0905-kp.pdf
(
312 KB
)
Pobierz
kp.indd
KRÓTKOFALOWIEC
POLSKI
nr 9 (488)/2005
ISSN 1230-9990
„Krótkofalowiec Polski”- organ prasowy
ZG PZK ukazuje się od 1928 roku
Wydawca ZG PZK
Druk: Wydawnictwo AVT Warszawa
Redaktor Naczelny
Wiesław Paszta SQ5ABG
sq5abg@tlen.pl
Od redakcji
Oddajemy w Wasze ręce następny numer „KP” w nowej szacie graficznej. Jest to kolejny krok
w stronę odbudowy naszego miesięcznika. Mam nadzieję, że ta forma wydawnicza, którą będziemy
kontynuować, przypadnie do gustu nam wszystkim.
Mija kolejny miesiąc jubileuszowego roku naszego Związku. Odbyło się szereg spotkań, prelekcji
i sesji popularnonaukowych. Mamy jeszcze 4 miesiące na zorganizowanie spotkań, które będą propago-
wać nasz dotychczasowy dorobek. Przekazanie do Muzeum Powstania Warszawskiego repliki radiostacji
powstańczej „Burza”, odtworzonej przez środowisko krótkofalowców warszawskich, czy kolejne spotka-
nie krótkofalowców w Gliczarowie Górnym i na Dylewskiej Górze, były w sierpniu taką okazją.
W sierpniu minął termin wymiany licencji krótkofalarskich. Dla wielu stało się to okazją do od-
kurzenia swoich licencji i drogą powrotu w szeregi naszej organizacji. W najbliższym czasie będzie
znana liczba potwierdzonych licencji i może się nagle okazać, że członkowie PZK stanowić będą 1/3
licencjonowanych nadawców. Jest to także czas podsumowania na spokojnie kolejnego zrywu stacji
SP w zawodach HQ. Drugie miejsce na świecie zajęte w zeszłym roku mocno zdopingowało polskich
nadawców a wiadomo... w miarę jedzenia apetyt rośnie.
Dwa miesiące wakacji i wypoczynku są, zwłaszcza dla „mieszczuchów”, wymarzoną porą na spokojne
bezzakłóceniowe nadawanie z terenowych QTH, aktywację nowych powiatów czy włączenie się do akty-
wacji programu zamkowego. Podejrzewam, że biura QSL przeżyją potężną dawkę kart QSL. Na temat
pracy Biura QSL polecam artykuł opracowany przez Kolegów z CB QSL pod wodzą Zbyszka SP2IU.
W dalszym ciągu redakcja prosi o nadsyłanie swoich uwag i spostrzeżeń dotyczących redagowania
naszego pisma na adres: sq5abg@o2.pl.
Polski Związek Krótkofalowców
Sekretariat ZG PZK
ul. Modrzewiowa 25, 85-635 Bydgoszcz
adres do korespondencji:
skr. poczt. 54, 85-613 Bydgoszcz 13
Tel/fax (52) 372-16-15,
e-mail: hqpzk@pzk.org.pl,
strona internetowa www.pzk.org.pl
Konto bankowe:
33 1440 1215 0000 0000 0195 0797
Centralne Biuro QSL
– adres jw.
Prezydium ZG PZK
Prezes:
Piotr Skrzypczak SP2JMR
sp2jmr@belid.pl
Wiceprezesi:
Ewa Kołodziejska SP1LOS
ewasp1los@pzk.org.pl
Dariusz Mankiewicz SP2HQY
Sekretarz generalny:
Bogdan Machowiak SP3IQ
sp3iq@pzk.org.pl
Skarbnik:
Aleksander Markiewicz SP2UKA
sp2uka@pzk.org.pl
Główna Komisja Rewizyjna
Przewodniczący:
Maciej Kędzierski SP9DQY
sp9dqy@pzk.org.pl
Członkowie GKR: Zdzisław Chyba SP3GIL,
Bogdan Trych SP3VJ,
Jarosław Dyś SP5CTD,
Stanisław Czochara SP8BIA
Inne funkcje przy ZG PZK
Award Manager:
Augustyn Wawrzynek SP6BOW
sp6bow@pzk.org.pl
ARDF Manager:
Krzysztof Słomczyński
SP5HS ardf@pzk.org.pl
IARU-MS Manager:
Jerzy Gierszewski SP3DBD
sp3dbd@poczta.onet.pl
IARU Liason Officer:
Wiesław Wysocki SP2DX
sp2dx@chello.pl
VHF Manager:
Zdzisław Bieńkowski SP6LB
pkukf@pzk.org.pl
KF Manager:
Adam Perz SP5JTF sp5jtf@pzk.org.pl
QTH Manager:
Grzegorz Krakowiak SP1THJ
qth@pzk.org.pl
Packet Radio Manager:
Marek Kuliński SP3AMO
sp3amo@pzk.org.pl
Manager OH PZK:
Andrzej Wawrzynkiewicz SP3TYC
sp3tyc@wp.pl
Wiesław SQ5ABG
W poniedziałek 1 sierpnia br.
odbyło się spotkanie ministra
środowiska Tomasza Podgajnia-
ka z przedstawicielami PZK.
Spotkanie zostało zorganizowa-
ne staraniem Jerzego Zygmunta
Szymańskiego, posła do Sejmu
RP, autora interpelacji poselskiej
w sprawie konfliktu przepisów
ustawy Prawo Ochrony Środo-
wiska oraz aktualnych rozporzą-
dzeń z naszym prawem do bycia
krótkofalowcami. Poza mną -
prezesem PZK, obecni byli po-
seł Jerzy Zygmunt Szymański,
Witek SP9MRO oraz Dionizy
SP6IEQ. Nasi koledzy znaleźli
się w gabinecie ministra z racji
współtworzenia podstawowego
materiału do dyskusji, w czym
ważną rolę odegrali również Ro-
bert SP6RGB, Hubert SP6RT
oraz Bogdan SP3IQ.
Nasze propozycje skierowane
do ministerstwa z grubsza rzecz
biorąc polegają na uproszczeniu
procedur uzyskiwania akceptacji
ze strony władz szczebla podsta-
wowego dla naszej pracy w ro-
zumieniu przepisów o ochronie
środowiska. Materiał prześlę
zainteresowanym na życzenie.
Jest to tylko propozycja, za to
wyjątkowo dobrze opracowana
pod względem merytorycznym.
Od ministra otrzymaliśmy
obietnicę konstruktywnego
podejścia do tego tematu ze
strony resortu. To dla nas jed-
na z najważniejszych obecnie
spraw. I najtrudniejsza, z ja-
ką spotkałem się w przeciągu
ostatnich 5 lat mojej służby dla
PZK. Wiedzą o tym ci z Was,
którzy uważnie śledzą wszelkie
informacje o naszej działalności
oraz ukazujące się przepisy.
W trakcie spotkania mieli-
śmy okazję asystować panu Mi-
nistrowi podczas złożenia kwia-
tów pod tablicą upamiętniającą
wydarzenia z okresu okupacji
oraz Powstania Warszawskiego
na budynku Ministerstwa przy
ul. Wawelskiej. Było to związane
z 61. rocznicą tego bohaterskiego
zrywu mieszkańców stolicy.
Piotr SP2JMR
Trudno oprzeć się urokowi
krótkofalarstwa tym, którzy po
raz pierwszy w jakiś sposób ze-
tknęli się z tym hobby. Bo krót-
kofalarstwo można przyrównać
do pięknej dziewczyny, w któ-
rej większość zakochuje się po
uszy. Bo czymże jest stałe pielę-
gnowanie i adorowanie sprzętu,
anten i tych wszystkich dodat-
ków technicznego wyposaże-
nia będącego potrzebnym do
zrobienia tej jedynej niepowta-
rzalnej i długo wyczekiwanej
łączności. Nie ma nieraz czasu
na zajęcie się zleconym nam
pracom domowym, co w nie-
których pieleszach rodzinnych
może doprowadzić do otwar-
tych konfliktów, nie mówiąc
o codziennych QRM-ach, które
większości hamsów są znane
również z autopsji. Co w takim
razie zrobić? Najlepiej jest za-
chęcić nasze YL czy XYL do
zainteresowania się naszym
na str. 3
9/2005
KRÓTKOFALOWIEC
POLSKI
1
Spotkanie z ministrem środowiska Krótkofalarstwo
rodzinne
KRÓTKOFALOWIEC POLSKI
Kilka zdań o działalności Centralnego Biura QSL
Centralne Biuro QSL PZK
działa w niezmienionym składzie
już ponad 5 lat. Skład ten stano-
wią czynni krótkofalowcy i do-
świadczeni DX-owcy, czyli Ry-
szard SP2IW i Zbyszek SP2IU.
Temat wymiany kart QSL jest im
doskonale znany. I to nie tylko
teoretycznie. Będąc aktywnymi
w eterze, odczuwają smak tej ma-
łej karteczki bardzo dobrze. Gdy-
by zatrudnić i przeszkolić osoby
z „ulicy”, niebędące czynnymi
krótkofalowcami, to naprawdę
niemożliwe by było, aby te osoby
odróżniały znaki wywoławcze
typu 4X, 4N, HN, T8 i wiele in-
nych, w tym nowo wprowadza-
nych, a karty w grupie alfabe-
tycznej by były jedna po drugiej,
a nie 4N w grupie YU. Z takimi
błędami docierają do Biura karty
z kraju od wielu HAMS. Trzeba
przyznać, że nasi Koledzy też nie
czytają aktualnych informacji
nawet o krajowych QSL Mana-
gerach. Dla przykładu karty dla
HF75PZK przychodzą na znaki
operatorów, a nie managera tej
stacji, czyli Kol. SP3IQ, podob-
nie jest z SP0PAPA i wielu inny-
mi stacjami okolicznościowymi.
Czasami wygląda to tak, jakby
karty układała rodzina krótko-
falowca, a nie on sam. Gorzej
jednak, bo takie przypadki często
zdarzają się u QSL managerów
oddziałowych.
Obecny system wykorzy-
stujący pracę społeczną okrę-
gowych QSL managerów, jest
najtańszym rozwiązaniem, bio-
rąc pod uwagę fakt, że oddziały
zlokalizowane w miejscu siedzi-
by Okręgowego QSL managera
teoretycznie otrzymują karty
„od ręki”. Tak jest w około 10
oddziałach.
Przy okazji, bardzo dzięku-
jemy wszystkim Okręgowym
i Oddziałowym Managerom za
owocną współpracę. Ich wkład
społeczny, pozwala utrzymywać
składkę członkowską na stałym
poziomie.
Jest jednak mała grup-
ka członków PZK, która śle-
po zwalcza ten system i chce
przywrócić poprzedni, czyli
Centralne Biuro – Oddziały.
Szczególną aktywność w tym
kierunku wykazuje kilku zna-
nych nie z eteru, a raczej z list
dyskusyjnych PZK krótko-
falowców-teoretyków. Tylko
w swoich wywodach nic nie
wspominają o kosztach. Trudno
brać poważnie ich rozważania,
ponieważ ich aktywność w ete-
rze jest gorsza niż znikoma.
Nie czują tematu, a zabierają
najwięcej na ten temat głos,
chyba po to aby storpedować
istniejący stan rzeczy. Na ten
temat powinni wypowiadać się
czynni w eterze krótkofalowcy,
którym praktycznie zależy na
szybkiej i solidnej obsłudze.
Prawdą jest, że obecny sys-
tem nieco wydłuża drogę karty,
ale trzeba się przyjrzeć głów-
nie obiegowi QSL w samych
oddziałach. Tam są najwięk-
sze opóźnienia. W Centralnym
Biurze QSL karty nie zalegają!
Bardzo rzadko nagromadzi się
większa ilość kart od dostaw-
ców zagranicznych w takim
stopniu, aby opóźnić wysyłkę
na kraj dłużej niż tydzień lub
dwa. Są to sporadyczne przy-
padki występujące szczególnie
w okresach przedwakacyjnych.
Np. w miesiącu czerwcu tego
roku przyszło w jednym dniu
ponad 100 kg kart z zagranicy
w tym 80 kg kart z Włoch...
Występujące utrudnienia
spowodowane są już przy wypi-
sywaniu karty przez krótkofa-
lowca. Nieczytelny znak stacji,
szczególnie gdy w prefiksie wy-
stępują litery U/V, I/J, HN/YI,
O/Q czy też zero, często mylone
z literą O. Także formaty kart
przekraczają często znacznie do-
puszczalne rozmiary. Te QSL-ki
nie mieszczą się w pakietach!
Złe jest też sortowanie alfabe-
tyczne. Z jednego oddziału,
przykładowo, Anglicy występu-
ją wiele razy. A więc G, M, 2M,
GW, GC itd. A to wszystko to
jedno biuro RSGB! Zakładanie
banderolki na grupie kart ma
sens tylko wtedy, gdy jest ich
kilka i więcej. Ale na jednej kar-
cie to już znaczne utrudnienie.
Odwracanie kart raz awers od
góry, a raz rewers, to następne
kłopotliwe utrudnienie. Odręcz-
ne pismo przy wpisywaniu zna-
ku, to dalszy temat. Wielu kole-
gów nie dba w ogóle o wpis QSL
managera, o ile taki występuje.
A przecież leży to w jego intere-
sie. Chcąc otrzymać wartościo-
wą kartę, obowiązkowo trzeba to
zrobić. Dużą pomocą w obrocie
krajowym jest podawanie nume-
rów biur poszczególnych OT.
Jeden z oddziałów przysyła
karty bezpośrednio do Cen-
tralnego Biura, a w kartonie
są stosy od poszczególnych
nadawców, jakoś tam przez nie-
go poukładane, ale brak sorto-
wania całej przesyłki od całego
oddziału! W takim wypadku je-
den kraj występuje tyle razy, ilu
nadawców załączyło swoje kar-
ty, czyli kilka czy kilkanaście
razy! Taką paczkę rozkładamy
znacznie dłużej niż inne. Naj-
lepiej pakowane karty QSL to
przesyłki z Katowic, Warszawy,
Lublina, Szczecina i Debrzna.
Sen z oczu spędzają nam
zmiany okręgów przez nadaw-
ców. Przykładowo Kolega SP5KP
w okręgu SP8, SP3MGM w SP1
i wielu, wielu innych. Oddziały
walczą o nowych członków, ale
czy to muszą być krótkofalowcy
z innych okręgów? Liczba ta-
kich przypadków rośnie i rośnie.
To powoduje, że prawie każda
karta musi przejść przez ręce
Ryszarda SP2IW. Tu przy okazji
wyjaśnienie. Istnieje w CB QSL
podział obszarów działania. Ry-
szard SP2IW przyjmuje karty
zagraniczne i wysyła je na kraj.
Natomiast Zbyszek SP2IU przyj-
muje karty z kraju i wysyła je do
odbiorców zagranicznych.
Cały czas bierzemy pod uwa-
gę koszty wysyłek. Dobieramy
odpowiednio tak przesyłkę wa-
gowo, aby była korzystna pod
względem opłaty.
Niezależnie od obowiąz-
ków z urzędu, prowadzona jest
własna baza QSL Managerów.
Pomaga to w uzupełnianiu na
przysłanych kartach QSL bra-
kujących informacji oraz uzu-
pełniane są źle odebrane i wpi-
sane znaki wywoławcze.
CB QSL ściśle współpracuje
z Kolegami prowadzącymi biu-
ra okręgowe. Bardzo korzyst-
ny układ jest z SP2 i SP3. We
własnym zakresie dokonuje się
wymiany przesyłek, a pomagają
przy tym Koledzy odbywają-
cy podróże służbowe. Kolega
SP3EAX osobiście przywozi
i odbiera karty na swój koszt
z CB. Należą się tym Kolegom
słowa podziękowania.
Oczywiście nic nie jest ideal-
ne. Także w Centralnym Biurze
są popełniane błędy. Wiado-
mo o tym Kolegom pełniącym
funkcje Okręgowych QSL Ma-
nagerów.
Wszystkim SP HAMS ży-
czymy sukcesów i do usłyszenia
w eterze.
Wysyłka kart QSL do odbiorców krajowych w pierwszych półroczach lat 2001-2005
Zespół
Centralnego Biura QSL PZK
2
KRÓTKOFALOWIEC
9/2005
POLSKI
hobby. Pierwszym
krokiem, jaki trzeba zrobić,
to spotkanie krótkofalarskie
np. w terenowym QTH. Je-
żeli jeszcze przyprowadzi się
swoje piękniejsze połowy, to
sukces murowany. Panie zajmą
się przygotowaniem grila i na
pewno znajdą wspólny temat
podczas tej czynności, nato-
miast część męska zajmie się
spokojną wymianą informa-
cji o najnowszych nowinkach
technicznych lub aktualnych
problemach sprzętowo-ante-
nowych. Oczywiście tak czy
owak przebywając na co dzień
w domu w towarzystwie mocno
zaangażowanego nadawcy też
w jakiś sposób może to wpłynąć
na zainteresowanie się (lub nie)
krótkofalarstwem. Zresztą każ-
dy sposób jest dobry, oby tylko
nie był wdrażany na siłę.
Z poczynionych ostatnio ob-
serwacji można zauważyć, że
krótkofalarstwo rodzinne zaczy-
na się reaktywować. Oczywiście
w większości przypadków to
on zdaje jako pierwszy egza-
min i uzyskuje licencję, a po-
tem różnymi sposobami stara
się namówić ją do pójścia na
kurs i zdanie egzaminu. Jednym
z przekonujących argumentów
jest „zobacz - możemy sobie po-
rozmawiać przez przemiennik,
jak będę jeździł po mieście”.
Potem często namawia się naj-
bliższych znajomych, z którymi
kiedyś rozmawiało się często
na paśmie obywatelskim, i łań-
cuszek zaczyna się powoli roz-
rastać. Bardzo szybko wciągają
się dzieci. Trzeba umiejętnie
zainspirować takiego młodego
człowieka, aby nie stało się to
dla niego przymusem „bo mama
i tata już są krótkofalowcami”.
Dzieci są świetnymi obserwato-
rami i pojętnymi uczniami i pro-
pozycja zostania nasłuchowcem
oraz posiadanie własnego znaku
daje często pozytywny efekt.
Oczywiście nie można na tym
zakończyć - „masz znaczek, je-
steś nasłuchowcem”. W grupie
dzieci w wieku 7-10 lat najlep-
szą formą zainteresowania jest
radioorientacja, czyli popularne
„łowy na lisa”. Nawet na nie-
wielkiej przestrzeni można już
z taką grupą zrobić minizawody.
Problem jak zawsze jeden - brak
podstawowego sprzętu. Potem
już śmiało możemy zachęcić do
zrobienia pierwszego QSO lub
zapisania pierwszych nasłuchów
podczas pracy taty lub mamy
na paśmie. Jest też i odwrotnie,
czyli dzieci wciągają do krótko-
falarstwa rodzica i na egzaminie
pojawiają się już razem. Bywa też
tak, że gdy syn przystępuje do
egzaminu, tata „odkurza” swoją
licencję i rodzina krótkofalarska
gotowa. Problem zaczyna się
w zasadzie, jak już oboje mają li-
cencję, ale sprzęt jest jeden. A tu
przychodzi chęć zrobienia kilku
QSO lub wystartowania w za-
wodach. Łączność może zrobić
z daną stacją - jedno po drugim,
a w zawodach trzeba po prostu
podzielić czas zawodów na pół.
Oczywiście na pewno trudniej
jest wtedy zrobić jakiś wynik.
W popularyzacji rodzinnego
krótkofalarstwa na pewno dużą
rolę odgrywa coroczny Memoriał
SP5ZA. Startujące stacje rodzin-
ne „Małe Rodziny” i „Duże Ro-
dziny” są odpowiednio punkto-
wane. Panie, które niezbyt często
pojawiają się na pasmach amator-
skich, mogą spróbować swoich
sił w zawodach „Dzień Kobiet”
i Maratonie. Trzeba przyznać, że
„branie” takiej stacji z obsługą
XL czy XYL jest duże.
Poczynione obserwacje nie
są jakimś złotym środkiem na
rodzinne uprawianie krótkofa-
larstwa. Jednak staje się jakimś
sposobem na spędzenie czasu
i rozwijania rodzinnego hob-
by. A może podzielą się swoim
doświadczeniem same Rodziny
krótkofalarskie? Miło by było
opublikować wspomnienia ro-
dzinne i SP5YL, i Krzyszto-
fa SP5HS, Bożenki SP9MAT
i Andrzeja SP9MAT, Marioli
SQ3SLD i Roberta SP3SLD,
i pozostałych rodzin. Czekamy...
Wiesław SQ5ABG
Lipiany 2005
Lipiany 2005. Na gitarze gra Roman Leżański,
dyrektor URTiP w Szczecinie
niektórych uczestników,
w tym dla piszącego te
słowa również. Wyjazd
był dla mnie typowo re-
kreacyjnym i pomimo
załatwiania ważnych
dla PZK spraw nie był
to pobyt służbowy.
Ważnym elementem
było ponaddwugodzin-
ne spotkanie z panią
burmistrz. Temat to
lokum dla radioklubu
SP1KZO oraz miej-
sce dla przemiennika SR1LI
(145,625). Na razie otrzymali-
śmy propozycje pomieszczeń
dla klubu w budynku przed-
szkola oraz zapewnienie, że
znajdzie się w najbliższym
czasie odpowiedni dach dla
przemiennika. Drugi temat do
zapobieganie skutkom kata-
strof, co może mieć znaczenie
ze względu na położenie Lipian
przy bardzo ruchliwej szosie
Szczecin-Gorzów Wlkp. Ok.
godziny 14.00 dołączył do nas
starosta powiatu pyrzyckiego
Władysław Dusza, a zaraz po
nim Roman Leżański, dyrek-
tor Zachodniopomorskiego
Oddziału URTiP i to w towa-
rzystwie wiceprezes PZK Ewy
SP1LOS.
Cała impreza trwała do póź-
nych godzin nocnych, a prze-
winęło się przez Lipiany ponad
100 osób. Wszystko było do-
pilnowane, a Bronek SP1RWU
swym gospodarskim okiem do-
glądał całości. Oby takich i po-
dobnych spotkań, jak widać nie
tylko integracyjnych, było jak
najwięcej.
To było już 20., a więc jubi-
leuszowe spotkanie krótkofa-
lowców w Lipianach na Pomo-
rzu Zachodnim. Lipiany są ład-
nym niewielkim miasteczkiem.
Jadąc przez miasto, mija się
dwie XV-wieczne baszty, które
jedną „nogą” stoją na środku
drogi. Jedyny w swoim rodzaju
widok. Samo miasteczko jest
spokojne, dobrze zagospoda-
rowane i bardzo czyste. Widać
w nim rękę gospodarza, a wła-
ściwie gospodyni. Bo miastem
od 11 lat rządzi pani burmistrz
Bożena Iwasiuk. Piknik ete-
rowy organizowany od 20 lat
przez Bronka SP1RWU oraz
jego rodzinę i kilku lipiańskich
krótkofalowców na stałe wpisał
się do kalendarza imprez odby-
wających się na obszarze działa-
nia Zachodniopomorskiego OT
PZK. Zresztą piknik odbywał
się już i na prywatnej posesji
jednego z nich (SP1RWN). Ale
to było 4 lata temu. Tegorocz-
ne spotkanie zostało zorgani-
zowane na terenie przyległym
do motelu „Hangar” na byłej
przystani żeglarskiej. Miejsce
bardzo ładne, z dostępem do
jeziora, co było dość ważne dla
Piotr SP2JMR
SP2PI QSL Servis
Członkowie PZK zaintereso-
wani otrzymaniem karty QSL
SN0HQ za rok 2005 proszeni
są o wysłanie za pośrednictwem
Okręgowego Biura QSL SP2
swoich kart QSL z wykazem
tych łączności, które mają być
potwierdzone. Wykaz łączności
do potwierdzenia można rów-
nież wysłać e-mailem na adres
sp2pi@tvk.torun.pl. Zaintereso-
wani, którzy nie należą do PZK,
mogą otrzymać karty SN0HQ
po nadesłaniu swojej kart wraz
z SASE na adres: SP2PI, Matej-
ki 56/39, 87-100 Toruń.
Jurek SP2PI
Roman Rosołowski SP2UT
Urodził się 12 listopada 1919
roku. Mając 16 lat, wstępuje do
Szkoły Podoficerów Lotnictwa
dla Małoletnich. Po trzyletniej
nauce kończy szkołę jako radio-
telegrafista.W1939rokubierze
udział w kampanii wrześniowej
jako strzelec - radiotelegrafi-
sta 212. Eskadry Bombowej.
W połowie września jego sa-
molot z powodu braku paliwa
ląduje na terytorium wroga.
Wraz z załogą dostaje się do
niewoli, w której przebywa do
lutego 1945 roku, kiedy zosta-
je oswobodzony przez armię
amerykańską. Wraca do Polski
w 1946 roku i podejmuje
QSL z 1994 r.
QSL SP2UT z 1994 r.
9/2005
KRÓTKOFALOWIEC
POLSKI
3
ze str. 1
KRÓTKOFALOWIEC POLSKI
pracę w PLL LOT. W 1954
roku powraca do Bydgoszczy.
Do pracy szkoleniowej w klu-
bie LPŻ włącza się za namową
szkolnego kolegi - krótkofalow-
ca Francisza Prętkiego SP2BA.
Szkoli telegrafistów na kursach
dla przedpoborowych. Zostaje
też członkiem Zarządu Miej-
skiego LPŻ i kierownikiem
radioklubu SP2KAE. W 1958
roku otrzymuje licencję i znak
SP2UT. W eterze na KF pracu-
je tylko i wyłącznie telegrafią,
biorąc aktywny udział w zawo-
dach krajowych i międzynaro-
dowych. Zostaje zawodnikiem,
a później sędzią wieloboju
łączności. Działa w Zarządzie
Wojewódzkim PZK, gdzie peł-
nił funkcje kierownika biura.
W okresie stanu wojennego
zawiesza jak wszyscy krótko-
falowcy swoją działalność. Po
jego zniesieniu nie podejmuje
pracy w eterze ze względów ro-
dzinnych. Dopiero kilka lat
po śmierci żony za namową
Bolesław Krzymina SP2ESH
i Piotra SP2JMR wznawia pra-
cę w eterze na KF, ale woła CW
oraz na FM na UKF.
W 1994 roku Roman Roso-
łowski jest jedną z poszukiwa-
nych stacji w związku z wyda-
wanym dyplomem „70-lecie 4
PL” (Czwartego Pułku Lotni-
czego). Można było go w tym
czasie usłyszeć chyba po raz
pierwszy pracującego na SSB.
Roman SP2UT pomimo og-
romnych kłopotów ze wzrokiem
jest w dalszym ciągu aktywnym
krótkofalowcem. I nadal pracuje
na kluczu sztorcowym.
Opracowano na podstawie
relacji SP2FHS z KP nr 12/94
de SQ5ABG
IARU HF World Champioship 2005
W dniach 9 i 10 lipca 2005
odbyła się kolejna edycja zawo-
dów IARU HF World Cham-
pioship 2005. Tradycyjnie, jak
co roku, w zawodach wzięła
udział stacja SN0HQ, reprezen-
tująca Polski Związek Krótko-
falowców.
Codzienny nadzór techniczny
i administrowanie siecią pełnił
Zygmunt SP5ELA.
W czasie spotkania organiza-
cyjnego w Nowej Soli w Klubie
SP3KEY, w dniach 21-22 maja
2005, przyjęto minimalną moż-
liwą do eksploatacji konfigura-
cję komputera: praca pod sys-
temem operacyjnym Windows
XP lub 2000, RAM 256 MB,
procesor 500MHz. Spowodo-
wało to konieczność dokonania
następnych (nieplanowanych)
inwestycji przez wielu operato-
rów SN0HQ. Na tym spotka-
niu w SP3KEY przyjęto całą
koncepcję i organizację pracy
całości zespołu SN0HQ na czas
zawodów. Przyjęto następujące
stacje główne:
W bieżącym roku znów miał
miejsce kolejny skok technolo-
giczny w obsłudze zawodów. Po
ubiegłorocznym sukcesie połą-
czenia w rozległą sieć kompute-
rową, ale też w celu wyelimino-
wania pewnych wad, w zespole
SN0HQ podjęto decyzję zakupu
licencji na użytkowanie progra-
mu WriteLog. Ponieważ do tej
pory przez wiele lat stosowany
był program CT, operatorzy
musieli opanować bezbłędnie
obsługę nowego programu oraz
pozbyć się nawyków z poprzed-
niego. Ponadto w celu wybra-
nia i opracowania nowej stra-
tegii pracy całego zespołu ze
względu na możliwości nowego
programu, próby z programem
WriteLog rozpoczęły się ponad
pół roku przed terminem za-
wodów.
Przez wiele miesięcy opera-
torzy SN0HQ testowali różne
warianty. Siłą napędową wszyst-
kich prób był Kazik SP2FAX.
Aby jak najbardziej uniezależ-
nić się od wyłączeń, zapew-
nić komunikację oraz obsłużyć
dużą liczbę kilkudziesięciu za-
logowanych komputerów, zain-
stalowano 3 serwery. Koncepcja
całości pracy, opracowanie or-
ganizacyjne sieci komputero-
wej oraz administracja całości
sieci to dzieło Artura SP5QA.
Stacja, lokalizacja Pasmo Emisja
SP7GIQ, Kopyść 160 CW
SP6CZ, Legnica 160 SSB
SP8BRQ, Budziwuj 80 CW
SP4MPG, Olsztyn 80 SSB
SP6RZ, Zgorzelec 40 CW
SP6IXF, Machnice 40 SSB
SP7GIQ, Kopyść 20 CW
SP2FAX, Kołaczkowo 20 SSB
SP4Z, Łapy 15 CW
SP3GEM, Siedlemin 15 SSB
SP3KEY, Nowa Sól 10 CW
SP5XVY/1, Darłowo 10 SSB
Wykaz stacji rezerwowych: SP6AEG, SQ8JLA,
SP7JQQ, SP9QMP, SP7SP, SP6T i SP5ZCC
SQ5IRJ Maksym w Sri Lance
Grupa uczestników akcji humanitarnej w Sri Lance
Wyniki zgłoszone przez po-
szczególne zespoły są dla nas
obiecujące. W tym roku uzy-
skaliśmy jeden z najlepszych
mnożników. Wyniki nasze są
o tyle niepewne, że w czasie
zawodów przeszły przez kraj
od wschodu na zachód silne
burze, które wymusiły wyłącze-
nie wielu stacji głównych i ko-
nieczność przekazania pracy do
stacji rezerwowych. Czekamy
więc na oficjalne ogłoszenie
wyników przez organizatora.
Bogdan SP3IQ
W lipcu tego roku w Sri
Lance przebywała ekipa Funda-
cji Wielkiej Orkiestry Świątecz-
nej Pomocy, której zadaniem
było dopilnowanie, aby dary
zebrane z aukcji pieniężnej na
Allegro dotarły do miejsca prze-
znaczenia. W 8-osobowej ekipie
był też nasz Kolega, Maksym
Wojcieszek SQ5IRJ - Naczelnik
Grupy Ratownictwa Przedme-
dycznego i Łączności AmRAT,
która działa w strukturze Pra-
skiego OT PZK. Sprzęt zapako-
wany w kontenery dostarczony
został drogą morską. Najgorsza
była sprawa z rozładunkiem
i przejścia z miejscową machiną
biurokratyczną oraz dokładna
kontrola przez wojsko, bowiem
zdarzało się, że w kontenerach
przesyłane były rozłożone na
części helikoptery i inny sprzęt
wojskowy dla Tamilskich Ty-
grysów. Po tych perypetiach
sprzęt został rozwieziony do
miejsca przeznaczenia: Battica-
ola, Kokkadichchola, Kolom-
bo, Karapitya. WOŚ była jedy-
ną organizacją pozarządową,
a Maksym jedynym krótkofa-
lowcem polskim, którzy tak
skrupulatnie dopilnowali dys-
trybucji swoich darów. Dzięki
temu dotarli w miejsca, które
były bardzo sceptyczne co do
możliwości otrzymania jakiej-
kolwiek pomocy. Urządzenia
z serduszkiem Orkiestry trafiły
nawet na tereny kontrolowa-
ne przez Tamilskich Tygrysów,
gdzie uderzył nas katastrofalny
stan i kompletny brak wypo-
sażenia szpitala. Dużo miejsca
tej pomocy poświęciły gaze-
ty i miejscowe media. Więcej
informacji na stronie: http://
www.wosp.org.pl/fundacja/
news.php?id=2484&p=1
Inf. własna SQ5ABG
Imienny wykaz operatorów stacji SN0HQ:
01. Krzysztof SP1DID
02. Bartek SP1EK
03. Zbigniew SP1OT
04. Dariusz SP2BZW
05. Kazik SP2FAX
06. Sławomir SP2JMB
07. Tomek SP3DWQ
08. Jerzy SP3GEM
09. Staszek SP3HRN
10. Bogdan SP3IQ
11. Janusz SP3J
12. Bogdan SP3RBR
13. Mariusz SP3SLA
14. Marek SP3VT
15. Piotr SP4DEU
16. Jan SP4DZT
17. Tadeusz SP4GFG
18. Eugeniusz SP4JCQ
19. Zenek SP4JWD
20. Marek SP4MPB
21. Mirosław SP4MPG
22. Andrzej SP4R
23. Wiesław SP4Z
24. Bartosz SP4ZO
25. Zygmunt SP5ELA
26. Donata SP5HNK
27. Janusz SP5JXK
28. Krzysztof SP5KP
29. Jacek SP5OXJ
30. Artur SP5QA
31. Tomek SP5UAF
32. Robert SP5XVY
33. Andrzej SP6AEG
34. Zbigniew SP6CZ
35. Józef SP6DNS
36. Włodek SP6EQZ
37. Andrzej SP6GCU
38. Wiesław SP6HEQ
39. Janusz SP6IXF
40. Marian SP6M
41. Roman SP6RZ
42. Tomek SP6T
43. Krzysztof SP7GIQ
44. Jarosław SP7JQQ
45. Krzysztof SP7MTF
46. Andrzej SP7NJX
47. Paweł SP7SP
48. Przemek SP7VC
49. Krzysztof SP8ATI
50. Andrzej SP8BRQ
51. Jan SP8FHK
52. Andrzej SP8BLK
53. Łukasz SP8QED
54. Łukasz SP8TJU
55. Roman SP8FOW
56. Edward SP9H
57. Wojtek SP9P
58. Adam SP8RX
59. Piotr SP9QMP
60. Tomasz SP9QZT
61. Józef SP6TGD
62. Wojtek SP9W
63. Staszek SP9XCN
64. Zdzisław SQ3A
65. Marek SQ3JPM
66. Rafał SQ6ELV
67. Maciej SQ6MS
68. Tomek SQ6TQM
69. Dariusz SQ7FPD
70. Jakub SQ8J
71. Marek SQ8JLA
72. Kornel SQ8JX
73. Tomek SQ9C
74. Adam SQ9JKS
75. Olek SQ9UM
76. Roman US5WDX
4
KRÓTKOFALOWIEC
9/2005
POLSKI
Plik z chomika:
Tododoro
Inne pliki z tego folderu:
1205-kp.pdf
(436 KB)
1105-kp.pdf
(469 KB)
1005-kp.pdf
(560 KB)
0905-kp.pdf
(312 KB)
0805-kp.pdf
(508 KB)
Inne foldery tego chomika:
2006
2007
2008
2009
2010
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin