SCENARIUSZ ZAJĘĆ EDUKACYJNYCH
Osoba prowadząca: Monika Katulska
Grupa wiekowa: 3-4 latki
Temat kompleksowy: Jesteśmy Polakami
Temat dnia: Smok w Krakowie
Cele operacyjne: dziecko:
- poznaje legendę o smoku wawelskim,
- wypowiada się na temat oglądanego teatrzyku,
- rozpoznaje nagranie „Hejnału Mariackiego”,
- opisuje wygląd lajkonika,
- aktywnie uczestniczy w zabawie,
- samodzielnie wykonuje pracę plastyczną.
Metody:
- oparte na aktywności dziecka: oglądanie przedstawienia, swobodna wypowiedź, odpowiedzi na pytania, słuchanie, śpiew, taniec, aktywność ruchowa oraz plastyczna;
- oparte na aktywności nauczyciela: drama, zadawanie pytań, rozmowa, pogadanka tematyczna, instruktaż, pokaz, śpiew, nadzorowanie prac plastycznych, pochwała.
Formy organizacji: indywidualna, zbiorowa
Środki dydaktyczne: pacynki do przedstawienia, balon, szpilka, ilustracje smoka na tle Wawelu, Wieży Mariackiej oraz lajkonika, mapa Polski, nagranie „Hejnału Mariackiego” i podkładu muzycznego „Lajkonik”, kij z profilem głowy konia, ilustracja smoka do pokolorowania, zielona i żółta farba, korek.
Przebieg zajęć:
1. Zaproszenie dzieci na przedstawienie pt. „Smok wawelski” (na podstawie legendy)
Nauczyciel przygotowuje nadmuchany balon i szpilkę, pacynki: króla, królewny, smoka, baranka oraz tworzy scenę teatrzyku (płachta materiału zarzucona pomiędzy krzesła).
Przedstawienie rozpoczyna się wystąpieniem króla Kraka, który informuje dzieci, iż ma olbrzymie zmartwienie ze smokiem. Po chwili na scenę przybiega płacząca królewna i krzyczy, że goni ją smok. Krak każe jej uciekać i obiecuje, że sam się zajmie całą sprawą. Po chwili odnajduje barana, wpycha mu coś do brzucha; wyjaśnia, że przygotowuje dla smoka smakowity kąsek, po którym bestia nie zje już żadnej królewny – zostawia barana i ucieka. Nagle na scenie pojawia się smok i węszy. Pyta dzieci o królewnę, bo jest już bardzo głodny. Dzieci powinny wskazać mu barana. Smok zjada go i stwierdza, że chce mu się strasznie pić. Idzie więc poszukać wody. Po chwili nauczyciel przebija balon i słychać głośne buuuuuum! Na scenę wkracza Krak i królewna, informują dzieci, że smok pękł, gdyż wypił za dużo wody. Krak prosi królewnę o rękę – od tej pory wszyscy mieszkańcy Krakowa będą żyć spokojnie, nie bojąc się już wawelskiego smoka.
2. Rozmowa na temat przedstawienia
- O jakim smoku było przedstawienie?
- Kto zabił smoka?
- Jak Krak zabił smoka?
- W jakim mieście żył smok wawelski? (wskazanie miasta na mapie)
- Co to jest Wawel? (prezentacja ilustracji Wawelu, na jego tle smok)
3. Ćwiczenie logorytmiczne „Smok”
Idzie smok do przodu - idą dużymi krokami do przodu
Idzie smok do tyłu - idą dużymi krokami do tyłu
Rozgląda się wokoło - rozglądają się, stojąc w miejscu
I ryczy wesoło - krzyczą, uśmiechając się
4. Słuchanie nagrania „Hejnału Mariackiego”
Wysłuchanie w ciszy nagrania. Zapytanie dzieci, czy znają tę melodię oraz gdzie i kiedy można ją usłyszeć. Pokazanie ilustracji Wieży Mariackiej, z której rozlega się hejnał. Ustalenie dlaczego następuje przerwa podczas gry trębacza.
Nauczyciel uzupełnia wypowiedzi własnymi wiadomościami.
5. Zabawa ruchowa „Lajkonik”
Krótkie wspomnienie innej legendy o napadzie Tatarów, związanej z lajkonikiem. Postać ta miała symbolizować radość z ich pokonania.
Pokazanie ilustracji lajkonika, omówienie jego wyglądu.
Zaproponowanie zabawy tanecznej „Lajkonik” – dzieci ustawiają się w kole, jedno wchodzi do środka, otrzymuje kij z głową konia i będzie odgrywało rolę lajkonika. Poruszają się cwałem po obwodzie koła śpiewając: „Lajkoniku laj-laj, poprzez cały kraj-kraj. Lajkoniku laj-laj, poprzez cały kraj”. Po zakończeniu piosenki lajkonik wybiera na swoje miejsce inne dziecko, pięknie mu się kłania i zabawa powtarza się na nowo.
6. Praca plastyczna „Smok wawelski”
Dzieci otrzymują rysunek smoka. Muszą go ozdobić farbą, moczoną w korku.
monia14111990