zestawy z sadownictwa.doc

(69 KB) Pobierz

1.      Wymaganie klimatyczne dla gatunków sadowniczych uprawianych w Polsce- różnice 
2.      Czynniki decydujące o kwalifikacji terenu pod sad- różnice miedzy gatunkami 

Najlepsze warunki do uprawy roślin sadowniczych występują na płaskich wyżynach.

Nie ma tam zagłębień terenowych, w których gromadzą się zimne masy powietrza.

Tereny nizin mające zamknięte kotliny nie powinny być przeznaczane pod

sady, gdyż spadki temperatur są tam największe. Otwarte tereny nizin i równiny mogą

być wykorzystywane w sadownictwie chociaż istnieje tam też niebezpieczeństwo przemarzania

zimą jak miało to miejsce w roku 1986/87.

Na terenach falistych nadają się zbocza o kącie nachylenia do kilkunastu

stopni. Już nachylenie 20o podraża i utrudnia przeprowadzanie zabiegów agrotechnicznych.

Pod drzewa, krzewy i byliny sadownicze wykorzystuje się zbocza południowo-

zachodnie, zachodnie, wschodnie i południowo-wschodnie. Na zboczu południowym

zbyt wcześnie rozpoczyna się wegetacja i kwitnienie roślin. Zbocze północne jest

za zimne.W warunkach urozmaiconego terenu pod sad powinno się wybierać

płaskie wzniesienia i lekkie skłony od strony zachodniej i wschodniej a także

południowo-zachodniej i południowo-wschodniej. Skłony wzniesień mogą być wykorzystywane

o spadku do 10o. Powinny być brane pod uwagę naturalne osłony w postaci

wzniesień i zalesień. Korzystnie też będzie wpływać bliskość jeziora czy większego

stawu. Nie nadają się stanowiska niskie i osłonięte z każdej strony oraz podmokłe. Na

takich stanowiskach rośliny sadownicze źle rosną i plonują a także łatwiej przemarzają.

Ważne też jest by lokalizacja sadu była w oddaleniu przynajmniej 300-500 m od

szlaków komunikacyjnych a także w rejonie, gdzie nie ma zanieczyszczeń przemysłowych

z zakładów produkcyjnych czy dużych kotłowni.


3.      Najważniejsze cele właściwego przygotowania gleby dla drzew owocowych 
4.      Dokładna charakterystyka materiału szkółkarskiego dla sadów z uwzględnieniem równic                                     gatunkowych 
5.      wykorzystanie światła przez drzewa owocowe- porównanie z roślinami rolniczymi lub warzywnymi 
6.      Znaczenie intercepcji i dystrybucji światła słonecznego w sadzie, możliwości zwiększanie obu parametrów. 
7.      Znaczenie wymiarów drzewa w sadzie  oraz związek kształtu i wielkości korony z jakością owoców (sposób obliczania parametrów drzew i uliczki roboczej 
8.      Porównanie podkładek karłowych z półkarłowymi lub silnie rosnącymi dla: 
·         Jabłoni ( M.9 vs. M26 
·         Grusza (pyrodwart vs. Grusza kaukaska 
·         Czereśnia (gisela5 vs. F12/1 
·         Brzoskwinia (siewka rakoniewicka vs. Pumiselect 
9.      Nawożenie doglebowe vs. Dolistne 
10.  Kryteria stosowania nawożenia dolistnego ( przykłady stosowanych preparatów i sposoby obliczania ilości cieczy roboczej) 
11.  Herbicydy doglebowe dla sadów jabłoniowych i pestkowych obliczanie ilości  potrzebnej cieczy roboczej. 
12.  Herbicydy stosowane w sadach po wschodach; sposoby działania i przykłady 
13.  Problem nawadniania upraw sadowniczych w Polsce. Typy instalacji do nawadniania. 

13:00:27
AGROTECHNIKA JABŁONI 
 
1.      Formowanie wrzeciona i superwrzeciona; problem przyginania pędów rozstawa drzew 
2.      Cięcie odmładzające, długości rotacji pędów(wiek) i cięcie letnie 
3.      Cięcie jabłoni owocujących; odmiana i podkładka, typ ciecia (np. Gloster, Szampion, Cortland) 
4.      Formowanie korony osiowej; porównanie z wrzecionem 
5.      Charakterystyka preparatów do wczesnego i późnego przerzedzania zawiązek 
6.      Przerzedzanie ręczne- cel, sposoby , termin (znaczenie terminu) 
7.      Cel stosowania preparatów wspomagających na jabłoniach (np. Ashasi itp.) przykłady 
8.      Problem ordzawienia owoców 
9.      Technika stosowana do przyśpieszenia zbioru, poprawiania wybarwienia oraz przeciwdziałająca opadaniu przed zbiorem 
10.  Metody regulowania wzrostu drzew; mechaniczne (cięcie koron i nacinanie pni drzewa) i chemiczne (preparaty dostępne w Polsce mające na celu działanie retardantów) 
11.  Charakterystyka Regalisu (proheksadionu wapnia) i sposób obliczania dawki konkretnego sadu jabłoniowego). 

13:00:39
AGROTECHNIKA GRUSZY 
 
1.      Wymagania glebowe i klimatyczne grusz, preferowane odmiany do uprawy towarowej 

Grusza jest gatunkiem ciepłolubnym, mającym większe wymagania klimatyczne i glebowe od jabłoni, a więc wybór stanowiska pod sad ma istotne znaczenie w powodzeniu tej uprawy. Gatunek ten dobrze rośnie i owocuje na glebach żyznych, ciepłych, przepuszczalnych, o pH 6,2–6,7. Grusze mogą być uprawiane w wielu rejonach naszego kraju, pod warunkiem doboru odpowiednich odmian i podkładek. Tam, gdzie poziom wody gruntowej jest zbyt niski (poniżej 1,5 m do 2,5 m), należy sadzić drzewa na gruszy kaukaskiej, przy poziomie około 1,5 m dobrze rosną i owocują drzewa na pigwie. Na Pogórzu Karpackim są zwięzłe gleby i duża ilość opadów co przyczynia się do odmiennego wzrostu drzew i ich owocowania w porównaniu z Polska południową. Niezbędna jest więc ocena przydatności różnych odmian i podkładek do warunków klimatyczno-glebowych Podkarpacia.
2.      Intensyfikacja grusz ??? model sadu intensywnego (sznury pionowe) 
3.      Formowanie sznurów pionowych (od szkółki do owocowania w sadzie) 
4.      Formowanie szpalerów gruszowych wraz z przyginaniem pędów 


AGROTECHNIKA WIŚNI 
 
1.      Znaczenie cięcia odnawiającego dla wiśni ogałacających się- technika 

cięcie odnawiająco-odmładzające- prześwietlające, termin zaraz po zbiorach, usunąć z korony około  13pędów, miejsce cięcia na drewnie 3-4 letnim (gat. stare), pozostawić czop 10-20cm, z nich wyrosną 1 roczne pędy odmładzające koronę (w 2  roku wyrosną w 3 owocują), cięcie co roku.


2.      Nowoczesna metoda formowania wiśni w sadach gęsto sadzonych 

2 modele sadu wiśniowego:I tradycyjny: rozstawa 4 m międzyrzędzia, 3-2 w rzędzie, korona wrzecionowa lub zbliżona do korony naturalnej.1 wszy rok po posadzeniu:a) cięcie po posadzeniu- pędy boczne skrócić nad 3-4 pąkiem, zostawiamy ich 4-5 sztuk, pień do wysokości 50-60cm, przewodnik skrócić na wysokość 50 cm od ostatniego rozgałęzienia,b) zabiegi formujące: (1-2 na rok), odginanie pędów bocznych do położenia poziomego (zabieg zaczynamy w połowie VI gdy długość 15020 cm i są zielne), spinacze do bielizny ok. 1-2 tyg, lub wykałaczki wbija się w przewodnik i pęd boczny, ostatecznie sznurek w kolejnym roku dużo pracy. Formułowanie- 5 lat dłużej życia sadu bo inaczej powyłamują się konary i będą tam zakażenia.Od 4 roku:c) cięcie odnawiająco-odmładzające- prześwietlające, termin zaraz po zbiorach, usunąć z korony około  13pędów, miejsce cięcia na drewnie 3-4 letnim (gat. stare), pozostawić czop 10-20cm, z nich wyrosną 1 roczne pędy odmładzające koronę (w 2  roku wyrosną w 3 owocują), cięcie co roku.

II intensywny: korona osiowa, rozstawa 4m międzyrzędzia, 1-2 w rzędzie.Cięcie po posadzeniu: wszystkie pędy boczne skrócić nad pierwszym pąkiem, pień na wysokość 50 cm (poniżej 50 wyciąć), przewodnika nie skracamy i pilnować żeby nie było konkurencji , wtedy pędy boczne same uformują kąt , przewodnik do 2-3 m, ale problem bo pąki wierzchołkowe nie chcą ruszyć: przemarzną, uszkodzenia podczas defoliacji w szkółce, uszkodzenia w czasie sprzedaży.2 rok po posadzeniu: nic nie ciąć.3 rok po posadzeniu: zaczyna się zagęszczać korona, dużo kątów ostrych, już plon, nic nie ciąć.4 rok po posadzeniu: przystąpić do cięcia (po zbiorze ewentualnie wcześniej wiosną), od dołu usunąć 2-3 najgrubsze konary i zostawić, długość czopa 20-40cm. Kolejne lata: co roku- coraz wyżej przycinać pozostawiając czopy, dlatego tak gęsto sadzić, bo się usuwa co roku grubsze gałęzie (3 letnie) byłoby zbyt rzadko.

Gęste sadzenie: słabiej rosną i można darować sobie formowanie, same się chronią przed rozłamywaniem, bardziej podatne na choroby.


3.      Rozstawy, podkładki i odmiany zalecane w sadach wiśniowych

ROZSTAWA

-rozstawa 4 m międzyrzędzia, 3-2 w rzędzie, korona wrzecionowa (tradycyjny)

- zbliżona do korony naturalnej lub korona osiowa, rozstawa 4m międzyrzędzia, 1-2 w rzędzie.(intensywny)

PODKŁADKI:1)Antypka: gleby lżejsze, ale mogą być i żyzne, dobre zdolności adaptacyjne do środowiska, mniej podatna na suszę, bo system korzeniowy rozległy, odporna na otrząsanie bo korzenia amortyzują, bardziej odporna na gęste sadzenie, drzewa jednoelementarne.2)Czereśnia ptasia: na mokre gleby, żyzne, bo system korzeniowy zbliżony do palowego i musi mieć gdzie penetrować w głąb, wrażliwa na suszę, wysoki intensywny wzrost, bardziej wrażliwa na zbiór systemem łapania za trzon i otrząsania- często uszkodzenia.

ODMIANY: DEBRECENI BTERMO, GRONIASTA Z UJFEHERTOI, HORTENSJA, KELLERIS 16, LUCYNA, ŁUTÓWKA,NANA,NEFRIS,NORTH STAR

 


4.      Koncepcja nowoczesnego sadu wiśniowego do zbioru mechanicznego. 

Drzewa formuje się tak, aby posiadały silny przewodnik i cienkie elastyczne pędy boczne, a ich wysokość nie przekraczała 3,5 m.


5.      Mechaniczny zbiór owoców wiśni 
 
AGROTECHNIKA CZEREŚNI 
 
1.      Czynniki ograniczające produkcję czereśni w Polsce 
2.      Na czym polega intensyfikacja produkcji czereśni 
3.      Rozstawy, gęstość sadzenia formowanie drzew i prowadzenie w sadach czereśniowych 
4.      Formowanie korony wrzecionowej (stożkowej) z zastosowaniem cięcia Brunnera 
5.      Formowanie korony typu Fogel???a 
...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin