2006-01-08.pdf

DW IE STRONY MEDA LU

Ljmlb!mbu!ufnv!--flpmphjd{oą!pqjoję!qvcmjd{oą!tupmjdz!{cvmxfstpxbłb!xjbepnpść-!żf!x!cvepxbofk!

qs{z!vmjdz![bcsbojfdljfk!tqbmbsoj!śnjfdj!qmbopxbop!p!111!uztjędz!sb{z!qs{flspd{zć!epqvt{d{bmoą!

x!opsnbdi!fnjtkę!tvctubodkj!t{lpemjxzdi/!Kfeobl!ojf!kftu!up!kfezoz!bshvnfou!qs{fnbxjbkądz!

qs{fdjxlp!ufk!j!x!phåmf!joozn!tqbmbsojpn/

RO@K@MHDRLHDBH,

cnaqncyhdirsvn

byxyaqncmh`>

cnaqncyhdirsvn

byxyaqncmh`>

Wśräd wielu ludzi nadal pokutuje

pogląd, że spalarnie są bardzo dobrym roz-

wiązaniem ze względu na wyeliminowa-

nie konieczności składowania śmieci. Jest

to absolutna nieprawda. Spalarnia może

ograniczyć ilość składowanych śmieci o

30% w stosunku do ich masy początko-

wej. Nierzadko jednak popioły ze spalarni

są dużo bardziej toksyczne niż składowane

odpady ,,zwykłe. Za najlepszą w Euro-

pie długo uchodziła spalarnia wiedeńska,

a i tam na tonę śmieci uzyskiwano 784

kg räżnego rodzaju produktäw, z ktärych

tylko część nadawała się do powtärnego

wykorzystania.

Innym mitem jest kwestia niskich na-

kładäw finansowych przy spalaniu. Gdyby

koszt składowania określić jako 1, to koszt

kompostowania wynosiłby 2, a koszt spa-

lania - od 5 do 8. W polskich warunkach

wysokość ta z pewnością sięga gärnej

granicy, ponieważ nasze odpady są bar-

dziej wilgotne i mają dużą ilość substancji

niepalnych (np. popiołäw). Obecnie - co

gorsza - przybywa w nich opakowań jed-

norazowych. Aby spalić w całości nasze

odpady, należałoby dodawać w czasie spa-

lania substancje palne, co mogłoby wy-

wołać niekontrolowaną emisję substancji

szkodliwych do środowiska.

O sprawie marnowania surowcäw natu-

ralnych chyba w ogäle nie ma co wspomi-

nać, bo nawet dziecko wie, że makulaturę

można powtärnie wykorzystać, a popiołu

z makulatury już nie. Spalenie tony pa-

pieru w spalarni jest räwnoznaczne ze

spaleniem 17 drzew. Podobnie wygląda

sprawa puszek aluminiowych: ilość ener-

gii potrzebnej do wyprodukowania puszki

z surowcäw wtärnych wynosi tylko 5%

w stosunku do 100% w przypadku produ-

kowania tej puszki od zera.

Podstawowym produktem spalania są

dioksyny - bardzo trwałe, silnie trujące

związki chemiczne, ktäre zwłaszcza w wa-

runkach bez dostępu światła mają bardzo

długi okres neutralizacji. Najbardziej po-

pularną, a zarazem najbardziej trującą jest

2, 3, 7, 8-tetrachlorodibenzodioksyna (w

skräcie 2, 3, 7, 8-TCDD) i jej furanowa

odmiana, czyli 2, 3, 7, 8-TCDF. O szkod-

liwości tych substancji może świadczyć

wstępny raport opracowany przez pra-

cownikäw Amerykańskiej Agencji Ochro-

ny Środowiska w 1994 roku, w ktärym

stwierdzono, że nawet jedna cząsteczka

może spowodować raka. Być może dane

te są wyolbrzymione, jednak toksyczność

dioksyn jest niewątpliwa.

Dioksyny mogą powstawać w każdym

procesie spalania substancji organicznych

zawierających chlor (folie, plastiki, kubecz-

ki). Dlatego tak niebezpieczne są związki

emitowane w czasie spalania PCV (poli-

chlorek winylu), co ma największe zna-

czenie w przypadku pożaräw mieszkań.

Już po 150 sekundach od zapalenia się

pianki poliuretanowej stężenie emitowa-

nego cyjanowodoru przekracza wszelkie

normy, powodując utratę przytomności,

a po następnych 90 sekundach śmierć.

Podobne substancje powstają w wyniku

spalania płyt pilśniowych, styropianu czy

tkanin poliestrowych. Taka sytuacja może

mieć miejsce nie tylko w czasie pożaräw

mieszkań, ale i w trakcie spalania tych

materiałäw w spalarniach.

Niektärzy obrońcy utylizowania śmieci

metodą spalania wskazują, że wprawdzie

dioksyny powstają w czasie spalania, ale

tylko w temperaturze między 250 a 400 O C,

dlatego spalarnie, w ktärych temperatu-

ra przekracza 400 O C, są całkowicie bez-

pieczne. W tym stwierdzeniu wszystko jest

prawdziwe, opräcz... ostatniego wniosku.

To prawda, że w bardzo wysokich tem-

peraturach dioksyny nie występują, gdyż

następuje ich całkowity rozkład. Jednak w

czasie schładzania powstałego gazu ulega-

ją one rekompozycji (tworzą się od począt-

ku). Pojawiły się propozycje mieszania

gazu spalarnianego z azotem, aby nie do-

puścić do powtärnego tworzenia się diok-

syn. Jest to jednak technologia kosztowna

i nie do końca dopracowana - nie wiado-

mo jeszcze, czy związki z azotem nie

byłyby bardziej szkodliwe niż te z chlo-

rem. Inną propozycją na rozwiązanie pro-

blemu rekompozycji jest stosowanie metod

beztlenowych, jednak stosowanie ich jest

räwnież dopiero w sferze projektäw. Dlate-

go wniosek nasuwa się sam - na tym etapie

zaawansowania

technologii, jaki

mamy obecnie w

Polsce (i właściwie w

całej Europie), budo-

wanie spalarni jest bez-

sensowne i prowadzi tylko

do zanieczyszczania śro-

dowiska.

Dane dotyczące

produktäw spalania

tony śmieci w spalarni

wiedeńskiej:

450 kg ściekäw - oczysz-

czane i odprowadzane,

280 kg żużlu (szlaki) - zestalane z ce-

mentem,

27 kg pyłäw pofiltracyjnych - składo-

wane,

5 kg gipsu - wykorzystywany pow-

tärnie,

l2 kg ,,plackäw filtracyjnych - wywo-

żone i składowane na wyrobiskach sol-

nych w Niemczech.

Troch ę statystyki

Wiosną wzrasta gwałtownie liczba

pożaräw. Spowodowane jest to bezmyśl-

nym wypalaniem łąk i rowäw przy-

drożnych, także resztek pożniwnych

na ścierniskach. Wiele już się pisało

na temat szkodliwości takiego postępo-

wania, jednak nie wszystkich udało się

przekonać. Być może smutne statystyki

uświadomią komuś, jak bardzo niebez-

pieczne może być wypalanie traw.

Liczba pożaräw wzrasta pod koniec

tygodnia. Tylko w przeciągu ostatnich

weekendäw marca i pierwszego week-

endu kwietnia ub. r. strażacy wyjechali

do prawie 20 tys. pożaräw, z czego

90% były to pożary łąk. Jeden wyjazd

kosztuje straż pożarną przeciętnie około

600 zł. Za pieniądze zaoszczędzone w

czasie tych wolnych dni strażacy mo-

gliby kupić 10 nowoczesnych samocho-

däw przeznaczonych do ratownictwa

chemicznego. Warto jeszcze nadmienić,

że co roku w pożarach łąk ginie kilka-

naście osäb.

STYCZEŃ 2006

NR 1 (150)

RO@K@MHDRLHDBH,

Agnieszka Dzięgielewska

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: