elektrograwimetria.doc

(45 KB) Pobierz

 

 

Wydział Metali Nieżelaznych

Kierunek: Metalurgia

Rok: IV

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Temat: ELEKTROGRAWIMETRIA

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                                          Wykonali:

              Głogowski Adam

              Marczewski Maciej

 

 

 

 

 

 

1.     Wstęp

Zjawisko elektrolizy jest wykorzystywane w chemii analitycznej m.in. w elektrograwimetrycznej metodzie oznaczania metali. Elektrograwimetrię określa się jako wagowe oznaczanie substancji, która w procesie elektrolizy ulega redukcji lub utlenieniu z utworzeniem stałego produktu wydzielającego się na elektrodzie. Znając masę elektrody przed procesem elektrolizy można wyznaczyć masę wydzielonego produktu. Analiza elektrograwimetryczna daje wyniki dokładne i odtwarzalne. Wykonanie oznaczeń jest proste i aparatura niezbyt skomplikowana.

              Ilościowe zależności elektrolizy sformułował Faraday w postaci dwóch praw. W pierwszym z nich stwierdza, że masy substancji wydzielonych na elektrodach podczas elektrolizy są proporcjonalne do ładunku elektrycznego, który przepłynął przez elektrolit:

                                                                                                                (1)

gdzie:              m – masa substancji wydzielonych na elektrodzie (katodzie lub anodzie), [g]

              Q – ładunek elektryczny, [C]

k – równoważnik elektrochemiczny danej substancji (masa substancji wydzielona na elektrodzie przez ładunek 1 C)

              I – natężenie prądu, [A]

              T – czas, [s]

 

Drugie prawo Faradaya głosi, że jednakowe ładunki elektryczne wydzielają z różnych elektrolitów masy substancji proporcjonalne do ich chemicznych równoważników:

                                                                                                                                            (2)

stąd:

              (stała Faradaya, F)                                                                      (3)

Stała Faradaya, F = 96500 C, jest to ładunek potrzebny do wydzielenia na elektrodzie jednego gramorównoważnika chemicznego substancji.

Łącząc oba prawa otrzymuje się zależność:

                                                                                                                              (4)

gdzie:              M – masa molowa wydzielonej substancji

              n – liczba elektronów biorących udział w elementarnym procesie elektrodowym

 

2.     Wyniki i obliczenia.

 

Orientacyjny czas elektrolizy obliczam na podstawie prawa Faradaya:

 

 

 

 

 

gdzie:

m – masa katody

Reakcje elektrodowe przebiegające w trakcie elektrolizy badanych roztworów:

Katodowa:  Cu2+ + 2e = Cu

 

Anodowa  : 2OH­ - 2e = O­2 + 2H+

 

 

masa katody przed procesem [g]

masa katody po procesie [g]

masa stopu Cu-Ni [g]

masa Cu [g]

zawartość Cu w % wagowych

masa Ni [g]

zawartość Ni w % wagowych

15,9368

16,2205

0,2877

0,2837

98,61

0,004

1,39

 

 

 

3.     Wnioski

              Do rozdzielania i oznaczania obok siebie metali o zbliżonych potencjałach wydzielania stosuje się zwykle elektrograwimetrię z kontrolowanym potencjałem elektrody czynnej. Potencjał standardowy Cu+2/Cu = +0,34, a potencjał Ni+2/Ni = -0,26, dlatego na katodzie wydzieliła nam się Cu, ponieważ jest bardziej elektrododatnia. Ogólnie procesy elektrolizy odznaczają się od innych procesów tym, że przebiegają z bardzo dużą wydajnością dochodzącą do ok 100%. Ilość wydzielonej miedzi w procentach wagowych wyniosła 98,61%, natomiast ilość wydzielonego Ni w procentach wagowych wyniosła 1,39%. Tak mały uzysk niklu może być spowodowany tym że w laboratorium panuje nieład artystyczny a zlewki podczas elektrolizy pękają!

 

 

 

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin