PRADY IMPULSOWE SREDNIEJ CZESTOTLIWOŚCI
KLASYCZNA INTERFERENCJA wdg. NEMECKAPrądy interferencyjne (Nemeca) są to prądy średniej częstotliwości, modulowane w amplitudzie z małą częstotliwością. Powstają w wyniku nakładania się w tkankach dwóch prądów przemiennych średniej częstotliwości o przebiegu sinusoidalnym, których częstotliwości mało różnią się od siebie. W terapii wykorzystuje się prądy o częstotliwościach ok. 4000 Hz, np. 4000 Hz i 4100 Hz. Posiadają one szerokie zastosowanie w kosmetyce. Zasada działania Zabiegi prądami interferencyjnymi wykonuje się przy użyciu czterech elektrod (dwie pary), które są wykładnikiem zastosowania dwóch niezależnych obwodów elektrycznych. Te dwa obwody na ciele klientki zakłada się w miejscu toczącego się procesu chorobowego, 1 obwód - 4000 Hz, i 2 obwód - 4100 Hz. W miejscu nałożenia prądów wytwarza się nierównomierne pole elektryczne obejmujące stosunkowo duży obszar ciała Prądy interferencyjne przenikają głęboko w tkanki, nie powodując spadku napięcia przy przechodzeniu przez skórę.
Metoda leczenia za pomocą prądów interferencyjnych polega na jednoczesnym zastosowaniu dwóch prądów średniej częstotliwości, które różnią się między sobą w zakresie od 0 do 150 Hz. Prądy te, wytwarzane przez generatory znajdujące się wewnątrz aparatu, przepływają przez skórę i tkanki pacjentki. W miejscu, gdzie strumienie prądów się przecinają, powstaje prąd interferencyjny małej częstotliwości, który wytwarza impulsy elektrobiologiczne, pobudzające zakończenia nerwów ruchowych, odpowiadających za stymulację mięśnia, nie powodując przy tym bólu.
Statyczne interferencyjne pole elektryczne jest to pole powstałe w warunkach wyidealizowanych, nie występujących w rzeczywistości. Założono bowiem, że powstaje ono w ośrodku o jednorodnych właściwościach elektrycznych w wyniku przepływu prądów składowych między dwoma parami elektrod punktowych, usytuowanych w taki sposób, że łączące je linie krzyżują się pod kątem 90°.W takich warunkach prąd płynący w tkankach między elektrodami jest kombinacją prądu przewodzenia oraz prądów przemieszczania. Prąd przewodzenia można w danym przypadku pominąć i wówczas można omawiane pole traktować jako powoli zmienne pole elektryczne, w którym rozkład potencjału jest w przybliżeniu taki sam, jak w polu elektrostatycznym.
Dynamiczne pole interferencyjne. Sposób wytwarzania w tkankach tego rodzaju pola elektrycznego może być dwojaki. Pierwszy polega na zamianie pola interferencyjnego na dynamiczne przez ciągłą zmianę położenia elektrod. Jest to jednak bardzo trudne, ze względu na konieczność utrzymania właściwego kontaktu ze skórą w czasie całego zabiegu. Połowiczne rozwiązanie stanowi tzw. kinetyczna metoda stosowania prądów interferencyjnych, zwana również elektrokinezyterapią, w której jedna z każdej pary elektrod jest w postaci elektrody — rękawicy, umożliwiającej przesuwanie jej po powierzchni skóry w danej okolicy ciała. Drugi sposób opiera się na oddziaływaniu na rozkład potencjałów elektrycznego pola interferencyjnego. Problem ten rozwiązuje się technicznie w ten sposób, że natężenie prądów na elektrodach zmienia się przeciwstawnie, tak aby ogólna wartość natężenia nie ulegała zmianie, a tym samym nie wywoływała niepożądanych sensacji czuciowych. Tak więc do elektrod zostaje doprowadzony prąd modulowany w amplitudzie, przy czym głębokość modulacji waha się od 30 do 50%. W efekcie w tkankach powstaje wysoce złożone elektrycznie pole interferencyjne, w którym zmienia się rytmicznie wartość wektora interferencji.
Podstawowa różnica w działaniu statycznego i dynamicznego pola interferencyjnego polega na tym, że jeśli w polu statycznym „uprzywilejowane" kierunki stuprocentowej interferencji są stałe, to w polu dynamicznym są one zmienne. W związku z tym większa objętość tkanek zawartych między elektrodami podlega oddziaływaniu w miarę intensywnego zmiennego bodźca elektrycznego.
Impulsy prądu interferencyjnego działają na układ mięśniowy, nerwowy, krążenie krwi i limfy oraz przemianę materii. Działają przeciwbólowo, stymulująco i tonizująco, regulują zaburzenia układu nerwowego.
RODZAJE INTERFERENCJI
1.ISOPLANAR VECTOR FIELD ( technika 4 polowa )
-głębokość modulacji 100% w każdym miejscu
-stymulacja dużych pow. objętych zmianami chorobowymi
-leczenie trudne do zlokalizowania zmiany chorobowej
-wprowadzenie do dalszego leczenia
-najłagodniejsze w działaniu spośród technik 4 polowych
2.DIPOL VECTOR ( technika 4 polowa )
-wykorzystuje sie rotacje
-w jednym kierunku 100% modulacji , a w kierunkach prostopadłych do w/w 0% modulacji
-leczenie podłużnych tkanek zmienionych choroba np. nerw
-dzieki rotacji uzyskujemy efekt obniżenia mięśni poprzez krążenie
-krótki czas zagarniecia ( łagodne działanie )
-długi czas zagarniecia ( mocniejsze )
3.DWUPOLOWA , PREMODULOWANA ( oparta na wytw.modulacji )
-głębokość prądu jest 100% we wszystkich kierunkach
-dwie elektrody ( bo w niektórych miejscach niemożliwe jest ułożenie 4 )
-prąd ma max. wartości wzdłuż linii łączących elektrycznie
-łatwo ta techniką objąć miejsce chorobowe
RODZAJE ELEKTROD
-płaskie 4 polowe
-4 polowe podciśnieniowe ( nie stosować na krwiakach )
-kombinacje płaskich i podciśnieniowych w 1 zabiegu
CZAS ZABIEGU ;
-płaskie 5-15 minut
-próżniowe 10 min
WSKAZANIA
-zmniejszenie bólu ( ostrego i chronicznego )
-zmniejszenie obrzęków
-przekrwienie
-wzmocnienie mięśni pobudzenia do skurczu mm.szkieletowych
-nietrzymanie moczu ( usprawnianie funkcjonowania narządów j.brzusznej )
-usprawnianie krążenia powierzchniowego i głębokiego
- usprawnia procesy odżywcze i przemianę materii tkanek
- zmniejsza napięcie współczulnego układu nerwowego
Zastosowanie:
- w migrenach- przy skręceniach, zwichnięciach i złamaniach- przy naciągnięciu mięśni i mięśniobólach- w zwichnięciu stawu biodrowego i zmianach zwyrodnieniowych - w dyskopatii i rwie kulszowej- w zapaleniu okołostawowym stawu barkowego- w wylewach, krwiakach i zapaleniu okołostawowym stawu barkowego.
DZIAŁANIE PRADU INTERF.-zależne od zmian częstotliwośći.
I ) 0-10 Hz skurcz m.szkieletowych
II ) 25-50Hz pobudzenie m.do skurczu, polepsza ukrwienie tkanek ( usprawnianie krążenia obwodowego )
III ) 50-100Hz efekt przeciwbólowy i usprawnianie trofiki, wzaga przeminę materii
IV ) 90-100Hz -//- zmniejszenie napięcia współczulnego uk.nerwowego
V ) 0-100Hz znaczna zmiana przestrzenna wektora max.interferencji ;
działa na wszystko
Prądy interferencyjne w kosmetyce wykorzystuje się do:
Prądów interferencyjnych nie należy stosować w przypadku: ciąży, nowotworu, chorób serca, żylaków, alergii, chorób skórnych, skrzepów lub skłonności do skrzepów, infekcji, u osób z rozrusznikiem serca, na skórze młodej, bez zmarszczek, po ekstrakcji zęba i zmianach okołozębowych, przy stanach ropnych migdałków, podczas gorączki, przy wysokim ciśnieniu, przy nadczynności tarczycy, w przypadku rosacea (trądzik różowaty) i cuperose (pajączki), w miejscach kościstych, w okolicy kręgów szyjnych oraz w obszarze stawów, przy guzkach niewiadomego pochodzenia na przebiegu węzłów chłonnych.
Ilość zabiegów dobieramy do potrzeb danej osoby (wiek, stan mięśni). Przerwy pomiędzy zabiegami nie powinny być dłuższe niż trzy dni. Najlepsze efekty uzyskujemy, wykonując zabiegi w odstępach 2-3-dniowych. Seria stymulacji nie może przekraczać 12-15 zabiegów. Czas ich trwania powinien 3 do 15 minut. Na mięśniach mimicznych nie jest wskazane przytrzymywanie elektrod powyżej 5 minut. Podczas stymulacji mięśni szyi pracujemy tylko jedną elektrodą, przykładając ją raz z jednej, raz z drugiej strony szyi. Nigdy nie przykładamy obu elektrod do szyi. Dla zachowania lepszej kondycji mięśni kurację powinno się powtórzyć po około 4 miesiącach. Jednorazowy zabieg dobrze wpływa na poprawę ukrwienia oraz daje uczucie odprężenia. Prądy interferencyjne najczęściej stosuje się w celu poprawienia wyglądu sylwetki. W obszarach poddanych zabiegom następuje szybszy rozkład tkanki tłuszczowej, ponadto stymulacja prądami wymusza pracę mięśni w stanie spoczynku i tym samym powoduje zużycie energii. W wyniku przeprowadzania zabiegu uzyskuje się zarówno poprawę sylwetki, jak też spadek wagi ciała oraz miejscowy "zanik" tkanki tłuszczowej
Zasady układania elektrod
Elektrody układa się zgodnie z zasadami elektrostymulacji dwubiegunowej:
1. Stymulowany mięsień musi być rozluźniony
2. Mięsien przed zabiegiem nie może być zmęczony
3. Przed stymulacją mięśnie powinny być poddane zabiegowi cieplemu, ma to na celu rozluźnienie mięśniowego
4. Warunkiem prawidlowo wykonanej stymulacji jest uzyskanie skurczu mięśni. Należy pamiętać o tym, że najpierw skurcz wyczówa sam pacjent, następnie terapeuta, pod własną ręką.
mmadlen