Mit o pocz�tku �wiata By� taki czas, gdy nie by�o niczego. Nie by�o piasku ani morza, nie by�o morza ani ziemi, ani nieba z gwiazdami. Na pocz�tku by� tylko Ginnungagap, nieme, ziej�ce Nic. I wtedy duch wszechojca stworzy� Byt, a na po�udniu powsta� Muspelheim, kraina �aru i ognia, a na p�nocy Niflheim, kraina mg�y, zimna i ciemno�ci. Z p�nocy w Niflheim, wyp�yn�� hucz�cy zdr�j, z kt�rego wy�oni�o si� dwana�cie rzek. Rzuci�y si� w otch�a�, kt�ra rozdziela�a p�noc i po�udnie i skostnia�y na l�d. Z Muspelheim iskry lecia�y na l�d, skostnia�o�� pocz�a si� topi�, a wy�oni� si� z niej olbrzym Ymir, potem za� Audhumla, olbrzymia krowa, kt�rej mlekiem �ywi� si� Ymir. Pewnego dnia Ymir napiwszy si� do syta zapad� w g��boki sen, a z jego pach wyros�y dwa olbrzymie stworzenia m�czyzna i kobieta. Od nich dwojga wywodzi si� r�d olbrzym�w mrozu i szronu. Audhumbla, kt�ra nigdzie nie znajdowa�a trawy, liza�a s�one bloki lodu, a z lodu jej j�zyk uwolni� trzeciego dnia m�czyzn�. By� silny i pi�kny, a zwa� si� Buri. W�asn� moc� stworzy� syna. Nazywa� si� B�rs i wzi�� sobie za �on� Bestl�, c�rk� olbrzyma B�lthorna. B�rs sp�odzi� z Bestl� trzech syn�w, byli to Odyn, Wili i We. Wraz z nimi przyszed� na �wiat boski r�d As�w. Odyn, Wili i We wyruszyli, by zdoby� panowanie nad stworzeniem. Zabili starego olbrzyma Ymira. Rzeki krwi z ran Ymira zala�y �wiat, a wszystkie olbrzymy mrozu si� potopi�y. Tylko jeden, Bergelmir, uratowa� si� wraz ze swoj� niewiast� w �odzi. Oni dwoje stali si� przodkami przysz�ych rod�w olbrzym�w. Martwe cia�o Yrmira wrzucili bracia Odyn, Wili i We w otch�a� pomi�dzy Muspelheim a Nilfheim i zrobili z niego ziemi�. A krwi Yrmira powsta�y wody rzek i morza, a, z jego cia�a ziemi�, ko�ci i z�b�w g�ry i ska�y, a z jego czaszki powsta�o sklepienie niebieskie. Gdy Asowie rzucili m�zg olbrzyma w niebo, zawis� w powietrzu jako chmury. Z w�os�w zrobi�y si� drzewa, z brwi powsta� wa�, kt�ry mia� Midgard, krain� ludzi, chroni� przed morzem i olbrzymami. Z iskier, kt�re sypa�y si� z ognia Muspelheim, bogowie stworzyli gwiazdy, kt�rym dali imiona, a ka�dej wyznaczyli tor. Ziemia sta�a si� sucha i by�a otoczona przez morze, ziemia zacz�a si� zieleni�. Gdy Odyn w�drowa� kiedy� brzegiem morze ze swymi bra�mi, zobaczyli na pla�y dwa drzewa, jesion i wi�z. Spodoba�y im si� bardzo. Odyn stworzy� z jednego z drzew, z jesionu, pierwszego cz�owieka, m�czyzn�. Z wi�zu stworzono niewiast�. Odin tchn�� we� �ycie i ducha, Wili da� im rozum i uczucia, a We podarowa� im zmys�y wzroku i s�uchu i mow�. Dziewi�� kr�lestw stworzyli bogowie na �wiecie, trzy podziemne, trzy ziemskie i trzy niebieskie. G��boko we wn�trzu ziemi le�y Nilfheim, kraina lodu i umar�ych. Nilfheim to najg��bsza otch�a�, w kt�rej sw� kar� cierpi� zbrodniarze i krzywoprzysi�cy. Schwarzalfenheim zwie si� kraina nocnych kar��w, kt�rzy s� garbaci i brzydcy, tak i� si� o nich m�wi, �e lepiej ich nie opisywa�. Znaj� si� na wielu sztukach, wykuwaj� drogocenne klejnoty, ostre miecze i bro�. Po nocach strasz� i dr�cz� ludzi, lecz s� tak�e wdzi�czni, gdy kto� im pomo�e. Na ziemi le�� Midgard, zamieszkuj� go ludzie, i kraina olbrzym�w, w kt�rej zadomowi�y si� olbrzymy mrozu i szronu, jest tak�e Wanenheim, kr�lestwo bog�w ziemi i wody, kt�rzy zwi� si� rodem Wan�w. W niebie jest Muspelheim, kraina ognia, i Lichtalfenheim, gdzie �yj� �wietliste kar�y, pi�knej postaci i zawsze rado�ni. S� przyjaci�mi ludzi. Ale najpierwej nale�y wymieni� Asgard, �wi�t� krain� As�w. Mieszkaj� tam bogowie w dwunastu zamkach, kt�re sobie zbudowali. Pot�ny most, Bifr�st, �uk t�czy, ��czy ziemi� i niebo. Tylko bogowie mog� wej�� na ten most, kt�rego strze�e m�dry Heimdal. Nosi on r�g, zwany Giallar, zwo�a nim As�w do walki w dniu zmierzchu bog�w. Z cia�a i krwi pot�nego olbrzyma Ymira Odyn i jego bracia stworzyli �wiat. Midgard zwie si� ziemia, gdzie mieszkaj� ludzie. Niflheim to kr�lestwo umar�ych. Dok�adnie po�rodku �wiata, w Asgardzie, bogowie, Asowie, zbudowali swoje mieszkania. Tam siedzi na tronie Odyn, najwy�szy B�g, kt�rego ludzie zw� tak�e Wodan, w Walhalli, w najwi�kszej i najwspanialszej hali i rz�dzi nad �wiatem i lud�mi. Na jego ramionach siedz� dwa kruki, Hugin, My�l, i Munin, Pami��, kt�re na jego rozkaz codziennie frun� w dal i szepcz� mu do ucha, co widzia�y i s�ysza�y. W �wi�te noce gna Odyn poprzez przestworza na swym bia�ym rumaku ze swoj� �wit� w dzikim �owie ponad smaganymi wichrem szczytami drzew. Cz�sto schodzi na ziemi� w ludzkiej postaci w niebieskim p�aszczu usianym gwiazdami na ramionach i szerokim kapeluszu na g�owie, by �miertelnikom okaza� swe wsp�czucie, pom�c im, wystawi� ich go�cinno�� na pr�b�. W tumulcie walki zbrojny w�odarz nosi l�ni�c� zbroj� i Gungnir, sw�j pot�ny oszczep. Sam nie uczestniczy w walce, lecz jedzie na swym o�mionogim rumaku Sleipnirze nad polem walki i naznacza oszczepem m�czyzn, kt�rych przeznaczy� na �mier�. Walk�rie, zbrojne dziewice o wspania�ej urodzie, s� z nim i unosz� poleg�ych na swych ognistych rumakach do Walhalli. Syn Odyna, Thor, kt�ry zwie si� tak�e Donar, jest mocarnym bogiem gromu. Pomaga bogom i ludziom, jest podpor� s�abych, ma moc nad wiatrem i falami, poprzez grom i piorun. W tocz�cym si� wozie, kt�ry ci�gn� koz�y, jedzie na chmurach, w jego prawicy Mj�lnir, m�ot, kt�ry po ka�dym rzucie sam do r�ki wraca. Jak wszyscy bogowie tak i on nie jest czczony przez ludzi w �wi�tyniach, lecz w gajach, z drzew �wi�tym dla niego jest niezachwiany d�b. W�r�d bogi� kr�low� jest �ona Odyna Frigga, kt�ra wraz z ojcem w�r�d bog�w tron dzieli. Kr�low� jest bog�w i ludzi, a czcz� j� jako dobr� pani�, kt�ra o ludzi si� troszczy, jest stra�niczk� ma��e�stwa i prac domowych, ona b�ogos�awi lud dzie�mi. W�z, kt�rym jedzie po ziemi, ci�gn� koty, te i inne domowe zwierz�ta, tak�e jask�ka i bocian, s� jej �wi�te i prorocza kuku�ka. Rozdaj�c b�ogos�awie�stwo i �wiat�o kroczy przez ziemi� Baldur, b�g wiosennego s�o�ca, kt�ry walczy o dobro i sprawiedliwo��. Jego brat to �lepy H�dur, b�g zimy, ciemno�ci i zimna. Nikt go nie kocha, wsz�dzie, gdzie wolno mu panowa�, zamiera �ycie. Brat Odyna, Loki, b�g ognia, kt�ry po�era zw�oki, jest kapry�ny i z�o�liwy, a trzyma raz z Asami, raz z olbrzymami, kt�rzy mieszkaj� w surowej krainie p�nocy i chc� zburzy� pok�j tego �wiata. Wilk Fenris i W�� Midgardu s� strasznymi dzie�mi Lokiego. Stara przepowiednia zwiastuje Asom, �e wilk Fenris przyniesie �wiatu upadek. Zwi�zali go wi�c bogowie podst�pnie, uwi�zali potwora u ska�y w morzu, zamkn�li jego gardziel mieczem. Strasznie wyje wilk z b�lu i z�o�ci. W dniu zmierzch bog�w uwolni si� i b�dzie walczy� przeciw Asom, a znim W�� Midgardu, kt�ry spoczywa na dnie morza, a swoim cia�em oplata ca�� ziemi�. Po�rodku Asgardu stoi Yggdrasil, wiecznie zielony jesion �wiata, kt�ry sw� koron� wystaje wysoko ponad sklepienie niebieskie, kt�ry swe ga��zie rozpo�ciera nad ca�ym �wiatem, a korzeniami przykrywa Hel, kr�lestwo tych, kt�rzy byli. Przy studni Urd, przy kt�rej stoi jesion, mieszkaj� Norny, nazywaj� si� Urd, Werdandi i Skuld i znaj� los wszystkich bog�w i ludzi. Bo nikt inny nie zna przysz�ych los�w, nawet wiedza Odyna ma luki. Yggdrasil nie zawsze b�dzie si� zieleni�, bo Nidhogg, smok, podgryza jej korzenie i przyjdzie kiedy� taki dzie�, �e jesion �wiata uschnie. Potem nadejdzie Ragnar�k, dzie� zmierzchu bog�w, wilk Fenris zerwie p�ta, W�� Midgardu podniesie si� z morza i nadejd� olbrzymy, bogowie i bohaterowie zbior� si� do ostatniej walki. Potem przeminie Asgard i Midgard, a wszelkie �ycie zga�nie.
lotgar