IUL 2.pdf

(1389 KB) Pobierz
1
INSTRUKCJA URZĄDZANIA LASU
Część 2
Instrukcja wyróżniania i kartowania w Lasach
Państwowych typów siedliskowych lasu oraz zbiorowisk
roślinnych
2
Załącznik do Zarządzenia nr 55
Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych
z dnia 21 listopada 2011 r.
Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe
INSTRUKCJA URZĄDZANIA LASU
Część 2
Instrukcja wyróżniania i kartowania w Lasach
Państwowych typów siedliskowych lasu oraz zbiorowisk
roślinnych
3
Wydano na zlecenie Dyrekcji Generalnej lasów Państwowych
Warszawa 2012
© Centrum Informacyjne Lasów Państwowych
ul. Bitwy Warszawskiej 1920 r. nr 3
02-362 Warszawa
Tel.: 22 822 49 31, faks: 22 823 96 79
e-mail: cilp@cilp.lasy.gov.pl
www.lasy.gov.pl
Opracował zespół powołany zarządzeniem Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych
w składzie podanym na str. 4 cz.1 „Instrukcji urządzania lasu”
Projekt graficzny
………………………….
Redakcja
Zbigniew Święcicki
Redaktor techniczny
Bożena Widłaszewska
Korekta
………………………………………
ISBN 978-83-61633-66-2 (całość)
978-83-61633-70-9 (tom II)
Przygotowanie do druku:
EDO Jakub Łoś
Druk
Ośrodek Rozwojowo-Wdrożeniowy Lasów Państowych w Bedoniu
4
„Instrukcja wyróżniania i kartowania w Lasach Państwowych typów siedliskowych lasu oraz
zbiorowisk roślinnych” z 2011 r., publikowana jako część druga „Instrukcji Urządzania
Lasu”, stanowi rozszerzoną i znowelizowaną wersję „Instrukcji wyróżniania i kartowania
siedlisk leśnych z 2003 r.”.
Założenia do nowelizacji opracował zespół zadaniowy powołany Zarządzeniem nr 12
Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 12 lutego 2008 r. w sprawie
opracowania wytycznych nowelizacji instrukcji urządzania lasu.
Treść zarządzenia
opublikowano na stronie internetowej Lasów Państwowych: www.lasy.gov.pl w Biuletynie
Informacji Publicznej – Zarządzenia i Decyzje. Skład osobowy zespołu zamieszczono we
wstępie do części pierwszej „Instrukcji urządzania lasu”. W ramach prac zespołu
zadaniowego podzespół pod kierunkiem prof. dr. hab. Stanisława Brożka opracował wytyczne
w sprawie nowelizacji zasad wyróżniania i kartowania siedlisk leśnych oraz przygotował
wstępny projekt nowelizacji „Instrukcji wyróżniania i kartowania siedlisk leśnych”. W celu
zapewnienia porównywalności wyników uzyskanych według znowelizowanej instrukcji z
wynikami opracowań już istniejących, uwzględniono w niezbędnym zakresie dotychczasową
metodykę wyróżniania i kartowania typów siedliskowych lasu, opracowaną w latach 50-tych
XX wieku, w Instytucie Badawczym Leśnictwa i opublikowaną pod tytułem: „Typy siedliskowe
lasu w Polsce”, pod redakcją L. Mroczkiewicza i T. Tramplera.
Podstawowe elementy nowelizacji Instrukcji wyróżniania i kartowania siedlisk leśnych
dotyczą m.in.:
1)
wprowadzenia, dla obszarów nizinnych oraz wyżynnych, jednolitego klucza do
diagnozowania typów siedliskowych lasu (SIG – siedliskowy indeks glebowy) na podstawie
zespołu cech fizycznych i chemicznych gleby, oznaczonych w certyfikowanych lub
akredytowanych laboratoriach; modyfikacja ta w istotny sposób zwiększa obiektywizm i
powtarzalność diagnoz, przyczyniając się do ich ujednolicenia w skali całego kraju;
2)
wprowadzenia zasad wyróżniania i kartowania leśnych zbiorowisk roślinnych;
3)
wprowadzenia zaktualizowanego, zgodnego z klasyfikacją międzynarodową, podziału na
frakcje, grupy i podgrupy granulometryczne gatunków gleb.
Do celów „Instrukcji urządzania lasu” przyjęto, że pojęcie siedliska leśnego
obejmuje: typy siedliskowe lasu, zbiorowiska roślinne (wyróżniane dla sprawnego
diagnozowania typów siedliskowych lasu i siedlisk przyrodniczych) oraz siedliska
przyrodnicze.
5
Opracowanie zasad wyróżniania i kartowania siedlisk przyrodniczych nie należy do
kompetencji Lasów Państwowych, dlatego zakres niniejszej instrukcji ogranicza się z
konieczności do typów siedliskowych lasu oraz zbiorowisk roślinnych.
Przy redagowaniu „Instrukcji wyróżniania i kartowania w Lasach Państwowych
typów siedliskowych lasu oraz zbiorowisk roślinnych” przyjęto niektóre tradycyjne
sformułowania z poprzedniej instrukcji. Dotyczy to szczególnie utożsamiania siedliska
leśnego z typem siedliskowym lasu, np. stan siedliska rozumiany jest w instrukcji jako stan
typu siedliskowego lasu w odróżnieniu od stanu siedliska przyrodniczego, zapisywanego
zawsze pełną nazwą. Zagadnienia dotyczące ujmowania siedlisk przyrodniczych w planie
urządzenia lasu zostały szerzej ujęte w części pierwszej „Instrukcji urządzania lasu” pod
nazwą: „Instrukcja sporządzania planu urządzenia lasu dla nadleśnictwa” (patrz §§: 6, 22,
23 i 71 tej instrukcji).
W redagowaniu poszczególnych zagadnień dotyczących nowelizacji „Instrukcji
wyróżniania i kartowania siedlisk leśnych” brali udział:
1) prof. dr hab. Stanisław Brożek, dr inż. Piotr Gruba, dr inż. Jarosław Lasota, dr inż.
Tomasz Wanic, dr inż. Maciej Zwydak: „Diagnozowanie typów siedliskowych lasu
nizinnych i wyżynnych na podstawie siedliskowego indeksu glebowego (SIG)”;
2) dr hab. Cezary Kabała, mgr inż. Marian Marzec, mgr inż. Jan Tabor: „Uziarnienie gleb:
na podstawie „Klasyfikacji uziarnienia gleb i utworów mineralnych 2008”;
3) mgr inż. Jan Tabor, mgr inż. Maciej Szczygielski: prace fitosocjologiczne (wyróżnianie i
kartowanie leśnych zespołów roślinnych);
4) końcową redakcję instrukcji, na podsawie materiałów przygotowanych przez zespół
autorów z Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie, po uwzględnieniu wielu uwag i opinii,
wykonano w Wydziale Urządzania Lasu i Geoinformatyki Dyrekcji Generalnej Lasów
Państwowych.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin