STRATEGIA I TAKTYKA DLA TENISISTÓW WYCZYNOWYCH.doc

STRATEGIA I TAKTYKA DLA TENISISTÓW WYCZYNOWYCH

ITF Advanced Coaches Manual

„To co, jaki jest nasz plan panowie?”

                                                        Napoleon

I.                     Czynniki determinujące przebieg meczu

II.                   Zasady dotyczące strategii i taktyki w grze pojedynczej

III.                 Style gry: określenie i sposoby przeciwstawiania się

IV.                Rozwiązania taktyczne stosowane w 5 podstawowych sytuacjach w grze

V.                  Antycypacja

VI.                Gra procentowa dla tenisistów wyczynowych

VII.              Inne czynniki determinujące strategię w grze pojedynczej

VIII.            Taktyczna analiza meczu

IX.                Trening taktyczny

I.                     CZYNNIKI DETERMINUJĄCE POZIOM MECZU

Trzy podstawowe determinujące przebieg meczu to:

W każdym z tych głównych czynników można wyróżnić kilka szczegółowych elementów:

II.                   ZASADY DOTYCZĄCE STRATEGII I TAKTYKI W GRZE POJEDYNCZEJ

Poniżej zestawiono wybrane ważne zasady dotyczące strategii i taktyki w grze pojedynczej:

·         Trzymać piłkę w grze

·         Mieć plan gry:

-          podstawową strategię oraz różne taktyczne sposoby rozwiązywania sytuacji

-          alternatywną strategię (plan B) i taktyki, które zawodnik może zastosować, gdy mu nie idzie/gra się nie układa

·         Stosować swoje najlepsze uderzenie tak często, jak to możliwe

·         Wykorzystuj swoje słabsze uderzenia aby zapobiegać atakowi rywala poprzez zagrywanie głęboko, martwe piłki, itp.

·         Stosuj inteligentny dobór uderzeń:

-          analizuj sytuację

-          graj w granicach swoich umiejętność i możliwości

·         Walcz pozytywnie (kontrolowana agresywność)

·         Nie zmieniaj decyzji w trakcie wykonywania uderzenia.

·         Walcz przede wszystkim z piłką, a nie z przeciwnikiem!

·         Staraj się przyjąć taki styl gry, który przede wszystkim eksponuje twoje atuty, a dopiero potem testuje słabości rywala.

·         Naucz się łączyć siłę i kontrolę w trakcie gry. Siła skraca rywalowi czas na reakcję i jest niezbędna do zagrywania piłek kończących.

·         Stosuj kombinacje uderzeń otwierające kort np. głęboki forhend po linii i krótki forhend po crossie.

·         Staraj się gonić swojego rywala zmieniając kierunek i długość, zagrywając w otwartą część kortu lub contre pied (w to samo miejsce, które rywal właśnie opuścił spodziewając się zagrania w druga stronę).

·         próbuj analizować mecz podczas zmian stron kortu – zastanów się: grać tak dalej czy zmienić taktykę.

·         Staraj się wykorzystać każdą okazję, aby przejąć inicjatywę w trakcie rozgrywania piłki. 

III.                 STYLE GRY: CHATAKTERYSTYKA ORAZ SPOSOBY PRZECIWSTAWIANIA SIĘ

1.       OKREŚLENIE I RODZAJE STYLU GRY

W tenisie zawodnicy wykazują tendencję do przyjmowania stylu gry opartego na ich szczególnych zdolnościach technicznych, fizycznych, taktycznych i psychicznych. W młodym wieku zaznacza się także wpływ idoli na styl gry preferowany przez zawodnika. Poniżej opisano główne style gry oraz ich cechy charakterystyczne:

i.         Mający „ciąg do siatki”/rający serwis – wolej: zawodnicy ci mają bardzo dobrze opanowane kombinacje dwóch uderzeń (serwisu i woleja oraz uderzenia atakującego i woleja) oraz szybko przemieszczają się do przodu. Cechuje ich wysoki procent celności 1-go serwisu. Starają się naciskać swoich przeciwników zmuszając ich do obrony minięciami. Zazwyczaj są bardziej skuteczni na nawierzchniach szybkich niż na wolnych.

ii.       Agresywnie grający z głębi kortu i dobrze returnujący: Tego typu zawodnik gra blisko linii końcowej, często piłki wnoszące się i dysponuje silnymi uderzeniami z głębi kortu. Forhend jest z reguły jego silna bronią, stara się przejąć inicjatywę w wymianie grając z głębi kortu często stosując, z dobrym skutkiem, odwrotny forhend. Są bardzo skuteczni na wszystkich typach nawierzchni a zwłaszcza na wolniejszych. Mają dobre returny ale serwisy zazwyczaj nie są najmocniejsze.

iii.     Kontratakujący: Są to zazwyczaj zawodnicy grający defensywnie z głębi kortu, reagujący na poczynania przeciwnika. Z reguły pozwalają przeciwnikowi dyktować  warunki gry. Zawodnicy ci zwykle grają nieco dalej za linią końcową niż gracze agresywni. Dysponują oni regularnymi uderzeniami z głębi kortu przeplatanymi silnymi topspinami granymi wysoko i głęboko. Są zazwyczaj bardzo dobrzy kondycyjnie i silni psychicznie. Bardziej skuteczni są na wolnych nawierzchniach niż na szybkich. Dostosowują swój styl gry do przeciwnika i do nawierzchni kortu.

iv.     Wszechstronny: Ci zawodnicy potrafią grać wszystkimi stylami ponieważ stosują mieszankę siły i regularności. Są oni bardzo skuteczni na wszystkich rodzajach nawierzchni.

Oczywiście najbardziej godne polecenia jest dążenie do ukształtowania wszechstronnego stylu gry. Aby to osiągnąć, trener i zawodnicy powinni od wczesnych lat uwzględniać w zajęciach treningowych pracę nad wszystkimi pięcioma podstawowymi sytuacjami w grze:

·         serwis

·         return

·         wymiana piłek pomiędzy zawodnikami grającymi z głębi kortu

·         mijanie

·         uderzenie piłki z dojściem do siatki i rozegraniem jej wolejem/smeczem

2.       JAK PRZECIWSTAWIAĆ SIĘ RÓŻNYM STYLOM GRY

W poniższej tabeli opisano cechy charakterystyczne różnych stylów gry oraz podano różne sposoby działań taktycznych, które można stosować w grze z danego typu przeciwnikami.