bioenergioterapia.pdf

Nie będziesz miał bogów

Bioenergoterapia

Problem tzw. „ medycyny niekonwencjonalnej ” od dawna przestał być marginalny. Gdy

pojawiają się problemy ze zdrowiem, coraz częściej zdarza się, Ŝe ludzie szukają pomocy

u bioenergoterapeutów czy uzdrowicieli. Tym bardziej, Ŝe zwolennicy bioenergoterapii

twierdzą, Ŝe była ona znana od zarania dziejów, a nawet przyrównują poczynania

bioenergoterapeutów do uzdrowień dokonywanych przez Pana Jezusa i Jego uczniów .

Pokusa skorzystania z nadzwyczajnych środków leczenia bardzo często pojawia się

wraz z problemami zdrowotnymi. Ale trzeba wiedzieć o tym, Ŝe ceną tak osiągniętej poprawy

zdrowia mogą być róŜne problemy natury duchowej, z opętaniem diabelskim włącznie.

Trzeba takŜe pamiętać o tym, Ŝe Katechizm Kościoła Katolickiego potępia wszelkie formy

magii, takŜe te mające na celu rzekome dobro czy zdrowie człowieka, a owe

„niekonwencjonalne” metody leczenia najczęściej są zakamuflowaną odmianą magii

(zamawianie czy zaklinanie chorób, homeopatia) lub bałwochwalstwa, jako Ŝe najczęściej

opierają się na wschodnich systemach religijnych (leczenie misami tybetańskimi,

akupunktura, itp.). Aby przekonać się o tym, Ŝe za tymi metodami leczenia kryją się

wierzenia i religie wystarczy uwaŜnie przyjrzeć się ksiąŜkom o róŜnych dziedzinach

„medycyny alternatywnej ”: od akupunktury po reiki czy medytację transcendentalną. KsiąŜki

te bardziej przypominają wykłady doktryn filozoficznych lub religijnych – tyle, Ŝe o religiach

Wschodu – aniŜeli literaturę medyczną.

Czytamy w KKK (2117 ): „ Wszystkie praktyki magii lub czarów, przez które dąŜy się

do pozyskania tajemnych sił, by posługiwać się nimi i osiągnąć nadnaturalną władzę nad

bliźnimi – nawet w celu zapewnienia im zdrowia – są w powaŜnej sprzeczności z cnotą

religijności (...). Uciekania się do tak zwanych tradycyjnych praktyk medycznych nie

usprawiedliwia ani wzywania złych mocy, ani wykorzystywania łatwowierności drugiego

człowieka”.

Zastanawiając się nad działalnością uzdrowicieli moŜna zauwaŜyć zadziwiające

zjawisko. OtóŜ: nikomu nie przyszłoby chyba do głowy, Ŝeby zanieść szklarzowi albo

krawcowej buty do naprawy, a u fryzjera zamówić uszycie ubrania. Albo Ŝeby zostawić

mechanikowi fotografię samochodu i w ten sposób polecić mu przegląd techniczny i naprawę

pojazdu na odległość. Tymczasem w tak delikatnej kwestii jak zdrowie ludzie częstokroć

uciekają się do takich właśnie sposobów. Lekkomyślność graniczy w tej kwestii niemalŜe

z głupotą. Ludzie tłoczą się przed gabinetami róŜnych uzdrowicieli, zostawiają swoje zdjęcia,

aby moŜliwe było „ leczenie na odległość ”, poddają się najrozmaitszym „ zabiegom” lub

diagnozie ustalanej przy pomocy wahadełka, zapominając o tym, Ŝe tylko lekarze mają

odpowiednie kwalifikacje i wykształcenie aby leczyć ludzi. JednakŜe niekonwencjonalne

praktyki lecznicze są tak modne, Ŝe nawet i oni zaczynają zdobywać „ specjalizacje” jeśli nie

w homeopatii to w akupunkturze, itp.

Warto wiedzieć, Ŝe w państwach zachodnich tzw. „ medycynę niekonwencjonalną”

mogą praktykować wyłącznie dyplomowani lekarze, natomiast w Polsce wystarczy otworzyć

działalność gospodarczą. W 1995 roku Ministerstwo Pracy i Polityki Socjalnej wydało

specjalne rozporządzenie, które traktuje osoby parające się bioenergoterapią, astrologią

i „ pokrewnymi dziedzinami” jak rzemieślników. Co za tym idzie wolno im zrzeszać się w

cechy, otwierać gabinety i kształcić uczniów. Nic wiec dziwnego, Ŝe w Polsce wyrosły jak

grzyby po deszczu róŜne szkoły astropsychologii, psychotroniki, rediestezji, bioenergoterapii,

wróŜbiarstwa, itp., gdzie moŜna stać się „dyplomowanym bioenergoterapeutą ” lub wielce

utytułowaną wróŜką. Co z kolei podnosi status społeczny osób uprawiających ten proceder.

Mówi się o medycynie konwencjonalnej , oficjalnej, czy teŜ akademickiej stojącej

jakby w opozycji do medycyny niekonwencjonalnej, czy alternatywnej. Jednocześnie panują

obiegowe opinie twierdzące, Ŝe medycyna akademicka jest agresywna, stosuje szkodliwe

środki chemiczne siejące spustoszenie w organizmie, podczas gdy medycyna alternatywna nie

tylko leczy zgodnie z naturą, środkami naturalnymi i ekologicznymi lecz takŜe czyni cuda

i jest zupełnie nieszkodliwa. W ogóle niemalŜe w kaŜdej dziedzinie wiedzy pojawiają się dziś

jakieś nauki „alternatywne” nie opierające się bynajmniej na racjonalnych, sprawdzonych

metodach naukowych, lecz na załoŜeniach wchodzących w sferę fantazji . Takie załoŜenia,

których nie da się w Ŝaden sposób udowodnić ani zbadać, bierze się za pewnik, po czym

buduje się na nich całe złoŜone systemy.

Na przykład, bioenergoterapia, podobnie jak inne metody leczenia

„ niekonwencjonalnego”, wychodzi z załoŜenia, Ŝe wszystkimi funkcjami ludzkiego

organizmu kieruje jakaś tajemnicza i nieuchwytna „ bioenergia” . Choroby pojawiają się

rzekomo w momencie, gdy zakłócony jest obieg tejŜe energii, albo gdy pojawiają się

„blokady” energetyczne. Wystarczy zatem zlikwidować blokadę i przywrócić właściwą

równowagę „ bioenergii” aby pacjent wrócił do zdrowia. Zajmuje się tym nie kto inny, tylko

bioenergoterapeuta, który uzdrawia pacjenta przez nałoŜenie rąk, lub jakimś innym sobie

wiadomym sposobem. Teorie medycyny alternatywnej twierdzą, Ŝe uzdrowiciel wpływa na

pacjenta w taki sposób, Ŝe przywraca harmonię w organizmie, którego energia została

zachwiana. Owa teoria przywracania równowagi bioenergii w organizmie usiłuje wywalczyć

sobie status naukowości, chociaŜ nikomu nie udało się udowodnić, Ŝe jakakolwiek

„bioenergia” w ogóle istnieje.

W telewizji czy innych masmediach pojawiają się wypowiedzi róŜnych autorytetów

głoszące, Ŝe z takiej medycyny niekonwencjonalnej czy alternatywnej moŜna bezpiecznie

korzystać, jeśli wszystko jest pod kontrolą lekarza. Nic więc dziwnego, Ŝe gabinety

uzdrowicieli pękają w szwach. Co do sprawowania kontroli lekarskiej nad tego typu

metodami leczenia, mającej rzekomo zapewnić ich bezpieczeństwo, chyba kaŜdy przyzna,

Ŝe lekarz nie po to studiuje medycynę, Ŝeby potem w codziennej praktyce lekarskiej

podpisywać się pod nieracjonalnymi metodami diagnozowania i leczenia stosowanymi przez

uzdrowicieli nie mających zielonego pojęcia o podstawach anatomii.

RóŜne publikacje zachwycają się uzdrowicielami, przy czym raczej pomija się

milczeniem nawroty czy przerzuty choroby, zejścia śmiertelne, które miały miejsce po

seansach uzdrowicieli, tudzieŜ skutki „ uboczne” takie jak np. pojawienie się róŜnego rodzaju

zaburzeń, problemów duchowych czy chorób psychicznych u osób korzystających z usług

uzdrowicieli lub w ich rodzinach. PoniewaŜ zazwyczaj poprawa zdrowia nie trwa długo,

natomiast pojawiają się rozliczne problemy w rodzinie.

Często uŜywa się argumentu skuteczności niekonwencjonalnych metod leczenia.

I właśnie obietnicom skuteczności bioenergoterapeuci zawdzięczają swą popularność.

W masmediach aŜ roi się od opowieści o uzdrowieniach graniczących z cudem, które

dokonały się za sprawą takiego czy innego bioenergoterapeuty.

Owszem, nie da się ukryć, Ŝe uzdrowiciele, czy lekarze stosujący metody

„ niekonwencjonalne” oddziałują na swoich pacjentów. To działa. Tylko nie wiadomo jaką

mocą. Bardzo często bioenergoterapeuci i uzdrowiciele sami nie wiedzą co czynią

i powołując się na swe uzdrowicielskie moce sami nie wiedzą z jaką mocą mają tak naprawdę

do czynienia. Sami są oszukani i na dodatek oszukują innych utrzymując, Ŝe takie leczenie

jest absolutnie nieszkodliwe. Uzdrowiciele często stosują róŜne zioła, ale trzeba wiedzieć i to,

Ŝe czym innym jest zwykłe ziołolecznictwo , a czym innym zaklinanie ziół .

To, Ŝe jakiś lekarz stosuje homeopatię, Ŝe w jakimś szpitalu wprowadza się akupunkturę

czy inne metody medycyny wschodniej, Ŝe jakiś dyplomowany bioenergoterapeuta uznawany

jest za „skutecznego ”, Ŝe jakiś filipiński uzdrowiciel przeprowadza dziwne „operacje bez

skalpela” – to jeszcze nie znaczy, Ŝe to wszystko jest czymś dobrym czy nieszkodliwym.

Aby to zrozumieć, naleŜałoby podkreślić religijny charakter i genezę metod leczenia

niekonwencjonalnego. Niektórzy uzdrowiciele odŜegnują się od jakiejkolwiek religii

i twierdzą, Ŝe „ bioenergia” czy teŜ „ energia kosmiczna” jest zjawiskiem z pogranicza fizyki

i Ŝe współczesna nauka jeszcze nie jest w stanie owych zjawisk zbadać. Inni – jak na przykład

uzdrawiacze posługujący się metodą reiki - przypisują tej samej „energii” naturę niemalŜe

boską, jeszcze inni nie ukrywają religijnego charakteru seansu uzdrowicielskiego i odmawiają

modlitwy. Z tym, Ŝe modlitwa modlitwie nierówna. Często jest tak, Ŝe oddanie pokłonu

jakiejś bliŜej nieokreślonej energii (przed podobizną guru: Shri Ravi Shankara, Sai Baby, itp.)

jest warunkiem skuteczności „ leczenia” . Najpierw ma być odśpiewana mantra do jakiegoś

bóstwa, np. hinduskiego, potem pokłon twarzą do ziemi, a potem moŜna mówić o działaniu

uzdrawiającej energii. Zastanówmy się zatem, co za „ energia” moŜe przepływać przez ręce

takiego uzdrowiciela świadomie czy nieświadomie oddającego się praktykom

bałwochwalczym. Zresztą, niektórzy uzdrowiciele mówią wprost o nadprzyrodzonym

charakterze tejŜe energii i nie ukrywają, Ŝe pomaga im jakiś bliŜej nieokreślony „duch

przewodnik”.

Podobnie wszelkie techniki „ medyczne” przybyłe z Azji – wszystkie bez wyjątku

podszyte są elementami najróŜniejszych tamtejszych wierzeń, od szamanizmu syberyjskiego,

po hinduizm i buddyzm. Na przykład „leczenie misami tybetańskimi”. Tzw. „masaŜ

dźwiękiem” mnisi tybetańscy wykonują w tamtejszych klasztorach od tysięcy lat. Zabieg

leczniczy polega na nakładaniu na ciało (lub trzymaniu nad ciałem) mis o określonej

wielkości oraz delikatnym uderzaniu w nie. Wydobywający się z naczyń dźwięk ma jakoby

właściwości terapeutyczne, a jego pozytywne wibracje leczą wszelkie moŜliwe dolegliwości.

Dopełnieniem terapii jest dźwięk dzwonków, który „ma dawać połączenie z niebem

i ziemią”. Wielu ludzi poddaje się ufnie takim zabiegom, chociaŜ pewnie ci sami ludzie

popukaliby się w głowę, gdyby im powiedzieć, Ŝe odzyskają zdrowie i dobre samopoczucie,

jak się uderzy tłuczkiem w patelnię.

Ktoś mógłby powiedzieć , Ŝe to przesada, Ŝe bioenergoterapia jest dobra i nie ma nic

wspólnego z działaniem duchów. W takim razie, dlaczego bioenergoterapeuci zawsze

uczestniczą w targach ezoterycznych obok wróŜek, astrologów, magów, szamanów, itp.? Jak

wytłumaczyć ich obecność na tego typu imprezach? Chyba tylko tym, Ŝe identyfikują się

z naukami tajemnymi. A to powinno dać nam do myślenia. Niektórzy twierdzą, Ŝe

bioenergoterapeuci mają wrodzone zdolności naturalne, które posiada kaŜdy człowiek i Ŝe

kaŜdy moŜe je w sobie rozwinąć przy pomocy odpowiednich ćwiczeń i technik. śe owa

tajemnicza „ moc” promieniująca z bioenergoterapeutów jest dobra, poniewaŜ uzdrawia. W

związku z tym nasuwa się kilka pytań: jeśli są to zdolności naturalne, to dlaczego znikają po

egzorcyzmach? I dlaczego owa „ moc” okazuje się wroga i niszczycielska, w przypadku gdy

jakiś uzdrowiciel zaprzestaje swych praktyk, nawraca się, zaczyna się modlić, zwraca się

o pomoc do egzorcysty? Jakie to są odpowiednie ćwiczenia i techniki? Osoby, które

porzuciły uprawianie bioenergoterapii często mówią, Ŝe to nie one posiadały jakąś „ moc ”,

tylko odwrotnie: ta „moc” posiadała ich , panowała nad nimi, sprawiała, Ŝe często tracili

kontrolę nad własnym ciałem.

Istnieje wiele świadectw osób uwikłanych niegdyś w praktyki uzdrowicielskie, które

po powrocie do Ŝycia sakramentalnego, były na róŜny sposób dręczone i prześladowane przez

te same „ moce” czy „ duchy przewodnie” dotychczas „przyjazne ”. Jest to typowe zachowanie

złych duchów, które mszczą się i dąŜą do zniszczenia osób, którym dawniej sprzyjały, jeśli

zdecydują się one przejść na drugą stronę barykady. Zwłaszcza jeśli czynnie włączają się

w walkę duchową poprzez modlitwę i świadectwo.

Bardzo zwodniczy jest fakt, Ŝe często uzdrowiciele nie odmawiają wschodnich mantr,

tylko modlitwy chrześcijańskie, Ojcze nasz, Zdrowaś Maryjo , modlitwy do Ducha Świętego,

na ścianach umieszczają KrzyŜ, wizerunki Matki BoŜej i świętych. Dotyczy to zwłaszcza

osób „ zamawiających ” choroby, uprawiających róŜne formy medycyny zwanej „ludową”.

Trzeba wiedzieć, Ŝe często modlitwa powiązana jest tu z czynnością o charakterze czysto

magicznym, którą poleca wykonać „ znachor” czy „babka”, np. wyrzucić czy zniszczyć

jakieś zawiniątko, na które została rzekomo przeniesiona choroba. Zdarza się, Ŝe znachor czy

„ szeptucha” odmawia modlitwy i jednocześnie wodzi małym palcem wokół chorych miejsc.

Tymczasem badania etnograficzne stwierdzają fakt, Ŝe właśnie krwią z małego palca

podpisuje się cyrograf w zamian za moc i wiedzę magiczną. Być moŜe te fakty nie są ze sobą

powiązane – jednak nie moŜna wykluczyć takiej moŜliwości. I co z tego, Ŝe taka osoba modli

się czy kreśli znak krzyŜa, skoro jednocześnie wykonuje gesty czy czynności magiczne

bluźniące, obraŜające Boga?

NaleŜy pamiętać, Ŝe korzystanie z takich usług jest jednoznaczne z dobrowolnym

otwarciem się na działanie sił nieznanego pochodzenia i nieokreślonej natury, jest wręcz

inicjacją religijną. I tak na przykład osoby stosujące metodę reiki, zanim zaczną praktykować

uzdrawiania, przechodzą kursy i seminaria, podczas których odbywają się określone inicjacje

polegające na nałoŜeniu rąk przez „ mistrza” i mentalnym „ wpisaniu ” do wnętrza dłoni

adeptów określonych znaków, dzięki którym stają się „kanałami” tajemniczej energii

uaktywniającej róŜne zdolności paranormalne, takie jak: jasnowidzenie, widzenie chorób,

czytanie w myślach innych ludzi, „ podróŜe astralne ”, itp. Przyrównują nawet owe inicjacje

do Sakramentów i Zesłania Ducha Świętego. Mówią, Ŝe uzdrawiają jak Pan Jezus, cytując

przy tym Nowy Testament. Owe kursy, seminaria i inicjacje są oczywiście płatne, podobnie

zresztą jak seanse w gabinetach uzdrowicieli, nauka w szkołach przygotowujących do

uprawiania tego rodzaju „ rzemiosła” . To nic innego jak współczesna wersja haniebnej

propozycji byłego maga Szymona, który chciał kupić za pieniądze dar Ducha Świętego (Dz

8,9-24).

Nie kaŜdy duch jest Duchem Świętym i nie kaŜdy kto dokonuje uzdrowień powołując

się na Pana Jezusa czyni to rzeczywiście w Imię BoŜe. Zdarzają się i dziś uzdrowienia i cuda

– ale zawsze dzieje się to w kontekście nawrócenia, Ŝalu za grzechy, modlitwy, pokuty – a nie

na zamówienie i za pieniądze, wśród przechwałek i reklam zachwalających umiejętności

uzdrowicieli. Doświadczenie księŜy egzorcystów staje się potwierdzeniem jak wielką szkodę

ponoszą osoby korzystające z bioenergoterapii. Oto przykład chorego na nerki, 6 - letniego

chłopca, którego leczył znany w Polsce bioenergoterpeuta. Nerki uspokoiły się, ale w krótkim

czasie chłopiec doznał zeza oczu, z czym teraz nie mogą poradzić sobie okuliści! W innym

przypadku, gdy pewien męŜczyzna „ zareklamował” u uzdrowiciela pogorszenie się stanu

zdrowia swojej Ŝony został poraŜony tak wielką złością, Ŝe z bardzo dokuczliwym bólem

głowy znalazł się w szpitalu. W wielu przypadkach bioenergoterpeuci związani są

z praktykami okultystycznymi. NaleŜy przestrzec szczególnie przed metodą reiki. Negatywne

skutki - szczególnie w sferze somatycznej - są bardzo trudne do przezwycięŜenia. I jeszcze

jedna uwaga: usuwanie samego bólu bez uwzględnienia duchowego wymiaru człowieka

przynosi mu szkodę. Cierpienie bowiem, w BoŜym planie często słuŜy nawróceniu,

oczyszczeniu i uświęceniu człowieka. NajwaŜniejsze jest uzdrowienie duszy. A znakiem tego

w działalności Chrystusa - jak i dzisiaj w Ŝyciu Kościoła - staje się uzdrowienie ciała.

Wanda (konsultacja z ks. egzorcystą)

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: