"ZATWIERDZAM" Dęblin, dnia 09.10 2006 r.
DOWÓDCA
KOMPANII OBSŁUGI LOTNISK
kpt. Jacek MADEJ
.....................................
do przeprowadzenia zajęć z taktyki w dniu 12.10.2006 roku.
TEMAT: EWAKUACJA RANNYCH Z POLA WALKI.
MIEJSCE: Taktyczny pas ćwiczeń.
CZAS: 50'
PRZEBIEG ZAJĘĆ:
ZAGADNIENIA
I CZAS
CZYNNOŚCI
SZKOLONYCH
UWAGI
Organizacja
pomocy
na polu walki
10'
"BACZNOŚĆ" – uczył was będę organizacja pomocy na polu walki. - "SPOCZNIJ". Służy to do: udzielania pierwszej pomocy w czasie walki bez względu na panującą sytuację. Sanitariusze pod ogniem przeciwnika docierają do porażonych i przenoszą ich do miejsc osłoniętych przed działaniem broni przeciwnika. Jeśli odległość, na którą należałoby porażonego wynieść jest zbyt duża, należy go okopać na miejscu. Porażonych najlepiej grupować po kilku w jednym ukryciu. Miejsce to należy oznakować umówionymi znakami, aby sanitariusze noszowi lub załogi samochodów sanitarnych ewakuujących porażonych do punktów medycznych mogły ich łatwo odszukać.
Słuchają
i wykonują
polecenia.
Zwracam uwagę
na dyscyplinę.
Wyszukiwanie
Porażonych
"BACZNOŚĆ" – uczył was będę wyszukiwania porażonych - "SPOCZNIJ". Służy to do: wyszukiwania na polu walki wszystkich porażonych i udzielania im pierwszej pomocy nie zawsze przez sanitariuszy. Dlatego lżej porażeni opatrują się sami i udają się do punktu medycznego. Pierwszą czynnością sanitariuszy na polu walki jest jego przeszukiwanie. Odbywa się ono w zasadzie po okresie nasilenia działań bojowych, lecz może być również prowadzone na polu znajdującym się pod ostrzałem. W tym celu sanitariusze i przydzieleni żołnierze posuwają się po terenie tyralierą zachowując między sobą odstępy umożliwiające im wzajemne porozumiewanie się. Sanitariusz posuwający się w tym szyku po znalezieniu porażonego daje znać swym kolegom.
Ci powiadamiają dowódcę tyraliery kierującego akcją. Znajdującego się na skrzydle. Tyraliera zatrzymuje się do czasu zorganizowania i dotarcia pomocy do odnalezionego porażonego. Dopiero wówczas podejmuje się dalsze przeszukiwania terenu. Tym sposobem postępowania gwarantuje się odnalezienie wszystkich porażonych na polu walki.
Etapy ewakuacji
Medycznej
"BACZNOŚĆ" – uczył was będę etapów ewakuacji medycznej - "SPOCZNIJ". Służy to do: poznania sposobów ewakuacji. Etapem ewakuacji medycznej nazywamy punkt przy drodze ewakuacji porażonych i chorych, na którym zgromadzone są siły i środki służby zdrowia. Jego zadania polegają na:
1. przyjmowanie porażonych i chorych,
2. udzielanie im określonej pomocy,
3. ewentualne leczenie,
4. w razie wskazań przygotowywanie ich do dalszej ewakuacji.
Zasadniczymi elementami każdego etapu ewakuacji są:
1. oddział przyjęć i segregacji,
2. punkt zabiegów sanitarnych,
3. oddział udzielania pomocy medycznej,
4. oddział szpitalny,
5. izolator,
6. oddział ewakuacyjny.
Po wjeździe do rejonu rozwinięcia każdego etapu ewakuacji medycznej organizuje się miejsce przybywającego transportu sanitarnego, natomiast z boku wystawia się posterunek rozdzielczy. Jego zadania to:
1. kontrola skażenia przybywających,
2. kontrola dokumentów medycznych,
3. selekcja skażonych i kierowanie ich najpierw do punktów sanitarnych,
4. kierowanie do izolatora wskazanych,
5. kierowanie pozostałych do innych oddział- łów.
W oddziale przyjęć i segregacji prowadzi się kontrolę stanu przybywających i ich segregację medyczną. W punkcie zabiegów sanitarnych odbywają się owe zabiegi. W oddziale udzielania pomocy medycznej wykonywane są zabiegi wymagające odpowiednich pomieszczeń (sala przedopatrunkowa, sala opatrunkowa, sala przedoperacyjna i operacyjna, sala przeciwwstrząsowa). Oddział szpitalny składa się z sal, do których kieruje się chorych po zabiegach. Izolator rozwija się przy oddziale szpitalnym w celu czasowego izolowania chorych zakaźnych. Oddział ewakuacyjny przeznaczony jest dla poszkodowanych na dalszą ewakuację. Etap ewakuacji medycznej powinien być rozwinięty w taki sposób, aby zapewniał przyjmowanie dużej liczby porażonych.
Sposoby
przenoszenia
rannych
20'
"BACZNOŚĆ" – uczył was będę sposobu przenoszenia rannych - "SPOCZNIJ". Służy to do: wynoszenia rannych z pola bitwy. Porażonych, po udzieleniu pierwszej pomocy gromadzi się w tzw. punktach zbiórki porażonych [gniazdach rannych]. Porażonego może przenieść jedna, dwie lub więcej osób. Przenoszenie porażonych może się odbywać także z wykorzystaniem różnych przedmiotów pomocniczych, jak:
· Pasy noszowe,
· Nosze,
1. Jedna osoba przenosi porażonego w następujący sposób: Sposób „matczyny”: porażonego bierze się na ręce przed sobą, podtrzymując jedną ręką pod plecy, a drugą pod uda.
2. Sposób „na barana”: podchwycenie porażonego pod kolana, a porażony obejmuje przenoszącego za szyję, z tym, że przenoszenie odbywa się na plecach;
3. Sposób „strażacki”: Przenoszący staje przodem do porażonego, chwyta go za rękę, przekłada przez bark i przytrzymuje lewą rękę porażonego przed sobą;
Dwie osoby przenoszą porażonego w następujący sposób:
1. „na stołeczku”: Przenoszący splatają ręce w „stołeczek”, usadawiają na nim porażonego, który trzyma się przenoszących za szyję;
2. „na ławeczce”: Jedna para rąk przenoszących tworzy podstawę ławeczki, a druga oparcie;
3. „pod pachy i kolana”: Jeden przenoszący chwyta porażonego pod pachy, a drugi od strony przedniej obejmuje kończyny dolne pod kolana.
4. na kocu;
5. na noszach.
i obserwują,
a następnie
wykonują
praktycznie.
na prawidłowe wykonywanie
zagadnień.
OPRACOWAŁ:
………………………….
2
lewaPnaP