Jemioła pomocna w leczeniu wielu chorób.doc

Jemioła pomocna w leczeniu wielu chorób

Jemioła Pospolita – Viscum album L

Ziele jemioły

Jemioła jest półpasożytniczym krzewem wiecznie zielonym należącym do rodziny Gązewnikowatych, rosnącym na gałęziach rozmaitych drzew na terenie Europy i Azji w strefie klimatu umiarkowanego. W Polsce spotykana na obszarze całego kraju, najczęściej na topolach, lipach, brzozach i sosnach, nie wszędzie jednak w dużej ilości. Istnieje ponad 100 gatunków jemioły. O rodowodzie jemioły pisze tak oto Maria Treben: Już w bardzo dawnych czasach jemioła była uważana za roślinę leczniczą i magiczną. Jest otoczona aurą tajemnicy. Druidzi czyli kapłani celtyccy uważali ją za dar niebios, środek na wszystkie choroby, przy pomocy którego można uleczyć wszelkie dolegliwości. W czasie uroczystych ceremonii kapłani ścinali ją złotymi mieczami i sierpami. Dawni lekarze zalecali ją jako doskonały i niezawodnie działający lek w epilepsji. Takie właściwości lecznicze dostrzegał również dr Bohn, lekarz stosujący metody Kneippa. W swojej praktyce zalecał jemiołę przy przewlekłych skurczach i dolegliwościach histerycznych.

Jemioła posiada specyficzne, równomiernie widlasto rozgałęzione łodygi kolory zielonego lub oliwkowozielonego oraz grube, skórzaste, bezogonkowe, całobrzegie liście kształtu lancetowatego lub eliptycznego, osadzone naprzeciwległe. Kwiaty rozdzielnopłciowe, niepozorne, rozwijają się już w lutym lub marcu. Owoc biały, kulisty, bardzo lepki, podobny do jagody, wielkości ziarna grochu, zawiera 1 do 3 nasion. Na cele lecznicze zbiera się od grudnia do marca szczyty pędów jemioły o niezdrewniałej łodydze i suszy w suszarniach w temp. do 25°C. Otrzymuje się ziele jemioły – Herba Visci. Ziele zawiera flawonoidy, jak m.in. pochodne kwercytryny, aminy, jak cholina, acetylocholina i histamina, fenolokwasy, jak kwas kawowy, trójterpeny, jak ?-amyryna i kwas oleanolowy, glikoproteidy typu lektyny o własnościach cytostatycznych i kancerostatycznych, wiskotoksynę (0,05-0,1%), alkohole cukrowe, jak inozyt oraz inne związki, jak kwas ?-aminomasłowy. Zawartość poszczególnych składników jest bardzo zmienna, a wyniki badań różnych autorów są dość rozbieżne.

Zarówno wodne, jak i alkoholowe wyciągi z ziela jemioły po zastosowaniu doustnym obniżają ciśnienie krwi. Pod wpływem składników ziela, hamujących czynność serca, następuje osłabienie napięcia ścian naczyń krwionośnych i w wyniku tego obniżenie ciśnienia tętniczego krwi. Nie stwierdzono jeszcze, czy to działanie powinno się przypisywać związkom chemicznym rozpuszczalnym w wodzie i alkoholu, to jest flawonoidom i aminom, czy też nieznanemu do tej składnikowi ziela jemioły, gdyż znajdujące się w surowcu glikoproteidy oraz wiskotoksyna nie rozpuszczają się w wodzie i brak ich w naparze lub odwarze. Nie ulegają także resorpcji w przewodzie pokarmowym. Wywierają natomiast silne działanie cytotoksyczne i nekrotyczne tylko po bezpośrednim wstrzyknięciu do guza nowotworowego. Obserwuje się także działanie moczopędne ziela jemioły. Ziele jemioły wykazuje synergizm ze związkami czynnymi, np. kwiatów głogu i ziela konwalii. Jemioła jest rośliną o stosunkowo silnym działaniu. Przedawkowana może wywołać wymioty, kolki, a nawet majaczenia i drgawki. Przetwory z jemioły trzeba stosować w porozumieniu z lekarzem.

Wyciągi z ziela jemioły stosuje się od dawna doustnie jako środek pomocniczy osobom z nadciśnieniem I lub II stopnia, lub też wahaniami ciśnienia pod wpływem bodźców emocjonalnych, przyśpieszonym rytmie serca, również w okresie przekwitania. Czasami zaleca się w nadmiernych krwawieniach miesięcznych, nieznacznych krwawieniach płucnych, także często powtarzających się krwawieniach z nosa. Ziele jemioły jest składnikiem mieszanki przeciwmiażdżycowej Sklerosan oraz nasercowej Cardiosan, a wyciąg alkoholowy wchodzi w skład kropli nasercowych Neocardina.

Istniejący zwyczaj całowania się pod gałązką jemioły w czasie świąt Bożego Narodzenia pochodzi z Anglii. Prawdopodobnie ma związek z obrzędami Celtów, znany jest co najmniej od XVII wieku. Zwyczaj ten od jakiegoś czasu mocno ugruntował się w naszym kraju. Jemioła w domu w czasie świąt Bożego Narodzenia i całowanie się pod nią ma przynieś szczęście.

Jemioła w chorobach serca, nadciśnienia i krążenia

Jemioła pobudza krążenie i jest doskonałym lekiem na wszelkie choroby serca. W przypadku nadciśnienia powinno się pić wino z jemiołą. Zalewamy 1 litrem białego słodkiego wina 40 g świeżych liści lub ziela jemioły i pozostawiamy na 10 dni, mieszając co jakiś czas słojem. Przecedzamy i pijemy uzyskany napój ? szklanki przed jedzeniem dwa razy dziennie.

Mieszanka obniżająca ciśnienie krwi

1. Ziele jemioły – 50 g
2. Kwiat głogu – 50 g
3. Owoc głogu – 50 g
4. Owoc jarzębiny – 50 g

Zioła mieszamy i bierzemy 1 łyżkę i zalewamy 0.5 litra zimnej wody. Robimy odwar, gotujemy 10 minut na małym ogniu. Odstawiamy pod przykryciem na pół godziny, po czym odcedzamy i przelewamy do termosu. Pijemy trzy razy dziennie po 1 filiżance.

Macerat w nadciśnieniu

0.5 – 1 łyżkę rozdrobnionego ziela jemioły zalać 1 – 1.5 szklanki ciepłej wody i macerować 15 min. Przecedzić. Pić 2 – 3 razy dziennie – 1/3 szklanki pomiędzy posiłkami w nadciśnieniu.

Wino z jemiołą

40 g świeżych liści lub rozdrobnionego ziela jemioły zalać 1 lit. białego, słodkiego wina i pozostawić na 10 dni, mieszając co pewien czas. Przecedzić. Pić 2 razy dziennie 1/4 szklanki przed jedzeniem w nadciśnieniu. Kurację stosować przez 14 dni.

Istnieje także gotowa nalewka z jemioły, regulująca ciśnienie – Intractum Visci albi. Dawkowanie – 20-40 kropli w kieliszku wody 2-3 razy dziennie między posiłkami. Działa silniej od maceratu w nadciśnieniu i miażdżycy.

Jemioła w leczeniu serca

Według znanej zielarki Marii Treben powinniśmy co najmniej raz w roku zastosować kurację sześciotygodniową herbatką z jemioły, którą przygotowujemy w postaci zimnego wyciągu. Jedną pełną łyżeczkę jemioły zalewamy na noc 1 szklanką zimnej wody. Rano lekko podgrzewamy i przecedzamy. Pijemy 3 szklanki dziennie przez 3 tygodnie, następnie 2 szklanki przez 2 tygodnie i po 1 szklance przez tydzień.

Mieszanka Marii Treben na wzmocnienie serca

1. Kwiat i owoc głogu – po 30 g
2. Owoc kopru ogrodowego – 30 g
3. Ziele dziurawca – 20 g
4. Ziele jemioły – 20 g
5. Ziele marzanki – 20 g

Jedną łyżkę mieszanki zalewamy szklanką gotującej wody i gotujemy 3 minuty. Odstawiamy na 10 minut i przecedzamy. Pijemy ciepły napar rano i wieczorem 15 minut po posiłku przez 1 miesiąc. W kolejnym miesiącu pijemy napar z kwiatu głogu. W trzecim miesiącu powtarzamy kurację mieszanką.

Ziele jemioły na poprawienie pamięci

1. Ziele jemioły – 25 g
2. Kwiat głogu – 25 g
3. Liść melisy – 15 g
4. Korzeń kozłka lekarskiego – 15g
5. Owoc kminku – 10 g
6. Liść ruty – 10 g

Jedną łyżkę ziół zalewamy szklanką wody i gotujemy 3 minuty. Przecedzamy i pijemy trzy razy dziennie szklankę przed jedzeniem.

Jemioła przy obfitym krwawieniu

Zioło jemioły reguluje krążenie krwi, przez co normalizuje zbyt obfite krwawienie. W tym celu należy wziąć dużą łyżkę ziela i zalewamy szklanką zimnej wody. Odstawiamy na 12 godzin, po czym podgrzewamy i przecedzamy. Pijemy do 3 szklanek dziennie uzyskanego napoju. Dzienną dawkę można sobie przygotować w termosie.

Zioła na przekwitanie

Niektóre pojedyncze zioła działają korzystnie na narządy kobiece jak i na układ nerwowy, które to w okresie przekwitania przechodzą dość duże zmiany. Do tych ziół należą: przywrotnik, krwawnik, tasznik i jemioła. Bierzemy łyżeczkę ziela jemioły i zalewamy 1 szklanką zimnej wody. Po 12 godz. podgrzewamy i przecedzamy. Pijemy po filiżance 3 razy dziennie.

Stwardnienie tętnic i mieszanka z jemiołą

Stwardnienie tętnic lub miażdżyca tętnic spowodowane jest złogami wapnia, cholesterolu i tłuszczu. Wapń, cholesterol odkłada się wewnątrz tętnic, przez co utrudniony jest prawidłowy przepływ krwi, co z kolei może doprowadzić do zawałów i udarów. Konieczna jest w czasie leczenia dieta, a dodatkowo można zastosować mieszankę ziołową z jemiołą.

1. Ziele jemioły – 50 g
2. Kwiat głogu – 20 g
3. Ziele rdestu ptasiego – 20 g
4. Ziele dziurawca – 20 g
5. Ziele nawłoci – 20 g
6. Ziele krwawnika – 20 g
7. Koszyczek rumianku – 20 g

Jedną łyżkę ziół zalać szklanką wrzącej wody, gotować pod przykryciem 3 minuty. Odstawiamy na 15 minut i przecedzamy. Pijemy ciepły napój 3 razy dziennie na 10 minut przed posiłkiem. Koniecznie za każdym razem przygotowujemy świeżą porcję.

Jemioła przy bólach głowy

Przedstawiona poniżej mieszanka ziołowa z jemiołą zalecana jest przede wszystkim przy przewlekłych bólach głowy.

1. Ziele jemioły – 50 g
2. Liść melisy – 50 g
3. Owoc głogu – 50 g
4. Kwiat lipy – 20 g
5. Szyszki chmielu – 20 g
6. Koszyczek rumianku – 20 g

Zioła mieszamy ze sobą, bierzemy 1 łyżkę stołową mieszanki, zalewamy wrzątkiem i parzymy pod przykryciem 20 minut. Pijemy dwa razy dziennie po posiłkach.

Jemioła w chorobach nowotworowych

Ziele jemioły jest dziś cenną rośliną leczniczą. Używa się jej w chorobach najcięższych. Posłużę się tu poradami sędziwej zielarki Agnieszki Barłóg, która polecała stosowanie jemioły w chorobach nowotworowych i w przypadku przebytego udaru mózgu. Pisze ona w swej znakomitej książce ?Zielarskie praktyki”: Ludzie chorujący na nadciśnienie, a także na raka, powinni codziennie pić herbatę z jemioły przez pół roku. Przygotowuje się ją wieczorem. Należy wziąć 3 łyżki ziół i zalać gotowaną wodą i zostawić na noc pod przykryciem. Rano herbatę się podgrzewa i wypija szklankę na pół godziny przed śniadaniem. Następnie przed obiadem i kolacją, pamiętając, aby zachować pół godzinną przerwę między wypiciem ziół a jedzeniem. Po pół roku przerywa się kurację na 6 miesięcy. Picie ziół należy po tej przerwie kontynuować, jeżeli chory zaatakowany jest przez nowotwór złośliwy. Oczywiście nie należy zrywać kontaktu z lekarzem i odstawiać leków.

Ludzie, którzy mieli atak apopleksji, powinni pić jemiołę przez sześć tygodni. Pierwsze trzy tygodnie po 3 szklanki dziennie, następne 2 tygodnie po 2 szklanki rano przed jedzeniem, a wieczorem po jedzeniu. Ostatni tydzień po 1 szklance rano przed jedzeniem. Agnieszka Barłóg propagowała jemiołę jako środek przede wszystkim obniżający ciśnienie krwi i jako ziele przeciw krwotoczne hamujące wylewy.

Źródło: Poradnik Uzdrawiacza – Cezary Kruk

Źródło: Rośliny lecznicze i ich praktyczne zastosowanie – Aleksander Ożarowski i Wacław Jaroniewski

Źródło: Ziołowe recepty dla Ciebie – Stanisław Leśny