Perikles.pdf

OMÓWIENIE

ATENY, KOLEBKA DEMOKRACJI, Z DUMĄ

WSPOMINAJĄ CZAS, GDY PRZEWODZIŁY GRECJI

W ZMAGANIACH Z POTĘGĄ IMPERIUM PERSÓW.

DUMA JEST JEDNAK ZWYKLE PRELUDIUM

UPADKU. SPARTA ORAZ INNE PAŃSTWA-MIASTA

WIERZĄ, ŻE PORA SPROWADZIĆ ATEŃCZYKÓW NA

ZIEMIĘ. WYBUCHA WOJNA PELOPONESKA.

W grze „Perykles” gracze reprezentuje ród potężne

greckie rody, których wpływy rozciągają się na sześć

najważniejszych miast-państw. Ich zadaniem będzie

przejmowanie władzy w miastach, by przy użyciu

należących do polis wojsk zdobywać chwałę na

polach bitew.

Każdy żeton miejsca reprezentuje historyczne pole

bitwy, toczonej podczas Wojny Peloponeskiej. Na żeto-

nach zaznaczono, które miasto pierwotnie to miejsce

kontrolowało. Niektóre posiadają też dodatkowych

obrońców lub buntowników, gotowych powstać, jeśli

otrzymają pomoc. Każda bitwa składa się zazwyczaj

z dwóch rund: walki lądowej, z użyciem hoplitów, oraz

morskiej, toczonej przy pomocy trirem. Kolejność roz-

grywania tych części oznaczona jest na żetonie.

Gra przeznaczona jest dla trzech, czterech lub pięciu

graczy. Rozgrywka składa się z trzech tur, z których

każda dzieli się na liczne fazy.

W pierwszej fazie gracze wybierają żetony intryg,

które pozwolą im rozmieszczać wpływy na planszy.

Same wpływy mają postać drewnianych kostek.

Podczas rozgrywki trzy- i czteroosobowej każdy

z graczy otrzymuje pięć żetonów intryg, gdy gra

pięć osób, wszyscy dostają po cztery. Niektóre żetony

pozwalają graczom ponadto zgłaszać kandydatów

na przywódców lub organizować zamachy, by

zmniejszyć wpływy innych graczy.

Zwycięstwo w pierwszej części bitwy zapewnia przewa-

gę w drugiej. Zwycięzca części drugiej zabiera żeton

miejsca, zyskując w tej sposób punkty zwycięstwa. Na

koniec każdej tury przywódcy umierają, a wdzięczni

poddani wznoszą im posągi, upamiętniające, kto był

u steru władzy w tak ciężkich czasach. Zazwyczaj gra

trwa trzy tury, może się jednak skończyć wcześniej, jeśli

Ateny lub Sparta zostaną wyeliminowane. Gracze zliczają

punkty zwycięstwa, biorąc pod uwagę rozłożone na

planszy wpływy, zdobyte żetony miejsc oraz posągi.

Wartość każdego posągu zależy od powodzenia miasta

podczas wojen.

W fazie drugiej gracze zgłaszają pozostałych kan-

dydatów. Następnie decyduje się, który z dwóch

kandydatów w każdym mieście zostanie jego

przywódcą – zależy to od ilości wpływów, które za

nimi stoją za. Wiemy jednak dobrze, że osoby przy

władzy zawsze tracą popularność. Dlatego gracz,

który wygrał wybory traci tyle wpływów, ile posiada

jej przeciwnik.

ELEMENTY GRY

1 PLANSZA

1 INSTRUKCJA

21 ŻETONÓW MIEJSC

8 ŻETONÓW SPECJALNYCH

60 ŻETONÓW WOJSKA

36 ŻETONÓW INTRYG

150 KOSTEK WPŁYWÓW W PIĘCIU KOLORACH

45 ŻETONÓW PRZYWÓDCÓW

/POSĄGÓW W PIĘCIU KOLORACH

15 ZNACZNIKÓW KLĘSKI

4 KOŚCI

4 ZNACZNIKI BITWY

Druga część gry poświecona jest zmaganiom

wojennym. Każdy gracz obejmuje komendę nad

oddziałami miasta, w którym jest przywódcą i walczy

w bitwach o siedem żetonów miejsc. Kolejność,

w jakiej gracze wysyłają oddziały do konkretnych

miejsc zależy od żetonów intryg, które wybrali

wcześniej (dlatego właśnie należy je zachować).

Zazwyczaj gracz może posłać nie więcej, niż dwa

oddziały, limit ten można jednak zwiększyć wydając

kostki wpływów.

POCZĄTEK GRY

Każdy gracz wybiera zestaw kostek wpływów oraz

żetonów przywódców.

Ułóżcie żetony Wojska Perskiego na tarczy potęgi

Persów.

Potasujcie żetony intryg i połóżcie je, zakryte, obok

planszy. Odsłońcie dziesięć żetonów i ułóżcie na odpo-

wiednich polach planszy.

Persowie Tarcza Persów

Pola na żetony intryg Przód żetonu intryg Tył żetonu intryg

Potasujcie żetony specjalne i rozdajcie

każdemu graczowi po jednym. Pozo-

stałe żetony odkłada się do pudełka,

nie oglądając ich. Każdy z graczy

może obejrzeć swój żeton specjalny,

ale nie może pokazywać go pozosta-

łym. Powinien natomiast zapoznać

się z opisem żetonu zamieszczonym

w instrukcji, by dowiedzieć się, jak

działa i kiedy można go zagrać.

Potasujcie żetony miejsc i połóżcie je, zakryte, obok

planszy. Odsłońcie siedem żetonów i ułóżcie na odpo-

wiednich polach planszy.

Żeton specjalny

Przy pomocy kości ustalcie, kto będzie rozgrywającym.

Każdy z graczy układa dwie kostki wpływów w każ-

dym mieście. Kostki należy umieścić w głównej części

świątyni, nie w obszarach kandydatów. Dobrze jest ukła-

dać kostki w kolumny, by było wyraźnie widać, który

gracz posiada ile wpływów. Następnie, poczynając od

rozgrywającego i kontynuując w lewo, każdy z graczy

układa jedną kostkę w wybranym przez siebie mieście.

Następnie czynność powtarza się, by każdy gracz ułożył

po dwie dodatkowe kostki.

Żeton miejsca

Obszary

kandydatów

Ułóżcie wszystkie żetony wojsk każdego miasta na polu

armii tego miasta.

Część

główna

Siła bojowa

Hoplita Trirema Pole armii

Znaczniki klęski ułóżcie obok planszy, by

łatwo było po nie sięgnąć, gdy miasto

zostanie pokonane.

ROZGRYWKA

lewo od poprzednika. Faza toczy się zgodnie z ruchem

wskazówek zegara do chwili, gdy wszyscy gracze wybiorą

po pięć żetonów. Jeśli w rozgrywce uczestniczy pięć osób,

faza kończy się, wszyscy wybiorą po cztery żetony.

Każda tura składa się z następujących faz:

1. Uzupełnienie żetonów intryg i miejsc

2. Wybór żetonów intryg

3. Zgłaszanie kandydatów

4. Wybory

5. Wysyłanie wojsk

6. Toczenie bitew

7. Koniec tury

Gracz nie może dwa razy w turze wybrać żetonu intryg

w tym samym kolorze – dotyczy to nawet brązowych

żetonów dowolnego miasta. Wolno mu tak postąpić

wyłącznie, kiedy nie może wybrać żetonu, nie łamiąc

tej reguły, co zdarza się bardzo rzadko.

Grający nie może spasować – zawsze musi wybrać że-

ton, położyć wskazaną na nim liczbę kostek wpływów

oraz wykonać ewentualną akcję.

1. Uzupełnianie żetonów intryg i miejsc

Pomińcie tę fazę podczas pierwszej tury – wszystkie żetony są

na swoich miejscach. W kolejnych turach należy pociągnąć

kolejne siedem żetonów miejsc oraz potasować wszystkie

żetony intryg, utworzyć nowy stos, a następnie pociągnąć

z niego dziesięć nowych żetonów.

3. Zgłaszanie kandydatów

W tej fazie gracze zgłaszają kandydatów na przywódców

każdego z miast.

Faza rozpoczyna się od gracza, który jako pierwszy wybie-

rał żeton intryg. Wybiera on kostkę wpływów w dowolnym

mieście i przesuwa ją do pustego obszaru kandydata.

W każdym mieście znajdują się dwie takie części – ozna-

czone „ α ” oraz „ β ”. Pierwsza Kosta w danym mieście

musi traić do obszaru α , drugą układa się w obszarze

β . By móc zaproponować kandydata, gracz musi mieć

przynajmniej jedną kostkę wpływów w tym mieście, nie

musi jednak proponować kandydata w swoim kolorze

– wolno przesuwać do obszarów kandydatów kostki

wpływów innych graczy. W jednym mieście nie może być

dwóch kandydatów w tym samym kolorze.

2. Wybór żetonów intryg

W tej fazie gracze wybierają żetony

intryg, dzięki którym mogą umiesz-

czać na planszy kolejne kostki

wpływów.

W pierwszej turze fazę rozpoczyna

gracz wybrany losowo. W kolej-

nych pierwszeństwo ma gracz,

który ostatnio był przywódcą Aten.

Jako pierwszy wybiera on jeden z

dziesięciu odsłoniętych żetonów intryg i natychmiast

umieszcza tyle kostek wpływów, ile skorupek wyobra-

żono na żetonie, w mieście tego koloru, co żeton. Jeśli

żeton podpisany jest „Any City”

[„Dowolne miasto”] , gracz może

położyć kostki w mieście, które sam

wybierze. Jeżeli na żetonie znajdu-

je się symbol kandydata, grający

natychmiast proponuje jednego

kandydata na przywódcę dowolnego

miasta – szczegóły znajdziesz niżej.

Obszary

kandydatów

Zielona kostka została

właśnie przesunięta do

obszaru kandydata.

Gdy pierwszy gracz zaproponuje kandydata, prawo to przecho-

dzi na gracza po jego lewej stronie, a potem kolejnych. Fazę po-

wtarza się, póki na każdym z dwunastu obszarów kandydatów

nie znajdzie się kostka wpływów. Jeśli to tylko możliwe, gracz

musi zaproponować kandydata – jeśli nie może, pasuje.

Symbol kandydata

4. Wybory

W tej gracze obejmują władzę nad każdym z miast.

Jeśli na żetonie znajduje się symbol zamachu, gracz natych-

miast usuwa kostkę wybranego przez siebie koloru

z dowolnego miasta w grze – niekoniecznie tego, które

wypisano na żetonie. Usunięta kost-

ka wraca do właściciela. Gracz może

dokonać zamachu na własną kostkę,

wolno mu też usunąć kostkę z obsza-

ru kandydata. Jeśli w mieście zgło-

szono już obu kandydatów, a kostka

z obszaru α zginie w zamachu, na

zwolnione miejsce przesunąć należy

kostkę drugiego kandydata.

Wybory w kolejnych miastach można rozgrywać w do-

wolnej kolejności. Kandydat posiadający w danym mieście

więcej kostek wpływów zostaje wybrany. Dwie kostki,

które znajdowały się w obszarach kandydatów, zostają

usunięte z planszy, zwycięzca usuwa ponadto z miasta

tyle kostek, ile posiada w tym mieście jego kontrkandydat.

Gracze układają żetony intryg przed

sobą – będą jeszcze potrzebne.

Natychmiast po wybraniu żetonu należy pociągnąć na

jego miejsce nowy. Teraz żeton wybiera gracz siedzący na

Żeton przywódcy Pole przywódcy

Na koniec zwycięzca umieszcza żeton przywódcy na

planszy, w odpowiednim polu.

Symbol zamachu

W razie remisu wygrywa kandydat z obszaru α . Jeżeli zwy-

cięzca nie miał kontrkandydata, traci tylko kostkę z obszaru

kandydata – nie usuwa z planszy dodatkowych kostek.

Po każdej stronie żetonu miejsca znajdują się pola: dwa

przeznaczone są dla najeźdźcy, dwa dla sojuszników

najeźdźcy, dwa dla obrońcy oraz dwa dla sojuszników

obrońcy. Gracz, który jako pierwszy położy żeton wojska

po danej stronie miejsca, staje się najeźdźcą/obrońcą. Że-

tony innych graczy układane będą w polach dla sojuszni-

ków. Tylko najeźdźca lub obrońca mogą zdobyć miejsce.

Po zakończeniu wyborów przechodzi się do kolejnej fazy.

PRZYKŁAD: W tym mieście wy-

bory wygrywa gracz czerwony.

Z planszy usuwa się obydwie

kostki z obszarów kandyda-

tów. Poza tym czerwony traci

trzy kostki wpływów – tyle, ile

ma w tym mieście zielony. Na

koniec gracz czerwony umiesz-

cza żeton przywódcy w polu

przywódcy.

5. Wysyłanie wojsk

W tej fazie gracze wysyłają kontrolowane przez siebie

oddziały do walki o siedem miejsc.

Na planszy znajduje się siedem

żetonów miejsc. Ich kolor wskazu-

je, które miasto sprawuje nad nimi

kontrolę.

Każdy z graczy zabiera żetony

wojska z miasta, w którym posiada

przywódcę. Pamiętaj, że zabiera się

wyłącznie żetony wyłożone na plan-

szę, nie umieszczone obok niej.

Pola przeznaczone są dla hoplitów lub trirem – kiedy

gracz układa żeton powinien upewnić się, że traia on

na właściwe pole. W jednym polu może znajdować się

wiele żetonów. Należy układać je zakryte, by przeciwnik

nie widział ich siły. Gracz może przejrzeć swoje własne

żetony w dowolnym momencie, nie wolno mu jednak

podglądać żetonów należących do innych. W polach dla

sojuszników może znajdować się dowolnie dużo żeto-

nów, które mogą wywodzić się z najrozmaitszych miast.

Wysyłanie wojsk ograniczają następujące zasady:

• Gracz nigdy nie może najechać miejsca należącego do

miasta, w którym ma przywódcę, nawet, jeżeli kontroluje

również siły innych miast.

• Jeśli gracz chce zostać obrońcą lub sojusznikiem obrońcy

miejsca, którego nie kontroluje, musi uzyskać zgodę jego

właściciela (na przykład jeśli Tebańczycy chce bronić miejsca

kontrolowanego przez Ateny, musi uzyskać zgodę Ateńczy-

ka).

• Jeśli siły miasta zaatakowały jakieś miejsce, wybucha wojna

między nim, a właścicielem miejsca. W związku z tym

najeźdźca nie może sprzymierzyć się z właścicielem atako-

wanego miejsca – nie może bronić innych kontrolowanych

przez nie miejsc ani stanąć po tej samej stronie, co jego

wojska. (Przykładowo, jeśli Koryntianin najechał miejsce

należące do Spartiaty, nie może w tej turze bronić innego

miejsce kontrolowanego przez Spartę ani umieścić swoich

wojsk po tej samej stronie, co Spartiata).

• Jeśli gracz kontroluje więcej, niż jedno miasto, nie może użyć

oddziałów jednego ze swoich miast do ataku na miejsce

kontrolowane przez drugie. Wolno mu za to wywołać wojnę

jednym miastem, gdy drugie pozostanie w sojuszu z zaata-

kowanym. Siły tego samego gracza nie mogą jednak nigdy

znaleźć się po dwóch stronach tego samego żetonu miejsca.

(Przykład: Szymon jest przywódcą Teb i Argos. Atakuje miej-

sce Ateńczyków za pomocą sił tebańskich. Wojska z Argos

wciąż mogą pomóc w obronie innych miejsc kontrolowa-

nych przez Ateny, choć nie przed Tebańczykami.)

• Pierwsze żetony, który traiają na miejsce, muszą znaleźć się

w polu dla najeźdźcy lub obrońcy, Nie można położyć ich

na polach sojuszników. Żetony sojuszników można wysyłać

do ataku lub dopiero, gdy ustalony zostanie, odpowiednio,

główny najeźdźca lub obrońca.

Jeżeli gracz nie przewodzi żadnemu

miastu, otrzymuje żetony sił Perskich.

Szczegółowe zasady dotyczące Persów znajdują się poniżej.

Gracz kontrolujący Spartę wybiera, kto działać będzie jako

pierwszy. Wybrany, a po nim kolejni, muszą „zabite” wojska.

Każdy gracz musi odzyskać żeton z każdego miasta, które

kontroluje . Sam wybiera, czy odzyskuje hoplitę, czy triremę.

Musi zabrać żeton o najniższej wartości w wybranym typie.

Kolejność, w której gracze wysyłają wojska zależy od wybra-

nych przez nich wcześniej żetonów intryg. Grający używają

ich, by przydzielać oddziały do ataku i obrony. Zasada stano-

wi, że najpierw wykorzystać należy wszystkie żetony z dwie-

ma skorupkami, potem te, na których znajduje się jedna.

Zaczyna gracz wskazany wcześniej przez Spartiatę. Jeśli

posiada on żeton z dwiema skorupkami, musi go odło-

żyć. Następnie może przemieścić jeden lub dwa żetony

wojsk do jednego lub dwóch miejsc. Jako następny

działa gracz siedzący po lewej i posiadający żeton z

dwiema skorupkami. Odrzuca on żeton i przemieszcza

wojska. Jeśli jakiś gracz posiada wyłącznie żetony z jedną

skorupką, pomja się go podczas kolejki, dopóki gracze

nie zużyją wszystkich żetonów z dwiema skorupkami.

Kiedy ostatni żeton z dwiema skorupkami zostanie użyty,

możliwość działania otrzymuje gracz siedzący na lewo

od tego, który żeton zużył. Odrzuca on żeton z jedną

skorupką. Gra toczy się w ten sposób do chwili, gdy

wszyscy gracze pozbędą się wszystkich żetonów intryg.

Kiedy gracz używa żetonu, odkłada go. Gracz może na-

stępnie przemieścić od zera do dwóch żetonów wojska,

kierując je do jednego lub dwóch miejsc – jeśli posyła

dwa żetony, mogą one znaleźć się w różnych miejscach.

Mogą one pochodzić z dwóch różnych miast. Kolor

żetonu intryg nie wpływa na to, jakie wojska można wy-

słać. Liczba skorupek nie określa, ile oddziałów można

wysłać – zależy od niej wyłącznie kolejność.

WYSYŁANIE DODATKOWYCH SIŁ

Gdy gracz wyśle na miejsce jeden lub więcej żetonów,

może wydać kostkę wpływów by wysłać jeden lub dwa

Miejsce kontrolowane

przez Korynt

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: