ROMAN JAKOBSON
Praska Szkoła Strukturalna – nawiązuje do formalizmu rosyjskiego
- radziecki lingwista
- w 20r wyjeżdża do Pragi
- od 41r wykłada w USA
- próbuje odpowiedzieć na pytanie, ‘czym jest kino?’
- myślenie semiotyczne – kino musi być systemem znakowym
- św. Augustyn odróżnia rzecz od znaku
obok rzeczy istnieją rzeczy wykorzystywane do oznaczania czegoś
każdy znak może stać się znakiem innej rzeczy
- kino nigdy nie posługuję się rzeczami jako częścią
pars pro toto – filmowa metoda przemiany rzeczy w znaki
2 zasady konstrukcji filmowej
- metafora
- metonimia
dźwięk – odnosi się do formalistycznych teorii
– nie zgadza się z teorią, że dźwięk zbliży kino do teatru
– mowa na scenie jest rodzajem działania
fabuła – realizowanie jest w kinie sukcesywnie
– przestrzeń filmowa wyrażana jest przez fabułę, chociaż czasami jest na odwrót
sjuzet – to, co w filmie pokazane
fabuła – historia
czas – najbliższe związki łączą film z epiką i dramatem
– czas w filmie wyznaczony jest przez te dwa ekstrema
– czasem dominującym w teatrze jest czas widza
w przypadku literatury (epiki) najważniejszy jest czas akcji
– w dramacie czas akcji przepływa równolegle do czasu widza
– film funkcjonuje pomiędzy tymi dwoma czasami
gra – aktorstwo filmowe
3 składniki fenomenu aktorstwa
- głosowe
- kompleks – gesty, mimika, postawa
- ruchy ciała, które wyrażają stosunek do przestrzeni
speedmali