II LABORATORIUM- ZGRZEWANIE ELEKTROPOROWE.rtf

(130 KB) Pobierz

II LABORATORIUM- ZGRZEWANIE ELEKTROPOROWE

 

Zasadą tej metody jest wykorzystanie ciepła wydzielającego się przy przepływie prądu przez drut oporowy do uplastycznienia wewnętrznej powierzchni kształtki i zewnętrznej rury.



 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Uzwojenie oporowe stanowi integralną część kształtki, a do jego zasilania stosuje się urządzenia (elektrozgrzewarki) działające na zasadzie tranformatora i wyposażone w odpowiednią automatykę do dozowania energii i regulacji czasu nagrzewania).

 

Obszary, w których uzwojenie grzejne nie jest nawinięte na wewnętrznej powierzchni kształtki nazywane są ZIMNYMI STREFAMI. Zapobiegają one wypływaniu uplastycznionego materiały ze szczeliny pomiędzy wewnętrzną powierzchnią kształtki, a zewnętrzną powierzchnią rury.

 

Zgrzewanie elektroporowe można prowadzić , gdy :

 

·         Temp. w miejscu zgrzewania jest powyżej -5C

 

·         Końce rur i kształtki są suche (nie może osiadać wilgoć na kształtkach)


KOLEJNOŚĆ CZYNNOŚCI PRZY WYKONYWANIU ZGRZEWANIA

1.       Przygotować aparat i miejsce do zgrzewania

 

2.       Zestrugać cykliną końce rur na długości większej niż połowa długości złączki lub na powierzchni styku siedełka z rurą. Podczas strugania powinien powstawać wiór o grubości co najmniej 0,1mm

 

3.       Przetrzeć wewnętrzną powierzchnię złączki oraz oba końce rur papierem niewłóknistym zwilżonym etanolem

 

4.       W zależności od systemu zamocować rury z kształtką lub siodełko w uchycie

 

5.       Połączyć przewody z aparatu do złączki

 

6.       Włączyć aparat

 

7.        W zależności od systemu ustawić i sprawdzić napięcie zasilania kształtki i czas nagrzewania oraz wpisać te dane do karty technologicznej

8.       Włączyć nagrzewanie kształtki

 

9.       Po zgrzaniu włączyć aparat i zdjąć przewody

 

10.    Na rurze oznaczyć numer zgrzeiny, czas nagrzewania, datę i numer uprawnień

 

11.    Po wystudzeniu kształtki (1,5 min na mm grubości ścianki rury) zdjąć uchwyty

 

12.    Próbę szczelności można przeprowadzać po czasie nie krótszym niż 8 min na kązdy mm grubości ścianki rury




RÓŻNICA POMIĘDZY METODĄ ELEKTROPOROWĄ A METODĄ

 

DOCZOŁOWĄ

 

Metoda doczołowa polega na ogrzaniu końców łączonych elementów za pomocą elementu grzejnego w postaci płyty grzejneji po uplastycznieniu dociśnięciu ich do siebie. Studzenie połączenia odbywa się pod naciskiem .

 

ZGRZEWARKI

 

Na ogół zgrzewarki konstruowane są na ograniczony zakres zgrzewanych średnic rur. Zakresy te wynoszą do 110mm, 160, 250, 315 i 500mm. Większe średnice wykonuje się na zamówienie.

Zgłoś jeśli naruszono regulamin