BIUL_wspólnota w misji_86.pdf

BIULETYN WSPÓLNOTY ŻYCIA CHRZEŚCIJAŃSKIEGO

Nr 86

PAŹDZIERNIK-GRUDZIEŃ 2009

cZas

adwentu

ZawsZe

u nas

jAK oDcZytywAć

wolę bożą

n śwIADEctwA

n wIADomoścI

ZE wsPólNot

loKAlNych

dialog we

wspólnocie

RElAcjA

Z KRAKowA

rekolekcje dla

niepełnosprawnych

październik-grudzień 2oo9 WSPÓLNOTA W MISJI 1

wcZAsoREKolEKcjE

Dorotka, Patrycja (WŻch), Maria i kasia

olga, Małgosia (WŻch), iza i rafał

PiątkoWa Droga krzyŻoWa ulicaMi Brańszczyka

W uPalny Dzień Msza śW. na tarasie DoMu rekolekcyjnego

PogoDny Wieczór. Macarena W Wykonaniu klerykóW ze WsParcieM kasi zDenerWoWany grzesio usiłuje zaDeBiutoWać na scenie

2 WSPÓLNOTA W MISJI październik-grudzień 2oo9

od redakcji

sPIs tREścI

Prezydent WŻCh Krystyna Sere-

mak i krajowy wiceasystent naszej

wspólnoty zachęcają do refleksji

na temat rozpoznania naszego po-

wołania we wspólnocie. Odpowie-

dzią na taką refleksję są niewątpli-

wie nasze zaangażowania apostol-

skie. W tym numerze przybliżamy

Wam dzieło realizowane przez

WŻCh od ponad 30 lat. Z niego

zrodziła się pierwsza Wspólnota

Życia Chrześcijańskiego w Polsce.

Chcemy Wam przedstawić wspól-

notę najbardziej geograficznie wy-

suniętą na południe. Zakopiańska

WŻCh istnieje od dwóch lat i już

włączyła się w nasze działania

mocnym akcentem. Mogliśmy po-

dziwiać owoce jej zaangażowania,

kiedy gościła w swoim rodzinnym

mieście wspólnoty z Europy Środ-

kowo-Wschodniej.

Dziękujemy Wam, że przybliżacie

nam to, co się u Was dzieje: sku-

pienia, rekolekcje, zaangażowania

apostolskie na różnych polach: od

działań w mediach po remontowa-

nie salki spotkań, ale też to co do-

bre nie tylko dla ducha, ale też dla

ciała np. wspólne biesiadowanie.

Z okazji zbliżających się Świąt re-

dakcja życzy członkom Wspólnoty

Życia Chrześcijańskiego dobrze

przeżytego czasu Adwentu oraz

wielkiej radości z przyjścia Króla

Wszechświata na ziemię.

n Słowo od redakcji . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3

n Życzenia Prezydent WŻCh. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3

KILKA MYŚLI OD . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

n Boski plan dla WŻCh . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4

n Współdziałająca z Bogiem – konferencja o. Artura Wennera . . . . . . . . . . . . . . . 5

APOSTOLSTWO . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

n Nie bujamy w obłokach . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8

n Świadectwa z Brańszczyka . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10

FORMACJA . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

n Dokument końcowy z Alicante (cz. II) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12

n Doświadczenie duchowe św. Ignacego (cz. I) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 14

POZNAJMY SIĘ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

n Dla Boga nie ma rzeczy niemożliwych, czyli zakopiańska WŻCh . . . . . . . . . . 16

NASZA DUCHOWOŚĆ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

n Zasady Ogólne WŻCh . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 18

n Rekolekcje w życiu codziennym . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 19

DUCHOWE WYJAZDY . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

n Leczenie i rekonwalescencja – świadectwo z rekolekcji . . . . . . . . . . . . . . . . . 20

DOBRE LEKTURY . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

n Warto przeczytać . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 21

KALENDARZ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

n Terminy rekolekcji. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 22

Z ŻYCIA WSPÓLNOTY . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

n Skupienie warszawskiej WŻCh . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 23

n Spotkanie krakowskiej WŻCh . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 24

n Co u nas słychać . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 25

n Fotorelacja z krakowskich warsztatów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 27

Na okładce obraz namalowany przez

Katarzynę Ciężkowską ze wspólnoty Effata.

KOCHANI CZŁONKOWIE WŻCH

dania się, jacy jesteśmy ja-

ko wspólnota, jako stowarzy-

szenie. Przewodniczką na tej na-

szej drodze jest Maryja, która uczy

nas, jak rozpoznawać i realizować

Boży plan. Nie ma nic ważniejsze-

go na świecie, niż odczytywać i wy-

pełniać Boży plan!

Rozpoznawajmy zamysł Boży wo-

bec każdej i każdego z nas, wo-

bec naszych wspólnot podstawo-

wych i lokalnej i wobec Wspólnoty

Krajowej – idźmy z tym posłaniem

do innych, tak jak Maryja. Nie wol-

no nam stać w miejscu! Pokażmy,

że Bóg nas posyła, jednych tu, in-

nych tam… jedną wspólnotę tu,

a drugą gdzie indziej. Módlmy się,

by nasze wspólnoty były żywe mo-

cą żyjącego w nich Jezusa. Nie po-

zwólmy, by Słowo Boga upadało

na ziemię bezowocnie. Słuchanie

Boga Wcielonego w nasze wspól-

noty i wypełnianie Jego Woli to naj-

piękniejsza i najświętsza sprawa

dla nas na tym świecie! Zapraszam

Was do refleksji na ten temat. Na

str. 4 zamieściliśmy tekst, który mo-

że Wam w tym pomóc.

Życzę każdej i każdemu z nas z

osobna oraz każdej wspólnocie

WŻCh w Polsce, byśmy nie zagubili

charyzmatu, którym nas Bóg obda-

rzył, byśmy nie zagubili powołania

i stanęli szczęśliwie kiedyś „twa-

rzą w Twarz” po tamtej stronie ży-

cia z tymi wszystkimi, do których

nas Bóg posyłał.

Z życzeniami znajdowania szczę-

ścia w wypełnianiu planu Boga

w imieniu Rady Wykonawczej

WŻCh w Polsce

Krystyna seremak

październik-grudzień 2oo9 WSPÓLNOTA W MISJI 3

T en rok był czasem przyglą-

KIlKA myślI oD…

Nasza Prezydent

WŻCh w czasie

adwentowego

oczekiwania

przypominają,

jak słuchać

Słowa i odkry-

wać plany Boga

wobec nas.

Wzorem i prze-

wodniczką jest

Maryja.

boski plan dla wżch

rozdartą przez tak wiele grzechów,

postanawiają poświęcić się całkowicie lu-

dziom, aby wybawić ich od wszelkiego zła

i zniewolenia” (por. ĆD 102). Z miłości do

człowieka Słowo wcieliło się i narodziło

z Maryi, ubogiej dziewicy z Nazaretu. Jezus,

który zamieszkał pośród ludzi, dzieląc z nimi

codzienne życie, zaprasza do ciągłego jedno-

czenia się z Bogiem oraz wprowadzania jed-

ności w rodzinie ludzkiej. Ten dar Boga oraz

współpraca z Nim trwa do dzisiaj i dzięki

Duchowi Świętemu objawia się w każdej sy-

tuacji świata. Dlatego my, członkowie Wspól-

noty Życia Chrześcijańskiego, sformułowa-

liśmy te Zasady Ogólne, aby pomagały nam

postawę Jezusa Chrystusa, Jego wybory czy-

nić własnymi i przez to włączyć się przez

Niego, z Nim i w Nim w inicjatywę miłości

Boga wiernego swoim obietnicom” (ZO 1).

posłuchać rozmowy ludzi na ziemi. Mamy też

zobaczyć Anioła, który przychodzi do Maryi

obwieścić Jej Nowinę, Boski Plan, Wcielenie,

Odkupienie. Podobnie spróbujmy uświadomić

sobie Boski plan odnośnie istnienia WŻCh na

tej ziemi. Pan Bóg wcielił się w ten świat

w Jezusie Chrystusie, wcielił się w ludzi

i wspólnoty, które trwają z Nim w więzi wia-

ry w Niego. I my również, jako wspólnota

WŻCh, jesteśmy dzięki Jego łasce Wcielenia,

Jego Ciałem. Jezus ma i dla nas Swój plan zba-

wienia, bo kocha ludzi i pragnie pomagać im

przez nas w szczególny dla nas sposób. Czy

znamy i stosujemy tę Jego metodę, którą dał

naszej wspólnocie jako cenną perłę, naszą du-

chowość WŻCh, sposób życia i działania

oparte o dynamikę ĆD? To jest cenny dar dla

naszej wspólnoty w Kościele i w świecie,

w Polsce, w każdym mieście, gdzie wspólno-

ta istnieje i działa. Bóg miał plan wobec Ma-

ryi ze względu na dobro ludzi. Objawiał Jej

ten plan stopniowo i Ona starała się wsłuchi-

wać w Boga, by następnie działać dla Jezusa,

Józefa w swojej Rodzinie, dla Elżbiety, Zacha-

riasza i Jana Chrzciciela w dalszej rodzinie,

i dla Jana Apostoła oraz dla wszystkich ludzi

na całej ziemi. My też otrzymaliśmy powoła-

nie, by słuchać Jezusa w Kościele poprzez

wspólnotę i służyć Mu według tego, co roz-

poznajemy jako Jego Boski plan.

Krystyna seremak

Spróbujmy przyjrzeć się Trójcy Świętej i Jej

trosce o człowieka. Św. Ignacy zaprasza nas,

byśmy wyobrazili sobie, jak Trzy Osoby Bo-

skie spoglądają na powierzchnię ziemi i widzą

rozmaitość ludzi, ras, narodów oraz jak ludzie

się zachowują, jak żyją, jak umierają i idą do

piekła. Dlatego, chcąc ratować ludzi, ich życie

i wieczność, postanawiają posłać drugą Osobę

Boską, Swojego Syna. Mamy przysłuchać się

rozmowie Ojca z Synem i Duchem Świętym,

4 WSPÓLNOTA W MISJI październik-grudzień 2oo9

oraz Asystent

„T rzy Osoby Boskie, widząc ludzkość

współdziałająca z bogiem

naszej współpracy w misji chrystusa. współpraca maryi z bogiem rozpoczę-

ła się od jej «tak» w misterium Zwiastowania-wcielenia. jej owocna służba, którą

między innymi dostrzegamy w nawiedzeniu św. Elżbiety, oraz solidarność z ubogi-

mi, rozważana w magnificat, ubogaca naszą motywację pełniejszego zaangażowa-

nia się na rzecz szerzenia sprawiedliwości we współczesnym świecie. współpraca

maryi w misji syna, trwająca przez całe jej życie, inspiruje do pełnego oddania się

bogu…”. spójrzmy na maryję i zobaczmy jej duchowe dojrzewanie, jej drogę i jej

współpracę z łaską bożą. Kontemplując postawy maryi możemy zaczerpnąć z nich

inspirację do naszej drogi, indywidualnej i wspólnotowej.

peryferiach, gdzie Żydzi byli zmieszani z na-

rodami pogańskimi. Zwiastowanie ma miej-

sce w Nazarecie, małym miasteczku, które

właściwie nie miało historii, o którym Pismo

Święte nie wspomina. Początek tego niezwy-

kłego działania Bożego jest bardzo niepozor-

ny, ukryty. Czy jest coś dobrego z Nazaretu?

Bóg wybiera do swoich planów to, co w opi-

nii ludzkiej jest znikome, pozbawione zna-

czenia. A gdzie ja oczekuję objawienia się

mocy Bożej? Czy nie wpatruję się zbytnio

w to, co po ludzku wielkie i dostojne?

Anioł przychodzi do Maryi, gdy ta jest już

zaślubiona. Poczęcie i rozwój w Jej łonie no-

wego życia postawi ją nie tylko w kłopotli-

wej wobec Józefa sytuacji, ale wręcz może

zagrozić Jej życiu. Trudne są Boże wymaga-

nia. Trzeba naprawdę zaufać. Maryja od po-

czątku uczestniczy w cierpieniach swego Sy-

na. Anioł umacniający Maryję, Gabriel zna-

czy po prostu „Moc Boża”. Przypomina on

anioła, która podtrzymywał i umacniał Jezu-

sa w Ogrodzie Oliwnym przed czekającą Go

męką. Bóg nie obiecuje łatwych dróg. Jego

łaska jest wymagająca. Ale nie ma ona na ce-

lu piętrzenia trudności i sprawianie

Prymat mocy boga

„W szóstym miesiącu posłał Bóg anioła Ga-

briela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret,

do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem

Józef, z rodu Dawida, a Dziewicy było na

imię Maryja” (Łk 1, 26).

Działanie Boga przybiera realny wymiar hi-

storyczny. Anioł Gabriel zostaje posłany do

konkretnego miasta, w konkretnym czasie

i do konkretnej osoby: do Maryi. Bóg wy-

chodzi jako pierwszy

w działaniu. To On ma

inicjatywę.

Patrząc na późniejszą

reakcję Maryi widzi-

my jej zaskoczenie.

Można powiedzieć, że

z pewnością nie mogła

Ona w najbardziej

śmiałych myślach

przewidzieć działania

Boga ani odkryć Jego

planów. One są całko-

wicie nie z tego świa-

ta. Maryja także miała swoje życie. Była pro-

stą, pokorną izraelską dziewczyną, która wła-

śnie została zaślubiona Józefowi. Ale nie

można powiedzieć, że była zupełnie nie przy-

gotowana na przyjęcie Bożych planów. Ma-

ryja żyła Bogiem. Była pełna łaski. Pan dzia-

łał w niej od samego poczęcia. On przygoto-

wywał ją na Matkę Swojego Syna. Ona nie

musiała tego wiedzieć. Ona żyła Bogiem, ko-

chała Go i służyła Mu w swoim dotychcza-

sowym życiu najlepiej jak potrafiła. Jednak

Bóg pragnie od Maryi czegoś więcej. Jego

sięgają znacznie dalej niż potrafi ogarnąć

ludzka wyobraźnia.

My jesteśmy także w drodze naszego ziem-

skiego życia. Staramy się służyć Bogu, ale

może Ojciec ma dla nas inny plany. Może

oczekuje od nas większego i głębszego za-

angażowania. Może chce, abyśmy otworzyli

się na plany, których nawet nie możemy so-

bie wyobrazić.

„W szóstym miesiącu” odwołuje się do

„pierwszego miesiąca”, czyli do zwiastowa-

nia przez anioła Zachariaszowi dobrej nowi-

ny o tym, że będzie ojcem. Anioł ukazuje się

Zachariaszowi w jerozolimskiej świątyni.

I to w miejscu najświętszym. Tam właśnie

można było się spodziewać objawienia. Ale

Maryi anioł zwiastuje

Dobrą Nowinę w Ga-

lilei, na prowincji, na

październik-grudzień 2oo9 WSPÓLNOTA W MISJI 5

m aryja, jak mówią o tym wyraźnie Zasady ogólne w numerze 9, jest „wzorem

Bóg może

oczekiwać od nas

otwarcia się na

plany, których

nawet nie możemy

sobie wyobrazić.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: