62.Dzieci Jedi.pdf

Barbara Hambly

Dzieci Jedi

DZIECI JEDI

BARBARA HAMBLY

Przekład

ANDRZEJ SYRZYCKI

JAROSŁAW KOTARSKI

Barbara Hambly

Tytuł oryginału

CHILDREN OF THE JEDI

Ilustracja na okładce

JOHN ALVIN

Redakcja stylistyczna

JADWIGA PILLER

Redakcja techniczna

ANDRZEJ WITKOWSKI

Korekta

HANNA RYBAK

Skład

WYDAWNICTWO AMBER

Published originally under the title

“Children of the Jedi” by Berkley Books

AU rights reserved.

For the Polish translation

ISBN 83-7169-446-6

WYDAWNICTWO AMBER Sp. z o.o.

00-108 Warszawa, ul. Zielna 39, tel. 620 40 13, 620 81 62

Warszawa 1997. Wydanie I

Druk: Elsnerdruck Berlin

Dzieci Jedi

Annie

Barbara Hambly

ROZDZIAŁ

Z nieba, po którym płynęły przesycone kwasem chmury, lały się strugi ulewnego

deszczu. Uciekający łowca się potknął. Pragnąc odzyskać równowagę, przebiegł nie-

pewnie kilkanaście metrów, po czym znów usiłował przycupnąć pod jakimś dachem.

Myślał - miał nadzieję - że znalazł się na progu jakiegoś domu, ale po sekundzie po-

czuł, że ogarnia go przerażenie. Wydało mu się, że budowla o zaokrąglonych kształtach

unosi się, zaczyna wić jak wąż i zmienia w pełną ostrych zębów czeluść, z której wnę-

trza wypływa czerń cuchnąca wymiocinami i gnijącymi kośćmi. Mógłby przysiąc, że

węże - macki - wijące się kończyny - wyciągają ku niemu coś, co było zakończone

maleńkimi dłońmi barwy chlorku kobaltawego... ale krople ognistego deszczu nadal

wypalały dziury w jego ciele, a więc rzucił się w gąszcz macek. Po chwili jednak

oprzytomniał i wówczas zorientował się, że macki są tylko porośniętymi niebieskimi

kwiatami pędami dzikiego wina.

Mimo iż swąd palonego ciała nie przestawał drażnić nozdrzy, a ogniste krople

nadal wypalały dziury w dłoniach, nie widział śladów żadnych obrażeń. Widocznie

rzeczywistość i urojenia mieszały się mu w mózgu niczym karty w talii. Czy możliwe,

żeby ciało jego dłoni zostało spalone do samej kości? Czy nadal miał na palcach kilka

pierścieni ozdobionych kryształami andurytu, a pod paznokciami resztki silnikowego

smaru?

W jakiej rzeczywistości te palce były zwinne i silne? Dlaczego w następnej sekun-

dzie odnosił wrażenie, że są poskręcane jak suche korzenie i zakończone zakrzywio-

nymi paznokciami podobnymi do szponów rankora?

Nie wiedział. Okresy, kiedy mógł trzeźwo myśleć, następowały coraz rzadziej i

rzadziej i z trudem przypominał sobie podczas kolejnego przypływu świadomości, co

właściwie czuł poprzednio.

Łup. Zdobycz. Szukał kogoś. Musiał go odnaleźć.

Był łowcą przez te wszystkie wypełnione wrzeszczącym mrokiem lata. Zabijał,

rozszarpywał, nawet jadł ociekające krwią mięso. Teraz musiał jednak odnaleźć... mu-

siał odnaleźć...

Dlaczego przypuszczał, że ten, którego poszukiwał, przebywa właśnie w tym... w

tym miejscu nieustannie zmieniającym kształty? Będącym w jednej chwili rozwrzesz-

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: