Jak Uczyć Się Szybciej.pdf

(505 KB) Pobierz
Microsoft Word - !wyrownanie_szans.doc
 
K RYSTYNA Ś MIETAŁO
 
 
JAK UCZYĆ SIĘ SZYBCIEJ
I SKUTECZNIEJ?
 
 
 
 
  Uczenie się jest czynnością najwspanialszego z posiadanych przez czło‐
wieka organów. Jest nim mózg. Mózg, który waży ok.1,4 kg, co stanowi mniej 
więcej 2% masy ciała, ale zużywa ponad 20% dostępnej całemu ciału energii, 
gdy  człowiek  spoczywa.  Jest  to  jedna piąta  każdego  spożywanego posiłku. 
Podczas aktywności człowieka, na przykład podczas uczenia się zapotrzebo‐
wanie na energię wzrasta. Zatem warunkiem skutecznego uczenia się jest do‐
starczenie mózgowi niezbędnej energii. 
  Na mózg składają się miliardy wyspecjalizowanych komórek. Szczególną 
rolę w uczeniu się odgrywa kora mózgowa, która jest odpowiedzialna za roz‐
wiązywanie  problemów,  rozróżnianie  wzajemnych  relacji  oraz  określanie 
wzorców znaczeniowych. Kora mózgowa pokrywa dwie półkule: lewą i prawą. 
  Badania  Rogera  Sperry,  przeprowadzane  w  USA  wykazały, że  każda 
z dwóch półkul mózgu kontroluje inne części ciała i ich specyficzne funkcje. 
Za swoją pracę Sperry otrzymał w 1977 roku Nagrodę Nobla. Odtąd uznano, 
że mimo,  iż obydwie półkule mózgu zaangażowane są w niemal wszystkie 
czynności  ludzkiego organizmu, to każda z nich pełni ściśle określone, od‐
mienne funkcje. 
 
  Czy do uczenia się potrzebny jest cały mózg, czy wystarczy jego połowa? 
  Posłużę się tutaj doniesieniem naukowym. W międzynarodowym czaso‐
piśmie medycznym  Lancet  z dziewiątego lutego 2002 roku opisano historię  
7‐letniej dziewczynki, której w wieku  trzech  lat operacyjnie usunięto  lewą 
półkulę mózgu. Operację przeprowadzono, by usunąć przewlekłe zapalenie 
mózgu zagrażające śmiercią. Nie poddająca się terapii padaczka doprowadziła 
34 
 
do prawostronnego porażenia połowiczego i do ciężkiego zaburzenia funkcji 
językowych. Dziecko nie ma lewej półkuli mózgowej odpowiedzialnej za mowę. 
  Na  podstawie  dotychczasowej  wiedzy,  można  było  oczekiwać  bardzo 
poważnego upośledzenia ruchu i braku komunikowania się za pomocą mowy. 
  Niezwykłość tego przypadku polega na tym, że siedmioletnie dziecko jest 
prawie całkowicie normalne i posługuje się płynnie nie jednym, a dwoma ję‐
zykami: tureckim i holenderskim. Nawet porażenie połowiczne częściowo się 
cofnęło. Widoczne jest jeszcze tylko w formie niewielkiej spastyczności prawej 
kończyny górnej i dolnej. Poza tym, dziewczynka prowadzi normalne życie 
(Spitzer 2007, s. 24). 
  Przykład ten pokazuje,  jak plastyczny i zdolny do przystosowywania się 
jest  ludzki mózg. Tej dziewczynce wystarcza połowa mózgu. Mózg dziecka 
nauczył się kompensować brak drugiej półkuli. 
  Jeśli coś takiego jest możliwe, to teoretycznie każdy, kto ma cały mózg, 
powinien być zdolny do rekordowych dokonań. I jest do tego zdolny – ale tyl‐
ko, gdy w odpowiedni sposób się swoim mózgiem posługuje. Tutaj pojawiają 
się kłopoty, wynikające nie ze złej woli, ale z braku wiedzy, jak korzystać ze 
swojego mózgu. 
  Warto  zdawać  sobie  sprawę, że  istnieją  różnice  indywidualne między 
ludźmi w uczeniu się. Mogą one wynikać między innymi z różnic w poziomie 
zdolności. 
  Jedna z teorii inteligencji „teoria wielorakiej inteligencji” Howarda Gard‐
nera wyodrębnia 7 rodzajów inteligencji. Według Gardnera rodzimy się, po‐
siadając wszystkie typy  inteligencji,  jednak podczas naszego życia niektóre 
z nich  rozwijają  się silniej, niektóre  słabiej, a  jeszcze  inne – prawie wcale. 
Uważa, że każdy rodzaj inteligencji może być miejscu zamieszkania i w oto‐
czeniu. 
  Skuteczniejsze  i  szybsze  uczenie  się,  to  wykorzystanie  odpowiednich 
zdolności, odpowiedniego rodzaju inteligencji, przy aktywizowaniu pozosta‐
łych rodzajów inteligencji. Prace różnych naukowców dowodzą, iż rozwój peł‐
nego zakresu inteligencji wspomaga proces trwałego uczenia się, a efektywne 
nauczanie powinno dostarczać okazji do rozwijania wszystkich typów inteli‐
gencji. 
 
 
35 
CO ROBI Ć ,
BY SI Ę CHCIA Ł O UCZY Ć ?
8
 
 
  Samo posiadanie doskonałego mózgu i wielu zdolności, to zbyt mało, aby 
skutecznie się uczyć. Wręcz konieczna jest motywacja, czyli zrobienie czegoś, 
by się chciało uczyć. Czynnikami warunkującymi tę chęć  jest sam podmiot 
uczący się, czynniki organizacyjne zależne od nauczyciela i osoby uczącej się 
a także nauczyciel. 
  Niezmiernie ważne i przyspieszające proces uczenia się jest postawienie 
sobie pytania:  Po co mam się tego uczyć?  Tak sformułowane pytanie stwarza 
możliwość postawienia przed sobą celu sprawnościowego bądź wykonanio‐
wego. 
  Cel sprawnościowy,  to   nastawienie na nauczenie się tak dużo,  jak to 
tylko możliwe, w celu udoskonalenia własnego działania, bez zwracania uwagi 
na osiągnięcia innych. 
  Cel wykonaniowy,  to nastawienie na uczenie się związane z dążeniem 
do zdobycia wyższych osiągnięć niż inni. 
  Cel  sprawnościowy  kształtuje  motywację  wewnętrzną  wynikającą 
z czynników osobistych, takich jak zadowolenie czy przyjemność, czyli uczenie 
się „dla się samego”, dla własnej satysfakcji i zadowolenia z wykonania zada‐
nia. Cel wykonaniowy kształtuje  motywację zewnętrzną  wynikającą z wyda‐
rzeń zewnętrznych, takich jak stopnie, punkty czy pieniądze, czyli uczenie się, 
by osiągnąć wyższą ocenę niż inni, by uzyskać pochwałę. 
  Rozróżnienie celów sprawnościowych i wykonaniowych pozwala zrozu‐
mieć odmienne traktowanie szkoły i uczenia się przez różnych uczniów. „Przy‐
jęte przez uczniów nastawienie co do celu wpływa na poziom zaangażowania 
w wykonywanie  zadań  oraz  rodzaj  stosowanych  strategii  uczenia  się. Gdy 
uczniowie  przyjmują  nastawienie  na  sprawność,  mają  bardziej  pozytywne 
36 
 
411429471.110.png 411429471.121.png 411429471.132.png 411429471.143.png 411429471.001.png 411429471.012.png 411429471.023.png 411429471.034.png 411429471.045.png 411429471.056.png 411429471.066.png 411429471.067.png 411429471.068.png 411429471.069.png 411429471.070.png 411429471.071.png 411429471.072.png 411429471.073.png 411429471.074.png 411429471.075.png 411429471.076.png 411429471.077.png 411429471.078.png 411429471.079.png 411429471.080.png 411429471.081.png 411429471.082.png 411429471.083.png 411429471.084.png 411429471.085.png 411429471.086.png 411429471.087.png 411429471.088.png 411429471.089.png 411429471.090.png 411429471.091.png 411429471.092.png 411429471.093.png 411429471.094.png 411429471.095.png 411429471.096.png 411429471.097.png 411429471.098.png 411429471.099.png 411429471.100.png 411429471.101.png 411429471.102.png 411429471.103.png 411429471.104.png 411429471.105.png 411429471.106.png 411429471.107.png 411429471.108.png 411429471.109.png 411429471.111.png 411429471.112.png 411429471.113.png 411429471.114.png 411429471.115.png 411429471.116.png 411429471.117.png 411429471.118.png 411429471.119.png 411429471.120.png 411429471.122.png 411429471.123.png 411429471.124.png 411429471.125.png 411429471.126.png 411429471.127.png 411429471.128.png 411429471.129.png 411429471.130.png 411429471.131.png 411429471.133.png 411429471.134.png 411429471.135.png 411429471.136.png 411429471.137.png 411429471.138.png 411429471.139.png 411429471.140.png 411429471.141.png 411429471.142.png 411429471.144.png 411429471.145.png 411429471.146.png 411429471.147.png 411429471.148.png 411429471.149.png 411429471.150.png 411429471.151.png 411429471.152.png 411429471.153.png 411429471.002.png 411429471.003.png 411429471.004.png 411429471.005.png 411429471.006.png 411429471.007.png 411429471.008.png 411429471.009.png 411429471.010.png 411429471.011.png 411429471.013.png 411429471.014.png 411429471.015.png 411429471.016.png 411429471.017.png 411429471.018.png 411429471.019.png 411429471.020.png 411429471.021.png 411429471.022.png 411429471.024.png 411429471.025.png 411429471.026.png 411429471.027.png 411429471.028.png 411429471.029.png 411429471.030.png 411429471.031.png 411429471.032.png 411429471.033.png 411429471.035.png 411429471.036.png 411429471.037.png 411429471.038.png 411429471.039.png 411429471.040.png 411429471.041.png 411429471.042.png 411429471.043.png 411429471.044.png 411429471.046.png 411429471.047.png 411429471.048.png 411429471.049.png 411429471.050.png 411429471.051.png 411429471.052.png 411429471.053.png 411429471.054.png 411429471.055.png 411429471.057.png 411429471.058.png 411429471.059.png 411429471.060.png 411429471.061.png 411429471.062.png
postawy wobec zadań (nawet poza szkołą), w większym stopniu monitorują 
swoje rozumienie, częściej stosują strategie elaboracji i organizowania oraz 
wiążą nowy materiał z wcześniejszą wiedzą. Natomiast uczniowie o nastawie‐
niu na wykonanie mają tendencję do koncentrowania się na strategiach zapa‐
miętywania i powtarzania, często nie angażują się w rozwiązywanie proble‐
mów i myślenie krytyczne. Na ogół nie myślą o tym, czego się uczą ale raczej 
szukają ułatwień  i szybkich zysków” (Maehr  i Anderman, 1993 za: Dembo 
1997 s. 142). 
  Zatem, przyjęty cel warunkuje skuteczność uczenia się. 
  Drugie ważne pytanie motywacyjne, jakie stawia przed sobą osoba uczą‐
ca się dotyczy własnych możliwości. Brzmi ono:  Czy jestem w stanie wykonać 
to zadanie?  
  Dla skuteczności uczenia się istotne jest, jak ludzie postrzegają własną 
kontrolę  nad  efektami  uczenia  się.  Osoby  „zewnątrzsterowne”  uważają, że 
mają niewielką kontrolę nad losem i nie dostrzegają związku przyczynowo‐
skutkowego  pomiędzy  własnym  działaniem  i  jego  konsekwencjami.  Osoby 
„wewnątrzsterowne” trzymają mocno w rękach swój los i rozumieją, że wysi‐
łek i nagroda są ze sobą powiązane.  
  W tym kontekście pojawia się też postrzeganie własnej skuteczności działań. 
 
 
  Poczucie własnej skuteczności  jest   indywidualną oceną tego, czy posia‐
da się specyficzne umiejętności potrzebne do wykonania określonego rodzaju 
zadania. Jest oceną dotyczącą wiary we własne możliwości osiągnięcia okre‐
ślonego celu. 
  Postrzeganie własnej skuteczności może wpływać na motywację. Ucznio‐
wie o wysokim poczuciu własnej skuteczności chętniej wybierają trudne za‐
dania, wkładają większy wysiłek w  pracę,  pracują wytrwałej,  stosują  ade‐
kwatne strategie rozwiązywania problemów i wykazują niższy poziom lęku 
 
 
37 
411429471.063.png 411429471.064.png
i niepokoju niż uczniowie o niskim poczuciu skuteczności własnych działań 
(Schunk, 1989 za: Dembo 1997 s. 146). 
  Collins (1982 za: Dembo 1997) w swoich badaniach pokazał, że poczucie 
skuteczności lepiej niż poziom zdolności uczniów pozwala przewidywać osią‐
gnięcia. Można  być  zdolnym,  ale  gdy  nie wierzy  się w  swoją  skuteczność, 
to efekty pracy będą niskie. 
  Myślenie o porażce przy podejmowaniu nowego zadania, już na starcie 
utrudnia proces wykonywania tego zadania. 
Porażce towarzyszą emocje negatywne, które motywują do zmiany kierunku 
działania. Dlatego częściej zadanie spostrzegane jako zagrażające nie jest po‐
dejmowane. 
  Emocje pozytywne  przy wykonywaniu zadania wzbudzają motywację 
do jego realizacji. 
  Przystępując do nauki warto „zobaczyć” w wyobraźni sukces, który po‐
zwoli na rozpoczęcie nauki z pozytywnymi emocjami. 
  Najważniejsze dla koncentracji na określonym zadaniu jest uporządko‐
wanie  miejsca pracy . Otoczenie odzwierciedla wnętrze człowieka.  Im bar‐
dziej uporządkowana jest przestrzeń, w której się pracuje lub uczy, tym bar‐
dziej uporządkowana  jest przestrzeń umysłowa. Chaos na biurku świadczy 
o braku jasności myślenia. Na biurku powinny znajdować się rzeczy potrzebne 
do pracy w danej chwili. Warto przygotować sobie przybory do pisania, ołó‐
wek, kolorowe flamastry, pisaki, luźne kartki i karteczki samoprzylepne. 
  Na obniżenie koncentracji i spadek efektywności wpływają wszelkie nie‐
zaplanowane  dźwięki  (telefon, sms, rozmowy innych). Jeśli nie możemy wy‐
eliminować tego rodzaju źródeł dźwięku (odizolować się), można skorzystać 
ze stoperów do uszu lub słuchawek. Jeśli nie jest możliwe uczenie się bez mu‐
zyki, warto zadbać, by nie była zbyt głośna i zbyt rytmiczna, by była bez słów 
lub ze słowami nie zrozumiałymi dla uczącego się. 
  Ważnym  czynnikiem  przyspieszającym  uczenie  się  jest  umiejętność 
streszczania
  Streszczanie jest procesem, w wyniku którego powstaje wypowiedź pi‐
semna, której celem jest przedstawienie treści utworu – przekształcenie tek‐
stu polegające na „zmniejszeniu” objętości utworu, ale przy zachowaniu naj‐
ważniejszych  elementów  treści utworu. W wypadku utworów wielowątko‐
wych (epopei lub powieści) streszczenie może dotyczyć losów tylko jednego 
wybranego bohatera (Encyklopedia PWN). 
 
38 
 
411429471.065.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin