Herrmann_H-J_P_II_zlapany_sa_slowo_PL.pdf

Horst Herrmann

Jan Paweł II złapany za

słowo

Krytyczna odpowiedź na ksiąŜkę PapieŜa

Wstęp

Rozdział I Nowa ksiąŜka starego PapieŜa

Rozdział II PodróŜnik niezdolny do dialogu

Rozdział III Podstawa srogo mesjanistyczna

Rozdział IV Sobór pochowany z wielkimi honorami

Rozdział V Przyjazny fundamentalista

Rozdział VI Ideologia dobrego pasterza z Rzymu

Rozdział VII Dobre słowo z wysoka

Rozdział VIII Aspiracje a rzeczywistość

Rozdział IX Operowanie strachem i nadzieją

Rozdział X W bitwach BoŜych ona zawsze zwycięŜa

Rozdział XI Najgłębsza z Piotrowych trwóg

Rozdział XII Przełamać choćby jedną z barier !

WSTĘP

Prof. dr teologii Horst Herrmann urodził się w 1940 r. OŜenił się w 1981 r. z

dr Barbara z domu Freitag. Ich dwaj synowie noszą imiona Sebastian Alexander i

Fabian Christopher.

W latach 19591964 studiował teologię katolicką i prawo w Tybindze, Bonn,

Monachium i Rzymie. Doktoryzował się w 1960, habilitował w 1970 r.

Od 1970 do 1981 r. był profesorem zwyczajnym katolickiego prawa

kościelnego na uniwersytecie w Mlinster. W roku 1975 odebrano mu kościelne prawo

nauczania z powodu memoriału przeciwko aktualnym stosunkom państwa i Kościoła.

Był to pierwszy tego rodzaju wypadek w RFN. Od roku 1981 profesor zwyczajny

socjologii na tymŜe uniwersytecie. Jest twórcą paternologii, nauki zajmującej się

badaniem patriarchatu i ojcostwa z punktu widzenia kobiety i dziecka, oraz członkiem

niemieckiego PENClubu.

W licznych publikacjach na tematy kościelnopolityczne wzbudzał szerokie

dyskusje na forum publicznym.

Horst Herrmann uwaŜany jest za najwybitniejszą osobowość w swojej

specjalności. Ogłosił 22 ksiąŜki i 150 artykułów na tematy religii i krytyki

patriarchatu, przekładane na wiele języków. Jest redaktorem serii Querdenken,

prezentującej bez ogródek poglądy wyróŜniających się osobowości naszych czasów.

Kiedy w roku 1978 Karol Wojtyła został PapieŜem, nie tylko wśród katolików

zapanował entuzjazm. Pierwszy raz od stuleci na Stolicy Apostolskiej zasiadł ktoś nic

będący Włochem. Spodziewano się, Ŝe ten PapieŜ dokona przełomu, Ŝe spowoduje

otwarcie się Kościoła do ludzkości, czego zapowiedzią był juŜ Drugi Sobór

Watykański. CóŜ za gorzkie rozczarowanie!

Czy to w sprawach zapobiegania ciąŜy, czy demokratyzacji Kościoła, czy

święceń kapłańskich dla kobiet, czy celibatu: pod kaŜdym względem Jan Paweł II

zaparł się na pozycjach, nic nadąŜających za współczesnością.

Jego nieprzejednane stanowisko prowadzi do trwałego wyludniania się

kościołów.

Mimo to Jan Paweł II przyciąga publiczność. Tłumy ściągają na jego

wystąpienia. Krytykuje środki przekazu, ale posługuje się nimi jak Ŝaden z jego

poprzedników. Przykładem tego jest najnowsza ksiąŜka Karola Wojtyły: Przekroczyć

próg nadziei. Rzucono ją na rynek z towarzyszeniem olbrzymiej akcji reklamowej, a

treści, które zawiera, są te same, które PapieŜ uporczywie głosi od lat dwudziestu.

Horst Herrmann, wybitny teolog i socjolog, rozprawia się w swej ksiąŜce z tym, co

napisał "literacki superstar" w osobie Jana Pawła II. PapieŜ wciąŜ podróŜuje: ale czy

dociera do ludzi?

Co zrobił ze spuścizną Drugiego Soboru Watykańskiego? Czy Watykan stał

się ostoją fundamentalizmu? Jak wygląda sprawa tolerancji? Horst Herrmann bierze

Jana Pawła II za słowo i pokazuje, jak znikomą nadzieję niesie ludziom Karol

Wojtyła i jak wygląda przyszłość katolicyzmu.

Cytaty z omawianej ksiąŜki Jana Pawła II Przekroczyć próg nadziei

zaczerpnięto z anonimowego przekładu, który wydała w 1994 roku Redakcja

Wydawnictw Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Jest to przekład nieudolny,

często wręcz niegramatyczny i zmieniający sens do niezrozumiałosci lub na inny niŜ

w oryginale, jednak oficjalnie zaakceptowany i będący w obiegu, toteŜ musieliśmy się

na nim opierać. W nielicznych tylko i najbardziej koniecznych wypadkach porównano

przekład z oryginałem włoskim Varcare la soglia delia speranza i w nawiasach

kwadratowych dodano, potrzebne do zrozumienia, sprostowania.

NOWA KSIĄśKA STAREGO PAPIEśA

Jak na targowisku świata kupczyć nadzieją?

Wojtyla light? Pod takim tytułem przejechano się w dzienniku Süddeutsche

Zeitung z 22 lipca br. po strategiach rynkowych nowej ksiąŜki PapieŜa, będącej od

kilku tygodni w sprzedaŜy: "śaden z dzisiejszych apostołów Jezusa oczywiście z

wyjątkiem Billy Grahama, wielkiego ewangelisty wolnego Zachodu nie posługiwał

się jeszcze masowymi środkami przekazu na wolnym rynku w sposób tak pozbawiony

skrupułów, jak ów najbardziej zajadły ze wszystkich, którzy je krytykują."

Pozbawiony skrupułów?

Mocne słowa. Chodzi o Jana Pawła II. Zarzuca mu się podwójną moralność. Z

jednej strony krytykuje on środki przekazu, a z drugiej strony bez wahania

wykorzystuje ich rynek. Czy PapieŜowi jest to potrzebne?

"Nie ma co mówić o panu Wojtyle!" stwierdził juŜ na początku jego

pontyfikatu Heinrich Bölia, laureat Nagrody Nobla. Zdaje się, Ŝe wielu skorzystało i

nadal korzysta z tej rady. Niełatwo tak od ręki wymienić choćby jedną postać liczącą

się we współczesnej kulturze, polityce, nawet teologii, która by zajęła się tym

PapieŜem jakoś głębiej, wychodząc poza grzeczne, puste frazesy albo powszechnie

znane tematy kontrowersji.

Jan Paweł II, entuzjastycznie okrzyczany, czyŜby poza wspólnotą fanów nie

znajdował oddźwięku? Nawet i wewnątrz Kościoła coraz bardziej spisywany na

straty? Czy nikt odpowiedzialny tego nie zauwaŜył? Przedstawiciele Kościoła

katolickiego jak gdyby oślepli na to zjawisko. JakŜe się to zaczęło?

Zmarły prymas Polski, kardynał Stefan Wyszyński, w roku 1978 wezwał

swego rodaka do zabrania głosu: "Zasiadasz teraz na krześle Piotrowym, a idee twe są

ideami Kościoła. ToteŜ waŜne jest, aby Kościół jak najszybciej się z nimi zapoznał."

Zapoznanie się nie dało na siebie długo czekać. Watykański marketing się nie

zawahał. Po niecałym roku pontyfikatu juŜ zdąŜyło się ukazać, tylko po niemiecku, 25

ksiąŜek dotyczących PapieŜa, w tym 15 o Janie Pawle II i 10 jego własnych. PapieŜ

nie miał zamiaru milczeć ani dać się przemilczać. W przeciągu tylko dwóch

początkowych lat wygłosił 684 przemówienia, nie licząc okazjonalnych wypowiedzi.

JuŜ w 1979 roku osiągnęły one objętość 1628 stron druku. W przeciwieństwie do

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: