Wstęp teoretyczny:

Stabilizowanym źródłem napięcia nazywa się układ , który zachowuje z określoną dokładnością stałą wartość napięcia wyjściowego Uwy przy zmianach napięcia wejściowego Uwe i prądu obciążenia Io w dopuszczalnych granicach. Przykładem stabilizowanego źródła napięcia jest układ

Elementem stabilizacyjnym w układzie jest dioda Zenera. Dioda ta jest złączem krzemowym półprzewodnikowym typu p-n o charakterystyce

Ważnymi parametrami diod Zenera są :współczynnik stabilizacji s, rezystancja dynamiczna Rd iwspółczynnik temperaturowy napięcia stabilizacji aT.

Współczynnik stabilizacji wyraża stosunek względnych zmian prądu płynącego przez diodę do wywoływanych przez diodę do wywoływanych przez nie względnych zmian spadku napięcia na diodzie

-Rezystancja dynamiczna :

Rd=DUz/DIz

Przy założeniu że T=const jest to rezystancja dla prądu zmiennego diody wysterowanej prądem stałym o wartości Iz .Rezystancja ta zależy od wartości napięcia Zenera i od prądu stabilizacji (od punktu pracy).Wynosi ona od kilku do kilkudziesięciu omów.              

-Współczynnik temperaturowy napięcia :

aT=(1/Uz)*( DUz/DT) przy Iz=const ,zależy on od napięcia Zenera .Ma on wartość ujemna dla diod o Uz<5V , a dodatnią dla diod Uz>7V .

1.Obiekt badania i zakres ćwiczenia.

Obiektem badanym jest prosty układ stabilizowanego źródła napięcia złożony z diody i opornika szeregowego. W ćwiczeniu wyznaczamy:

- współczynnik stabilizacji S.

- rezystancję wewnętrzną badanego źródła Rw na podstawie charakterystyk:

                              -DUwy­ = f (Uwe)                            dla Io = const.

                              -DUwy = f (Io)                            dla Uwe= const.

2.Tabele:

Do obliczeń korzystamy z następujących wzorów:

1.       Wyznaczenie współczynnika stabilizacji S.