ROZDZIAŁ XIX. Projekt techniczny.pdf

(51 KB) Pobierz
(ROZDZIA\243 XIX)
Strona: 84 Wydruk z programu STANDARDY GEODEZYJNE © Copyright by GALL s.c. Katowice 2001
ROZDZIAŁ XIX. PROJEKT TECHNICZNY
§ 50
Opracowanie projektu technicznego
1.
SporzĢdzenie projektu technicznego obejmuje nastħpujĢce czynnoĻci:
1) zebranie materiałów w oĻrodkach dokumentacji geodezyjno-kartograficznej dotyczĢcych istniejĢcych
osnów podstawowych i szczegółowych trwale zastabilizowanych oraz rodzaju i stanu pokrycia mapowego dla
opracowywanego obszaru, rozszerzonego o 0,8 kilometrowy pas,
2) przeanalizowanie istniejĢcych materiałów geodezyjnych pod kĢtem wykorzystania ich do opracowania
osnowy poziomej III klasy oraz niezbħdnego zakresu inwentaryzacji istniejĢcych punktów,
3) opracowanie załoŇeı technicznych, ze szkicem sieci (zał. 30),
4) przeprowadzenie wywiadu terenowego łĢcznie ze sprawdzeniem stanu technicznego punktów nawiĢzania,
wykonanie przeglĢdu znaków punktów istniejĢcych przewidzianych do adaptacji do sieci III klasy,
5) opracowanie szkicu projektu (zał. 32),
6) sporzĢdzenie opisu technicznego projektu (zał. 31),
7) przygotowanie opisów topograficznych istniejĢcych punktów adaptowanych i włĢczonych do projektowanej
sieci.
2.
Projekt techniczny sieci III klasy naleŇy opracowaę na mapach topograficznych w skali 1:10 000 w podziale
sekcyjnym (zał. 30). Na mapħ projektu naleŇy nanieĻę:
1) wszystkie istniejĢce punkty osnowy poziomej (podstawowej i szczegółowej) znajdujĢcej siħ na
opracowanym terenie rozszerzonym o 0,8 kilometrowy pas,
2) punkty osnowy wysokoĻciowej,
3) inne trwale stabilizowane punkty,
4) przebieg projektowanych ciĢgów poligonowych, usytuowanie punktów wyznaczanych wciħciami,
lokalizacjħ sygnalizowanych fotogrametrycznie (zastabilizowanych) oraz z opisami topograficznymi punktów.
3.
Dokumentacja projektu technicznego powinna zawieraę:
1) opis projektu (zał. 31), w którym naleŇy okreĻlię:
a) klasħ projektowanej sieci i metody jej realizacji,
b) przepisy techniczne w oparciu o które bħdzie wykonywana sieę oraz umotywowanie ewentualnych
odstħpstw od obowiĢzujĢcych przepisów,
c) zasiħg projektowanej sieci,
d) potrzeba wykonywania pomiarów do okreĻlenia wysokoĻci punktów III klasy oraz sposób pomiaru,
e) punkty nawiĢzania sieci,
f) punkty wħzłowe sieci,
g) sposób wykorzystania istniejĢcych w terenie sieci (znaków geodezyjnych, wyników pomiarów kĢtów,
długoĻci) wraz z ich ocenĢ,
671531540.002.png 671531540.003.png
Strona: 85 Wydruk z programu STANDARDY GEODEZYJNE © Copyright by GALL s.c. Katowice 2001
h) typy znaków, zalecane do stabilizacji nowych punktów sieci,
i) metody i dokładnoĻci pomiarów kĢtów i długoĻci, podstawowe instrumenty pomiarowe przewidywane
do realizacji projektu sieci,
j) stopieı zagħszczenia punktów sieci,
k) sposób wyrównania obserwacji polowych (z uwzglħdnieniem, Ňe sieci III klasy sĢ sieciami
jednorzħdowymi).
2) mapħ projektu zawierajĢcĢ informacje wyszczególnione w § 50 , ust. 2,
3) szkic sieci po wywiadzie (zał. 32),
4) polowe opisy topograficzne punktów objħtych projektem, zawierajĢce wyniki wywiadu terenowego.
4.
Sposób opracowania projektu technicznego osnowy poziomej III klasy wyznaczanej metodĢ fotogrametrycznĢ -
aerotriangulacjħ analitycznĢ regulujĢ przepisy zawarte w wytycznych technicznych "G-1.8 Aerotriangulacja
analityczna".
§ 51
Stabilizacja i zabezpieczenie zespołu znaków
1.
Punkty osnowy poziomej III klasy naleŇy stabilizowaę znakami stałymi, zgodnie ze wskazówkami podanymi w " G-
1.9 Katalogu Znaków Geodezyjnych".
2.
Zaleca siħ:
a) na terenach zabudowanych, gdy lokalizacja punktów na ulicach nie zabezpiecza ich trwałoĻci - zakładaę
zespoły co najmniej trzech punktów ekscentrycznych stabilizowanych trwałymi znakami naziemnymi,
podziemnymi i Ļciennymi oraz wykonaę pomiary (zał. 35), tak aby dokładnoĻę odtwarzania punktu na
podstawie punktów ekscentrycznych nie była mniejsza niŇ 0,01 m ( rys. 25 ),
b) na terenach niezabudowanych - zakładaę znaki dwupoziomowo: słup betonowy lub granitowy i płyta
betonowa lub rurka drenarska (znaki typu 46, 47, 48a, 42, 43), skrzynka metalowa i płyta betonowa (znaki
typu 44 i 45),
c) w miejscach, gdzie znak moŇe ulec uszkodzeniu (np. grunty rolne, pobocza szos) - stabilizowaę punkty
znakami podziemnymi (znaki typu 25b, 26b i 24),
d) na bagnach i gruntach grzĢskich - stosowaę pal drewniany o Ļrednicy 15-20 cm i długoĻci tak dobranej,
aby siħgał zwiħzłego gruntu (znaki typu 23 lub 49).
Uwaga : Znaki z tworzyw sztucznych (typ 17) moŇna stosowaę na terenach o gruntach piaszczystych, gliniastych,
pylastych i ilastych bez domieszek grubego Ňwiru, kamieni i gruzu.
3.
Dla kaŇdego punktu sieci III klasy naleŇy sporzĢdzię nowy lub zaktualizowaę istniejĢcy opis topograficzny, na
podstawie którego moŇliwe bħdzie odszukanie punktu w terenie (zał. 36).
671531540.004.png
Strona: 86 Wydruk z programu STANDARDY GEODEZYJNE © Copyright by GALL s.c. Katowice 2001
Rysunek 25.
Opis topograficzny powinien zawieraę:
a) oznaczenie arkusza mapy topograficznej w skali 1:10 000 w układzie współrzħdnych "1965",
b) numer punktu i oznaczenie klasy,
c) opis połoŇenia - nazwħ województwa, gminy, miejscowoĻci,
d) nazwħ lub nazwisko władajĢcego nieruchomoĻciĢ, na której jest punkt, jeŇeli punkt jest połoŇony na
granicy działek - nazwiska sĢsiadujĢcych władajĢcych,
e) szkic szczegółowy z domiarami, zorientowany wzglħdem kierunku północnego, tak wykonany, aby punkt
moŇna odnaleŅę w terenie oraz zlokalizowaę na mapie topograficznej w skali 1:10 000,
f) szkic rozmieszczenia zespołu znaków w rzucie pionowym z podaniem: rodzaju, wymiarów oraz miar
okreĻlajĢcych połoŇenie znaków w stosunku do powierzchni terenu, a w tym wysokoĻę górnej powierzchni
słupa od górnej powierzchni znaku podziemnego,
g) szkic wskazujĢcy powiĢzanie danego punktu z bezpoĻrednio widocznymi:
- punktami sĢsiednimi - w przypadku wyznaczenia punktu w sieci poligonowej,
- punktami moŇliwie dalekimi (połoŇonymi w odległoĻci ponad 500 m od danego punktu) - szczególnie
w przypadku wyznaczenia punktów metodĢ fotogrametrycznĢ.
h) imiħ i nazwisko wykonawcy, podpis i datħ wykonania.
671531540.005.png 671531540.001.png
 
Zgłoś jeśli naruszono regulamin