Cd Preegzystencja Mesjasza tłumaczenie Władysław Schinzel
Hebrajskie słowo reszit przekładane jako „początek” w powiązaniu ze stworzeniem nieba i ziemi [Rdz 1,1] i greckie arche tłumaczone jako „początek” w związku ze stworzeniem wszechświata [Hbr 1,10] a „początek” Logosu [J 1,1-2] oznacza jakiś/jakikolwiek początek, ale nie oznacza wieczności ani trwania przed pierwszym początkiem. Greek Lexicon Lidella i Scotta definiuje arche jako początek, pierwszą przyczynę, źródło. A wg Thayera początek to osoba lub rzecz, która rozpoczyna, pierwsza z serii osób lub rzeczy. Arche występuje 58 razy w greckim tekście, ale nigdy nie jest tłumaczone jako „zapoczątowujący’ czy „inicjator, sprawca’. W całokształcie dowodzi to, że Słowo miało początek.
Wielu komentatorów ma tu problem ze stwierdzeniem „Słowo było u Boga a Słowo było Bogiem. Jak Słowo może być u Boga/z Bogiem i równocześnie być Bogiem? Jeżeli Słowo było lub jest Bogiem, to nie może być w relacji do Niego. Niektórzy próbowali te rzeczy pogodzić takim przekładem: „A Słowo było u Boga, i Słowo było jakimś/pewnym Bogiem” [WS: przedimek nieokreślony]. Taka wersja jest nie do przyjęcia przez większość studiujących Biblię. Poprawiona wersja istniała w II stuleciu wg Roslyna D. Onstona [Ewangelie Patrystyczne]. Jest tam sugestia, że prawdziwy tekst brzmi tak: Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, a Słowo było z Boga.’ To tłumaczenie byłoby w harmonii z rozsądkiem i z większością cytatów Pisma. Jeżeli Słowo/z/ Boga jest innym sposobem wyrażenia: Syn Boga [Son of God] zamiast [a nie] Bóg Syn . Byłoby to zgodne z ponad 40 fragmentami stwierdzającymi, że jest On Synem Boga. Taka wersja J 1,1-2 jest poprawna.
Jeżeli Jezus jest Synem Boga, to Bóg jest Jego Ojcem. Zwracał się do Boga jako do Ojca. „… który wam da Syn Człowieczy: na nim bowiem położył Bóg Ojciec pieczęć swoją” [J 6,27]Zwróćcie uwagę na Jego modlitwę do Boga: „…Ojcze! Nadeszła godzina; uwielbij Syna swego, aby Syn uwielbił Ciebie… A to jest życie wieczne, żeby znali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga i Jezusa Chrystusa, którego posłałeś” [J 17, 1-3]. Czy to nie jest ciekawe: ”Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego; do Boga mego i Boga waszego” [J 20, 17]. Apostoł Paweł także zgadzał się, że Mesjasz jest podporządkowany Ojcu. „Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, który ubłogosławił na wszelkim duchowym błogosławieństwem niebios w Chrystusie [Ef 1,2 -3; 2 Kor 1, 2-3].
Chociaż zwolennicy trynitarianizmu i unitarianie generalnie źle interpretują J 1, 1-3 w kwestii relacji między Słowem a Bogiem, prawdą jest jednak, że Słowo istniało zanim stało się ciałem [werset 14]. Zarówno przy poglądzie, że Słowo egzystowało tylko jako zamiar czy plan Boga czy rozumiejąc to jako literalne Istnienie, fakty są takie, że Słowo [Mówiące lub Wyjaśniające] jest Tym, które objawiło lub zinterpretowało Ojca światu [J 14, 9]. Tak jak nasze słowa są obrazem naszych myśli, tak Syn wyraża obraz Naszego Ojca [Hbr 1, 1-3]. Słowo, które istniało od „początku” [nie od wieczności], zatrzymało się na pobyt w ciele [1 J 1,1-3] i nadal istnieje dziś jako Słowo /z/ Boga [Obj 19, 13].
Kiedy Słowo stało się ciałem to nie Ojciec przybrał się w człowieczeństwo, lecz gdy On [Syn] przyszedł na świat, uczyniony z kobiety [Gal 4,4] – przyjął na siebie człowieczeństwo i rzekł: „Nie chciałeś ofiar krwawych i darów, aleś ciało dla mnie przysposobił” [Hbr 10,5]. Syn przyszedł na ten świat dla wypełnienia woli Ojca i odkupienia ludzkości [Hbr 10, 5-10; Tyt 2,14]. Duch nie mógł umrzeć [Hbr 9,14], ani brat nie mógł odkupić swego brata [Ps 49, 8],więc powołany został boski Syn Najwyższego, żeby umarł i odkupił [1 Ptr 1, 17-21].
Jezus [Yahshua] istniał przed Janem Chrzcicielem [J 2, 30] i zanim był Abraham [J 8, 56-59]. Wielu entuzjastów uważa, że w znanym zwrocie „zanim Abraham był jam jest” mamy nawiązanie do Wyj 3,14, gdzie YHVH odnosi do Siebie jako JA JESTEM. Określenie JA JESTEM pochodzi od hebrajskiego[WS: zostawiam transliterację angielskiego oryginału] hayah lub Havas, pierwotnego korzenia, od którego pochodzi JHVH [Yahvah]. Jest to Imię Stwórcy i oznacza „Jestem Odwieczny.” Ja jestem - stwierdzenie w J 8,58 – to ego eimi w greckim i jest użyte tak samo w następujących wer.: „jestem chlebem życia” [J 6,48], „jestem światłem świata” [J 8, 12], „jestem drzwiami” [J 10,9] „jestem Synem Bożym [J 10,36]
Literalne znaczenie tych cytatów- z J 8,58 włącznie – to „istnieję” [Konkordancja Stronga]. Innymi słowy – Mesjasz powiedział sceptycznym skrybom i faryzeuszom: Zaprawdę, zaprawdę, mówię wam, zanim Abraham był – istniałem.” Rozpatrzmy kilka innych przekładów:
1. „Byłem żywy zanim się urodził Abraham!” The Simple English Bible
2. „Zanim istniał Abraham – ja byłem” The Twethieth CenturyNew Testament
3. „Istniałem zanim Abraham się narodził” The Holy Bible Moffat
4. „Zanim Abraham się urodził ja byłem” Holy Bible,Georg Lamsa
Nawet jeżeli tekst J 8,58 jest błędnie przez wielu interpretowany, to stanowi on argument za preegzystencją. W Prz 8, 22-30 widzimy upersonifikowaną Mądrość: „PAN Stworzył mnie na początku swego dzieła” [Patrz 1 Kor 1,30 i Kol 2, 2-3]. Zbawca miał chwałę u Ojca zanim był świat [J 17,5.24]. Mojżesz rozpoznał obecność Mesjasza w wędrówkach po pustyni [Hbr 11, 24-26; Wyj 23, 20-21; Lb 20, 16]. Skałą towarzyszącą Izraelitom na drodze do Kanaanu był Mesjasz [1 Kor 10, 1-4]. Był ze zgromadzeniem na pustyni i obecny na Gorze Synaj, gdy ojcowie otrzymywali Słowa [Dz 7, 37-39].
Tu osobista uwaga; Wychowywany jako nastolatek wśród wierzących, którzy powszechnie nie wierzyli w preegzystencję. Niektórzy posuwali się tak daleko, że utrzymywali iż Jezus był synem Józefa, tym samym negując tekst Łukasza mówiący, że Duch Święty zacienił Marię i że święte z niej poczęte będzie nazwane Synem Bożym [Łk 1,35]. Dopiero od nawrócenia [mojego przeżycia nowego narodzenia] zacząłem poważnie badać tę kwestię. Ci, którzy nie wierzyli, że Jezus to Syn Boży nie wierzyli też że On literalnie pre-egzystował – ale jedynie jako Słowo lub Zamiar lub Plan lub Cel Boży. Mając taką historię życia, potrafię rozumieć świadomość ludzi uznających te koncepcje.
Ojciec Stworzył wszystko poprzez Syna
Odkryliśmy, że Najwyższa Istota [Najwyższy, Bóg Wszechmocny, Ojciec, wiecznie trwający Bóg, JHVH] jest Stwórcą wszystkich rzeczy [Hiob 33, 4; Jr32,17-18; Iż 40, 28; 42, 5-6; Mal 2,10; Pwt 32, 6-8; Obj 4,10-11; Mk 13,19; Dz 4,24-30; 17, 22-31].
Bliższe rozpatrzenie następujących cytatów biblijnych weryfikuje fakty, że Ojciec Yahvah użył Słowa, swego Syna, jako Pośrednika do stworzenia wszystkiego co zostało stworzone.
„Bo chociaż nawet są tak zwani bogowie, czy to na niebie, czy na ziemi, i dlatego jest wielu bogów i wielu panów, wszakże dla nas istnieje tylko jeden Bóg Ojciec, z którego pochodzi wszystko, a my w nim [angielski ściślejszym przekładem greckiego oryginału - WS]i jeden Pan Jezus Chrystus, przez którego wszystko i my przez niego [j. w. 1 Kor 8-, 5-6].
Ef 3,9 A iżbym objawił wszystkim , która jest społeczność tajemnice skrytej od wieków w Bogu, który wszystkie rzeczy stworzył przez Jezusa Krystusa [Biblia Brzeska 1563 – cytuję z tego przekładu, bo zawiera końcówkę: ‘przez Jezusa Chrystusa’, którą Kiesz podaje chyba wg KJV, jest także w Authorised Version. Skąd pochodzi? W The Greek New Testament nie ma jej nie tylko w głównym tekście, nie ma też informacji, by istniał rzadszy manuskrypt zawierający te słowa].
„Który jest obrazem niewidzialnego Boga, pierworodnym wszelkiego stworzenia. Bo przez niego zostały stworzone wszystkie rzeczy, które są w niebie i na ziemi, widzialne i niewidzialne, czy to trony, czy panowania czy /nadziemskie/ władze, czy zwierzchności; wszystko przez niego i dla niego zostało stworzone. On też jwst przed wszystkimi rzeczami i wszystko na nim jest ugruntowane” [Kol 1, 15-17]
„Wszystko przez nie powstało, a bez niego nic nie powstało, co powstało” [J 1, 3.10; patrz także Rdz 1, 26].
„Wielokrotnie i wieloma sposobami przemawiał Bóg dawnymi czasy do ojców przez proroków. Ostatnio, u kresu tych dni przemówił do nas przez Syna, którego ustanowił dziedzicem wszechrzeczy, przez którego także Stworzył wszystko. On, który jest odblaskiem chwały i obrazem wyrażającym jego osobę [gr.: charakter jego hipostazy]; podtrzymuje wszystko słowem swojej mocy, dokonawszy oczyszczenia z grzechów, zasiadł po prawicy Majestatu na wysokościach. I stał się o tyle możniejszym od aniołów, o ile znamienitsze od nich odziedziczył imię” [Hbr 1, 1-4]
Ojciec jest większy niż Syn
Niektórzy stoją na stanowisku - dotyczącym oficjalnych funkcji Bóstwa – które można by podsumować tak: traktują Ojca jako głowę tylko w sensie nominalnym [marionetkę]. Umieściliby Syna ponad Ojcem, twierdząc, ze to Syn zasugerował Ojcu stworzenie człowieka na Ich obraz [Rdz 1,26]. Ale nie tak odbierał to Syn. On powiedział, że od początku stworzenia Bóg [Ojciec Syna] uczynił ich mężczyzną i kobietą [Mk 10, 6.9].Przy innej sposobności stwierdził, że nic nie może uczynić sam z siebie [J 5, 19.30; 8,28] i ze Ojciec większy jest od niego [J 14, 28; 10,29]. Przyszedł pełnić wolę Ojca, który go ‘posłał’ [J 4,34; 6,38; 12, 44-50].
Jakikolwiek ojciec jest przed synem. Ojciec jest przodkiem/antenatem syna. Twierdzenie, że Syn jest w tym samym wieku, co ojciec, to sprzeczność. Syn jest zależny od Ojca, ponieważ Ojciec dał „Synowi, by miał życie w sobie [J 5, 26; 6, 57]. Yahvah Wiekuisty był traktowany jako „Ojciec” na długo przedtem, zanim „Słowo” stało się ciałem. Dlatego Dawid błogosławił PANA przed całym zgromadzeniem, mówiąc: Błogosławiony jesteś PANIE Boże Izraela, Ojcze nasz, na wieki [1 Krn 29, 10. Biblia warszawska i In. Polskie zawierają – moim zdaniem - błąd. Tekst hbr: baruch atta JHVH elohej Israel awinu memlam. Awinu niewątpliwie znaczy Ojcze nasz].” Czy nie mamy wszyscy jednego ojca? Czy nie jeden Bóg nas Stworzył?...[Mal 2, 10]
Apostoł Paweł też nie wskazywał by Syn był równy Ojcu. W Liście do Efezjan wyraził swoje stanowisko odnośnie Bóstwa, oto pewne wybrane teksty: „Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec Pana Jezusa Chrystusa, który błogosławił nas wszelkim duchowym błogosławieństwem w niebiosach w Chrystusie” Ef 1, 3. …”Aby Bóg Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, dał nam ducha mądrości i objawienia ku poznaniu jego” Ef 1, 17. Jeden jest Bóg i Ojciec wszystkich, który jest ponad wszystkim i przez wszystko i we wszystkim [gr. Ef 4, 6].
Skoro Najwyższy jest Bogiem i Ojcem wszystkich „który jest ponad wszystkim”, to jest ponad Synem nawet po powrocie Syna do nieba. Paweł użył podobnego wyrażenia w Liscie do Koryntian prócz powyższych: „wy jesteście chrystusowi, a Chrystus Boży [1 kor 3, 23]. „A chciałbym, żebyście wiedzieli, że głową każdego mężczyzny jest Chrystus; a głową kobiety jest mężczyzna, a głową Chrystusa jest Bóg” [1 Kor 11, 3].
Czy Jezus [Yahshua] był boski?
Jeżeli nasza interpretacja „początku” lub „źródła” Syna bożego jest poprawna, to ja jest możliwe, by był boski? Będąc potomkiem czyli Synem z Boga dzieli On tę samą podstawową naturę ze swym Ojcem, która jest boska. Kiedy Mesjasz był oskarżany o to, że się czyni równym Bogu, odpowiedział: „Do mnie, którego Ojciec poświęcił i posłał na świat, wy mówicie: Bluźnisz, dlatego, że powiedziałem: jestem Synem Bożym? [ J 10,36] [po grecku synem boga- ws]
Rozważcie również to: „Lecz do Syna powiedział <tron twój, o Boże /Elohim/ na wieki wieków, berłem sprawiedliwym berło królestwa twego. Umiłowałeś sprawiedliwość; dlatego Bóg [Elohim], twój Bóg namaścił cię olejkiem wesela /jak żadnego/ z = bardziej niż towarzyszy twoich.>’ [Hbr 1, 8-9 cytuje Ps 45, 8-9]. Bóstwo Syna jest odziedziczone po Ojcu: „upodobał sobie /Bóg – domyślne, nie ma w tekście greckim/, żeby w nim zamieszkała cała pełnia /pleroma = interpretacją jest, że chodzi tu o pełnię boskości, ale w zgodzie z Kol 2, 9/. Kiesz powołuje się na Weymoutha. „Gdyż w nim mieszka cieleśnie cała pełnia boskości [pleroma tes theotikos somatikos – Kol 3, 9/.
Jednak chociaż wiedział o swej boskości i miał chwałę u Ojca zanim był świat [J 17,5], to nadal utrzymywał, że tylko jego Ojciec jest Bogiem, i to jedynym prawdziwym Bogiem [J 5,44; 17,3].
Zbawiciel, chociaż przyjmował cześć [Mt 8,2; 14,33; 15,25; 28, 9.17], to jednak kierował ludzi, by zwracali się do jego Ojca [Mt 6,5-13; J 4, 23-24]. „A w owym dniu o nic mnie pytać/prosić nie będziecie. Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: O cokolwiek byście prosili Ojca w imieniu moim, da wam.” [J 16, 23]. „Panu Bogu swemu pokłon oddawać i tylko jemu służyć będziesz.” [Mt 4,10]. Po prześladowaniach uczniowie Mesjasza [Dz 3, 4] zebrali się we własnym towarzystwie i modlili się do Ojca, tak jak byli uczeni.
Makary64