prawo użycia broni palnej i środki przymusu bezpośredniego.docx

Art. 43.

1. Jeżeli środki przymusu bezpośredniego wymienione w art. 42 ust. 1, okazały się niewystarczające lub ich użycie ze względu na okoliczności zdarzenia nie jest możliwe, żołnierze Żandarmerii Wojskowej mają prawo użycia broni palnej:

1)                       w celu odparcia bezpośredniego zamachu na życie, zdrowie lub wolność żołnierza Żandarmerii Wojskowej lub innej osoby albo w celu przeciwdzia-łania czynnościom zmierzającym bezpośrednio do takiego zamachu,

2)                       przeciwko osobie, która nie zastosowała się do wezwania do natychmiasto­wego porzucenia broni, materiałów wybuchowych lub innego niebezpiecz­nego narzędzia, którego użycie może zagrozić życiu lub zdrowiu żołnierza Żandarmerii albo innej osoby,

3)                       przeciwko osobie, która usiłuje bezprawnie przemocą odebrać broń palną żołnierzowi Żandarmerii Wojskowej albo innemu funkcjonariuszowi pu­blicznemu uprawnionemu do posiadania broni palnej,

4)                       w celu odparcia bezpośredniego gwałtownego i niebezpiecznego zamachu na obiekty i urządzenia wojskowe albo inne obiekty i urządzenia ważne dla bezpieczeństwa lub obronności państwa,

5)                       w celu odparcia zamachu na mienie, stwarzającego jednocześnie bezpo-średnie zagrożenie dla życia lub zdrowia człowieka,

6)                       w bezpośrednim pościgu za osobą, wobec której użycie broni palnej jest do­puszczalne w przypadkach określonych w pkt 1-3 lub 5 albo za osobą, wo­bec której istnieje uzasadnione podejrzenie popełnienia zamachu terrory­stycznego, zabójstwa, umyślnego uszczerbku na zdrowiu, umyślnego spro­wadzenia zdarzenia zagrażającego życiu lub zdrowiu wielu osób, pozba­wienia człowieka wolności, zgwałcenia, wzięcia zakładnika, rozboju, kra-dzieży rozbójniczej albo wymuszenia rozbójniczego,

7)                       w celu ujęcia osoby, o której mowa w pkt 6, jeżeli schroniła się ona w miej­scu trudno dostępnym, a z okoliczności zdarzenia wynika, że może użyć broni palnej, materiałów wybuchowych lub innego niebezpiecznego narzę-dzia, którego użycie może zagrozić życiu lub zdrowiu człowieka,

8)                       w celu odparcia, bezpośredniego i gwałtownego zamachu na konwój ochra­niający osoby, dokumenty zawierające wiadomości stanowiące tajemnicę państwową albo środki pieniężne lub inne przedmioty wartościowe,

9)                       w celu ujęcia lub udaremnienia ucieczki osoby zatrzymanej, tymczasowo aresztowanej lub odbywającej karę pozbawienia wolności, jeżeli:

a)      ucieczka osoby pozbawionej wolności stwarza zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzkiego,

b)  istnieje uzasadnione podejrzenie, że osoba pozbawiona wolności może użyć broni palnej, materiałów wybuchowych lub innego niebezpiecz­nego narzędzia,

c)   pozbawienie wolności nastąpiło w związku z podejrzeniem lub stwier­dzeniem popełnienia przestępstwa, o którym mowa w pkt. 6.

Art. 42.

1.              W razie niepodporządkowania się wydanym na podstawie prawa rozkazom (po­
leceniom) żołnierzy Żandarmerii Wojskowej, a także wobec osób uniemożliwia-
jących wykonanie przez nich czynności służbowych, żołnierze Żandarmerii
Wojskowej mogą stosować następujące środki przymusu bezpośredniego:

1)                       siłę fizyczną w postaci chwytów obezwładniających oraz podobnych tech­nik obrony,

2)                       kajdanki,

3)                       pałki wielofunkcyjne,

4)                       paralizatory elektryczne,

5)                       wodne, chemiczne i techniczne środki obezwładniające,

6)                       psy służbowe,

7)                       broń gazową i ręczne miotacze gazu,

8)                       pociski niepenetracyjne, miotane z broni palnej.