OBJAWIENIE ŚW. JANA CZ. 2.pdf

William Barclay

OBJAWIENIE

ŚW. JANA

Tom II (Rozdziały 6–22)

Poznań 2002

Tłumaczył: Konstanty Wiazowski

Wydanie poprzednie ukazało się nakładem

Wydawnictwa „Słowo Prawdy” w 1981 r.

Redakcja: Adam Ciorga

Zdejmowanie pieczęci

Gdy pieczęcie księgi jedna za drugą były zdejmowane, przed oczami

Jana ukazywały się kolejne okresy historii.

Studiując ten fragment zawsze musimy mieć na uwadze jeden zasad-

niczy fakt, który pozwoli nam lepiej zrozumieć treść wizji Jana. W swoich

widzeniach Jan jest świadkiem końca strachu i sądu, po którym nastąpi

złoty wiek Boży.

Zanim przystąpimy do szczegółowych rozważań, zwróćmy uwagę na

jeden fakt. W pierwszej części widzenia Jana (6,1-8) Biblia Gdańska tłu-

maczy grecki zwrot, wypowiadany przez cztery postacie: „Chodź a pa-

trzaj” (w. 1.3.5.7). We wszystkich najlepszych manuskryptach greckich

występuje zwrot, który znaczy „Chodź”, przyjęty w nowym przekładzie.

Nie jest to bowiem zaproszenie, skierowane do Jana, by przyszedł i zoba-

czył: raczej jest to nakaz skierowany do czterech jeźdźców na koniach,

którzy kolejno ukazują się na scenie historii.

Cztery konie i ich jeźdźcy (6,1-8)

Zanim przystąpimy do szczegółowego wyjaśnienia tej wizji, zwróćmy

uwagę na dwie ważne sprawy.

1. Wizja ta ma ścisły związek z proroctwem Zachariasza 6,1-8. Zacha-

riasz widzi cztery konie, które swobodnie hasają po ziemi wywierając ze-

mstę nad Babilonem, Egiptem i narodami, które uciskały lud Boży. „Sta-

wiwszy się przed Panem całej ziemi, wyruszają w cztery strony nieba”

(Zach 6,5). Konie są symbolem czterech potężnych wiatrów, które po wy-

puszczeniu przez Boga na wolność będą siały na ziemi zniszczenie. Jan

nie powtarza tych samych szczegółów, ale konie i ich jeźdźcy są dla niego

instrumentami groźnych sądów Bożych.

2. Powinniśmy wyjaśnić metodę interpretacji, którą musimy tu stoso-

wać. Cztery konie i ich jeźdźcy oznaczają cztery wielkie destrukcyjne

siły, którym święty gniew Boży dopuści szaleć w tym zepsutym do reszty

świecie. Jan określa te siły terminami współczesnych sobie wydarzeń w

świecie pełnym chaosu, rozkładu moralnego i panicznego lęku. Konie i

ich jeźdźcy są siłami destrukcyjnymi i reprezentantami gniewu; nie należy

ich identyfikować z jakimikolwiek postaciami historycznymi, gdyż we

współczesnych sobie wydarzeniach Jan widział symbole i typy przyszłego

zniszczenia.

Dlatego nasza metoda interpretacji będzie polegała na określeniu tych

destrukcyjnych sił, reprezentowanych przez poszczególne konie, a następ-

nie, gdzie będzie to możliwe, na znalezieniu współczesnych Janowi wyda-

rzeń, będących symbolem przyszłego zniszczenia. Na kilku przykładach

przekonamy się, że użyte tu obrazy i pojęcia były powszechnie używane

przez pisarzy zajmujących się czasami ostatecznymi.

Biały koń podboju (6,1-2)

Gdy każda z siedmiu pieczęci jest łamana i zdejmowana, nowy strach

pada na ziemię. Pierwsze przerażenie określone zostało postacią białego

konia i jego jeźdźca. Co reprezentuje ten obraz? Istnieją dwa wyjaśnienia,

z których jedno na pewno nie jest prawdziwe.

1. Niektórzy uważają, że jeźdźcem na białym koniu jest sam zwycię-

ski Chrystus. Wniosek ten wynika z identyfikowaniem tego obrazu z Ob-

jawienia 19,11-12, gdzie mówi się o białym koniu i jego jeźdźcy, Wier-

nym i Prawdziwym, na którego głowie znajdowało się wiele koron – jest

nim zwycięski Chrystus. Trzeba jednak zwrócić uwagę na to, że występu-

jąca w tym tekście korona jest inna od tej z Objawienia 19. Tu koronę tę

nazywa się stefanos , jest to korona zwycięzcy; w Objawieniu 19 występu-

je diadema, czyli korona królewska. Nasz tekst mówi o biedach i nie-

szczęściach, co nie może się wiązać z obrazem zwycięskiego Chrystusa.

Mówi się tu nie o nadejściu zwycięskiego Chrystusa, lecz o zbliżaniu się

sądów gniewu Bożego.

2. Biały koń i jego jeździec na pewno oznaczają podbój wojenny. Gdy

wódz rzymski uczestniczył w triumfie, to znaczy gdy wraz ze swoimi żoł-

nierzami i zdobytymi jeńcami uroczyście przechodził ulicami Rzymu,

jego powóz był zaprzężony w białe konie, symbol zwycięstwa.

Ale, jak powiedzieliśmy we wstępie o tego tekstu, Jan ubiera swoje

przepowiednie przyszłości w obrazy współczesne, dobrze zrozumiałe czy-

telnikom. Jeździec na białym koniu ma w swoim ręku łuk . W Starym Te-

stamencie łuk zawsze jest symbolem militarnej potęgi. W ostatecznej klę-

sce Babilonu jego bohaterowie zostają wzięci do niewoli, a ich łuki – to

znaczy ich militarna potęga – są złamane (Jr 51,56). Bóg złamie łuk Izra-

ela w dolinie Jezreel (Oz 1,5). Bóg łamie łuki i kruszy włócznie, wozy

ogniem pali, a więc nie może Mu się przeciwstawić żadna moc ludzka (Ps

46,9). Łuk zawsze więc jest symbolem siły militarnej. Jest jeszcze jeden

obraz dobrze zrozumiały dla Rzymian i wszystkich mieszkańców Azji. Je-

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: