Raport ONZ
Wpływ blokady ekonomicznej
na sytuację humanitarną Gazy
Po przejęciu władzy przez Hamas władze Izraela rozpoczęły bezprecedensową blokadę Strefy Gazy, trzymając w zamknięciu przez ponad 2 lata 1,5 mln ludzi w warunkach uwłaczających ludzkiej godności. Strefa Gazy jest najbardziej zagęszczonym miejscem na ziemi. Według danych Palestyńskiego Głównego Urzędu Statystycznego (PCBS) w pierwszym kwartale 2009 roku ponad 140 tysięcy mieszkańców Strefy Gazy zdrowych i zdolnych do pracy nie mogło znaleźć zatrudnienia. Wśród osób do 30 roku życia stopa bezrobocia wyniosła ponad 60%, co stanowi jeden z najwyższych wskaźników na świecie. Obecnie szacuje się, że stopa bezrobocia może sięgać 70%. Według danych Palestinian Trade Center w maju 2008 roku ponad 70% mieszkańców Strefy Gazy żyło za mniej niż dolara dziennie, a 40% musiało przeżyć za pół dolara dziennie.
Import – eksport
Po wprowadzeniu blokady ekonomicznej poziom importu do Gazy dramatycznie się obniżył i obecnie stanowi 1/5 importu z 2007 roku. Importuje się żywność w 70%, władze Izraela wprowadziły liczne restrykcje na import towarów budowlanych, przemysłowych i konstrukcyjnych. Zakazano również eksportu. Wyjątek stanowi 147 ciężarówek eksportujących za granicę kwiaty i truskawki. W pierwszych miesiącach 2007 roku, czyli zaraz po wygraniu demokratycznych wyborów przez Hamas, Strefa Gazy wysyłała 1090 ciężarówek eksportujących towary do Izraela, na Zachodni Brzeg i do Europy. Wiele sektorów było uzależnionych od możliwości eksportu swoich produktów. Przed ustanowieniem blokady na eksport przeznaczano 76% wszystkich towarów przemysłu meblarskiego wytworzonych w Strefie Gazy, 90% odzieży i 20% produktów spożywczych.
Sektor rolny
Z powodu blokady ucierpiał również sektor rolny, stanowiący źródło utrzymania dla ponad 40 tys.. rolników i rybaków. Zakazano importu takich produktów jak paliwo, żywy inwentarz, pestycydy, oraz środki do irygacji gruntów. Zakaz importu spowodował szybkie nasycenie lokalnego rynku towarami wcześniej przeznaczanymi na eksport (jak truskawki, pomidory, wiśnie, kwiaty cięte, papryka zielona) powodując gwałtowny spadek cen i dochodów ok. 15 tys. rolników.
Strefy buforowe
Wiele osób, będących właścicielami gruntów położonych niedaleko granicy izraelskiej ma permanentne trudności w uprawianiu swoich pół. Jest to skutek restrykcji i ograniczeń wprowadzonych przez władze Izraela, mających na celu zagarnięcie najżyźniejszych ziem uprawnych tego regionu. Po „wycofaniu” wojsk izraelskich ze Strefy Gazy w sierpniu 2005 roku IDF (Siły Obrony Izraela) stworzyły tzw. „strefy buforowe” na obszarze przygranicznym obejmującym ok. 150 metrów, gdzie zabroniono wstępu Palestyńczykom. W kierunku Palestyńczyków uprawiających swoje ziemie przy terenach przygranicznych regularnie kieruje się tzw. strzały ostrzegawcze. „Strefa buforowa” została poszerzona w maju 2009 roku, kiedy samoloty izraelskich sił powietrznych zrzuciły tysiące broszur na miasta Strefy Gazy, w których ostrzegano mieszkańców aby zachowali 300 metrowy dystans od granicy izraelskiej. Restrykcje te są nakładane ad hoc i często obejmują obszar sięgający 1 km od granicy z Izraelem. Do sierpnia 2009 roku wskutek strzałów ostrzegawczych zginęło 33 cywili palestyńskich, w tym 11 dzieci, a 61 osób zostało poważnie rannych (w tym 13 dzieci).
Rybołówstwo
Od początku operacji „Płynny ołów” wojska izraelskie zabroniły Palestyńczykom połowów na obszarze większym niż 3 mile od wybrzeża (powszechnie wiadomo, że największe ryby można złowić poza tym obszarem). Zakaz ten został poprzedzony zmniejszeniem obszaru połowów w październiku 2006 roku z 12 do 6 mil morskich (postanowienia Układu z Oslo przewidują ustanowienie obszaru połowów ryb do 20 mil morskich). Rybacy palestyńscy zostali zmuszeni do stosowania alternatywnych sposobów połowów i łowienia mniejszymi siatkami małych ryb (gównie sardynek). W kwietniu 2009 roku wielkość połowu ryb stanowiła 1/3 wielkości z kwietnia 2007 roku. Spadek ilości łowionych ryb spowodował drastyczny wzrost cen sardynek, których cena w maju 2009 roku wynosiła od 23-25 szekli za kilogram (w porównaniu z 10-12 szekli/ kg w roku poprzednim).
Przejścia graniczne
- Rafah: zlokalizowane przy granicy z Egiptem, otwierane ad hoc.
od strony Izraela:
- Kerem Shalom/Karen Abu Salem: otwarte 6 dni w tygodniu dla osób i dóbr posiadających akredytacje w Izraelu.
- Sufa: przejście zamknięte. Ostatni raz otworzono je w sierpniu 2008 roku.
- Karni – przejście zamknięte od 11 czerwca 2007.
- Nahal Oz: częściowo otwarte dla importu niektórych rodzajów palia, znajduje się tu rurociąg paliwowy.
- Erez/Bejt Hanun: otwarte 6 dni w tygodniu dla pracowników organizacji humanitarnych, medycznych pracowników misji itp.
Pod granicą z Egiptem znajdują się tunele kontrolowane w większości przez Hamas. Tą drogą często sprowadza się towary powszechnie niedostępne jak paliwo, żywność, materiały konstrukcyjne, pieniądze, broń. Różne źródła szacują, że liczba tuneli usytuowanych pod granicą egipską wynosi od 400 do 600. Przy transferze produktów przez tunele zatrudnionych jest tysiące ludzi ( w tym dzieci), pracujących również przy budowie i konstrukcji tuneli. Szmuglowanie towarów drogą tunelową jest bardzo ryzykowne. Od czerwca 2007 roku co najmniej 85 osób zginęło w tunelach, głównie w wyniku zawalenia się prowizorycznych konstrukcji i porażenia prądem elektrycznym, a 144 osoby zostały ranne.
Problemy żywnościowe
ONZ szacuje że po zakończeniu izraelskiej operacji militarnej „Płynny ołów” 75% społeczeństwa Gazy czyli ponad 1 mln osób miało problemy z dostępem do żywności. Trudności w pozyskaniu żywności wiążą się z brakiem środków do życia, zniszczeniem ziemi uprawnej i utratą majątku w wyniku konfliktu. Od czasu wprowadzenia blokady i nasilenia restrykcji dotyczących importu towarów spożywczych, ceny produktów poszły drastyczn...
xarxar