Krajobraz młodo i staroglacjalny.odt

(15 KB) Pobierz

Formy rzeźby staroglacjalnej - obejmują zlodowacenie południowopolskie i środkowopolskie, są to zniszczone formy polodowcowe.

 

· mniej wyraziste pradoliny

 

· brak jezior, czasami bagna

 

· rzadkie moreny czołowe

 

Formy młodoglacjalne - są one najlepiej zachowane i są wytworzone przez zlodowacenie bałtyckie, powstały one w wyniku działalności lądolodu i wód polodowcowych.

 

Różnice między krajobrazem młodoglacjalnym i staroglacjalnym:

 

- występują inne formy powierzchni, poczytaj jakie,

- na obszarze młodoglacjalnym(OM) występuje więcej jezior,

- OM jest bardziej wyrównany,

- na OM jest bardziej widoczne działanie lodowca,

- formy na OM pochodzą z ostatniego zlodowacenia, a formy na obszarze staroglacjalnym z poprzednich zlodowaceń.

 

Moreny czołowe - kształtowały się w miejscach dłuższego postoju lądolodu jako rezultat nanoszenia materiału skalnego przed jego czoło w wyniku wytapiania. W ten sposób formowały się wzgórza, grzędy, wały. Ciągnęły się one równolegle do czoła lądolodu. Są one zbudowane głównie ze żwirów, piasków, głazów.

 

Drumliny - to zespoły wydłużonych, równolegle usytuowanych wałów, które powstały jako rezultat działalności niewielkich jęzorów lodowcowych.

 

Kemy - to pagórki o okrągłym bądź wydłużonym kształcie (pojedyncze lub tworzące zespoły), a także płaskowyże i tarasy zbudowane zasadniczo z piasków i żwirów. Powstały one pod bryłami martwego lodu albo pomiędzy nimi w następstwie działalności akumulacyjnej (gromadzącej) wód roztopowych.

 

Ozy - kręte wały o stromych stokach, niekiedy długie na kilka kilometrów. Wytworzyły się jako rezultat akumulacyjnej działalności wód, spływających krawędziami, tunelami i szczelinami lodowca.

 

Sandry - rozległe i niemal płaskie powierzchnie, które powstały z osadzonych przez wody wypływające spod lodowca żwirów i piasków.

Zgłoś jeśli naruszono regulamin