Bhaktivedanta Swami Prabhupada A. C. - Złoty Avatar.rtf

Złoty Avatar
A.C. Bhaktivedanta Swami Prabhupad

Dedykacja
Słowo wstępne
Prolog
Misja Pana Caitanyi
Wprowadzenie
Słownik

Rozdział 1 Nauki do Rupy GoswamiegoIlość części: 7

Rozdział 2 Sanatana GoswamiIlość części: 3

Rozdział 3 Nauki do Sanatany GoswamiegoIlość części: 2

Rozdział 4 MędrzecIlość części: 2

Rozdział 5 Jak zbliżyć się do BogaIlość części: 3

Rozdział 6 Jego formy są jednym i tym samymIlość części: 2

Rozdział 7 Nieograniczone formy BogaIlość części: 3

Rozdział 8 AvataryIlość części: 4

Rozdział 9 Bogactwa KrysznyIlość części: 4

Rozdział 10 Piękno KrysznyIlość części: 2

Rozdział 11 Służenie PanuIlość części: 3

Rozdział 12 BhaktaIlość części: 4

Rozdział 13 Służba oddania w przywiązaniuIlość części: 3

Rozdział 14 Ekstaza Pana i Jego bhaktówIlość części: 4

Rozdział 15 Wyjaśnienie wersetu Atmarama w Śrimad-BhagavatamIlość części: 4

Rozdział 16 Konkluzja nauk do Sanatany GoswamiegoIlość części: 6

Rozdział 17 Pan Caitanya, oryginalna Osoba BogaIlość części: 3

Rozdział 18 Rozmowy z PrakaśanandąIlość części: 4

Rozdział 19 Dalsze rozmowy z PrakaśanandąIlość części: 3

Rozdział 20 Cel studiów nad VedantąIlość części: 4

Rozdział 21 Nawrócenie filozofów MayavadiIlość części: 3

Rozdział 22 Śrimad-BhagavatamIlość części: 3

Rozdział 23 Dlaczego studiować Vedanta-sutrę?Ilość części: 6

Rozdział 24 Rozmowy z Sarvabhaumą BhattacaryąIlość części: 2

Rozdział 25 Realizacja osobowa i bezosobowaIlość części: 2

Rozdział 26 Nawrócenie BhattacaryiIlość części: 4

Rozdział 27 Pan Caitanya i Ramananda RayaIlość części: 3

Rozdział 28 Związek z NajwyższymIlość części: 3

Rozdział 29 Czysta miłość do KrysznyIlość części: 3

Rozdział 30 Transcendentalne rozrywki Radhy i KrysznyIlość części: 3

Rozdział 31 Najwyższa doskonałośćIlość części: 7

Rozdział 32 ZakończenieIlość części: 3

Dedykacja

Dedykuję świętej służbie
Śrila Saccidananda Bhaktivinoda Thakura
który zapoczątkował rozpowszechnianie
nauk Pana Caitanyi w krajach zachodnich
(Uniwersytet McGill, Kanada) w 1896

w roku moich narodzin
A.C. Bhaktivedanta Swami

Słowo wstępne

Nie ma żadnej różnicy pomiędzy naukami Pana Caitanyi zaprezentowanymi tutaj, a naukami Pana Kryszny w Bhagavad-gicie. Nauki Pana Caitanyi są praktyczną demonstracją nauk Pana Kryszny. Ostateczna instrukcja Pana Kryszny w Bhagavad-gicie jest taka, że każdy powinien podporządkować się Jemu, Panu Krysznie. Kryszna obiecuje, że natychmiast zaopiekuje się taką podporządkowaną duszą. Pan, Najwyższa Osoba Boga, już jest odpowiedzialny za utrzymanie tego stworzenia, co robi za pośrednictwem Swojej plenarnej ekspansji, Ksirodakaśayi Visnu. Nie angażuje się w to bezpośrednio. Jednakże, kiedy Pan mówi, że opiekuje się Swoim czystym bhaktą, to w rzeczywistości opiekuje się nim bezpośrednio. Czysty bhakta jest duszą na zawsze podporządkowaną Panu, tak jak dziecko jest podporządkowane rodzicom, albo zwierzę swojemu panu. W tym procesie podporządkowania należy:

(1) przyjmować rzeczy, które są korzystne dla pełnienia służby oddania,
(2) odrzucać rzeczy, które są niekorzystne,
(3) wierzyć mocno w ochronę Pana,
(4) polegać jedynie na łasce Pana,
(5) nie mieć żadnego interesu, który byłby oddzielny od interesu Pana,
(6) zawsze być łagodnym i pokornym.

Pan wymaga, aby podporządkować się Mu poprzez przestrzeganie tych sześciu wskazówek, ale nieinteligentni, tak zwani światowi uczeni, którzy nie mają poprawnego zrozumienia tych żądań, nakłaniają ogół ludzi do odrzucenia ich. W zakończeniu Dziewiątego Rozdziału Bhagavad-gity, Pan Kryszna bezpośrednio mówi: "Zawsze myśl o Mnie, Mnie składaj pokłony i zostań Moim wielbicielem. Jeśli będziesz całkowicie pogrążony we Mnie, z pewnością przyjdziesz do Mnie." (Bg. 9.34) Jednakże te wykształcone demony zwodzą masy ludzkie, kierując je raczej do bezosobowej, niezamanifestowanej, wiecznej i nienarodzonej prawdy, niż do Osoby Boga. Impersonalistyczni filozofowie Mayavadi nie przyjmują tego, że ostatecznym aspektem Absolutnej Prawdy jest Najwyższa Osoba Boga. Jeśli ktoś chce zrozumieć słońce takim jakim ono jest, najpierw powinien zbadać blask słoneczny, następnie glob słoneczny, a po wejściu na ten glob spotkać się twarzą w twarz z bóstwem przewodnim tej planety. Z powodu ubogiego zasobu wiedzy, filozofowie Mayavadi nie mogą wyjść poza blask Brahmana, który można by porównać do blasku słonecznego. Upanisady stwierdzają, że należy najpierw spenetrować świecący blask Brahmana, zanim będzie można zobaczyć prawdziwą twarz Osoby Boga.

Dlatego Pan Caitanya naucza bezpośredniego kultu Pana Kryszny, który pojawił się jako przybrane dziecko króla Vrajy. Zakłada On również, że miejsce znane jako Vrindavana jest tak dobre jak Pan Kryszna, ponieważ nie ma różnicy pomiędzy imieniem, cechą, formą, rozrywkami, otoczeniem i parafernaliami Pana Kryszny, a Samym Panem Kryszną. Taka jest absolutna natura Absolutnej Prawdy.

Pan Caitanya wychwalał także metodę praktykowaną przez gopi, uważając ją za najwyższy nastrój kultu w najwyższym stanie doskonałości. Dziewczęta te (gopi, czyli pasterki) po prostu kochały Krysznę, nie motywowane żadnym pragnieniem materialnej czy duchowej korzyści. Caitanya również polecał Śrimad-Bhagavatam, jako nieskazitelny przekaz transcendentalnej wiedzy, i wskazywał na to, że najwyższym celem ludzkiego życia jest rozwinięcie czystej miłości do Kryszny, Najwyższej Osoby Boga.

Nauki Pana Caitanyi są identyczne z naukami udzielonymi przez Pana Kapilę, oryginalnego głosiciela sankhya-yogi, systemu filozofii sankhya. Ten autoryzowany system yogi poleca medytację o transcendentalnej formie Pana. Nie ma kwestii medytowania o czymś próżnym czy bezosobowym. O transcendentalnej formie Pana Visnu można medytować nawet bez praktykowania skomplikowanych póz siedzących. Taka medytacja jest zwana doskonałym samadhi. Doskonałość tego samadhi została potwierdzona w końcu Szóstego Rozdziału Bhagavad-gity, gdzie Pan Kryszna mówi, "Spośród wszystkich yoginów, ten, kto zawsze trwa przy Mnie z wielką wiarą, wielbiąc Mnie w transcendentalnej służbie miłości, jest najbardziej zjednoczony ze Mną w yodze i jest najwyższym ze wszystkich." (Bg, 6.47)

Pan Caitanya poinstruował masy ludzkie o acintya-bhedabheda-tattva z filozofii sankhya, która utrzymuje, że Najwyższy Pan jest jednocześnie jednym ze Swoim stworzeniem, jak i różnym od niego. Pan Caitanya nauczał tej filozofii poprzez intonowanie świętego imienia Pana. Nauczał On, że święte imię Pana jest dźwiękową inkarnacją Pana, i ponieważ Pan jest absolutną całością, nie ma różnicy pomiędzy Jego świętym imieniem i Jego transcendentalną formą. Zatem, przez intonowanie świętego imienia Pana można bezpośrednio obcować z Najwyższym Panem poprzez wibrację dźwiękową. Kiedy ktoś praktykuje tę wibrację dźwiękową, przechodzi on przez trzy stany rozwoju: etap, na którym popełnia się obrazy, etap oczyszczenia, i etap transcendentalny. Na etapie popełniania obraz można pragnąć wszelkiego rodzaju materialnego szczęścia, ale na drugim etapie zostaje się oczyszczonym z wszelkiego materialnego zanieczyszczenia. Kiedy ktoś jest usytuowany na etapie transcendentalnym, osiąga on najbardziej pożądaną pozycję – stan miłości Boga. Pan Caitanya nauczał, że jest to najwyższy stan doskonałości, jaki może osiągnąć istota ludzka.

Praktyka yogi zasadniczo ma służyć kontroli zmysłów. Centralnym czynnikiem kontroli wszystkich zmysłów jest umysł; dlatego należy praktykować kontrolowanie umysłu poprzez zaangażowanie go w świadomość Kryszny. Fizyczne działanie umysłu wyraża się poprzez zewnętrzne zmysły, które zostają uaktywnione albo dla osiągnięcia wiedzy, albo też funkcjonują zgodnie z wolą ich właściciela. Subtelne czynności umysłu to myślenie, czucie i wola. Żywa istota jest albo zanieczyszczona, albo czysta, odpowiednio do swojej świadomości. Jeśli czyjś umysł jest skupiony na Krysznie (Jego imieniu, cechach, formie, rozrywkach, otoczeniu i parafernaliach ), to wtedy wszystkie czynności takiej osoby – zarówno subtelne, jak i fizyczne – stają się pomyślnymi. Proces polecany przez Bhagavad-gitę dla oczyszczenia świadomości, to proces skupiania umysłu na Krysznie, poprzez rozmawianie o Jego transcendentalnych czynach, sprzątanie Jego świątyni, uczęszczanie do Jego świątyni, oglądanie wspaniale przystrojonej, transcendentalnej formy Pana, słuchanie o Jego transcendentalnych chwałach, smakowanie ofiarowanego Mu pożywienia, obcowanie z...