SCENARIUSZ PRZEDSTAWIENIA Z OKAZJI ŚWIAT BOŻEGO NARODZENIA PT. „NASZ SZOPKA”
Osoba prowadząca
W naszych domach trwa nastrój świąteczny . My przyszliśmy do Bożej Dzieciny, by oddać część i wyrazić wdzięczność.
Panie Jezu, prosimy przyjmij nasze słowa, nasze śpiewanie, nasze skromne dary, jako wyraz naszej miłości. Razem z Tobą, będąc blisko Ciebie, chcemy przeżyć radość Twego narodzenia. Chcemy przeżyć tę radość z Maryją, św. Józefem, Aniołami, Pasterzami i Królami. Pragniemy, aby radość płynąca z przyjścia Zbawiciela ogarnęła cały świat, nasze rodziny, naszą szkołę, naszą Ojczyznę.
Kolęda „Pójdźmy wszyscy do stajenki”
Dzieci
Przez pola, gaje Palestyny barwna wstęga ludzi się przewija
z Nazaretu, niewielkiej mieściny, idą razem Józef i Maryja.
Marię trochę ta droga przeraża, ciężko znosić jej trudy podróży,
lecz iść trzeba – to rozkaz cesarza: spis ludności dla małych i dużych.
Więc posłusznie odbywają drogę, aż nareszcie są już w Betlejemie.
Gdzieżby znaleźć tu prędzej gospodę? Biedna Maria wprost pada na ziemię.
„Zaraz spoczniesz”, Józef ją pociesza, lecz dziś w mieście tłum ludzi ogromny,
gdzież się zmieści taka wielka rzesza? Trudno znaleźć nocleg nawet skromny!
Próżno Józef od drzwi do drzwi puka, próżno prosi i błaga wytrwale.
„Tyś nie pierwszy, co noclegu szuka, nie ma miejsca! – Idźcie sobie dalej!”
Gdzie nie pójdą, odpowiedź ta sama, nic nie wzrusza serc twardych z kamienia,
i zamknięta stoi każda brama - „Dla biedaków u nas miejsca nie ma!”
„Boże pomóż” szepcze Maria blada. Dom ostatni. Już wyszli za miasto
„Dajcie nocleg!” we łzach Józef błaga, „Miejcie litość nad biedną niewiastą!”
Aż nareszcie jeden się zlitował. „W domu, wprawdzie, u mnie miejsca nie ma,
lecz stajenka, gdzie się bydło chowa, wam pewnego użyczy schronienia”.
Tam spoczęli – w oborze, na słomie, tam miłości Bożej cud się ziścił,
niepojęty w swym całym ogromie, lecz przez wiarę dostępny dla wszystkich.
Nad Betlejem była ciemna noc. Wokoło pogasły wszystkie światła. Na polach zasnęli Pastuszkowie i baranki. Nagle na niebie rozbłysła piękna gwiazda i zrobiło się bardzo jasno. Nikt nie wiedział, że tam w oddali spełnił się cud. Boże Dziecię przyszło na ziemię i czeka na miłość ludzkich serc.
Kolęda „Wśród nocnej ciszy”
Anioł
Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam wielką radość. Która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan! A to będzie znakiem dla was: znajdziecie Niemowlę owinięte w pieluszki i leżące w żłobie.
Dziecko
Uboga zimna stajenka, klęczy u żłóbka Panienka,
dzieciątku rączki i nóżki, okrywa, chowa w pieluszki.
Zbiegli się zewsząd pasterze, pełni miłości i wiary,
klękają, modlą się szczerze, składają skromne swe dary.
Blask gwiazdy zalśnił przez chmury. O, jakże jasno w stajence,
maleńkich aniołów chóry nucą cześć Zbawcy, Panience.
Kolęda „Przybieżeli do Betlejem”
Pasterz 1
Aniołowie drogę nam wskazali, gwiazda świeciła na niebie, abyśmy Dzieciątku hołd dali i złożyli dary jak trzeba.
Pasterz 2
Boże wielki, dziś zrodzony, co na sianku leżysz,
przyjmij te ubogie dary, od Twoich pasterzy.
Tak się cieszę, Dzieciąteczko, że zostaniesz z nami,
i przyniosłem Ci w podarku koszyk z jabłuszkami.
Pasterz 3
A ode mnie masz Maleńki śmietankę w garnuszku,
bo cię kocha, bo Cię wielbi małe me serduszko.
Chlebek także Ci przyniosłem, świeżo upieczony,
żebyś głodny nie był, Jezu dzisiaj narodzony.
Kolęda „Lulajże Jezuniu”
Nowa gwiazda błysnęła na niebie, nowym blaskiem jaśnieje już wschód…
Mędrcy z trwoga spojrzeli na siebie: „Co oznacza kosmiczny ten cud?”
Poszperali w swoich księgach starych, popatrzyli w niebo pełne gwiazd,
i ruszyli w drogie pełną wiary, szukać Króla wśród dalekich miast.
Przemierzali przeróżne krainy, nowa gwiazda wskazywała szlak
do maleńkiej, królewskiej dzieciny, która zmienić miała cały świat.
Zamieszanie dziś wielkie w stolicy, Herod drży w zazdrości o swój tron
nieświadomy, że zrodzon z Dziewicy nie złotego berła pragnie On.
Nie znaleźli trzej mędrcy Dziecięcia w Jeruzalem, gdzie królewski tron
do Betlejem gwiazda i przyświeca, i w ubogi prowadzi ich dom.
Niezrażeni uboga prostotą, mędrcy kornie wchodzą w niski próg,
dary swe: kadzidło, mirrę złoto, do Chłopięcia kładą bosych stóp.
Kornie padli przed Nim na kolana, głowy chylą do Dziecięcia nóg:
To Twe przyjście gwiazda zwiastowała, Tyś czekany z dawna Mesjasz – Bóg!
Tyś zostawił niebiańskie krainy, aby zbawić grzeszny ludzi ród,
wcielon w postać ubogiej dzieciny… Niezgłębionej miłości to cud!
Ale oto Trzej Królowie już znajdują się przy żłobie.
Tyle żmudnej drogi uszli, by powitać tu Jezusa.
Zróbcie miejsce, pastuszkowie, aby mogli trzej Królowie
złożyć z serca, złożyć z duszy piękne dary dla Jezusa.
Król 1
Przybyłem z dalekiej arabskiej krainy, by na własne oczy ujrzeć mego Pana,
by usłyszeć miłą dla ucha nowinę, która wszystkim ludziom jest dana.
Odjadę do siebie pełen mocy, wiary. Lecz również zjawiłem się tutaj i po to,
by jako Królowi złożyć dziś w ofierze tę złotą szkatułkę, co zawiera złoto.
Król 2
Witam Cię, witam na ziemskim padole! Witam Cię, Jezu z dawna obiecany!
Witam Cię, śliczne, choć biedne Pacholę, Zrodzone w szopie i w żłóbku na sianie.
Składam kadzidło wonne jako Bogu i Kapłanowi, co łaski w krąg sieje.
Spraw, abym odtąd kroczył taką drogą, co wzmacnia wiarę, miłość i nadzieję.
Król 3
Długie tygodnie do Ciebie jechałem, przez góry, doliny i morza.
Bo z innymi bardzo chciałem ujrzeć Cię, Panie mój i Boże!
Dziś pragnę uczcić w Tobie i Człowieka, więc przyjmij ten dar mirry gorzkiej.
Dla siebie zmiłowania Twego czekam. o nic więcej nie proszę.
Kolęda „Cicha noc”
Panie Jezu, Mędrcy ofiarowali Ci złoto. A my co Ci damy?
Dziecko 1
Dziecię Boże, my Ci dajemy czyste serca, pełne dobrych uczynków, które spełniliśmy w Adwencie. Serca nasze Ci dajemy, pełne miłości do Ciebie, naszych rodziców, braci i sióstr, wychowawców, kolegów i koleżanek, do wszystkich, którzy są blisko i bardzo daleko. Przyjmij je, Panie Jezu
Dziecię Boże, Mędrcy ofiarowali Ci kadzidło, które się pali i pięknie pachnie. A my co Ci ofiarujemy?
Dziecko 2
My Panie Jezu, ofiarujemy Ci pobożną modlitwę, słowa i wdzięczności, przeproszenia i błagania. Przynosimy modlitwę za wszystkich, których kochamy, bo ona będzie Ci milsza niż pachnące kadzidło.
Jezu Kochany, Mędrcy ofiarowali Ci mirrę, która jest gorzka i przypomina Twoją śmierć na krzyżu. A my co Ci darujemy?
Dziecko 3
Panie Jezu, dajemy Ci obietnicę: ile razy będzie nam smutno popatrzymy na Twój krzyż. Dajemy Ci także obietnicę naszego posłuszeństwa rodzicom, wychowawcą, trud naszych obowiązków, ochotę przyjmowania przykrości i smutków.
Kolęda „Dzisiaj w Betlejem”
Panie Jezu, narodziłeś się w stajni, bo nie było miejsc dla Ciebie w gospodzie. My przyszliśmy, aby podziękować Ci za Twe narodzenie. Przyszliśmy z Pasterzami, aby powiedzieć Ci, jak bardzo Cię kochamy. Przyszliśmy z Aniołami, aby ucieszyć Cię naszym kolędowaniem. Niech nasze gorące serca Cię ogrzewaj. Niech nasze śpiewy Cię radują. Prosimy Cię, Boże Dziecię, zostań z nami w kościele, w domu, w szkole i błogosław nam.
Otoczyła stół gromada dziatek, sianko pachnie pod białym obrusem,
na talerzu leży biały opłatek z gwiazdą, drzewkiem i Panem Jezusem.
W białych płatkach anielskiego chleba jakaś wielka tajemnica gości:
Nie wiadomo, czy są z ziemi, czy z nieba a wiadomo, że są chlebem miłości.
Gdy opłatek wigilijny Się dzieli, uroczyście go podając z rąk w ręce,
Mama mówi, że się wtedy weseli Bóg Miłości, zrodzony w stajence.
Bo, gdy łamie się opłatek prze Bogiem, to nie tylko z siostrzyczką i z bratem,
ale także i z obcym, i z wrogiem, i z calutkim, caluteńkim światem.
I w tej chwili wszystkiemu, co żyje, całym sercem radośnie się życzy,
żeby oczy nie płakały niczyje, żeby w sercach nie było goryczy,
żeby wszyscy mieli to, co im trzeba, i jak my, wzajem sobie życzyli,
łamiąc płatek anielskiego chleba w biały wieczór świąteczny wigilii..
Kolęda „W grudniowe noce”
KACPER1211.73