Allison Heather - Ogłoszenie matyrymonialne.pdf - Allison Heather - Karo1510

HEATHER MACALLISTER

OGŁOSZENIE

MATRYMONIALNE

ROZDZIAŁ 1

- Trent, mój chłopcze, czas dać się zaprząc. Trent Davis

Creighton spodziewał się tego typu uwagi, lecz

miał nadzieję, że skoro jego wizyta na ranczu wujków

dobiegała końca, jakoś uniknie dyskusji na temat jego planów

matrymonialnych. Ranczo nazywało się Triple D, ponieważ

jej właścicielami było trzech braci Davisów.

Kończył właśnie podpisywać dokumenty, które

upoważniały go do wykupienia świadectwa eksploatacji

znajdującego się na ranczu złoża ropy naftowej, ustalającego

wysokość kwartalnych opłat z tego tytułu. Uniósł głowę i

napotkał przenikliwe spojrzenie wujka Clarence'a.

- Czy to znaczy, że podoba ci się Miranda? - spytał.

Spojrzał przez okno na podwórze, gdzie koło samochodu stała

wysoka blondynka, czekająca niecierpliwie na powrót do

Dallas.

- Nie ma znaczenia, czy ona mi się podoba, czy nie. -

Skórzany fotel zaskrzypiał, gdy Clarence zmienił pozycję, by

ulżyć swemu zaatakowanemu przez artretyzm biodru. -

Chodzi o to, że powinieneś szukać żony. Nie znajdziesz jej,

rozglądając się po dziedzińcu.

Trent nie zamierzał w ogóle rozglądać się za żoną, a

Mirandę przywiózł ze sobą w nadziei, że uśpi czujność

wujków.

- Miranda mogłaby być świetną żoną dla każdego

mężczyzny. - Trent doskonale wiedział, że nie zamierzała

wychodzić za mąż. Musiał uczciwie przyznać, że brak

zainteresowania trwałym związkiem w znacznej mierze

stanowił o jej atrakcyjności.

- I będzie - zgodził się Clarence. - Ale to nie jest kobieta

dla ciebie.

- Dlaczego? - Był jak najdalszy od rozważania sprawy

małżeństwa, ale gdyby miał wybierać... Połączenie klasy i

seksu było niewątpliwie pociągające. Nie wiedział, jakie

zarzuty mogliby przeciw niej wysunąć wujkowie, w każdym

razie był pewien, że jeżeli Clarence będzie miał coś przeciwko

niej, to pozostali bracia - Harvey i Doc - także.

- Ona jest jak dobrze utrzymany koń na krótki, dystans.

Efekciarstwo, szybki start, ale całkowity brak wytrzymałości.

Trent wybuchnął śmiechem. Clarence zmierzył go

wzrokiem.

- Już rozmawialiśmy o twoich blondynkach. Odgłos

kroków na drewnianej podłodze zapowiadał drugiego wujka.

Do gabinetu wszedł Doc.

- Co mam ci na to odpowiedzieć? - Trent podał najmniej

rozmownemu z braci plik papierów. - Lubię blondynki.

Wysokie blondynki. - Pokazał, gdzie Doc ma podpisać. - A

ona - skierował kciuk w stronę okna - jest świetną blondynką.

Doc nagryzmolił swój podpis, sapnął i podszedł do okna.

- Ma wąską miednicę. Mogą być trudności z porodem.

Trent był naprawdę zadowolony, że Miranda nie słyszy tej

rozmowy.

- Nie da ci więcej niż jedno, góra dwoje dzieci -

podsumował Doc.

Trent uśmiechnął się krzywo.

- Zakładasz, że chciałbym mieć więcej. A poza tym jesteś

weterynarzem, a nie położnikiem. - Po co on przedłuża tę

dyskusję?

- Wąska miednica to wąska miednica - stwierdził Doc.

- Musisz brać pod uwagę takie sprawy, Trent - dodał

Clarence, ułożywszy splecione dłonie na zaokrąglonym

brzuchu. - I lepiej zacznij wychowywać potomstwo, zanim

będziesz za stary, żeby się nim cieszyć.

- Rozumiem. - Spieranie się nie miało sensu. - Gdzie

wujek Harvey? Brakuje jeszcze jego podpisu.

- Szuka pióra - odparł Clarence.

- Ja mam pióro - rzekł Trent. - Nawet kilka i on z

pewnością o tym wie. - Podszedł do drzwi. - Wujku Harveyu?

Musimy z Mirandą wracać do Dallas. Nie chcemy utknąć w

niedzielnym, popołudniowym korku.

Z głębi domu doszła go niewyraźna odpowiedź. Clarence

pogrążył się w myślach. Doc nadal wyglądał przez okno,

zapewne wciąż oceniając budowę Mirandy.

- Szerokie ramiona. Biorąc pod uwagę twoje, wasi

synowie, choć pewno nieliczni, będą naprawdę barczyści.

Powiem ci na ten temat więcej - spojrzał na Trenta - jak

poznam jej rodziców.

Nikt nie będzie poznawał niczyich rodziców. Trent nie

czuł najmniejszej potrzeby zawarcia małżeństwa. Miał na

głowie zarządzanie sprawami majątkowymi rancza Triple D, a

także własne interesy. Był bliski osiągnięcia znaczącej pozycji

w świecie biznesu w Dallas, i to bez żadnego wsparcia

kapitałem z zysków, jakie przynosiło ranczo. Małżeństwo nie

mieściło się w jego planach. Niestety, wujkowie byli

odmiennego zdania.

- Wujku Harveyu! - zawołał znowu i speszył się, słysząc

nutę zniecierpliwienia we własnym głosie. Kochał swych

wujków wraz z ich fanaberiami. Ale są pewne granice.

- To mogłyby być dziewczynki - oznajmił Clarence,

myślami nadal przy przyszłym potomstwie Trenta.

- Jest taka możliwość - zgodził się ponuro Doc. Od

dalszej dyskusji wybawiło Trenta pojawienie się Harveya,

ostatniego z braci Davisów.

- Znalazłem je! - wykrzyknął, unosząc triumfalnie

srebrne, kanciaste pióro. - Chłopcze, takich samych używają

astronauci NASA w przestrzeni kosmicznej.

Trent z uśmiechem podsunął mu trzeci plik dokumentów.

- Wujku, mógłbyś to podpisać?

- Patrz, jak działa. Chcesz spróbować? Trent, przystępując

do złożenia swego podpisu, pokręcił przecząco głową.

- Dzięki, używam Dyrektorskiego Najwyższej Klasy,

które podarowałeś mi na przedostatnią gwiazdkę.

Twarz Harveya pojaśniała.

- I jak ci się nim pisze? Przypominam sobie - roczna

gwarancja albo zwrot ceny.

- Bardzo dobrze. - Działało przy pierwszych literach

nazwiska. Przycisnął mocniej, lecz w Dyrektorskim Piórze

Najwyższej Klasy ze szczypczykami i wykałaczką skończył

się wkład. Potrząsnął piórem ze złością.

- Minął już rok od zakupu? - spytał Clarence.

- Tak, ale produkt wysokiej jakości powinien wytrzymać

dłużej - rzekł Harvey ze zmarszczonymi brwiami. - Rok to

minimum.

- Nie ma sprawy - przerwał Trent. Wiedział z

doświadczenia, że taka dyskusja mogłaby jeszcze długo

potrwać. - Piszę więcej niż inni.

- Weź to z NASA. - Harvey podał mu swoje. - Polegają

na nim astronauci, sam wiesz.

Trent skończył podpisywać papiery i szybko je zgarnął,

zanim zdążyła rozgorzeć dalsza debata. A ze spojrzeń wujków

wyczytał, że szykuje się następna.

- Ja... hm... będę tu we wrześniu, jeżeli wcześniej się nie

zobaczymy. - Miał dziwne poczucie winy, gdy trzy pary

piwnych, identycznych oczu wpatrywały się w niego spod

nastroszonych brwi. Dlaczego oni go ciągle zachęcali do

małżeństwa? Wziął teczkę i wyszedł zza ogromnego, starego

biurka, przy którym załatwiano interesy na ranczu Triple D

jeszcze za czasów dziadka.

Clarence uniósł się przy akompaniamencie skrzypienia

fotela. Trent podał wujowi rękę. Zwykle Clarence odmawiał

przyjęcia takiej pomocy, lecz dzisiaj się nie wzbraniał.

Oni się starzeją, pomyślał Trent, choć podejrzewał, że

Clarence wyolbrzymiał swe niedołęstwo, To miał być sygnał,

że szukanie żony jest pilną sprawą. Ale fakt faktem - Trent

wyczuwał zapach końskiego mazidła, które prawdopodobnie

Doc zaordynował Clarence'owi na jego chory staw.

- Muszę lecieć. Miranda i tak już za długo czeka.

- Rozglądaj się chłopcze, ona nie jest tą właściwą. Trent

zamierzał skwitować uwagę uśmiechem. A tymczasem dał się

sprowokować.

- Skąd wiesz, że nie jest tą właściwą? Co jej zarzucasz?

Poza wąską miednicą - dodał, uprzedzając Doca.

- Nie jest jedną z tych spokojnych kobiet.

- Koścista - wdał się w szczegóły Doc.

- To też - przyznał Clarence, zanim podjął swą myśl. Siła

uścisku jego dłoni przeczyła trudnościom z podźwignięciem

się z fotela. - Nie byłaby szczęśliwa tutaj, w Triple D.

- Mieszkalibyśmy w Dallas - przypomniał mu Trent.

Chodziło mu o przyszłą żonę, niekoniecznie Mirandę, ale nie

było sensu tego rozwijać.

Allison Heather - Ogłoszenie matyrymonialne.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: