Slowa_otuchy.pdf

Kiedy możliwy jest wolny wybór?

Jeśli miarą wolności

wyboru ma być np.

możliwość wyboru

wierzeń i sposobu ich

praktykowania, to nikt

nie powinien być

atakowany z powodu

tego, że wybrał taki,

czy inny sposób

wyrażania swoich

przekonań religijnych.

Trudno się z tym nie

zgodzić, bez względu

na to, jak oryginalne

czy wręcz dziwne mogą się te przekonania

komukolwiek wydawać.

Jeśli więc spotykamy się z przejawami

nietolerancji (czasami brutalnej), w stosunku

do kogoś, kto prezentuje odmienne

stanowisko, to z pewnością nie jest to

zdrowy objaw, a zdarza się, że takie

działania dają wręcz odwrotny skutek od

zamierzonego - utwierdzają stronę

przeciwną w przekonaniu, że jest

prześladowana za "prawdę"...

Do dziś pamiętam reakcje mojej mamy,

która "witała" odwiedzających nas "głosicieli

Królestwa Bożego" w sposób, który można

by określić jako " impulsywną niechęć, z

przejawami werbalnej agresji". Jakiekolwiek

usilne przekonywanie z mojej strony, że

mama bezwiednie służy za przykład do lekcji

poglądowej na temat: prześladowań, trafiał

w jakiś irracjonalny sposób w próżnię, co

wzbudzało zdziwienie, gdyż będąc

nauczycielką przedmiotu ścisłego, mama

prezentowała sporą umiejętność logicznego

myślenia. Ale jak widać logika zawodzi tam,

gdzie mamy do czynienia z uprzedzeniami, a

uprzedzenia są kształtowane i krystalizują

się tam, gdzie brak rzetelnej informacji lub

zwykłej chęci i uczciwości, by takie

informacje zdobyć. Dodam tylko, że mama

pod wpływem cierpliwej perswazji, po

przyswojeniu sobie dostatecznych

informacji dotyczących tematu, nie

reagowała już tak impulsywnie... ale też

skończyły się te częste wizyty "głosicieli".

Myślę, że mogę tu pozwolić sobie na

ciekawą konkluzję - po prostu mama

przestała należycie spełniać rolę

"prześladowcy".

Nic złego w tym, że człowiek dokonuje

wyborów, dzięki którym mógłby realizować

swoje marzenia, poświęcić temu czas i

energię, służąc w ten sposób, w jego

przekonaniu słusznym ideałom. Warto też

zauważyć, że jednostki twórcze, o

pozytywnym nastawieniu, nie przejawiające

intencji, by szkodzić sobie i innym są

najczęściej zainteresowane, by poświęcić się

dla tych ideałów. Jeśli zatem znajduje się

możliwość, by realizować te zamierzenia w

jakiś zorganizowany sposób, z pewnością

jest to interesująca alternatywa.

Problem zaczyna się wtedy, gdy chcąc

to robić w wolności, bez nacisków, czy

subtelnej manipulacji, bez naszej wiedzy i

zgody jesteśmy poddawani psychologicznej

kontroli, której efektem jest uczynienie z nas,

w sposób konsekwentny i niezauważalny,

obiektów do realizacji cudzych planów. A

przecież nikt o zdrowych zmysłach nie chce

być manipulowany, zmuszany do nie

myślenia, wreszcie ubezwłasnowolniony

przez zastraszenie. Nikt dobrowolnie nie

chce poddawać się niewolniczej dyscyplinie,

być pozbawianym praw do wyrażania

osobistych opinii, które byłyby sprzeczne z

obowiązującymi lub należeć do struktur

organizacyjnych, których nie można opuścić

pod żadnym uzasadnionym pozorem, by nie

stać się automatycznie wrogiem organizacji i

samego Boga.

W końcu nikt nie pragnie, by jeszcze tak

niedawno dobrzy znajomi nagle odwracali

się na jego widok, gdy przypadkiem dojdzie

do spotkania. Ale chyba najboleśniej

przeżywa się opuszczenie przez własną

rodzinę, która ma "rozkaz" zaniechać

wszelkich kontaktów. Co sprawia, że ludzie

stają się członkami takich organizacji,

których moralny aspekt funkcjonowania jest

niejasny i rodzi szereg poważnych

kontrowersji? Dlaczego to, co budzi tyle

obaw i zastrzeżeń dla obserwatorów z

zewnątrz, jest dla samych członków

organizacji rażącą, niesprawiedliwą oceną,

oraz pozbawioną obiektywizmu,

bezpodstawną krytyką?

W jakimś sensie obrazuje ten problem

historia państwa, w którym na skutek klęski

głodowej, doszło do sytuacji , w której

umierający masowo z głodu obywatele nie

buntowali się, ale przyjmowali ten stan z

cichą rezygnacją. Sytuacja zaczęła

stopniowo się zmieniać w momencie, gdy

rząd, aczkolwiek niechętnie, zgodził się na

przyjęcie pomocy humanitarnej ze strony

innych państw. Okazało się, że obywatele

tego totalitarnego państwa , wcześniej nie

wiedzieli, że można nie głodować i nie

umierać. Nie wiedzieli, że większą część

naszego globu zajmują państwa, w których

obywatele mają się dobrze, również pod

innymi względami. Miarą władzy i

posłuszeństwa tej władzy, okazał się

ograniczony dostęp do informacji. Powyższy

przykład dobrze obrazuje skuteczność

manipulacji narodami, organizacjami, oraz

jednostkami za pomocą dozowania

przepływu informacji. Powyższa historia

unaocznia jeszcze jeden aspekt takiej

izolacji. Podobnie do człowieka, głodującego

przez dłuższy czas, który musi dochodzić do

normy przez odpowiednie dozowanie

pokarmu, ktoś kto był "karmiony" tylko

wyselekcjonowanymi informacjami, również

będzie potrzebował czasu, by nauczyć się

patrzeć z szerszej perspektywy na wszelkie

informacje.

Jeśli zatem przyjdzie nam spotkać się z

grupą , lub organizacją, której uda się "trafić"

w nasze potrzeby, czy to duchowe, czy

materialne, i jeśli bez względu na charakter

tych potrzeb będzie nam się oględnie

wydawało, że chyba znaleźliśmy tę "jedyną

prawdę" albo jedyny, najlepszy sposób na

zarobienie mnóstwa pieniędzy,(co nawiasem

mówiąc brzmi dla wielu ponętnie, bo

wszyscy jesteśmy zmęczeni dekadami

biedy), to...- no właśnie, przede wszystkim

zwróćmy uwagę na te, że może jeszcze zbyt

mało wiemy o organizacji, która nas

zainteresowała, a która będzie starała się

zaprezentować samą siebie jak najlepiej.

Lecz pamiętajmy również, że to tylko strona

"fasadowa", a należy poznać i drugą, stronę,

tę mniej eksponowaną, czasami nawet

skrzętnie ukrywaną. A najważniejsze, to

uświadomić sobie, że nikt nam lepiej nie

zaprezentuje minusów funkcjonowania

organizacji, niż byli jej członkowie.

Jakakolwiek próba zniechęcania nas do

takich kontaktów powinna zasygnalizować

nam, że "coś" jest tu nie w porządku.

Bądźmy czujni na usilne przekonywanie, że

właśnie mamy możliwość "regularnie i

bezpłatnie" poznać "prawdę", przez jedyny

uprawomocniony do tego przez Boga

"kanał", bo takich "jedynych"

monopolistycznych organizacji jest co

najmniej kilka tysięcy.

Zastanówmy się zanim wpłacimy

"wpisowe", do "najlepszej organizacji

handlowej", która obiecuje nam dochody

zbliżone do "prawdziwych", bo gdy nie

będziemy mogli zarobić tyle, ile mieliśmy

sobie wymarzyć i zechcemy zrezygnować z

bycia bogatym, to może się okazać, że

przykleją nam etykietkę "przeciętniaka, który

opuścił najlepszą organizację na świecie".

Gdy jednak zdecydujemy się na jakiś

wybór, to zanim ktoś zastąpi nasze

przekonania swoimi własnymi, a my

zapłacimy cenę bycia posłusznym bez

zastrzeżeń, upewnijmy się czy tego właśnie

chcemy, bo wcofanie się z totalitarnej

struktury będzie oznaczało, że staniemy po

drugiej strony barykady, zostaniemy

wrogami organizacji, a w przypadku tej o

charakterze religijnym - będziemy wrogami

samego Boga...

By uniknąć tych, z pewnością mocnych

wrażeń, (które nie każdy przecież lubi), nie

żałujmy sobie informacji , rzetelnych,

sprawdzonych, pochodzących najlepiej z

różnych źródeł. To pozwoli na unikniecie

"pułapek" i dokonywanie rzeczywiście

wolnego wyboru. Do czego szczerze

namawiam.

Czy masz otwarty umysł

na nowe poglądy?

Władcy Japonii twierdzili, że Japonia to „kraj

boski“, nie chcieli więc dopuszczać, by

jakaś „chrześcijańska“ religia podważyła

ich system zarządzania. Zagorzali

izolacjoniści, którzy pragnęli utrzymać

dotychczasową separację Japonii, uciekali

się do stosowania terroru dokonując

zamachu na premiera oraz napadając na

cudzoziemców. Wbrew polityki

izolacjonizmu Japonia bardzo się opóźniła

pod względem rozwoju przemysłu. Mimo

takiego rozwoju techniki jaki jest w

Japonii, nie zabrakło tam izolacjonizmu

umysłowego. W istocie przezwyciężanie

skłonności do odrzucania nowych

poglądów to poważne zadanie nie tylko

dla współczesnych Japończyków, lecz

właściwie dla wszystkich ludzi?

A jak Ty, Czytelniku, zapatrujesz się na

kwestię "izolacjonizmu umysłowego"? Czy

nie mógłbyś, jak Japonia w latach

pięćdziesiątych ubiegłego stulecia,

odnieść więcej pożytku z otwarcia umysłu

na nowe poglądy? Niektórzy ludzie nie

dopuszczają do swego umysłu żadnych

nowych poglądów. Nie przyjmują ich może

po prostu dlatego, że są odmienne od ich

dotychczasowego zapatrywania .

Strażnica z dnia 1 marca 1989 r. na stronie

5 ustęp 1 ubolewała nad tym, że: „pewna

Dunka w liście do redakcji tygodnika

Hjemmet napisała: 'Nasz dom bez przerwy

nachodzą Świadkowie Jehowy. Strasznie

mnie to irytuje, ale nie mam pojęcia, jak ich

się pozbyć. (...) Czy nie można by im tego

naprzykrzania prawnie zabronić?“ Stosowne

będzie tu postawienie pytania redaktorom

Strażnicy: Czy oni mają otwarty umysł na

nowe poglądy? Posłuchajmy jaką radę

podali swoim poddanym w Strażnicy nr 15

tom CVII na stronie 5 ustęp 7:

„Jak się zachowasz, gdy się spotkasz z

przewrotną nauką, a więc z przebiegłą

argumentacją odstępców twierdzących, że

to w co wierzysz jako Świadek Jehowy nie

jest prawdą?

Co na przykład zrobisz, gdy otrzymasz list

lub jakieś pisemka i stwierdzisz, że ten

materiał pochodzi od odstępcy? Czy

ciekawość skłoni Cię do przeczytania go po

prostu żeby zobaczyć, co tacy mają do

powiedzenia? Może sobie pomyślisz: 'To mi

nie zaszkodzi, przecież mocno stoję w

prawdzie. A poza tym jeśli rzeczywiście

poznałem prawdę, nie ma się czego bać.

Nigdy nie powinniśmy zapominać, że wciąż

tylko czyhają, aby załamać naszą prawość.

Ich propaganda ma na celu osłabienie na-

szej wiary, wystudzenie miłości do Boga,

zasianie wątpliwości w umysłach - ba,

wywołanie wrażenia, że raj duchowy wcale

nie jest rajem. Jeżeli nie zostaną

poczynione stanowcze kroki w celu

przeciwdziałania takiemu podupadaniu pod

względem duchowym, to wkrótce miłościwe

wymagania Boże zostaną uznane za

uciążliwe . ( wymogi Boże czy "organizacji

(SN)"?) Zdrowy pokarm duchowy od

„niewolnika wiernego i rozumnego' może się

wydawać byle czym, a braterska

społeczność miłujących się sług Jehowy –

zbiorowiskiem wrogów. Wtedy zadowolenie,

oczywiście spaczone, może zacząć

sprawiać bicie współsług półprawdami i

oszczerstwami. Prawda przetrzyma każdą

próbę. Byli tacy ludzie, którzy tak sądząc,

nakarmili swoje umysły odstępczym

rozumowaniem, w skutek czego uwikłali się

w beznadziejne pytania i wątpliwości."

powiedzenia z Pisma Świętego? Odpowiedź

znajdujemy w tej samej Strażnicy:

"strońcie od nich (odstępców) , przestańcie

się z nimi zadawać, w ogóle nie przyjmujcie

go do domu, ani nie zwracajcie się do niego

z pozdrowieniem (Rzym. 16: 17; 1 Kor.

5:11; 1 Jan 2:9-10)

Są to dobre rady, ale kogo one dotyczą?

Oczywiście tych, którzy przekręcają Słowo!

Ap. Paweł wyraźnie wskazał, kogo się

wystrzegać: „tych, którzy wzniecają spory i

zgorszenia wbrew nauce którą przyjęliście“.

Od kogo ci bracia w pierwszym wieku

przyjęli tą naukę: od samozwańców czy od

Boga, przekazaną przez apostołów? Jeśli

nauka nie jest zgodna z Biblią, to ktokolwiek

ją naucza „nie służy Panu naszemu

Chrystusowi, ale własnemu brzuchowi i

przez piękne, a pochlebne słowa, zwodzą

serca prostaczków.“ (Rzym. 16:17-18)

Czy nie czyni tego "organizacja"? Czy nie

odeszła od nauk naszego Pana Jezusa

Chrystusa, zmieniając mu imię na Abaddon,

czy Apollyon, co znaczy Niszczyciel. (Obj.

9:10,11) My wiemy jak nasz Pan ma na imię

i kim jest? Czyż „niewolnik“ nie zwodzi serc

prostaczków przez sentymenty do „samego

siebie“? Kto uczy nienawidzić tych braci,

którzy wykazali na podstawie Pisma

odstępstwo „niewolnika“? Kto obrzuca ich

różnymi oszczerstwami, kłamiąc wbrew

prawdzie? Ap. Jan całkiem wyraźnie

nauczał „kto mówi, że jest w światłości, a

brata swego nienawidzi, w ciemności jest

nadal“ (1 Jana 2:9-10) Dlaczego

Towarzystwo Strażnica obrało taką drogę?

BO MOŻE MÓWIĆ TYLKO TO, CO MA W

SERCU, BO Z OBFITOŚCI SERCA, USTA

MÓWIĄ! Dowiedliśmy tu, kto jest odstępcą i

kogo mamy się strzec, szkoda tylko, że

„ NIEWOLNIK “ z Boga i z Biblii uczynił sobie

straszaka, bo tak nie uczy Biblia, ale

podstępny człowiek. Czego dowodem jest

niniejszy cytat:

"Bóg nas uczy i ostrzega. Czyni to za

pośrednictwem swego Słowa i wyraźnych

wskazówek podawanych przez Jego

widzialną organizację".

Bóg to nie człowiek, który by zmieniał swoje

Słowo, z dnia na dzień. Panu Jezusowi dał

wszelką moc i chwałę. Nie odbierał mu

Boskości, nie nakazywał tzw. „niewolnikowi“

obliczać czasy i chwile. Jednak ten

„niewolnik“ nigdy nie powiedział, że to „ja

napisałem, głoszę “, zawsze zasłaniał się

Bogiem - mówiąc, że Jehowa tak chciał.

Co to znaczy nakarmić swój umysł

odstępczym rozumowaniem? Czy to

odstępcze rozumowanie, to jest

niezgadzanie się z naukami "organizacji"

czy Pisma Świętego? Gdzie byliby dziś

Japończycy, gdyby trzymali się

izolacjonizmu umysłowego? Chyba tam,

gdzie Świadkowie Jehowy na czele z tzw.

"niewolnikiem wiernym i rozumnym" w

zrozumieniu Biblii!

Dlaczego każdy ma słuchać i być otwarty na

nauki Strażnicy, natomiast nie czynią tego

Świadkowie Jehowy w stosunku do innych

nauk, społeczności itp.? Dlaczego „nie-

wolnik wierny i rozumny“ zakazuje swoim

poddanym czytania innej literatury, innego

spojrzenia na Biblię? Czyż naprawdę nie ma

wiary, że „ta jego prawda“ się ostoi?

Doskonale wie, że to co głosi nie wiele ma

wspólnego z Biblią Pewne przysłowie

powiada: „ W ciemności podejrzliwość rodzi

potwory“ . Światłość nie boi się ciemności

tylko odwrotnie. „Niewolnik“ zabrania

kontaktów z innymi wierzącymi, którzy mają

szacunek dla Słowa Bożego – dlaczego?

Ponieważ na podstawie Biblii doszli do

wniosku, że wiele nauk podawanych przez

„organizację“ nie ma poparcia w Biblii - TO

KTO JEST ODSTĘPCĄ OD BOGA I JEGO

SŁOWA?

Wymyśleni odstępcy, których Towarzystwo

Strażnica nazywa psami, którzy wracają do

wymiocin, lub przyrównuje do świń, które

wracają do błota (2P.2:20). Dzień sądny to

rozstrzygnie. Jeśliby ci ludzie wracali do

żywiołów świata, można by ich tak nazwać,

ale oni przedstawili "organizacji" jej błędne

nauki. Co zrobiła ta „święta organizacja“, jak

się chętnie z tym tytułem obnosi, z tymi

pytaniami i niezgodnościami jakie jej

przedstawiono? Są jeszcze na świecie

ludzie, którzy bardziej się boją Boga niż

„niewolnika“.

Dlaczego nie opublikuje tych odstępczych

nauk na łamach Strażnicy, aby inni wiedzieli

przed jakimi naukami mają się strzec?!

Dlaczego tak uporczywie zakazuje tym

małym słuchania tego, co inni mają do

Biblia mówi wyraźnie, co czeka tych,

którzy z Boga i z Jego Słowa czynią kłamcę

i zmieniają Jego prawa i zamiary. Ileż to

razy wyznaczano lata Armagedonu, wiele

osób należących do „organizacji“ cieszyło

się z takich przepowiedni, bo skończyłby się

dla nich czas niedoli. Ale ten czas nie

przyszedł w wyznaczonym przez

„organizację“ czasie, bo nie mógł przyjść,

skoro Pan Jezus powiedział, że nikt nie wie,

to nikt na czele z tzw. „niewolnikiem

wiernym i rozumnym“. I nic dziwnego, że

wielu, którzy zostali okłamani i to kłamstwo

przekazywali innym, potem musieli zbierać

gorycz tej pracy w postaci szyderstw od

ludzi, którym głosili, postanowili więc

odsunąć Strażnicę i dali wiarę temu, co

mówi Bóg. Samozwańczy "niewolnik" nie

lubi jak ktoś go poucza, mało tego,

zachowuje się jak obrażona panienka

pisząc:

"Niektórzy nawet posuwają się jeszcze dalej

i twierdzą, że Świadkowie Jehowy nie znają

prawdy. Że Ciało Kierownicze ŚJ lub inni

odpowiedzialni bracia ograniczają wolność

sumienia oraz 'prawo' do samodzielnego

objaśniania Biblii" Spotyka się i teraz osoby

posuwające się do tego, że sobie ‘biorą za

podstawę prywatną interpretacje Pisma

Świętego; utrzymując na przykład, jakby

posiedli pod tym względem szczególne

zrozumienie (...) Ktokolwiek szerzy

prywatne poglądy stawiając w

niekorzystnym świetle rady ‘wiernego

niewolnika‘ ustanowionego przez Chrystusa,

ten nie trzyma się mocno „głowy“. Toteż

lojalni świadkowie na rzecz Jehowy powinni

się strzec bezbożnego oddziaływania, które

mogłoby ich ograbić z nagrody życia .“

Strażnica CVII/1 s. 14 par. 17

Kimże jest ten niewolnik, że rości sobie

wyłączne prawo do wykładni Słowa, skoro

sam pisze o sobie, że nie jest natchniony

przez Boga? Czyż nie jest to przejaw pychy

i arogancji w stosunku do każdego, kto śmie

mu zwrócić uwagę? Czy Pan Jezus nie

powiedział, że wyśle pocieszyciela Ducha

Świętego, który wprowadzi nas we wszelka

prawdę. Jan 16:13

Ci, którzy odeszli z "organizacji"

właściwie odczytali kontekst Pisma. Dlatego

„organizacja“ tak zawzięcie i zdecydowanie

zakazuje, nakazuje, abyś czasem nie

chwycił się za Biblię i nie powiększył grona

tych, którzy z niej odeszli. Oni wiedzą, że

gdy lud złapie za Biblię, to jest ich koniec.

Dlatego odwołują się do wszystkiego, do

czego można się odwołać, a jest to zawarte

choćby w tych słowach:

"Dlatego sobie postanów w sercu, że nigdy

nawet nie tkniesz trucizny podawanej przez

odstępców!"

Czyżby tą zakazaną trucizną była Biblia?

Prawdę pisał ap. Piotr, że od czasów Edenu

diabeł nie zmienił swoich metod. Posługuje

się zastraszaniem, podchwytliwymi

pytaniami i odwołuje się do samolubstwa. (2

Piotra 2:1-3) Zakłamanie ma na celu stwo-

rzenie pozorów czegoś wiarygodnego.

Paweł wskazał na potrzebę stronienia od

odstępców, którzy próżną mową naruszają

Słowo.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: