Koperski Romuald - Pojedynek z Syberią.pdf - Koperski Romuald - ssaaggaa

(fragmenty dyskusji w internecie na temat wiarygodności Koperskiego)

> Koperski jeszcze przed Lena tez wycial podobny numer, tez z Syberia, a

scislej z wyprawa samochodowa w 1994 roku. Trasa z Zurichu do Wladywostoku i

potem przez USA. Opisal > to w książce „pojedynek z Syberia”. W pierwszym

wydaniu byla to wyprawa 3 - osobowa, razem z nim jechalo dwoje studentow,

bodajze z lodzkiej filmowki. W drugim wydaniu byla to juz wyprawa jednoosobowa,

ze zdjec znikneli wspoltowarzysze podrozy (jak w gazetach z czasow Stalina,

„niewygodni” znikaja z fotek ; - ), a czasowniki z liczby mnogiej przeobrazily sie w

liczbe pojedyncza...

> Ponoc strasznie sie denerwuje, gdy go zapytac o współtowarzyszy wyprawy

i te fotki w ksiazce :P

> Nie ma sie co przejmowac mitomanem...

> Ciekawe co bedzie w trzecim? Iz przeszedl ten dystans na piechote.....

> Wiesz takie cos ma naukowe imie i sa na to lekarstwa.

Sprawa „samochodowa” jest znana. Koperski nie chce o tym gadac. To takie

lotrostwo Jego...; - ) Nie umniejsza to wszak jego dzialalnosci - zachęcił wielu ludzi

do podrozy po Rosji, jako jeden z pierwszych przedstawil Rosjan jako ludzi przez

duze „L”, zainteresowal opinie publiczna/organizacje/rzad tematem polskich wsi na

Syberii (chocby Wierszyna). Jest to jednak dziwny czlowiek, ekscentryk i nieco

buffffon...; - ( Trudny gosc...

A to nie jest norma ?

To znaczy, ze [kazdy] offroudowiec to taki troche dziwny, ekscentryczny

buffon ?

Ale mily ; - )

ROMUALD KOPERSKI

POJEDYNEK Z SYBERIĄ

WYD. III

Fotografie Romuald Koperski

Komputerowe opracowanie okładki, skład i łamanie BOP s.c, 80 - 363

Gdańsk, ul Piastowska 70

Korekta

Elżbieta Skalska

ISBN 83 - 911893 - 1 - 7

Wydawca

Stratus, 80 - 382 Gdańsk, ul. Bemowskiego 3

Współwydawca

Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Leśnictwa i Drzewnictwa 80 - 850

Gdańsk, ul. Rajska 6

Druk GRAFIX, 80 - 363 Gdańsk, ul Piastowska 70

WSTĘP

Zimowe wieczory to najlepsza pora na odpoczynek. Padający za oknem śnieg

i atmosfera domu pełnego ciepła i dźwięków sprawiają, że oddajemy się przeróżnym

marzeniom - wiadomo, nie zawsze realnym. Rankiem przeważnie zapominamy o

wszystkim, jesteśmy wypoczęci, a co za rym idzie - mózg nasz pracuje trzeźwiej.

Kiedy jednak następnego dnia tkwimy w słuszności wieczornych urojeń, bądźmy

pewni - jest to znak, ze nad sprawą warto pomyśleć, nawet jeśli wszystko wydaje się

kompletną bzdurą, po prostu w myśl zasady, że tylko to, co na pozór głupie i szalone,

jest naprawdę cokolwiek warte...

Tak a nie inaczej powstał szalony pomysł przejażdżki samochodem z Europy

do Nowego Jorku - ma się rozumieć drogą lądową.

Którędy?

Przez całą Syberię, Alaskę, Kanadę i prawie cale terytorium USA.

Wyczyn na pozór niemożliwy, ale dlaczego nierealny? Właśnie z tego powodu

z uporem maniaka rozpocząłem przygotowania do podróży, które jak się później

okazało, od początku skazane były na niedokończenie. Nikt nie mógł mi pomóc lub

choćby posłużyć dobrą radą, ponieważ nikt tej trasy dotychczas nie przejechał. Nawet

fachowcy z Moskwy zajmujący się turystyką niekonwencjonalną rozkładali ręce,

gdyż niewiele mogli mi o Syberii powiedzieć.

Syberia, przez którą zaplanowałem podróż, to bezkres tajgi, bezdroży, to pół

zamkniętego dotychczas świata.

Znajomi, którym zwierzyłem się ze swoich planów, pukali niedwuznacznie

palcem w czoło, a przedstawiciele władz Rosji uznali sprawę za technicznie

niewykonalną. Lecz na przekór wszystkim mój mocno rozwinięty instynkt

wędrowania sprawił, ze za wszelką cenę postanowiłem tę podróż odbyć.

Kontynuowałem przygotowania: szukałem map, zbierałem informacje od

meteorologów, bez rezultatu pisałem listy do koncernów i różnych firm o poparcie

mojej ekspedycji, ale nikt nie był zainteresowany udzieleniem mi jakiejkolwiek

pomocy. Tylko profesorowie z Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu

zachwyceni byli moim pomysłem. Ponieważ byli to znawcy meteorologii i geografii,

fachowo wyjaśnili mi, co pod daną szerokością geograficzną może mnie spotkać.

Prócz tych cennych dla mnie informacji wszyscy jak jeden mąż odmawiali mi

udzielenia pomocy.

Nie powiodła się też próba znalezienia współtowarzysza podróży i w ogóle

wszystko nie wychodziło. Kiedy do planowanej daty wyjazdu pozostało sześć

tygodni, zrozumiałem, że nikt mi pojazdu na tę przejażdżkę nie zafunduje, poszedłem

więc na złomowisko, gdzie znalazłem porośniętego już trawą starego land - rovera.

Wraz z zaprzyjaźnionym mechanikiem rozebraliśmy na części skazany na piec

hutniczy samochód, po czym dokonując przeróżnych innowacji, złożyliśmy go na

powrót do kupy. Nie robiąc sobie nic z niepowodzeń, które mnie od początku nękały,

załatwiałem wizy oraz inne dokumenty podróży i czym bliżej było do wyjazdu,

pewniejsze stawało się, ze na żadnego sponsora liczyć nie mogę. Tak też się stało.

Na dwa dni przed planowanym terminem wyjazdu zabrałem się za malowanie

samochodu, notabene niesprawdzonego jeszcze w terenie. Poinformowałem liczne

media o swojej wyprawie, lecz nikogo to nie zainteresowało. Dwie godziny trwało

przygotowanie niezbędnego skromnego wyposażenia.

W ten oto sposób 15 maja 1994 roku, wbrew opiniom wszystkich, wbrew

radom znawców Rosji, wbrew przestrogom przedstawicieli ambasady rosyjskiej w

Szwajcarii, wyruszyłem z Zurychu do Nowego Jorku. Byłem pełen optymizmu,

posiadałem bowiem kompas oraz dostępną w każdym atlasie szkolnym mapę Rosji...

Nadszedł dzień, kiedy marzenia stały się rzeczywistością. 15 maja 1994 roku

wyjeżdżam z Zurychu. Zegna mnie garstka znajomych, którzy pewni, ze nie powrócę

cały i zdrowy z tej szaleńczej wyprawy, pozują ze mną do ostatnich wspólnych

fotografii. Aby skrócić ten żałobny nastrój, zapowiadam swój rychły powrót, po czym

opuszczam smutne to towarzystwo i zgodnie z wcześniej zaplanowaną trasą, udaję się

w kierunku granicy, aby przez Niemcy dotrzeć do Polski.

Następnego dnia jestem już w rodzinnym Gdańsku. Dwa dni poświęcam na

uzupełnienie skromnego wyposażenia. Wreszcie przygotowania uznaję za zamknięte,

więc jeszcze kontrolnie dla zasady wjeżdżam na wagę. Okazuje się, ze gotowy do

drogi land - rover jest przeciążony - wazy ponad pięć ton, kiedy dopuszczalny jego

ciężar nie powinien przekraczać tony!!! Na nic zdaje się próba odciążenia pojazdu -

jestem pewien, ze wszystko, co znajduje się w samochodzie, jest niezbędne do

przetrwania w surowych warunkach Syberii.

W związku z tym, ze ostatnimi czasy wszędzie straszono mnie mafią, która

grasuje na drogach prowadzących z Europy Zachodniej do Moskwy, uznaję, że w

celu zmniejszenia ryzyka najbezpieczniej będzie wjechać na teren Rosji od strony

Finlandii. Z Gdańska do Helsinek kursował regularnie prom samochodowy,

postanawiam więc następnego dnia nim wyruszyć w dalszą podróż.

Samochód swym dziwacznym wyglądem przyciąga uwagę przechodniów: po

obu stronach jest wymalowany wielkimi literami dający dużo do myślenia napis:

„ZURICH - SYBERIA - ALASKA - CANADA - NEW YORK”. Znajdujący się na

całej powierzchni dachu bagażnik z dodatkowymi kanistrami na paliwo oraz

aluminiowymi skrzyniami już samym wyglądem mówi o wielkiej przygodzie... Z

dumą widzę, że prawie na każdym przechodniu widok objuczonego samochodu

wywiera wrażenie.

Po rutynowej krótkiej kontroli celnej wjeżdżam na przerdzewiałą, pokrytą

białą farbą „Pomeranię”, prom pasażerski, który ma mnie przetransportować do

Helsinek. Po zajęciu kabiny udaję się do restauracji na kolację. Dopiero teraz

pierwszy raz “d miesięcy czuję ulgę, uświadamiam sobie bowiem, ze naprawdę jadę,

ze wbrew wszystkiemu i wszystkim doprowadziłem do rozpoczęcia wyprawy.

Szczęśliwy siedzę w restauracji i jeszcze nie dociera do mnie fakt, ze rzuciłem

wyzwanie Syberii i jej całej nieposkromionej naturze.

Po dwudniowej podróży wyjeżdżam na ulice Helsinek, skąd drogą numer

siedem udaję się w kierunku granicy z Rosją.

Po kilkugodzinnej jeździe docieram w pobliże przejścia granicznego. Jest noc,

krotka kontrola celników fińskich, otwiera się szlaban i wjeżdżam na zalesiony pas

uziemi niczyjej”.

Koperski Romuald - Pojedynek z Syberią.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: