PATOLOGIA Prof. dr hab. med. Sładek.doc

(431 KB) Pobierz
Zapalenie

ZAPALENIE

 

                     Żywa tkanka reaguje na czynniki uszkadzające jej czynność i strukturę. Odpowiedź ustroju na uszkodzenie może być:

                   odpowiedzią miejscową = zapalenie

                   odpowiedzią ogólną (immunologiczną, humoralną, neurogenną)

                     Zapaleniem nazywamy miejscową odpowiedź ustroju na działanie  czynnika uszkadzającego, zmierzającą do usunięcia następstw jego szkodliwego wpływu na organizm

                     Zapalenie jest zespołem zmian wynikających z zaburzeń mikrokrążenia oraz reakcji tkankowych

 

Zapalenie jest reakcją obronną organizmu na działanie

czynników zewnątrz- lub wewnątrzpochodnych

                     Czynniki fizyczne: uraz  mechaniczny, temperatura, promieniowanie, prąd elektryczny, ciśnienie atmosferyczne

                     Czynniki chemiczne: kwasy, zasady, sole

                     Czynniki biologiczne: bakterie, wirusy, grzyby, pasożyty, toksyny drobnoustrojów 

                     Immunologiczne: antygeny, przeciwciała, kompleksy immunologiczne,

                     Martwica tkanki (przerwanie dopływu krwi): rozległe oparzenia, odmrożenia, jady owadów, stopa cukrzycowa

                    Odpowiedź tkanek na uszkodzenie (zapalenie) zawsze przebiega według jednolitego wzorca, zawsze zgodna jest z podstawowym schematem odpowiedzi zapalnej

 

                    Podstawowe cechy zapalenia:

                   zaczerwienienie (rubor)

                   podwyższenie ciepłoty (calor)

                   obrzęk zapalne, naciek (tumor)

                   ból  (dolor)                (Celsus)

                   upośledzenie czynności tkanek (functio laesa )      (Galen)

 

Rodzaje odpowiedzi zapalnej:

                     normergiczna, jeżeli odpowiedź jest stosowna do nasilenia bodźca

                     hiperergiczna,  nadmierna w stosunku do bodźca

                     hipoergiczna, wyraźnie słabsza w stosunku do bodźca

                     anergiczna, przy braku odpowiedzi na bodziec

 

                     Układ immunologiczny może przyczyniać się do eliminacji czynnika patogennego, lub może być przyczyną odczynów immunologicznych wtórnie patogennych

 

                     Zmiany zapalne naczyniowe  dotyczą:

                    przepuszczalności ścian naczyń

                    światła naczyń

                    przepływu krwi w naczyniach

                     Przyczyną zwiększonego przepływu krwi przez naczynia jest  rozszerzenie tętniczek i otwarcie zwieraczy przedwłośniczkowych.

              Jest to przekrwienie czynne

                     Konsekwencje:

                    zwolnienie przepływu krwi,

                    przesięk,

                    zwiększenie lepkości krwi

                    zastój krwi i tworzenie się zakrzepów

 

Tworzenie się wysięku zapalnego

                     Wysięk jest płynem gromadzącym się w tkankach lub jamach ciała, pochodzącym z krwi przepływającej w naczyniach w obrębie procesu zapalnego, jest wyrazem zapalnie uszkodzonej, przepuszczalnej ściany naczyń. Zawiera 4-5% białka, komórki

                     Powstanie wysięku możliwe jest w sytuacji różnicy między

                   ciśnieniem wewnątrz naczynia włosowatego i ciśnieniem płynu śródmiąższowego

                   różnicy ciśnienia onkotycznego

 

                     Przesięk jest płynem przechodzącym poza naczynia o ścianie nieuszkodzonej (lub nieznacznie), zawiera 2.5% białka

 

Marginacja i emigracja leukocytów, fagocytoza

                     Granulocyty obojetnochłonne  i makrofagi mają zdolność wchłaniania i niszczenia cząsteczek nierozpuszczalnych, zdolność fagocytozy

                     W objętym procesem zapalnym naczyniu krwionośnym granulocyty obojetnochłonne przechodzą proces:

                    marginacji

                    toczenia się (rolling), przylegania (cz. adhezyjne - rola integryn i selektyn)

                    Aktywacji, ścisłej adhezji

                    Emigracji – diapedeza i chemotaksja

                     Znajdujący się poza naczyniem fagocyt (granulocyt obojętnochłonny lub monocyt (makrofag) wchłaniają i niszczą bakterie, grzyby, wirusy

 

Mediatory zapalenia - funkcje

                    Skurcz i rozszerzenie naczyń

                    Zwiększenie przepuszczalności naczyń

                    Aktywacja komórek zapalnych

                    Chemotaksja

                    Cytotoksyczność

                    Uszkodzenie i degradacja tkanki,

                    Ból i gorączka

Zapalenie

 

 

Mediatory osoczowe

                    Układ dopełniacza (komplement)

                   aktywacja dopełniacza umożliwia proces fagocytozy

                    Układ kininowy

                   jest odpowiedzialny za regulację narządowego przepływu krwi

                    Układ krzepnięcia i fibrynolizy

                   zabezpiecza hemostazę i reguluje proces zapalny    

 

Patofizjologiczny podział zapaleń

 

Zapalenie ostre

                   Nagły początek, trwa krótko od kilku minut do kilku dni, cechuje go możliwość wyzdrowienia

                   Podstawowe komórki: neutrofile i ich mediatory

                   Objawy miejscowego zapalenia ostrego (zaczerwienie, ocieplenie, obrzęk, ból, upośledzenie funkcji)

                   Objawy ogólnoustrojowe (osłabienie, sennośc, gorączka (IL-1, IL-6, TNF-a), brak apetytu, „łamanie w kościach”, odczyny odpornościowe

 

Zapalenie przewlekłe

                   początek skryty, twa dłużej, tygodnie, miesiące, lata. Może powstać w wyniki „zejścia” procesu ostrego, lub rozwinąć się jako zapalenie przewlekłe od początku (pierwotnie).

                   Przyczyna może być długotrwałą ekspozycja na działanie czynników toksycznych, powtarzające się zakażenia i choroby autoimmunologiczne

                   W obrazie klinicznym brak niektórych podstawowych objawów zapalenia występuje przede wszystkim obrzęk, ból, upośledzenie funkcji  

                   Główne komórki zapalenia przewlekłego makrofagi i ich mediatory

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Patologia

Prof. dr hab. med. Krzysztof Sładek

Patologia - podręczniki

                     Zahorska-Markiewicz B, Małecka-Tendera E.: Patofizjologia kliniczna. Elsevier Urban&Partner Wrocław 2009.

                     Thor P: Podstawy patofizjologii człowieka. Wydawnictwo Vesalius, Kraków 2007.

                     Kruś S, Skrzypek-Fakhoury E: Patomorfologia kliniczna. PZWL, Warszawa 2007.

 


Podstawowe pojęcia

Choroba

Podstawowe pojęcia

                     Patologia to nauka zajmująca się ogółem zagadnień związanych z chorobami organizmów żywych. Zajmuje się badaniami przyczyn, mechanizmów (patogeneza) i skutków chorób.

                     Patomorfologia – zajmuje się rozpoznawaniem, klasyfikacją oraz czynnikami prognostycznymi chorób na podstawie zmian morfologicznych w tkankach i narządach

                     Patofizjologia – zajmuje się badaniem zmian i zaburzeń w pracy komórek, narządów i układów (pokarmowego, nerwowego, limfatycznego itd.) organizmu będących wynikiem choroby.

                                          Choroba               (Prof. P. Thor)

                     Choroba jest to dynamiczny stan organizmu, w którym następują nieprawidłowe reakcje układów lub narządów na bodźce środowiska zewnętrznego lub wewnętrznego.

                     Stan taki prowadzi do zmian anatomicznych i zakłóceń mechanizmów regulacyjnych ustroju.

                     Czynniki prowadzące do rozwoju choroby możemy podzielić na:

                   zewnętrzne, które mogą być proste lub złożone

                   oraz wewnętrzne, uwarunkowane zmianami genetycznymi środowiska wewnętrznego.

                                          Choroba               (Prof. P. Thor)

                     Przyczyną uszkodzeń komórki funkcjonującej prawidłowo w wąskich granicach homeostazy mogą być:

                   hipoksja (spowodowana utrudnieniem lub spadkiem przepływu krwi),

                   czynniki fizyczne (jak uraz mechaniczny, zmiany temperatury, zmiany ciśnienia atmosferycznego, promieniowanie, porażenie prądem),

                   czynniki chemiczne i leki,

                   infekcje (obejmujące całą gamę wirusów, riketsji, bakterii, grzybów oraz pasożytów),

                   reakcje immunologiczne (autoimmunologiczne), zaburzenia genetyczne oraz

                   niedobory pokarmowe. 

 

 

 

 

Choroba

Czynniki chorobotwórcze.

                    czynniki fizyczne

                    starzenie się organizmu

                    uraz mechaniczny

                    uraz psychiczny

                    wada genetyczna

                    czynniki chemiczne (zatrucia)

                    czynniki zakaźne

                    czynniki środowiskowe

Choroba

Podział chorób.

                     choroby zakaźne

                     choroby genetyczne

                     choroby wywołane urazem lub przeciążeniem

                     choroby psychiczne

                     choroby autoimmunologiczne

                     choroby z niedożywienia, przekarmienia lub niedoborów pokarmowych

                     choroby hormonalne

                     choroby pasożytnicze parazytozy

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin