PEDAGOGIKA OSÓB Z TRUDNOŚCIAMI W UCZENIU SIĘ.doc

(158 KB) Pobierz
PEDAGOGIKA OSÓB Z TRUDNOŚCIAMI W UCZENIU SIĘ

 

 

 

1,PEDAGOGIKA OSÓB Z TRUDNOŚCIAMI W UCZENIU SIĘ

1.      Jakie są wspólne elementy definicji trudności w uczeniu się? Scharakteryzuj dzieci z trudnościami w uczeniu się.

·        Neurologiczne dysfunkcje

·        Nietypowy przebieg rozwoju

·        Trudności w szkole

·        Rozbieżności między możliwościami osoby a jej osiągnięciami

·        Wieloczynnikowa etiologia

·        Nieuzasadnione do końca przekonanie o przeciętnej lub ponadprzeciętnej inteligencji osób z trudnościami w uczeniu się

·        --Dzieci z trudnościami w uczeniu się nie są upośledzone umysłowo, nie ujawniają zaburzeń emocjonalnych, nie stwierdza się u nich defektów sensorycznych, ich rodziny reprezentują status socjoekonomiczny, który można określić jako prawidłowy

·        --ich charakterystyka

·        Zaburzenia w funkcjach percepcyjnych i percepcyjno motorycznych oraz koordynacji ruchowej

·        Problemy z identyfikacją, reprodukcją, i przetwarzaniem informacji

·        Problemy z utrzymaniem pisma w linii, z orientacją przestrzenną, z wykonywaniem czynności ruchowych, odtwarzaniem działających bodźców wzrokowych lub słuchowych

·        Nadpobudliwość i zaburzenia uwagi

·        Nadpobudliwość w sferze ruchowej, emocjonalnej lub poznawczej (zbędne ruchy, szybkie powstawanie reakcji uczuciowych i ich nieadekwatności do siły bodźca, zmienność nastrojów, lękliwość)

·        Trudności w koncentracji uwagi

·        Zaburzenia pamięci i myślenia

·        Kłopoty z odtwarzaniem prostych bodźców wzrokowych czy słuchowych, jak i z zapamiętywaniem zamierzonym

·        Brak rozwoju metapoznania

·        Zaburzenia w rozwoju języka

·        Kłopoty z formułowaniem myśli, niechętnie się wypowiadają, niechętnie słuchają tekstów mówionych lub czytanych

·        Zaburzenia artykulacji, nie potrafią opanować gramatyki

·        Braki w umiejętnościach szkolnych

·        Trudności w opanowaniu czytania, pisania i liczenia

·        Trudności w rozumieniu opanowanej wiedzy, w przyswajaniu języków

·        Trudności z językami obcymi, geografią, geometrią

·        Nieprawidłowości w rozwoju emocjonalnym i społecznym (trudności adaptacyjne)

·        Są mało popularne wśród rówieśników

·        Przez dorosłych są często krytykowane

2,Klasyfikacja i cechy trudności w uczeniu się

-- kryterium ( stopień ciężkości zaburzeń)

·        Lekki

·        Umiarkowany

·        Znaczny

--kryterium (zakres zaburzeń; Komatowska, Losiowski)                                         

·        Globalne (zakłócenia i opóźnienia w rozwoju większości procesów psychicznych)

·        Specyficzne ( wystąpienie nieprawidłowości w rozwoju jednej lub kilku funkcji)

--kryterium ( charakter objawów)

·        (pierwotne) charakter rozwojowy ( podłoże: zaburzenia uwagi, procesów pamięciowych, funkcji percepcyjnych)

·        (wtórne) charakter edukacyjny (charakter niepowodzeń szkolnych)

--kryterium ( patomechanizm ich powstawania z uwzględnieniem tła etiologicznego)

·        Dzieci z nadpobudliwością psychoruchową i deficytami uwagi (dysfunkcje mózgu)

·        Dzieci z zaburzeniami w funkcjach percepcyjno motorycznych

·        Dzieci z zaburzeniami w rozwoju myślenia, mowy języka

--kryterium (stopień prawidłowości budowy 8i funkcjonowania ośrodkowego układu nerwowego)

·        Osoby z organicznymi uszkodzeniami mózgu ( ujawnionymi w wyraźny sposób w badaniach)

·        Osoby z minimalnymi uszkodzeniami tkanki mózgowej czy z minimalnymi dysfunkcjami mózgu

·        Osoby ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się (bez oznak w badaniu neurologicznym)

·        Osoby normalne, bez problemów w uczeniu się, bez dysfunkcji ośrodkowego układu nerwowego

·        Osoby z zaburzeniami emocjonalnymi, u których trudności są objawem wtórnym, skutkiem lękliwości.

3, Przyczyny trudności w uczeniu się

·              Uwarunkowania genetyczne

·              Związane z naturą dziecka, z wyposażeniem, z jakim przychodzi na świat

·              Pojawiają się częściej u chłopców niż u dziewczynek ( dysleksja rozwojowa, nadpobudliwość psychoruchowa)

·              -- uwarunkowania organiczne i biologiczne

·              Ze względu na rodzaj czynnika: min. dysfunkcje mózgu, zaburzenia biochemiczne, opóźnienia w procesie dojrzewania struktur korowych

·              Ze względu na czas, w którym czynnik działał: działał na dziecko przed jego urodzeniem, przy urodzeniu, w okresie po jego narodzinach

·              --uwarunkowania społeczne

·              Wiążą się z jakością opieki i oddziaływań wychowawczych na dziecko w środowisku rodzinnym, przedszkolnym i szkolnym

4,Scharakteryzuj zaburzenia poznawcze, emocjonalno- motoryczne i zaburzenia mowy dzieci z trudnościami w uczeniu się

·                    Problemy z identyfikacją, reprodukcją i przetwarzaniem informacji

·                    Problemy z utrzymaniem pisma w linii

·                    Problemy z orientacją przestrzenną

·                    Problemy z wykonywaniem czynności ruchowych

·                    Problemy z odtwarzaniem działających bodźców wzrokowych lub słuchowych

·                    Nadpobudliwość w sferze ruchowej, emocjonalnej, lub poznawczej

·                    Braki w rozwoju metapoznania

·                    Kłopoty z odtwarzaniem prostych bodźców wzrokowych czy słuchowych, jak i z zapamiętywaniem zamierzonym

·                    Kłopoty z formułowaniem myśli

·                    Zaburzenia artykulacji

·                    Problemy z opanowaniem gramatyki

·                    Problemy z opanowaniem czytanie, pisania, liczenia

·                    Problemy z rozumieniem przyswajanej wiedzy

·                    Problemy z językami obcymi, geografią, geometrią

·                    Trudności adaptacyjne

·                    Trudności w koncentracji uwagi

5,Objawy nadpobudliwości psychoruchowej z deficytami uwagi

·                    Zbędne ruchy( wzmożona ekspansja ruchowa)

·                     Szybkie powstawanie reakcji uczuciowych i ich nieadekwatności do siły bodźca( impulsywność)

·                    Zmienność nastrojów

·                    Lękliwość

·                    Trudność w koncentracji uwagi (słucha nieuważnie, rozprasza się)

--nadpobudliwość w sferze ruchowej, emocjonalnej lub poznawczej

·                    Przy większym nasileniu nadpobudliwości: niezręczność, brak dokładności

·                     Niepokój ruchowy objawia się dodatkowymi skurczami mięśni, tikami, wyładowaniami ruchowymi

·                    Wykonują wiele niepotrzebnych ruchów, np. bazgrzą w zeszycie

·                     Wzrost emocjonalnego napięcia może doprowadzić do jąkania, nerwicy czy ruchów mimowolnych

·                    Nie może skupić się na jednej rzeczy, ciągle je coś rozprasza

·                    U takich dzieci może wystąpić wzmożona wyobraźnia

·                    Są konfliktowe, mają trudności w dostosowaniu się do wymagań szkolnych

·                    Obrażają się, bywają drażliwe i agresywne

·                    Brak samokontroli i refleksji nad własnym zachowaniem

·                    Zaburzone relację z rówieśnikami

·                    Trudności z uwewnętrznieniem własnych zachowań i wypowiedzi

·                    Brak kontroli emocji, motywacji i stanu pobudzenia

6,Dysleksja rozwojowa

·        Są to specyficzne trudności w uczeniu się ( czytania, pisania i liczenia) u dzieci o prawidłowym rozwoju umysłowym

·        Przyczyny: zaburzenia funkcji percepcyjno motorycznych (postrzegania wzrokowego, słuchowego, motoryki) i ich współdziałania (integracji percepcyjno motorycznej) funkcji językowych, pamięci (wzrokowej, słuchowej), lateralizacji, orientacji w schemacie ciała i przestrzeni, koncentracji

·        Etiologia: uwarunkowania tych zaburzeń są wielorakie (poiletiologia)

·        Wskazuje się na dziedziczność, zmiany anatomiczne i zaburzenia fizjologiczne układu nerwowego ( w obrębie ciąży i porodu o nieprawidłowym przebiegu)

·        Zaniedbanie środowiskowe oraz brak szybkiej interwencji pogłębiają zaburzenia i trudności dziecka. Objawy:

·        Opóźniony rozwój owy

·        Mała sprawność i koordynacja ruchów

·        Wadliwa wymowa, błędy gramatyczne

·        Trudności z różnicowaniem głosek podobnych

·        Trudności w odtwarzaniu wzorów graficznych

·        Oburęczność, mylenie lewej i prawej ręki

·        Trudności w czytaniu mimo dobrej inteligencji i braku zaniedbania środowiskowego i dydaktycznego

·        Trudności w opanowaniu poprawnej pisowni (pismo zwierciadlane, mylenie liter, opuszczanie liter, błędy ortograficzne pomimo znajomości zasad ortograficznych

Formy:

·        Dysleksja: trudności w opanowaniu czytania; dziecko jest prawidłowo rozwinięte intelektualnie, a mimo to ma trudności z opanowaniem umiejętności czytania i w tym zakresie znacznie odbiega od średniego poziomu klasy, do której uczęszcza i od przeciętnych umiejętności czytania osiąganych w jego wieku; trudności w czytaniu na ogół szybciej ustępują niż w pisaniu: niemniej jednak część dyslektyków nigdy nie osiąga biegłości w czytaniu

·        Dysortografia: trudności w opanowaniu poprawnej pisowni (w tym robienie błędów ortograficznych); rozpoznajemy ją wówczas, gdy występuje od początku nauki szkolnej u dziecka o prawidłowym rozwoju umysłowym, którego pismo wykazuje różnego rodzaju odstępstwa od prawidłowego zapisu wyrazów, w tym błędy ortograficzne pomimo znajomości podstawowych zasad pisowni i odpowiedniej motywacji do poprawnego pisania

·        Dysgrafia; trudności w opanowaniu poprawnego pisania pod względem graficznym; objawy: niedokładność w odtwarzaniu liter, ich połączeń, niekształtność liter, niewłaściwe proporcje liter w obrębie wyrazów (zróżnicowanie wielkości), nierównomierne zagęszczenie pisma, niejednolite położenie pisma, (nachylenie liter), litery drżące o niepewnej linii, znaczne nasilenie tych cech powoduje, że pismo jest nieestetyczne oraz mało lub zupełnie nie czytelne

·        Dyskalkulia: trudności w uczeniu się matematyki, trudności w opanowaniu rachunków symbolicznych i liczbowych, trudności z opanowanie tabliczki mnożenia, poprawnym zapisywaniem liczb i działań arytmetycznych itp. Przestawianie kolejności cyfr, zapisywanie ich odzwierciedlenia, lub od prawej do lewej, mylenie znaku nierówności, trudności z geometrią.

 

 

 

 

 

 

 

2. OLIGOFRENOPEDAGOGIKA

1.      Etiologia upośledzenia umysłowego

Czynniki etiologiczne dzieli się ze względu na:

Ø     Charakter czynnika- czynniki dziedziczne, zakaźne, działania mechaniczne, zatrucia, konflikt serologiczny, zaburzenia wewnątrzwydzielnicze, urazy czaszki i mózgu, niewłaściwe odżywianie, działanie szkodliwych promienie choroby psychiczne, niewłaściwe postępowanie lekarskie, skrajna nędza, izolacja społeczna

Ø     Stopień wywołanego upośledzenia

-powodujące głębsze upośledzenie- nieprawidłowości genowe, chromosomowe, infekcje bakteryjne i wirusowe, zamartwica płodu, mechaniczne uszkodzenia płodu, choroby zakaźne, niewłaściwe postępowanie lekarskie.

-powodujące lżejsze upośledzenie umysłowe- uwarunkowania rodzinne, kulturowe, środowiskowe, izolacja społeczna, genetyczne (dziedziczenie niskiej inteligencji po rodzicach)

Ø      Okres działania czynnika:

     -czynniki działające na komórki rozrodcze rodziców

- czynniki działające w okresie rozwoju płodowego

              - czynniki działające w czasie porodu

              - czynniki działające po urodzeniu dziecka

Ø      Pochodzenie czynnika:

-         Czynniki endogenne (wewnątrzpochodne)

-         Czynniki egzogenne (zewnątrzpochodne)

2, stopnie i kryteria diagnostyczne upośledzenia umysłowego:

                            Kryteria:

Ø      Kryterium pedagogiczne- kieruje się możliwościami wychowania i nauczania dzieci upośledzonych umysłowo

n      Dziecko niewychowalne

n      Dziecko prawie niewychowalne

n      Dziecko wychowalne, ale niewyuczalne

n      Dziecko wyuczalne

Ø                 Kryterium lekarskie-jest to całokształt badań lekarskich i laboratoryjnych

Ø    &#x...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin