Tytuł oryginału
The Secrets of Nostradamus
The Medieval Code of the Master Revealed
in the Age of Computer Science
Projekt okładki
Elżbieta Pietras
Redakcja
Maria Radzimińska
Redakcja techniczna
Lidia Lamparska
Korekta
Maria Juras
Barbara Olszewska-Syczewska
Copyright (C) by David Ovason, 1997
(C) Copyright for the Polish edition by Bertelsmann Media Sp. z o.o.,
Warszawa 1998
Spis treści
Przedmowa
Wprowadzenie
Część pierwsza - Życie, czasy i metody pracy Nostradamusa
Rozdział I - Nostradamus i jego czasy
Rozdział II - Astrologia Nostradamusa
Rozdział III - Planetarne anioły
Rozdział IV - Zielony Język
Rozdział V - Techniki Zielonego Języka
Część druga - Przepowiednie od wieku XVI po wiek XX
i stulecia następne
Rozdział VI - Wiek XVI
Rozdział VII - Wiek XVII
Rozdział VIII - Wiek XVIII
Rozdział IX - Wiek XIX
Rozdział X - Wiek XX i stulecia następne
Aneks I - Horoskop Nostradamusa
Aneks II - Pierwsze wydanie Propheties
Aneks III - Nostradamus jako wtajemniczony
Aneks IV - Dwie wersje epitafium Nostradamusa
Aneks V - Techniki Zielonego Języka używane przez
Nostradamusa
Aneks VI - Astrologia ptolemejska
Aneks VII - Torne-Chavigny
Aneks VIII - Bibliografia
Przypisy
We współczesnym języku francuskim niektóre słowa są pisane z akcentem,inaczej niż w wieku XVI. Dotyczy to zwłaszcza tytułów książek, pisanych często wielkimi literami. W niniejszej pracy tytuły podajemy w takiej formie,w jakiej występują one w oryginale, nawet wówczas, gdy ich ortografia czy sposób akcentowania różnią się znacząco od reguł przyjętych we współczesnym języku francuskim. Ortografia i sposób zaznaczania akcentów były w czasach Nostradamusa specyficzne. Przytaczając czterowiersze wizjonera z Salon,
staramy się więc zachowywać wiernie zarówno ortografię, jak i zaznaczone akcenty, odwołując się do tekstów opublikowanych za jego życia. Ma to istotne znaczenie, ponieważ w niektórych przypadkach niekonwencjonalna ortografia i inaczej postawione akcenty służą przekazywaniu dodatkowych znaczeń. Warto również przypomnieć, że w XVI wieku nazwiska nie były jeszcze ostatecznie ustalone i nierzadko członkowie tej samej rodziny byli zapisywani pod nieco odmienną formą nazwiska. Podobnie rzecz się ma w przypadku
rodziny Nostradamusa. Około 1455 roku, po przyjęciu chrześcijaństwa, przodek Nostradamusa, Pierre, przyjął nazwisko de Nostredame. Używana przez naszego wizjonera forma Nostradamus była zlatynizowaną wersją francuskiego Nostredame, od Nostre Dame, po łacinie: Nostra Domina. Ojciec proroka nazywał się Jaume de Nostredame. W niektórych źródłach Nostradamus występuje jako Nostradame lub Nostredame. Niekiedy do nazwiska dodawany jest przedrostek de, który nie występuje w zlatynizowanej formie nazwiska
Nostradamus. Dzieci wizjonera były zazwyczaj nazywane de Nostredame. Natomiast jego brat Antoine występował najczęściej pod nazwiskiem de Nostradame. Można się również zetknąć z formami Nostradam i Nostredam. Zwracamy uwagę na brak precyzyjnych reguł ortograficznych jedynie w celu wytłumaczenia się z pozornych sprzeczności występujących w książce.
Znam ryzyko interpretacji... Nie roszczę sobie pretensji do zażyłości z gwiazdami... ani do zrozumienia wszystkich ciemnych nonsensów Nostradamusa; z pewnością jednak coś w nich jest.( The Fortunes of France from the Prophetical Predictions of Mr. Truswell, the Recorder of Lincoln, and Michel Nostradamus, 1678)
Celem niniejszej książki jest ujawnienie po raz pierwszy tajemnych metod, jakimi posługiwał się Michel Nostradamus, pisząc swoje sławne profetyczne teksty, wydane pod tytułem Propheties.
Czytelnik może być zaskoczony tym stwierdzeniem. Znane są przecież liczne przekłady przepowiedni Nostradamusa oraz prace poświęcone ich dokładnej analizie. Jednakże - jak pokażemy - w rzeczywistości pisma Nostradamusa pozostają nieznane. Tłumaczenia są w zdecydowanej większości przypadków nieudane i nie oddają istoty przepowiedni. W naszej pracy proponujemy zatem próbę przedarcia się przez wszystkie niejasności czterowierszy Nostradamusa i dotarcia do rzeczywistego sensu jego proroctw.
Ostatnie trzy dziesięciolecia przyniosły prawdziwą rewolucję w badaniach nad przepowiedniami Nostradamusa. Wyniki badań francuskich uczonych (wśród nich Roberta Amadou, Roberta Benazry, Michela Chomarata, Jeana Dupebe i Edgara Leroya) prowadzonych nad życiem i twórczością Nostradamusa rzuciły zupełnie nowe światło na jego biografię, osiągnięcia, stosowane metody astrologiczne i umożliwiły wyjaśnienie licznych niejasności zawartych w jego profetycznych czterowierszach.
* Czterowiersze Nostradamusa składają się z wersów rymowanych krzyżowo, pisanych
przeważnie dziesięciozgłoskowcem.
Niestety, badania te nie znalazły, jak dotąd, odzwierciedlenia w literaturze popularnej poświęconej Nostradamusowi. Autorzy tych opracowań, nie znając prac francuskich uczonych, ograniczają się w dalszym ciągu do pisania "biografiti" Nostradamusa i opatrywania jego czterowierszy "komentarzami" pełnymi błędów, które współczesne badania dawno już usunęły.
Ponadto w ostatnim czasie dzięki licznym faksymilowym publikacjom powszechnie dostępne stały się prace, do których jeszcze do niedawna miała dostęp jedynie wąska grupa specjalistów. Na przykład faksymilowa edycja almanachu Nostradamusa i wznowienie zbioru jego czterowierszy, po raz pierwszy wydanych jeszcze za jego życia, pozwoliły usunąć wiele trudności, z jakimi borykali się wcześniejsi badacze. Szczególnie faksymilowe wznowienie niezwykle rzadkiego wydania Propheties z 1557 roku w dużym stopniu ułatwiło badania nad wczesnymi czterowierszami Nostradamusa. Wydaje się zatem, że nadszedł czas nie tylko na ponowną ich ocenę i ostateczne odrzucenie pokutujących w opracowaniach popularnych nienaukowych komentarzy, lecz również na ponowne przedstawienie biografii
proroka, uwzględniającej nieznane szczegóły jego życia, wydobyte na światło dzienne dzięki odkryciom między innymi francuskich uczonych.
W ostatnich latach ukazało się wiele opracowań francuskich badaczy, a mimo to w dalszym ciągu brak pełnego przedstawienia biografii Nostradamusa i epoki, w której przyszło mu żyć. Dlatego też w niniejszej pracy będziemy zajmować się szczegółami życia proroka tylko w takim stopniu, w jakim jest to niezbędne do zrozumienia jego profetycznych wierszy. W ten sposób łatwiej będzie zrealizować podstawowe zamierzenie naszej pracy, którym jest przed-
stawienie stosowanych przez Nostradamusa tajemnych metod i profetycznych aspiracji w historycznym kontekście, na szerokim tle jego epoki.
Profetyczne wiersze Nostradamusa, pisane w połowie XVI wieku, są w całości poświęcone wydarzeniom, które miały dopiero nastąpić. Z jego zapisków wynika jednoznacznie, że przepowiednie te dotyczą najbliższych ośmiuset lat. Tyle bowiem potrzebuje Jowisz i Saturn na zamknięcie określonego cyklu, nazywanego niekiedy "okresem planet górnych", ponieważ Ptolemeusz w swym geocentrycznym systemie orbitę tych planet umieszczał
powyżej Słońca. Nostradamus skupił swą uwagę przede wszystkim na wydarzeniach mających nastąpić w trzech najbliższych stuleciach. Wynika z tego, że znaczna część jego przepowiedni już się spełniła, dowodząc niezwykłej precyzji, z jaką opisywał on przyszłe wypadki. W czterowierszach znajdujemy dokładne daty i szczegóły wielu przyszłych zdarzeń. Odnosi się wrażenie, jakby Nostradamus w jakiś tajemniczy sposób był świadkiem wypadków historycznych, które miały dopiero nastąpić. Niezwykła dokładność
tych przepowiedni sprawiła, że wizjoner z Salon stał się sławny, chociażco jest swoistym paradoksem - w dużym stopniu opinie o jego niezwykłych zdolnościach proroczych były formułowane na niewłaściwej i mylnej podstawie.
Zdecydowana większość czterowierszy ma wieszczy charakter. Przepowiednie dotyczą przeważnie historii Europy, a zwłaszcza dziejów Francji, Włoch i Anglii. Sporadycznie jedynie Nostradamus sięga wzrokiem dalej.
Niemniej wśród czterowierszy znajdują się również przepowiednie poświęcone Stanom Zjednoczonym i wydarzeniom rozgrywającym się na peryferiach Europy - w Turcji, Syrii i wschodnich rejonach basenu Morza Śródziemnego.
Nostradamus był chyba pierwszym prorokiem, który przywołał w swych przepowiedniach nazwę Ameryka, w czasach, kiedy termin ten nie był jeszcze szeroko stosowany w odniesieniu do nowo odkrytego kontynentu.
Co najmniej czterdzieści czterowierszy zawiera przepowiednie dotyczące
naszej przyszłości, umykają one jednak próbom dokładniejszej interpretacji.
Bez wątpienia współcześni czytelnicy, podobnie jak w czasach Nostradamusa, będą sięgać po tę książkę z chęci poznania własnej przyszłości, w interpretacjach proroctw Nostradamusa szukając potwierdzenia nadziei i niepokojów.
W naszej pracy spróbujemy (nie bez obaw) odczytać przesłanie przepowiedni dotyczących naszej przyszłości. Jednak celem tej publikacji nie jest poznawanie losów Europy. Interesują nas przede wszystkim tajemne metody, jakimi posługiwał się Nostradamus w swej pracy. W naszym przekonaniu jest to klucz do odczytania i zrozumienia jego przepowiedni.
Czterowiersze składające się na Propheties - zawierające przepowiednie zarówno już spełnione, jak i oczekujące dopiero na spełnienie – stanowią jeden z najwspanialszych przykładów zapomnianej już prawie zupełnie literatury ezoterycznej. Nostradamus posługuje się w nich tajemnym językiem, który, niestety, nie budzi większego zainteresowania historyków literatury.
Niemniej, piszący w początkach XX wieku francuski poeta Apollinaire --
* Terminem ezoteryczny określa się rodzaj wiedzy i tradycji przekazywanej wąskiej grupie
wtajemniczonych. Jest to wiedza tajemna, ukryty przed postronnymi nurt wiedzy, do której
dostęp mają tylko nieliczni. Określenie to pochodzi od greckiego słowa eso, "wewnątrz".
Przeciwieństwo wiedzy ezoterycznej stanowi wiedza egzoteryczna, dostępna dla wszystkich.
czuły na subtelności języka - dostrzegł talent poetycki Nostradamusa, uznając go za wybitnego poetę 2.
Czterowiersze zawierają w sobie fascynującą sprzeczność. Z jednej strony, nie ulega wątpliwości, że twórca zamierzał zawrzeć w nich obraz znaczących wydarzeń w Europie na przestrzeni ośmiuset lat, z drugiej - pisał o nich w taki sposób, aby znaczenie przepowiedni stało się jasne dopiero w świetle faktów dokonanych. Celowo nadał swoim czterowierszom niejasną postać i otwarcie przyznawał, że chodziło mu o uczynienie ich niezrozumiałymi.
W 1558 roku w liście do króla Francji Henryka II pisał, że mógłby – jeśli król życzyłby sobie tego - wyjawić mu sens swoich przepowiedni. Gdyby to uczynił, prawdopodobnie nie tylko nikt by nie uwierzył w jego proroctwa, lecz również niewykluczone, że skończyłby na jednym z licznych stosów, jakie często płonęły we Francji w połowie XVI wieku. Zarówno z powodów osobistych, jak i - jeśli można tak rzec - kosmicznych, Nostradamus zdawał
sobie sprawę z konieczności nadania swoim przepowiedniom niejasnej i niezrozumiałej dla nie przygotowanego czytelnika formy.
W rezultacie jego proroctwa okazały się całkowicie niezrozumiałe. Ich sens stawał się jasny dopiero po spełnieniu się przepowiadanych w nich wydarzeń.
Chociaż Nostradamus zasłużenie cieszy się sławą najwybitniejszego jasnowidza w historii, nikomu do tej pory nie udało się odczytać jego przepowiedni przed spełnieniem się zapowiadanego w danym czterowierszu zdarzenia.
Fakt, iż Nostradamus świadomie nadawał im niejasną i tajemniczą postać, każe na nowo spojrzeć na problemy, jakie nasuwa próba analizy jego przepowiedni. Powszechnie przyjmuje się, że czterowiersze mogą być tak tłumaczone, jakby były napisane w znanym, chociaż obcym języku. Na tym właśnie polega wyzwanie, a jednocześnie piękno jego wierszy. Szczerze mówiąc, czterowierszy Nostradamusa nie sposób przetłumaczyć. Jedynie nieliczni Francuzi potrafią zrozumieć jego teksty. Nostradamus pisał bowiem chropawą
francuszczyzną, przetykaną wyrażeniami i konstrukcjami przejętymi z łaciny i greki. W istocie można powiedzieć, że pisał nie tyle po francusku, ile w nieznanym, tajemnym języku, zwanym w kręgach okultystycznych Zielonym Językiem, który przedstawimy dokładniej w rozdziale czwartym.
Jego wiersze trudno zrozumieć Francuzom, a co dopiero mówić o osobach nie znających języka francuskiego. Jeden z francuskich komentatorów proponował nawet przełożenie chropawej francuszczyzny Nostradamusa na łacinę, a następnie przetłumaczenie czterowierszy na współczesny język francuski 3.
W świetle powyższych uwag widać, iż istota problemu polega nie tyle na przekładzie czterowierszy, ile na ich właściwej interpretacji. Każdy z nich powinien być zaopatrzony w wyczerpujący komentarz, wyjaśniający niuanse lingwistyczne oryginału. Pisma innego szesnastowiecznego francuskiego pisarza, Francois Rabelais'go, który podobnie jak Nostradamus posługiwał się sekretnymi technikami pisarskimi, poddają się próbom przekładu, natomiast teksty naszego wizjonera, nawet tłumaczone najpierw na łacinę, zupełnie się do tego nie nadają4. Stąd też przywoływane w tej pracy "przekłady" czterowierszy Nostradamusa mają jedynie charakter roboczy i służą czytelnikowi pomocą w śledzeniu toku wywodów.
Naszym głównym celem było dotarcie - w takiej mierze, w jakiej jest to w ogóle możliwe - do podstawowego tekstu przepowiedni - tego, który
wyszedł spod ręki Nostradamusa. Okazało się to trudne i pracochłonne, gdyż już w XVI wieku ukazało się kilka poważnie różniących się między sobą wersji Propheties. Wydaje się, że w gruncie rzeczy w przypadku czterowierszy Nostradamusa trudno mówić o pierwszym wydaniu Propheties – chociaż tym terminem posługuje się wielu badaczy - ponieważ pierwsza edycja Mace
Bonhomme'a z 1555 roku była niekompletna. Szczegóły na ten temat można znaleźć w Aneksie II.
Zdajemy sobie sprawę z bibliograficznych problemów, sądzimy jednakpo przejrzeniu wielu szesnastowiecznych tekstów - że przedstawione w tej książce czterowiersze są przywoływane w postaci bliskiej tej, jaką zamierzał im nadać autor. Wersji "oryginalnej" każdego czterowiersza towarzyszy przekład, służący pomocą czytelnikom słabiej znającym język francuski w zrozumieniu znaczenia poszczególnych słów. Jak już wspominaliśmy, czterowierszy Nostradamusa w istocie nie da się przełożyć, toteż z pewną obawą prezentujemy nasze propozycje "przekładów" z towarzyszącym im komentarzem
analitycznym. Najpierw próbowaliśmy uchwycić sens poszczególnych wersów, a następnie na ile to było możliwe - odczytać przesłanie całego czterowiersza.
Niewielu okultystów ma dar przewidywania przyszłości. Jeszcze mniej potrafi przekazać swoje wizje następnym p...
dzidek1455