Hart Jessica - Angielska narzeczona.pdf - Hart Jessica - glinka7-1987

Jessica Hart

Angielska narzeczona

ROZDZIAŁ PIERWSZY

- Mallory cię zostawiła? - spytał zaskoczony Josh.

- Zabawne, prawda? - Gib skrzywił się, wzruszył

ramionami i poprawił zapięcia plecaka. - Zwykle bywa

odwrotnie.

- Przykro mi to słyszeć. Nawet ją lubiłem. Wydawało się,

że doskonale wam się układa.

- Też tak myślałem - burknął Gib. - Mallory to wspaniała

kobieta, piękna, mądra i niezależna... Sądziłem, że z nią

będzie inaczej. - Zaczął oskrobywać lód z butów. - Ale wtedy

pojawiło się słowo na „z" i już wiedziałem, że to początek

końca.

- To znaczy jakie słowo?

- Związek - syknął Gib.

Zatrzymali się na oblodzonej półce, by nabrać sił przed

dalszą wędrówką. Mimo że nie wspięli się jeszcze na szczyt,

mogli podziwiać łagodne stoki wzgórz ciągnące się aż po

horyzont.

Gib kochał góry. Powietrze było tu czyste i miało inny

smak, a zamiast miejskich hałasów, słychać było jedynie szum

wiatru wśród roziskrzonych słońcem śnieżnych zasp. Kiedy

zadzwonił Josh i zaproponował wspólną wspinaczkę, Gib

zgodził się bez wahania. Nareszcie mógł się odprężyć i

spojrzeć z dystansu na kłótnię z Mallory.

- Dlaczego kobiety mają obsesję na punkcie związków?! -

wybuchnął. - Najpierw chwalą się swoją niezależnością i

zapewniają, że szukają jedynie rozrywki, ale facet ma dużo

szczęścia, jeśli już na trzeciej randce nie zaczną planować

wesela.

- Wasza trzecia randka była dość dawno temu - wytknął

Josh. - Spotykaliście się prawie rok.

- Właśnie - prychnął Gib. - Świetnie się bawiliśmy i

wszystko było w porządku. Dlaczego musiała rozpętać piekło

i wszystko zepsuć?

- A co ci powiedziała?

- Podobno jestem niezdolny do poświęceń i utrzymania

związku. Zarzuciła mi, że traktowałem ją jak szwedzki stół.

- Szwedzki stół? - jak echo powtórzył Josh.

- No wiesz, bierzesz, co chcesz i kiedy chcesz -

niecierpliwie wyjaśnił Gib.

- Jasne.

- Mallory twierdzi, że traktuję kobiety jak przekąski ze

szwedzkiego stołu. Nawet jeśli któraś mi zasmakuje, i tak

sięgam po następne, bo a nuż będą jeszcze pyszniejsze. Tak

mi powiedziała, cytuję jej słowa. O ile wiem, też nie znosisz,

gdy kobiety ciebie analizują?

Josh się zadumał.

- Wiesz, ona chyba miała trochę racji - powiedział po

chwili.

- Po czyjej jesteś stronie? I naprawdę nie rozumiesz, w

czym tkwi problem? Po prostu tak się składa, że lubię kobiety.

Urodziłem się z tym, taki jestem. Co w tym złego? - bronił się

Gib.

- Nic.

- Nie tylko lubię kobiety, ale one też mnie lubią -

podkreślił. - Więc to naprawdę śmieszne, gdy mi się zarzuca,

że nie potrafię zbudować prawdziwych więzi, a nawet jeśli już

powstaną, to nie umiem ich utrzymać.

- Tak stwierdziła Mallory?

- Oznajmiła, że nie potrafię być dla kobiety prawdziwym

przyjacielem. Rozumiesz, ja! - z furią wykrzyknął Gib. -

Możesz to sobie wyobrazić?

- Tak.

- Co?! - Gib aż się zachłysnął, słysząc słowa przyjaciela.

- Czy zdarzyło ci się choć raz być z kobietą w

platonicznym związku? - spytał Josh i zaczął sprawdzać liny.

- Oczywiście.

- Kiedy?

- Kiedy? Niech pomyślę... To było... hm... No dobrze, nie

mogę sobie teraz przypomnieć - przyznał w końcu. - Ale na

pewno był ktoś taki. Założę się, że ty też nie mógłbyś na

poczekaniu wymienić żadnej swojej przyjaciółki.

- Mógłbym - spokojnie odparł Josh. - Choćby Bella.

Zresztą uważam ją za najbliższą mi osobę. Poznaliśmy się na

studiach i przyjaźnimy się do dziś.

- I chcesz mi wmówić, że nigdy z nią nie spałeś?

- Nie.

- Coś takiego... - Gib pokręcił głową na taki dziw natury.

- Ale na pewno chciałeś!

- Nie. Zresztą najpewniej zniszczyłoby to naszą przyjaźń.

Bella zwykle kogoś ma, ja też, ale ogromnie cenię to, co nas

łączy. Jak z nikim innym mogę z nią rozmawiać o wszystkim.

Świetnie się rozumiemy i zapewniam cię, że to nie ma nic

wspólnego z seksem. Ty nie potrafisz przyjaźnić się z

kobietami w ten sposób.

- Chcesz się założyć? - parsknął Gib. Wyraźnie poczuł się

dotknięty.

- Jasne.

- Naprawdę chcesz?

- Hm - przytaknął Josh, usiadł i zaczął mocować linę do

swojej uprzęży. - Założę się z tobą o... powiedzmy, dziesięć

tysięcy dolarów na cele dobroczynne, że nie potrafisz

prawdziwie zaprzyjaźnić się z kobietą.

- Dziesięć tysięcy? - roześmiał się Gib. - Żartujesz?

- Przecież stać cię na to.

- Mnie tak, ale ciebie?

- Nie muszę się martwić o pieniądze, bo przecież

wygram. To jasne jak słońce - spokojnie oznajmił Josh.

Gib spojrzał na przyjaciela zwężonymi oczami. Nie mógł

odrzucić takiego wyzwania.

- Jakie przyjmiemy kryteria? Co będzie ostatecznym

dowodem, że wygrałem? - zapytał.

- A raczej co będzie ostatecznym dowodem mojego

zwycięstwa... - Josh odwinął czekoladowy batonik z papierka.

- Dasz radę wyskoczyć do Londynu na kilka tygodni?

- Raczej tak - z wahaniem odparł Gib. - Nic się złego nie

stanie, jeśli przez jakiś czas będę kontrolować sytuację w

firmie przez telefon. Ale do czego zmierzasz? Po co ten

Londyn?

- Możesz jechać czy nie?

- Tak, jasne, że tak. - Też sięgnął po batonik. - Nawet

niezły pomysł. Zbadam europejskie rynki i odsapnę po historii

z Mallory. Ale dlaczego nasz zakład ma się rozegrać w

Londynie?

- Dlatego, że Bella tam mieszka z trzema dziewczynami.

Jedna z nich właśnie wychodzi za mąż, więc na pewno będą

szukały lokatora. Polecę im ciebie, a ty się tam wprowadzisz.

Jeśli po sześciu tygodniach Bella, Kate i Phoebe uznają cię za

prawdziwego przyjaciela, uznam swoją przegraną. Choć to

sytuacja czysto teoretyczna. .. - Josh uśmiechnął się. - Już

nawet wiem, jaką fundację zasilisz tymi dziesięcioma

tysiącami.

- Dobra, dobra, to się jeszcze okaże. Zresztą sam nie

wiem, czy to mądry pomysł. - Gib się wahał. - A jakie są te

dziewczyny?

- Zwyczajne, miłe, młode Angielki.

- Po prostu miałbym mieszkać z nimi przez sześć tygodni

i stać się ich przyjacielem? To wszystko?

Hart Jessica - Angielska narzeczona.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: