ziemia rodzinna.pdf

Ta lektura , podobnie jak tysiące innych, jest dostępna on-line na stronie

wolnelektury.pl .

Utwór opracowany został w ramach projektu Wolne Lektury przez fun-

dację Nowoczesna Polska .

WŁADYSŁAW BEŁZA

  

Ziemia roǳinna

Całym mym sercem, duszą niewinną

Kocham tę świętą ziemię roǳinną,

Ojczyzna, Ziemia, Natura,

Patriota, Miłość

Na której moja kołyska stała

I której dawna karmi mię chwała.

Kocham te barwne kwiaty na łące,

Kocham te łany kłosem szumiące,

Które mię żywią, które mię stroją

I które zdobią Ojczyznę moją.

Kocham te góry, lasy i gaje,

Potężne rzeki, ciche ruczaje;

Bo w tych potokach, w woǳie u zdroja¹

Krew, Łzy

Ty się przeglądasz Ojczyzno moja,

Krwią użyźniona, we łzach skąpana,

Tak dla nas droga i tak kochana!

¹ roa — D. lp od wyrazu: zdrój; ǳiś popr.: zdroju.

Ten utwór nie jest chroniony prawem autorskim i znajduje się w domenie publicznej, co oznacza że możesz go

swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać. Jeśli utwór opatrzony jest dodatkowymi materiałami

(przypisy, motywy literackie etc.), które podlegają prawu autorskiemu, to te dodatkowe materiały udostępnione

Tekst opracowany na podstawie: Władysław Bełza, Katechizm polskiego ǳiecka, Drukarnia Zakładu Narodo-

wego im. Ossolińskich, Lwów 

Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyowa

wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochoǳącego ze zbiorów BN.

Opracowanie redakcyjne i przypisy: Aleksandra Sekuła, Marta Nieǳiałkowska, Weronika Trzeciak.

Okładka na podstawie: erwlas@Flickr, CC BY .