System jednostek taktycznych i kontrterrorystycznych w Polsce.pdf

(152 KB) Pobierz
66587009 UNPDF
System jednostek taktycznych i kontrterrorystycznych w Polsce
Michał Piekarski
SYSTEM JEDNOSTEK TAKTYCZNYCH I
KONTRTERRORYSTYCZNYCH W POLSCE
Niniejszy artykuł poświęcony jest problematyce jednostek taktycznych i
kontrterrorystycznych występujących w strukturach polskich sił policyjnych, a także
innych struktur siłowych. W pierwszej części pracy zostanie przedstawiona
terminologia używana w tekście, następnie zostaną przedstawione istniejące w Polsce
jednostki taktyczne i kontrterrorystyczne, a na końcu zostanie dokonana analiza
stanu ich przygotowania do zwalczania zagrożeń o charakterze terrorystycznym.
W niniejszej pracy, pojecie „siły policyjne” przyjęto jako określenie ogólne,
oznaczające „formacje uzbrojone, działające w imieniu państwa, zwalczające i
zapobiegające przestępczości, biorące udział w procesie egzekwowania
odpowiedzialności karnej sprawców czynów zabronionych 1 . Definicja ta obejmuje
więc szeroki wachlarz służb : od Policji, poprzez Straż Graniczną, Żandarmerię
Wojskową, Biuro Ochrony Rządu, Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego, aż po
Służbę Więzienną.
Do innych struktur siłowych można zaliczyć takie podmioty jak : Wojsko
Polskie (Żandarmerię, będącą integralną częścią WP wyróżniono wcześniej z powodu
specyfiki tej służby), Agencję Wywiadu (prowadzącą działania poza granicami kraju),
a także Wojskowe Służby Informacyjne. Jako formację uzbrojone można traktować
Urząd Kontroli Skarbowej, oraz Straż Ochrony Kolei.
Mianem zagrożeń o charakterze terrorystycznym proponuję określić sytuacje
w których sprawcy przestępstwa (niezależnie od kierujących nimi motywów) sięgają
1 M.Piekarski „Rola sił policyjnych w zwalczaniu terroryzmu”, artykuł opublikowany na : www.greendevils.pl
© M. Piekarski 2004-2007 all rights reserved
66587009.001.png
System jednostek taktycznych i kontrterrorystycznych w Polsce
po metody działania typowe dla terrorystów. W szczególności są to : branie
zakładnika lub zakładników, opanowywanie obiektów stałych (budynki) lub
ruchomych (statki wodne lub powietrzne, pociągi, pojazdy samochodowe),
podkładanie bomb, a także zamach na obiekt lub osoby z użyciem broni palnej lub
urządzeń wybuchowych. Tak więc źródłem zagrożenia o charakterze terrorystycznym
jest zarówno terroryzm polityczny jak i terror kryminalny. Niezależnie od źródła
zagrożenia, powstaje sytuacja kryzysowa, w której mamy do czynienia z
następującymi skutkami :
- zagrożeniem dla życia i zdrowia ludzkiego, nierzadko w znacznych
rozmiarach,
- zagrożeniem dla mienia, w tym zwłaszcza urządzeń i obiektów o dużej
wartości materialnej, bądź takich, których zakłócenie działania może
spowodować poważne następstwa
- zakłóceniem działania instytucji i służb publicznych, a także
infrastruktury
- w przypadku politycznej motywacji sprawców, występuje próba
wpłynięcia na decyzje władz państwowych.
Jak więc widać, ten rodzaj zagrożenia jest zjawiskiem groźnym dla państwa i
społeczeństwa. W celu jego zmniejszenia stosowane są różne środki - od prawnych
po fizyczną eliminację zagrożeń.
Fizyczna eliminacja zagrożeń o charakterze terrorystycznym oznacza działania
o charakterze siłowym, podejmowane w celu :
- uwolnienia zakładników,
- odzyskania kontroli nad opanowanymi przez terrorystów obiektami,
- zatrzymania lub eliminacji sprawców zagrożenia o charakterze
terrorystycznym, jak również odzyskania znajdujących się w ich rękach
niebezpiecznych urządzeń lub materiałów (broń, materiały wybuchowe,
substancje trujące, itp. ).
Należy zwrócić uwagę na fakt, że wyżej wymienione działania mogą być
prowadzone w jednej z trzech faz sytuacji w której mamy do czynienia z zagrożeniem
o charakterze terrorystycznym : przed dokonaniem zamachu, w trakcie jego
dokonywania, i po nim.
© M. Piekarski 2004-2007 all rights reserved
System jednostek taktycznych i kontrterrorystycznych w Polsce
Ostatnią kwestią terminologiczną jest zdefiniowanie pojęcia jednostek
taktycznych oraz kontrterrorystycznych 2 .
Mianem jednostek kontrterrorystycznych proponuję określić jednostki
specjalne, zarówno wojskowe , jak i policyjne, przeznaczone, wyszkolone i
wyposażone do prowadzenia działań ratowania zakładników, w szczególności
odbijania obiektów stałych lub środków transportu opanowanych przez terrorystów.
Natomiast jednostki taktyczne, to w znaczeniu użytym w niniejszej pracy, jednostki
służb policyjnych (lub innych struktur siłowych), przeznaczone do wykonywania
szczególnie niebezpiecznych zadań na korzyść służb macierzystych. Zadania te to :
- zatrzymywanie szczególnie niebezpiecznych przestępców, zwłaszcza
uzbrojonych bądź zabarykadowanych,
- uwalnianie zakładników, zwłaszcza gdy dana sytuacja nie wymaga użycia
jednostki kontrterrorystycznej,
- udział w ochronie ważnych osób lub obiektów, zwłaszcza jako oddział
kontruderzeniowy,
- udział w konwojowaniu szczególnie niebezpiecznych przestępców, a także
w ochronie rozpraw sądowych i innych czynności procesowych z ich
udziałem,
- udział w wykrywaniu i neutralizowaniu urządzeń wybuchowych.
Należy zwrócić uwagę na fakt, że zadania jednostek kontrterrorystycznych i
taktycznych wzajemnie się przenikają i uzupełniają. W szczególności dotyczy to
operacji uwalniania zakładników, gdzie z powodu złożoności problemu, trudno jest
wyznaczyć jednoznaczne kryteria podziału pomiędzy działaniami pozostającymi w
gestii jednostek taktycznych, a prowadzonymi przez jednostki kontrterrorystyczne.
Ponadto, może dojść do sytuacji wymagającej wspólnego działania obydwu rodzajów
sił, zwłaszcza w razie poważnego kryzysu (np. wzięcie dużej liczby zakładników, albo
symultaniczne zamachy w kilku miejscach).
W chwili obecnej, w Polsce istnieje duża liczba jednostek specjalnych, zarówno
taktycznych (zdecydowana większość) jak i kontrterrorystycznych (zdecydowana
mniejszość. Teraz zostanie przedstawiona lista tych jednostek, z uwzględnieniem ich
2 Istotna uwaga : terminologia stosowana w Polsce oficjalnie określa mianem „antyterroryzmu” wszystkie
działania służące przeciwdziałaniu i zwalczaniu terroryzmu, a także podobnych przestępstw. Powoduje to chaos
terminologiczny dlatego też autor zdecydował się w tej pracy na wprowadzenie odmiennej terminologii.
© M. Piekarski 2004-2007 all rights reserved
System jednostek taktycznych i kontrterrorystycznych w Polsce
podziału pod względem przynależności do konkretnych służb, jak i podziału na
jednostki taktyczne i kontrterrorystyczne.
Pierwszą omówiona służbą jest Policja. Jest to największa istniejąca w Polsce
służba odpowiedzialna za zwalczanie przestępczości i bezpieczeństwo obywateli.
Posiada ona również największą ilość jednostek specjalnych, z których pierwszą –
Wydział Zabezpieczenia Stołecznego Urzędu Spraw Wewnętrznych – powołano do
życia w 1976r., jako jednostkę o przeznaczeniu kontrterrorystycznym (jej
podstawowym zadaniem miało być odbijanie porwanych samolotów). Jednostka ta w
1990 roku została przemianowana na Wydział Antyterrorystyczny Komendy
Stołecznej Policji, a obecnie jest podporządkowana Komendzie Głównej Policji, jako
Zarząd Operacji Antyterrorystycznych 3 . Jest to największa policyjna jednostka
specjalna w Polsce, licząca ponad 120 ludzi 4 . Jest ona również najlepiej wyposażona,
wyszkolona i najbardziej doświadczona. Już w 1992r. dostarczono jej pistolety
maszynowe MP5, co w innych jednostkach miało miejsce 6 lat później, od roku
posiada także nowoczesne karabinki szturmowe G-36K i G-36C oraz wytłumione
pistolety maszynowe MP5SD6 (jako jedyna jednostka policyjna). Prowadzi ona także
regularne ćwiczenia operacji odbijania zakładników, w tym z samolotów i platform
wiertniczych.
Wydział AT/ZOA jest główną polską jednostką kontrterrorystyczną, i w razie
poważnego zagrożenia to na niej spocznie największy wysiłek rozwiązywania sytuacji
kryzysowej. Jest także wykorzystywana jako jednostka taktyczna, do wspierania
działań innych pionów Komend Głównej i Stołecznej. Głównie wykorzystywana jest
do zatrzymywania szczególnie niebezpiecznych przestępców, a także ich
konwojowania i ochrony rozpraw sądowych z ich udziałem. Ma to zarówno
pozytywne efekty („ostrzelanie” operatorów w realnych działaniach) jak i negatywne
(zakłócenie cyklu szkolenia – zamiast ćwiczyć duże operacje, jednostka musi brać
udział w drugorzędnych działaniach – np. konwojowych).
W strukturze Policji występują także inne jednostki. Największą grupą są
istniejące przy komendach wojewódzkich Samodzielne Pododdziały
Antyterrorystyczne Policji (SPAP). Utworzono je w 1978r. jako plutony specjalne
3 Po 2000r, jednostkę tą podporządkowano Centralnemu Biuru Śledczemu, a po akcji w Magdalence przesunięto
ją do KGP jako Biuro Operacji Antyterrorystycznych (BOA), niedawno przekształcone w ZOA.
4 Wydział AT liczył ponad 150 ludzi, po przeformowaniu w BOA w ZOA nastąpiła redukcja stanu osobowego
© M. Piekarski 2004-2007 all rights reserved
System jednostek taktycznych i kontrterrorystycznych w Polsce
ZOMO 5 w następujących miastach : Gdańsk. Łódź, Katowice, Kraków, Poznań,
Szczecin i Wrocław, a kilka lat później sformowano jeszcze plutony w Białymstoku i
Rzeszowie 6 . Jednostki te były częścią sił ZOMO w danym województwie. Ponadto od
końca lat siedemdziesiątych istniała grupa specjalna w Komisariacie MO na lotnisku
Okęcie. W roku 1990 przeformowano plutony specjalne na kompanie (od 1991r –
Kompanie Antyterrorystyczne),a w 1999 roku przemianowano je na Samodzielne
Pododdziały Antyterrorystyczne (SPAT lub SPAP – obie nazwy w zasadzie używane są
wymiennie, ale ta druga jest ostatnio używana częściej). Wraz ze zmianą nazwy,
jednostki te przeniesiono w bezpośrednie podporządkowanie komendantom
wojewódzkim. Jednostka na Okęciu została w 1990 nazwana Samodzielnym
Plutonem Antyterrorystycznym 7 , a w roku 2003 została rozwiązana. Ponadto po
reformie terytorialnej kraju, w utworzono dodatkowe SPAP-y (województwa :
Lubuskie, Świętokrzyskie, Mazowieckie, Lubelskie, Warmińsko – Mazurskie i Kujawsko
– Pomorskie) 8 , w kilku przypadkach przeformowywując istniejące wcześniej, tzw.
„nieetatowe” grupy realizacyjne. Od pewnego czasu grupą taktyczną dysponuje
Centralne Biuro Śledcze, ale nieznana jest jego liczebność i uzbrojenie
(prawdopodobnie jest etatowa, ponoć dobrze uzbrojona)
Wymienione wyżej jednostki Policji zalicza się do tzw. „etatowych” jednostek
specjalnych. Oznacza to, że są to jednostki policji powołane jako jednostki specjalne
(antyterrorystyczne - AT). Skutkuje to tym, że ich funkcjonariusze mają w związku z
tym nieco inne normy płacowe i rentowo – emerytalne niż inni policjanci, ponadto
jednostki te maja odmienne normy wyposażenia i uzbrojenia (które jest tym
jednostkom przydzielane właśnie na podstawie ich ujęcia w etatach Policji jako
jednostek antyterrorystycznych właśnie). Pododdziały te są podporządkowane
komendantom wojewódzkim i używane są na ich rozkaz, ale mogą być także użyte
na terenie całego kraju na rozkaz Komendy Głównej, co pozwala na wzajemne
wspieranie się w razie potrzeby. Istnieje także system wspólnych szkoleń i
zgrupowań co do pewnego stopnia ujednolica szkolenie i taktykę.
5 ZOMO = Zmotoryzowane Odwody Milicji Obywatelskiej, obecnie Oddziały Prewencji Policji.
6 I.Chloupek : „ XX lat w akcji” MMS „Komandos” 10/98
7 Więcej o tej jednostce : I. Chloupek „Komandosi z lotniska” MMS „Komandos” 3/2000.
8 Gwoli ścisłości : w tych województwach jednostki są nazywane Sekcjami AT, jednak dla uproszczenia autor
przyjął określenie SPAP na wszystkie etetowe jednostki taktyczne szczebal wojewódzkiego. W Opolu istnieje
Nieetatowy Pluton Specjalny wchodzący w skłąd Oddziału Prewencji Policji.
© M. Piekarski 2004-2007 all rights reserved
Zgłoś jeśli naruszono regulamin