Grupa: ID-A0-61 data ćwiczenia: 19.05.2010
Zespół B1
SPRAWOZDANIE
Laboratorium
Automatyzacja procesów materiałowych
Ćwiczenie A8
Temat: Kodowanie danych ustawczych dla przyrządu specjalnego
1. Wstęp.
W dzisiejszym przemyśle ogromnie rozwijają się systemy automatycznej identyfikacji przyrządów do przezbrajania pras oraz przekazywania nastaw do urządzeń technologicznych. Systemy te wypierają tradycyjne rozpoznawanie narzędzi, które polegało na identyfikacji przez człowieka na zasadzie cech charakterystycznych. Przykładowym systemem z którym studenci mogli się zapoznać jest system iButton polegający na identyfikacji, zapisie, odczytywaniu danych odnoszących się do danego przedmiotu przy pomocy „pastylki” pamięci. Do głównych zalet tego systemu należy możliwość ciągłej aktualizacji danych o przyrządzie, które maja kluczowe znaczenie w jego zużyciu i przydatności do produkcji, komfort przenoszenia i magazynowania informacji, zabezpieczenia chroniące przed nie autoryzowanym dostępem lub zmianą danych narzędzia.
2. Cel ćwiczenia
Cel jaki został przedstawiony studentom na ćwiczeniu polegał na zapoznaniu się z systemem zarządzającym informacjami o narzędziach specjalnych wykorzystywanych na prasach automatycznych. Kolejnym zadaniem było wprowadzenie nastaw do odpowiedniego narzędzia oraz wprowadzenie go do systemu rozdzielni narzędzi wydziału tłoczni.
3. Przebieg ćwiczenia.
Na początku ćwiczenia studenci musieli wypełnić przygotowaną wcześniej kartę nastaw informacjami zdobytymi z poprzednich ćwiczeń o nastawach prasy oraz uzupełnić te informacje wiedzą z zakresu procesu wykrawania wielotaktowego dla maksymalnego wypełnienia karty nastaw.
Gruntowne wypełnienie karty nastaw zapewnia odpowiednie warunki pracy prasy, narzędzia oraz przyrządów pomocniczych a także pozwala na śledzenie zużycia narzędzia oraz wyeliminowanie błędów podczas obróbki plastycznej.
Karta nastaw składa się z dziesięciu części :
1.Opis przyrządu
2. Przeznaczenie przyrządu
3. Nastawy prasy
4. Ustawienie i mocowanie przyrządu
5. Warunki obróbki
6. Urządzenia automatyzujące
7. Środki smarne
8. Pomoce warsztatowe
9. Eksploatacja przyrządu
10. Uwagi
Część pierwsza czyli opis przyrządu zawiera dwie krótkie informacje o przyrządzie, nazwę oraz cechę przyrządu. Dzięki temu możemy w szybki sposób sklasyfikować do jakiej operacji przyrząd ten będzie się nadawał.
Następna cześć odpowiada za przeznaczenie przyrządu czyli na jaka prasę oraz jaką operacje konkretnie przeznaczony jest przyrząd. Zawiera także wymiary materiału podstawowego do szybkiej identyfikacji i uniknięcia błędów w podaniu niewłaściwego materiału do obróbki.
Trzecia a zarazem najważniejsza część to informacje o nastawach prasy jakie muszą zostać ustawione na prasie. Informacje te to :skok suwaka, nacisk roboczy, liczba skoków itp. Dzięki dobrze dobranym parametrom możliwe jest przeprowadzenie procesu bez zakłóceń (np. niepożądanych odkształceń materiału, tworzenia się zadziorów itp.) oraz otrzymanie pożądanego kształtu wyrobu. Niestety nie udało się określić wszystkich nastaw z braki informacji na temat poduszki pneumatycznej zainstalowanej na prasie.
Czwarta część odpowiada za mocowanie i ustawienie wykrojnika na prasie. Jest to ważne gdyż przyrząd musi być odpowiednio zamocowany (odpowiednia siła mocowania) na prasie aby proces przebiegał bez zakłóceń.
Kolejna część mówi nam o warunkach obróbki. W naszym przypadku nie jest to aż tak ważne jak przy obróbce na ciepło, gdzie opis zakresu temperatury ma kluczowa role w procesie.
Kolejna część zawiera poglądowe informacje na temat automatyzacji całego procesu. W jaki sposób i za pomocą czego materiał do obróbki jest podawany na prasę. Dane na temat urządzenia prostującego oraz bębnów nawijających i odwijających studenci zaczerpnęli z katalogów firm. Cześć ta ma duże znaczenie dla pras całkowicie zautomatyzowanych gdyż możemy sprawdzić czy materiał podawany (blacha) na prasę jest dobrze wyprostowany oraz czy zachowane są odpowiednie odległości pomiędzy urządzeniami.
Siódma część zawiera informacje o smarach użytych w procesie. Podczas procesu wykrawania jest to ważne, aby używać odpowiedniego smaru i odpowiedniej ilości aby nie zakłócić procesu obróbki plastycznej. Informacje te studenci zaczerpnęli z katalogu firmy sprzedającej tego typu smary.
Następna część opisuje pomoce warsztatowe jakie powinny znajdować się na stanowisku dla kontroli jakości wyrobu i w razie niepożądanych zmian kształtu wyeliminować błędy w nastawach.
Przed ostatnia część odpowiada z dostarczenie informacji na temat eksploatacji narzędzia i ma zostać wykonanych sztuk wyrobu oraz po jakim czasie ma nastąpić remont narzędzia. Ma to kluczowe znaczenie w produkcji wielkoseryjnej gdyż dzięki temu wiemy ile zostało już wyprodukowanych wyrobów i czy narzędzie zostało zużyte.
Ostatnia część karty nastaw zawiera uwagi. W uwagach mogą znajdować się ważne informacje dla magazyniera, ustawiacza oraz pracownika prasy. Służy to do przekazywania informacji o stanie technicznym narzędzia oraz problemach z nim związanych.
Analiza poprawności zapisanych nastaw prasy.
Studenci podczas ćwiczenia przeanalizowali nastawy prasy. Wszystkie parametry poparte są obliczeniami z poprzednich ćwiczeń. Jednak nie wszystkie parametry karty nastaw można bezkrytycznie wypełnić dlatego zostały wprowadzone przypuszczalne dane. Informacja ta odnosi się do parametrów mówiących o rozmieszczeniu urządzeń podających, prostujących a prasa. Dokładne wymiary otrzymalibyśmy przy próbie uruchomienia procesu i w razie błędów skorygowali je. Studenci spotkali się także z problemem doboru średnicy czopa przyrządu ponieważ nie mieli wystarczających danych na temat jego końcowych wymiarów. Średnicą ta została dobrana z przykładowej karty nastaw umieszczonej wraz z programem DieChan.
Przydział miejsca narzędziu w magazynie
Ostatnim zadaniem stojącym przed studentami było wprowadzenie nastaw do programu i przesłanie ich do magazynu. Zanim jednak to nastąpiło studenci musieli znaleźć wolne miejsce w magazynie. Polegało to na odczycie z pastylki „magazyn” danych o umieszczonych już w nim narzędziach. Aby tego można było dokonać trzeba było zalogować się do systemu jako „magazynier”, osoba posiadająca uprawnienia na tym stanowisku. Takie uprawnienia ma także kierownik dla bezpośredniej kontroli każdej komórki systemu począwszy od magazynu po narzędzia w nim się znajdujące i ich nastawy na prasę. Po poprawnym zalogowaniu się do systemu za pomocą karty magazyniera studenci przeszukali magazyn i znaleźli jedno wolne miejsce – (3,1)A. Następnie studenci wprowadzili do magazynu narzędzie o odpowiednim numerze referencyjnym.
4. Wnioski
System ”iButton” jest doskonałym rozwiązaniem dla firm posiadających duży magazyn oraz mnóstwo specjalnych narzędzi. System ten przyczynia się do szybszej produkcji poprzez efektywne, sprawne i szybkie zarządzanie narzędziami w całym zakładzie. System ten nie tylko nadaje się do zarządzania narzędziami do pras czyli obróbki plastycznej ale także do innych obróbek takich jak: obróbka skrawaniem (wiertła, frezy itp.), odlewnictwo (kokile), przetwórstwo tworzyw sztucznych (ślimaki) itd. Dzięki systemowi każdy z pracowników w tym przypadku: kierownik, magazynier, ustawiacz ma określony dostęp do danych uzależnionych od ich posady co zabezpiecza przed nieautoryzowanym dostępem do danych.
Wadą systemu jest możliwość straty wszelkich danych jeżeli pastylka zostanie trwale uszkodzona i nie będzie posiadała będzie kopi zapasowej.
Wprowadzanie, edycja czy kasacja danych z nośnika przebiega w sposób bezproblemowy i łatwy co zmniejsza wymagania względem pracownika aby przeszedł specjalne szkolenie związane z programem. Jedyną niedogodnością jest taka, żeby pastylka dotykała czytnika cały czas podczas odczytu lub zapisu. Przerwanie kończy się niepowodzeniem działania.
Karta nastaw jaka została zapisana na pastylce narzędzia specjalnego zawiera precyzyjne informacje na jego temat co przyczynia się do zmniejszenia nieprawidłowości zaistniałych podczas obiegu narzędzia na prasie czy magazynie.
str. 3
slimalke