3 ustawy z dnia

13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach, jeżeli przed wydaniem tej wizy

byli uprawnieni do podejmowania i wykonywania działalności gospo-

darczej na podstawie lit. c,>

h) zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony i pozostają w związku

małżeńskim, zawartym z obywatelem polskim zamieszkałym na teryto-

rium Rzeczypospolitej Polskiej,]

<1) posiadają w Rzeczypospolitej Polskiej:

a) zezwolenie na osiedlenie się,

b) zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Euro-

pejskich,

c) zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony udzielone w związku

z okolicznością, o której mowa w art. 53 ust. 1 pkt 7, 13, 14 lub 16

Nowe brzmienie pkt

1 w ust. 2 w art. 13

wchodzi w życie z dn.

7.03.2009 r. (Dz.U. z

2009 r. Nr 18, poz.

97).

dodana lit. g mimo

istnienia już lit. g -

weszła w życie z dn.

1.01.2009 r. (Dz.U. z

2008 r. Nr 216, poz.

1367)

2009-02-13

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: