Drenaż limfatyczny
Drenaż; masaż limfatyczny; zaliczany do mechanoterapii, wchodzi w zakres zabiegów fizykoterapeutycznych. Polega na zastosowaniu określonych technik masażu limfatycznego, wykonywanych w formie przepychającej (przesuwającej, wyciskającej, tłoczącej) w celu usprawnienia krążenia limfy. Do głównych zadań drenażu należy: przeciwdziałanie lub likwidacja obrzęków zapalnego, chłonnego, zastoinowego czy onkotycznego oraz przyspieszenie usunięcia z organizmu produktów przemiany materii.
Drenaż – wyraz ten pochodzi z języka angielskiego i oznacza osuszać, odsączać. Odprowadza z organizmu ropę, żółć i inne płyny.
Twórcą masażu jest Emil Vodder – w latach 30 ogłosił on praktykę i teorię drenażu.
Drenaż obejmuje:
Ø Grzbiet,
Ø Klatkę piersiową,
Ø Brzuch,
Ø Kończyny górne i dolne,
Ø Twarz,
Ø Kark z głową
Ø Miednice.
Zasady:
o wykonujemy na obnażonej części ciała,
o techniki przeprowadzamy wzdłuż naczyń limfatycznych w kierunku najbliższych węzłów chłonnych,
o węzłów chłonnych nie masujemy, tylko ich okolice,
o w trakcie masowania co najmniej 2 razy masujemy okolice większych węzłów chłonnych,
o każda część ciała rozpoczynamy od głaskania a kończymy wyciskaniem, wyjątek stanowią twarz i szyja,
Techniki:
G – głaskanie,
RK – rozcieranie klasyczne,
RS – rozcieranie segmentarne,
UP – ugniatanie przepychające (US – szczypcowe, UN – nożycowe),
UF – ugniatanie falujące,
Wyciskanie
UP głównie kciukami w formie wachlarza,
UF opuszkami, stronami dłoniowymi rąk, całą dłonią.
Kierunki drenażu:
§ grzbiet – z dołu do góry, od kręgosłupa na boki,
§ klatka piersiowa – z dołu do góry (do węzłów chłonnych podobojczykowych, pachowych),
§ brzuch – w 2 częściach, nad pępkiem do węzłów chłonnych piersiowo- nadbrzusznych, pod pępkiem do pachwinowych,
§ twarz – od linii środkowej,
§ kark z głową – od kręgosłupa do środka głowy na boki do węzłów chłonnych nadobojczykowych,
§ kończyny górne i dolne – od części proksymalnych do dystalnych, kierunek do sercowy.
Tempo – wykonujemy od 10 do 20 ruchów na minutę z tendencją do wolniejszego. Każdą technikę powtarzamy 2- 3 razy. Czas masowania 1 części wynosi około 20 minut, całego ciała od 60 do 80 minut.
Pompowanie – jest techniką zamienną na 4 techniki RK, RS, UP, UF.
Ruchy wykonujemy płynnie, miękko (z namaszczeniem).
Pozycja – tylko 2 pozycje:
- leżenie na brzuchu (grzbiet, pośladki, tylne strony kończyn dolnych i górnych),
- leżenie na plecach (masaż przedniej strony kończyn dolnych, brzuch, klatka piersiowa, a przy uniesionym zagłówku do 45* twarz, kark z głową)
Kończyny górne i dolne – powyżej poziomu tułowia, zgięte w stawach.
Zaleca się stosowanie środków poślizgowych płynnych.
Ilość zabiegów – nie ma limitu.
Przeciwwskazania:
o temperatura ciała powyżej 38*C,
o obrzęki i wysięki które powstały w wyniku ostrych stanów zapalnych,
o choroby zakaźne,
o choroby nowotworowe (możliwość powstania przerzutu),
o żylaki,
o zmiany dermatologiczne na skórze,
o ostre schorzenia serca,
Wskazania:
o po odmrożeniach, oparzeniach,
o przy zaburzeniach limfy,
o celulitis,
o nadwaga, otyłość,
o choroby reumatoidalne,
o po zwichnięciach, skręceniach, złamaniach, po amputacjach,
o choroby układu oddechowego (rozedma płuc, zapalenie płuc i oskrzeli,
o choroby układu nerwowego (porażenie nerwów obwodowych),
o po usunięciu piersi,
o stan po złamaniach kręgosłupa z przerwaniem rdzenia – możemy drenować 3 razy dziennie (wskazane).
ewcia0430