Delphi __ Kompendium __ Roz11.pdf - Informatyka - Wiewioor

Delphi :: Kompendium :: Rozdział 11 - 4programmers.net http://4programmers.net/Delphi/Kompendium/Rozdzia%C5%82_11

Strona główna :: Delphi :: Kompendium

Rozdział 11

Edytuj

Historia

Delphi

Artykuły

Kompendium

Gotowce

FAQ

.NET

Turbo Pascal

FAQ

PHP

FAQ

Java

FAQ

C/C++

Artykuły

FAQ

Wprowadzenie

Assembler

FAQ

(X)HTML

CSS

JavaScript

Z pogranicza

Algorytmy

WIĘCEJ »

Aplikacje sieciowe

Czy nie zauważyłeś, drogi Czytelniku, że programy, z których korzystamy na co dzień, posiadają coraz więcej

opcji umożliwiających integrację z serwerami producenta? Programy sprawdzają, czy w Internecie jest już

dostępna nowa wersja , umożliwiają aktualizację modułów, a nawet ?szpiegowanie? Twojego komputera. W

tym rozdziale zajmiemy się wykorzystaniem dostępnych w Delphi komponentów, aby choć trochę usprawnić

działanie naszych programów.

Spis treści

1 Z czego będziemy korzystać?

2 Odrobinę teorii

2.1 IP

2.2 TCP

2.3 Porty

2.4 HTTP

2.5 HTTPS

2.6 FTP

2.7 SMTP

3 Biblioteka WinInet.dll

3.1 Ustanawianie połączenia

3.2 Otwieranie konkretnego adresu URL

3.3 Odczyt pliku

3.4 Pobieranie rozmiaru pliku

4 Sprawdzanie połączenia

5 Sprawdzanie IP

5.1 Zainicjowanie biblioteki

5.2 Pobieranie adresu IP

6 Łączenie przy użyciu gniazd

6.1 Czego użyć?

6.2 Łączenie pomiędzy komputerami

6.3 Wymiana danych

6.3.1 Tworzenie komend

6.4 Jak działają ?konie trojańskie??

7 Pingi

7.1 Wysyłanie sygnału ping

7.2 Odpowiedzi z serwera

8 Kontrolka TWebBrowser

8.1 Ładowanie strony

8.2 Odświeżanie

8.3 Następna i poprzednia strona

8.4 Pozostałe kody

8.4.1 Wyświetlanie adresu załadowanej strony

8.4.2 Wyświetlanie tytułu strony

8.4.3 Sprawdzenie, czy strona jest chroniona (SSL)

8.4.4 Ustawienie koloru tła strony

9 Protokół SMTP

9.1 Interfejs programu

9.2 Działanie programu

9.3 Zdarzenia komponentu

9.3.1 Kod źródłowy

10 Protokół HTTP

10.1 Łączenie z serwerem

10.2 Wymiana danych

10.2.1 Metoda POST

10.2.2 Metoda GET

10.3 Pobieranie kodu strony WWW

10.4 Wysyłanie danych przez skrypt PHP

10.4.1 Wysyłanie danych do skryptu PHP

11 Praktyczne przykłady wykorzystania HTTP

11.1 Sprawdzenie nowej wersji programu

11.1.1 Jak to działa?

11.1.2 Budowa programu

11.2 Korzystanie z zewnętrznej wyszukiwarki

11.2.1 Jak to działa?

11.2.2 Struktura kodu HTML

11.2.3 Analiza kodu HTML

11.2.4 Kod źródłowy programu

12 Protokół FTP

13 Podsumowanie

Delphi

C/C++

Turbo Pascal

Assembler

PHP

Programy

Dokumentacja

Kursy

Komponenty

WIĘCEJ »

W tym rozdziale:

omówię zasady działania najpopularniejszych protokołów sieciowych;

dowiesz się, jak wykrywać, czy istnieje połączenie internetowe;

napiszesz program służący do pobierania plików z Internetu;

nauczysz się obsługiwać protokół SMTP i wysyłać e-maile;

dowiesz się, jak ? korzystając z protokołu HTTP ? wysyłać dane do skryptów lub odczytywać zawartość

strony WWW.

1 z 25

2009-03-14 15:41

Delphi :: Kompendium :: Rozdział 11 - 4programmers.net http://4programmers.net/Delphi/Kompendium/Rozdzia%C5%82_11

Z czego będziemy korzystać?

RSS | Forum | Pastebin |

Regulamin | Pomoc | Usuń

cookies | Prawa autorskie |

Kontakt | Reklama

Windows posiada bibliotekę DLL o nazwie WinSock.dll , która realizuje bardzo wiele czynności związanych z

dostępem do Internetu. Wykorzystanie funkcji z owej biblioteki może być trochę trudne, dlatego nie warto

wyważać otwartych drzwi ? można skorzystać z komponentów oferowanych nam przez firmę Borland.

W zakładce Internet znajdują się np. takie komponenty, jak TTcpClient i TTcpServer , przeznaczone do

łączenia się ze sobą za pomocą protokołu TCP/IP. Na tej samej zakładce znajduje się także komponent

TudpSocket do łączenia się za pomocą protokołu UDP/IP. Zrezygnowano natomiast z komponentów, do których

wiele ludzi mogło się już przyzwyczaić ? TClientSocket oraz TServerSocket . Teraz ich funkcję mają pełnić

właśnie komponenty TTcpClient i TTcpServer .

Czas generowania strony: 2.8404 sek. (zapytań SQL:

11)

Do Delphi dołączony jest bardzo popularny pakiet komponentów Indy, ułatwiających wykorzystanie różnych

protokołów sieciowych. Do obecnej wersji Delphi dołączono Indy 9, w efekcie czego powstało pięć nowych

zakładek: Indy Clients , Indy Servers , Indy Intercepts , Indy I/O Handlers i Indy Misc . Komponenty te

udostępniane są na zasadzie Open Source. Najnowszą wersję możesz znaleźć na stronie

www.nevrona.com/Indy/.

Nie musimy korzystać wyłącznie z pakietu Indy ? ze strony www.overbyte.be możemy

ściągnąć równie popularny pakiet ICS, stworzony przez belgijskiego programistę François

Piette. Zdaniem wielu programistów pakiet ICS jest lepszy od Indy, lecz nieco trudniejszy w

użytkowaniu.

Odrobinę teorii

Internet jest pełen fachowych określeń i niezbyt zrozumiałych skrótów. Dla zwykłego, ?szarego? użytkownika

nie jest istotne, co oznacza i jak działa IP czy protokół TCP. Rozpoczynając pisanie aplikacji korzystających z

Internetu, powinieneś być zorientowany przynajmniej w podstawach funkcjonowania protokołów

internetowych. Dlatego też parę najbliższych stron poświęcimy omówieniu podstawowych zagadnień z tym

związanych.

Jeżeli Cię to nie interesuje lub znasz zasadę działania protokołów internetowych, to możesz śmiało ominąć te

strony.

Z pojęciem adres IP zetknąłeś się pewnie nieraz. Jest to skrót od angielskiego słowa Internet Protocol .

Najprościej mówiąc, adres IP jest to adres komputera w sieci. Internet to ?pajęczyna?, w której połączonych

jest wiele komputerów. IP jest 32-bitową liczbą, informującą, do jakiej sieci włączony jest dany komputer.

Liczba ta zapisywana jest w postaci czterech liczb, oddzielonych od siebie kropką. Przykładowy adres IP

wygląda np. tak: 223.125.100.155. Adresy IP podzielone są na klasy ? patrz tabela 11.1.

Tabela 11.1. Klasy IP

Klasa Najmniejszy adres Największy adres

A 0.1.0.0

126.0.0.0

B 128.0.0.0

191.255.0.0

C 192.0.1.0

223.255.255.0

D 224.0.0.0

239.255.255.255

E 240.0.0.0

247.255.255.255

Tabela 11.1 nie zawiera jednak m.in. adresów IP od 127.0.0.0 do 127.255.255.255. Powód jest prosty ? są to

adresy lokalne, które nie istnieją w Internecie.

W celu zapewnienia zgodności adresy są przydzielane przez jedną organizację o nazwie Internet Network

Information Center. Organizacja przydziela adresy wielkim sieciom, które z kolei rozdzielają przyznane adresy

między swoich użytkowników.

Ilość komputerów w sieci stale rośnie. Aby każdemu z nich zagwarantować stały, niepowtarzalny numer,

trzeba było rozbudować protokół IP ? nowa wersja nosi nazwę IPv6. Wykorzystywane w niej są liczby

128-bitowe, a nie ? jak dotychczas ? 32-bitowe.

TCP

Protokół TCP (ang. Transmission Control Protocol ) jest drugą co do ważności usługą w sieci (po IP). Polega ona

na przesyłaniu danych (pakietów) pomiędzy dwoma komputerami. Połączenie z dwoma komputerami odbywa

się poprzez podanie adresu IP. Wtedy jeden z komputerów na podstawie adresu IP oraz portu (o portach czytaj

dalej) łączy się z drugim komputerem. Protokół TCP jest często nazywany niezawodną usługą przesyłania

danych ? dlatego, że po wysłaniu pakietu komputer czeka na otrzymanie potwierdzenia, tzw. ACK (patrz

rysunek 11.1).

Rysunek 11.1. Zasada wysyłania pakietów TCP/IP

2 z 25

2009-03-14 15:41

Delphi :: Kompendium :: Rozdział 11 - 4programmers.net http://4programmers.net/Delphi/Kompendium/Rozdzia%C5%82_11

Jeżeli komputer nie otrzyma potwierdzenia ACK, czeka określoną ilość czasu, po czym uznaje, iż pakiet nie

dotarł ? następuje przesyłanie po raz kolejny.

Na TCP opiera się wiele innych protokołów ? np. FTP czy SMTP. Także sieci lokalne LAN korzystają z tego

protokołu.

Porty

Komputer, który próbuje się połączyć z innym komputerem, to klient. Natomiast komputer po drugiej stronie,

który oczekuje na przyłączenie klienta, jest nazywany serwerem. Jednak na jednym komputerze może być

uruchomionych wiele aplikacji ? skąd mamy wiedzieć, do której klient chce się połączyć? Do tego służą porty,

które stanowią swoiste ?furtki?. Jest to liczba z zakresu od 1 do 65 000; gdy chcemy się połączyć z innym

komputerem, wraz z adresem IP musimy podać numer portu. Tak więc port aplikacji klienta oraz aplikacji

serwera musi być taki sam, aby doszło do połączenia.

HTTP

Niezwykle popularny protokół HTTP ( Hyper-Text Transfer Protocol ) służy do transmisji stron internetowych

WWW z serwera do przeglądarki. Na podstawie wpisanego w przeglądarce adresu następuje lokalizacja adresu

IP serwera (adres IP jest ustalany na podstawie domeny) ? stamtąd przesyłane są informacje do przeglądarki

użytkownika. Możliwe jest zwrócenie przez serwer komunikatu o błędzie ? np. błąd o numerze 404 to brak

strony, którą próbujemy załadować. W tabeli 11.2 przedstawiłem najczęstsze numery błędów.

Tabela 11.2. Numery błędów HTTP

Numer błędu Opis

200 OK

206 Częściowa zawartość

301 Przeniesiono na stałe

302 Przeniesiono tymczasowo

304 Niezmodyfikowany

400 Błędne żądanie

403 Zakazane (brak dostępu)

404 Brak strony

405 Nieuznawania metoda

412 Warunki niespełnione

500 Błąd serwera

HTTPS

Protokół HTTP może nie zapewniać wystarczającego poziomu bezpieczeństwa dla szczególnie ważnych operacji

internetowych ? np. zakupów, operowania pieniędzmi w bankach itp. HTTPS jest rozbudowaną wersją protokołu

HTTP, umożliwiającą szyfrowanie danych przepływających z komputera klienta do serwera WWW i odwrotnie.

Takie szyfrowanie nosi nazwę SSL ( Secure Socket Layer ). To, czy strona jest szyfrowana, czy też nie, określa

adres internetowy ? adresy stron wykorzystujących SSL zaczynają się od https://.

FTP

FTP to skrót od angielskiego słowa File Transfer Protocol . Jest to niezwykle stary protokół, obecny praktycznie

od początku istnienia Internetu. Polega on na połączeniu dwóch komputerów na zasadzie klient-serwer.

Połączenie zazwyczaj odbywa się poprzez port 21. (popularne usługi, np. FTP, zawsze mają taki sam port, aby

wystarczyło znać tylko sam adres). Tak więc klient łączy się z danym komputerem w wyniku podania jego

adresu IP. Po połączeniu może odbywać się dwustronna komunikacja na zasadzie przesyłania plików.

SMTP

Jeżeli korzystasz z Internetu, to pewnie nieraz słyszałeś o tym protokole. Służy on do wysyłania listów

elektronicznych. Komunikacja odbywa się na zasadzie klient-serwer ? klient łączy się z określonym adresem IP

przez określony port (zazwyczaj 25.). Wysyła do serwera komendę MAIL, po czym, gdy otrzyma odpowiedź,

następuje transmisja listu do serwera (najpierw nagłówek, a potem treść wiadomości). Niektóre serwery

wymagają tzw. autoryzacji. Zabezpieczają się w ten sposób przed wysyłaniem spamu. Przy zakładaniu konta

pocztowego ? niezależnie od tego, na którym serwerze ? musimy podać nazwę użytkownika (login) oraz hasło.

Podczas konfiguracji programu pocztowego należy wpisać w odpowiednie pola obie te wartości. Podczas

połączenia te dane przesyłane są do serwera; serwer sprawdza, czy są prawdziwe (tj. czy taka skrzynka e-mail

jest rzeczywiście założona na tym serwerze) i, jeżeli wszystko się powiedzie, odbywa się transmisja.

Biblioteka WinInet.dll

Na samym początku tego rozdziału zaczniemy od korzystania z biblioteki WinInet.dll , a nie z komponentów. To

może być trudny początek, gdyż korzystanie z biblioteki WinInet.dll wcale nie jest takie proste. To dlatego tak

popularne są pakiety komponentów w stylu Indy, gdyż ułatwiają znacznie pracę z programem. Chciałbym

jednak pokazać, na czym opiera się tworzenie programów z użyciem tej biblioteki, gdyż ogólnie dostępne

informacje na ten temat są raczej skąpe. Przy okazji czytania tego rozdziału napiszemy program umożliwiający

pobieranie plików z Internetu (rysunek 11.2).

Rysunek 11.2. Program pobierający plik z Internetu

Do skorzystania z funkcji biblioteki WinInet.dll będzie Ci potrzebny moduł WinInet.pas ?

dodaj jego nazwę do listy modułów uses.

Ustanawianie połączenia

W celu zainicjowania biblioteki Wininet.dll będziemy musieli skorzystać z funkcji InternetOpen :

3 z 25

2009-03-14 15:41

Delphi :: Kompendium :: Rozdział 11 - 4programmers.net http://4programmers.net/Delphi/Kompendium/Rozdzia%C5%82_11

function InternetOpen ( lpszAgent: PChar ; dwAccessType: DWORD;

lpszProxy, lpszProxyBypass: PChar ; dwFlags: DWORD ) : HINTERNET; stdcall ;

Znaczenie poszczególnych parametrów jest następujące:

lpszAgent ? nazwa programu (przeglądarki), jaka będzie identyfikowana przez serwer.

dwAccessType ? dostęp do sieci Internet ? patrz tabela 11.3.

lpszProxy ? serwer pośredniczący (proxy), z którym będziemy się łączyli.

lpszProxyBypass ? lista adresów IP, które z jakiegoś powodu nie powinny mieć dostępu do serwera

proxy.

dwFlags ? dodatkowe flagi, używane wraz z połączeniem.

Tabela 11.3. Tryby dostępu do sieci Internet

Tryb

Opis

INTERNET_OPEN_TYPE_DIRECT

Połączenie lokalne

INTERNET_OPEN_TYPE_PRECONFIG

Typ połączenia oraz ewentualny adres serwera

proxy jest pobierany z rejestru

INTERNET_OPEN_TYPE_PRECONFIG_WITH_NO_AUTOPROXY

Połączenie jest odczytywane z plików

systemowych Windows

INTERNET_OPEN_TYPE_PROXY

Połączenie poprzez serwer proxy

W naszym przypadku inicjowanie biblioteki może wyglądać w sposób następujący:

hSession := InternetOpen ( 'Fast Download' , INTERNET_OPEN_TYPE_PRECONFIG, nil , nil , 0 ) ;

Funkcja InternetOpen zwraca uchwyt sesji w postaci zmiennej hInternet ? ów uchwyt będzie nam potrzebny

w kolejnych operacjach. W ostatnim parametrze możesz dodać także flagę INTERNET_FLAG_FROM_CACHE , dzięki

której plik już raz pobrany będzie odczytywany z pamięci podręcznej ? tzw. cache?u.

Każda zmienna typu hInternet musi zostać zwolniona po zakończeniu korzystania. Realizuje to funkcja

InternetCloseHandle .

Otwieranie konkretnego adresu URL

Do odczytania konkretnego pliku będziemy musieli skorzystać z funkcji InternetOpenURL :

function InternetOpenUrl ( hInet: HINTERNET; lpszUrl: PChar ;

lpszHeaders: PChar ; dwHeadersLength: DWORD; dwFlags: DWORD;

dwContext: DWORD ) : HINTERNET; stdcall ;

W pierwszym parametrze będziemy musieli podać uchwyt uzyskany dzięki funkcji InternetOpen . Kolejny

parametr określa adres strony, którą próbujemy otworzyć. Kolejne dwa parametry są związane z nagłówkami,

które możemy wysłać. W naszym przykładzie nie będziemy wysyłać żadnych nagłówków, więc pozostawimy te

wartości puste ( nil i 0). Kolejny parametr może określać dodatkowe parametry połączenia ? np. połączenie za

pomocą trybu bezpiecznego (HTTPS) czy np. autoryzację. Przykład wywołania tej funkcji:

hURL := InternetOpenURL ( hSession, PChar ( URL ) , nil , 0 , 0 , 0 ) ;

Funkcja InternetOpenURL także zwraca uchwyt w postaci zmiennej hInternet , która będzie nam potrzebna w

czasie pobierania pliku.

Odczyt pliku

Wreszcie nadchodzi kolej na odczytanie pliku, tj. pobranie jego części i zapisanie na dysku. W tym celu

skorzystamy z funkcji InternetReadFile :

function InternetReadFile ( hFile: HINTERNET; lpBuffer: Pointer ;

dwNumberOfBytesToRead: DWORD; var lpdwNumberOfBytesRead: DWORD ) : BOOL; stdcall ;

Pobieranie pliku będzie następować partiami, po 1 kB każda. Pierwszy parametr musi zawierać wskazanie

(uchwyt) zmiennej typu hInternet . Wartość tę uzyskaliśmy w czasie wywoływania funkcji InternetOpenURL .

Kolejne dwa parametry są związane z buforem, który będzie przechowywać pobrane fragmenty pliku. Parametr

lpBuffer musi zawierać wskazanie bufora, a dwNumberOfBytesToRead rozmiar owego bufora (ilość danych,

które mają zostać pobrane). Ostatni parametr przekazuje ilość rzeczywiście odczytanych bajtów. Pobieranie

pliku z Internetu może wyglądać następująco:

AssignFile ( F, FileName ) ;

try

Rewrite ( F, 1 ) ;

repeat

if Broken then Break ;

{ pobieranie kolejnych fragmentów pliku }

InternetReadFile ( hURL, @Buffer, SizeOf ( Buffer ) , dwRead ) ;

BlockWrite ( F, Buffer, dwRead ) ; // zapisanie buforu w pliku

TotalRead := TotalRead + dwRead;

Application. ProcessMessages ;

{ wyświetlenie postępu }

lblProgress. Caption := 'Ściągam ' + IntToStr ( TotalRead div 1024 ) + ' kB z ' +

IntToStr ( dwSize div 1024 ) + ' kB' ;

ProgressBar. Position := TotalRead div 1024 ;

until dwRead = 0 ;

finally

CloseFile ( F ) ;

end ;

4 z 25

2009-03-14 15:41

Delphi :: Kompendium :: Rozdział 11 - 4programmers.net http://4programmers.net/Delphi/Kompendium/Rozdzia%C5%82_11

Część z tych instrukcji na pewno jest Ci znana, chociażby z poprzednich rozdziałów dotyczących obsługi plików.

W skrócie można powiedzieć, że w powyższym kodzie w pętli następuje cykliczne odczytywanie fragmentów

pliku i przypisywanie ich zmiennej Buffor . Następnie zawartość tej zmiennej zostaje wstawiona do pliku.

Zakończenie operacji sygnalizuje zmienna dwSize , która przybiera wartość 0 w przypadku, gdy pobieranie

zostało zakończone.

Pobieranie rozmiaru pliku

W gruncie rzeczy z fragmentów kodów, które przedstawiłem wyżej, można by było skonstruować program do

ściągania plików. Żeby wszystko wyglądało lepiej, a program był bardziej użyteczny, będziemy musieli także

dowiedzieć się, jaki jest rozmiar pliku, który próbujemy pobrać. Pozwoli to nam ukazać na komponencie

TProgressBar postęp w ściąganiu pliku. Skorzystamy z funkcji HTTPQueryInfo , która umożliwia uzyskanie

wielu informacji na temat pliku (nazwa serwera, rozmiar, rodzaj pliku itp.):

function HttpQueryInfo ( hRequest: HINTERNET; dwInfoLevel: DWORD;

lpvBuffer: Pointer ; var lpdwBufferLength: DWORD;

var lpdwReserved: DWORD ) : BOOL; stdcall ;

W pierwszym parametrze musi się znaleźć uchwyt uzyskany w wyniku działania funkcji InternetOpenURL . Drugi

parametr musi zawierać flagę informującą o typie informacji, jaką chcemy uzyskać. My w naszym programie

musimy wpisać tutaj wartość: HTTP_QUERY_CONTENT_LENGTH . Uzyskana informacja jest zwracana w formie

wskaźnika:

dwBufLen := 1024 ;

dwIndex := 0 ;

GetMem ( pBuf, dwBufLen ) ;

{ pobranie informacji na temat wielkości pliku }

HttpQueryInfo ( hURL, HTTP_QUERY_CONTENT_LENGTH,

pBuf, dwBufLen, dwIndex ) ;

dwSize := StrToInt ( StrPas ( pBuf )) ;

ProgressBar. Max := ( dwSize div 1024 ) ;

FreeMem ( pBuf, dwBufLen ) ;

Ważne jest to, że parametry podawane w funkcji HTTPQueryInfo muszą być zmiennymi. Dlatego też

zadeklarowałem zmienne dwIndex i dwBufLen . Na początku należało przeznaczyć 1 kB pamięci na poczet

wskaźnika, który będzie zawierał informację o rozmiarze pliku. Po wykonaniu funkcji zmienna pBuf zawierała

informacje, które są nam potrzebne ? nie pozostało nic innego, jak przedstawić je w formie liczby (wartość

Integer) i zwolnić pamięć.

W listingu 11.1 znajduje się cały kod źródłowy programu.

Listing 11.1. Pobieranie pliku za pomocą biblioteki Wininet.dll

unit MainFrm;

interface

uses

Windows, Messages, SysUtils, Variants, Classes, Graphics, Controls, Forms,

Dialogs, StdCtrls, ComCtrls;

type

TMainForm = class ( TForm )

ProgressBar: TProgressBar;

btnDownload: TButton;

GroupBox1: TGroupBox;

Label1: TLabel;

Label2: TLabel;

edtURL: TEdit;

edtFile: TEdit;

lblProgress: TLabel;

procedure btnDownloadClick ( Sender: TObject ) ;

procedure FormClose ( Sender: TObject ; var Action: TCloseAction ) ;

private

Broken : Boolean ;

procedure Download ( const URL : String ; FileName : String ) ;

public

{ Public declarations }

end ;

var

MainForm: TMainForm;

implementation

{$R *.dfm}

{ TMainForm }

uses WinInet;

procedure TMainForm. Download ( const URL: String ; FileName: String ) ;

var

Buffer : array [ 1 .. 1024 ] of Byte ; // bufor zawierający pobrany fragment pliku

hSession, hURL : HINTERNET;

dwRead : DWORD; // ilość odczytanych danych

dwSize : DWORD; // rozmiar pliku

F : File ;

pBuf : Pointer ;

dwBufLen : DWORD;

dwIndex : DWORD;

TotalRead : Integer ;

begin

{ otwieranie połączenia }

hSession := InternetOpen ( 'Fast Download' ,

INTERNET_OPEN_TYPE_PRECONFIG, nil , nil , 0 ) ;

Application. ProcessMessages ;

lblProgress. Caption := 'Łączenie z serwerem...' ;

5 z 25

2009-03-14 15:41

Delphi Kompendium Roz11.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: