ZIELARSTWO – WYKŁAD 2 – 12.10.2010
HISTORIA ZIELARSTWA I ZIOŁOLECZNICTWA
Człowiek jest częścią przyrody i uczył się od niej od najdawniejszych czasów życia.
Jego głównym zajęciem było zdobywanie pożywienia.
Jadłospis człowieka pierwotnego był bardzo skromny i składał się przede wszystkim z roślin, owoców, nasion, korzeni, owadów i ptasich jaj.
Człowiek pierwotny żywił się też roślinami leczniczymi obserwując ich działanie.
ZIOŁOLECZNICTWO W STAROŻYTNOŚCI
Pierwsza wiadomość o ziołolecznictwie znajdowała się w dokumentach historycznych Babilonii i Asyrii z okresu około 2000 lat p.n.e.
Wśród roślin leczniczych wymieniano już wówczas: rumianek, lulek, szafran, piołun, lukrecję gładką, babkę, nagietek, fenku włoski i inne.
MEZOPOTAMIA
Nazwa pochodzi od greckich terminów mesos – między i potamos – rzeka i oznacza kraj między rzekami, międzyrzecze.
Grecki geograf Polibiusz w 2 wieku przed Chrystusem, krajem między 2 rzekami (Mezopotamią), nazwał rozległą dolinę między górami Kaukazu, zatoką Perską, Płaskowyżem Irańskim i Pustynią Syryjską.
Sama dolina powstała dzięki działaniu wód Tygrysu i Eufratu i wylewem tych rzek zawdzięczała swoją niezwykłą urodzajność.
SUMEROWIE
Lud nieznanego pochodzenia, posługiwali się językiem sumeryjskim, który pod koniec IV tysiąclecia p.n.e, stworzył cywilizację wysoko rozwiniętą w dolnej Mezopotamii (Sumer).
Ludnośc Sumeru nie tworzyła jednolitego państwa, żyjąc w państwach-miastach.
Najstarszymi ośrodkami o największym znaczeniu politycznym i kulturalnym były Eridu, Ur, Nippur, Lagasz, Uruk i Sippar.
Za największy wkład Sumerów w rozwój cywilizacji uznaje się ich pismo, nazwane klinowym, gdyż znaki mają kształt klinów.
Najstarsze gliniane tabliczki pochodzą sprzed ponad 5300 lat i są świadkami świetności tej cywilizacji.
Podstawę gospodarczą stanowiło rolnictwo, w tym hodowla owiec, która nie mogła istnieć bez systemu kanałowego nawadniania.
W budownictwie materiałem podstawowym była glina i trzcina, a z biegiem czasu zaczęto używać cegły.
Już około 5000 lat temu tworzono pierwsze pomoce naukowe, a w ciągu kolejnych 500 lat rozpowszechniono szkoły, w których uczono pisania.
Ponieważ liczba dokumentów znajdujących się w obiegu była bardzo duża, zaczęto wprowadzać pewne biblioteczne katalogi.
Kalendarz – pomysł by godzinę dzielić na 60 minut, a koła na 360 stopni, zawdzięczamy Sumerom
Rozwój rolnictwa, początki astrologii i koło to tylko niektóre z osiągnięć tej cywilizacji.
Sumerowie stosowali w lecznictwie surowiec roślinny tj: daktyle, cebulę, czosnek, jęczmień i sezam, a także surowce zwierzęce (skorupy żółwi, skórę węża) i mineralne (muł rzeczny, asfalt).
O istnieniu lecznictwa u Sumerów świadczą zachowane tabliczki zapisane pismem klinowym.
Na początku 2 tysiąclecia p.n.e. wszystkie miasta Sumeryjskie upadły pod naporem Amarytów, a następnie weszły w skład Babilonii. Osiągnięcia Sumerów przejęli Babilończycy i Asyryjczycy.
Królestwo Babilonii obejmowało południową część Mezopotamii do Zatoki Perskiej. Największy zasięg terytorialny i znaczenie osiągnęła Babilonia w czasie panowania Hammurabiego (1792-1750 p.n.e.), zajmując całą Mezopotamię i dominując gospodarczo i kulturowo w regionie.
BABILON
Około 2000 lat p.n.e. nad Eufratem powstało miasto Babilon, ale dopiero w XVIIIw. p.n.e. władcą został człowiek, który wpisał się na karty historyczne, był nim Hammurabi.
Po kilku latach król ten rządził już większą częścią Mezopotamii nazywaną odtąd Babilonią.
Babilon zasłyną także wiszącymi ogrodami – wspaniałą budową wzniesioną wg legendy przez królową Semiramid. Przez starożytnych zostały one uznane za jeden z cudów świata.
Obecnie ten obszar należy do Iraku i Syrii, a część do Iranu i Turcji.
ASYRYJCZYCY
Asyria (kraj boga Asura), starożytne państwo semickie w północnej Mezopotamii, które doszło do znacznej potęgi w 2 tysiącleciu p.n.e. i w I połowie 1 tysiąclecia p.n.e.
Dzięki położeniu na północy Mezopotamii, rozwój Asyrii opierał się na handlu, gdyż przez miasta Asyrii przebiegały główne szlaki handlowe łączące Zatokę Perską z morzem śródziemnym.
U zarania dziejów Asyrii istniały w tym kraju 3 znaczące państwa-miasta: Ariela, Aszur, Niniwa. Zachowały one niezależność, ale panowały tylko nad najbliższą okolicą.
rotheden