ozi_pc_poradnik.pdf

OziExplorer PC

Instalacja programu na komputerze PC jest typowa i nie wymaga omówienia. Plik instalacyjny

wersji demo, pobrany ze strony producenta tworzy na komputerze dwie wersje programu

trial i shereware. Dla nas praktycznie przydatna jest tylko wersja trial.

Przy pierwszym uruchomieniu OziExplorer'a warto

wykonać pewne zmiany w konfiguracji programu.

Z menu File wybieramy Configuration.

Pojawi się wówczas nowe okno, gdzie na

poszczególnych zakładkach moŜna poczynić zmiany w

ustawieniach standardowych.

W zakładce System w polu zatytułowanym Data File Datum wybieramy element WGS84

spowoduje to, Ŝe eksportowane dane będą wyraŜane w tym wygodnym systemie.

W polu Map File Path warto zadeklarować katalog, w którym przechowywane będą rastry wraz

z plikami *.map. Program będzie przeszukiwał ten katalog wraz z jego podkatalogami w

poszukiwaniu map. Co prawda program moŜe otworzyć indywidualną mapę zapisaną w

dowolnym miejscu, ale deklaracja katalogu domyślnego jest potrzebna do funkcji typu Find

Map lub szukanie mapy sąsiedniej.

Podobnie w polu Data File Path deklarujemy katalog na pliki danych. Oczywiście obie

lokalizacje nie muszą być jednakowe.

W zakładce Maps warto w polu Country of Region ustawić Poland (NE) uwolni nas to przed

ewentualną pomyłką co do półkuli przy definiowaniu współrzędnych.

W sekcji Alternate Grid z listy wybieramy deklarację User Grid oraz zaznaczamy pole Use Map

User Grid. Definiuje to rodzaj współrzędnych dla kursora. Są one informacyjnie wyświetlane na

białym pasku powyŜej mapy i będą teraz wyraŜone w takim układzie współrzędnych w jakim

skalibrowano mapę, a nie jakimś innym. Jest to bardzo przydatne chociaŜby do weryfikacji

kalibracji mapy.

Po wprowadzaniu wszystkich zmian zatwierdzamy je oczywiście klawiszem Save.

Bardzo waŜną funkcją, którą oferuje

program jest kalibracja mapy (rastra).

W celu jej wykonania wybieramy

polecenie jak na rysunku obok, po czym

pojawi się okno otwierania pliku.

Wskazujemy w nim ścieŜkę i nazwę pliku

zawierającego zeskanowaną mapę

(program akceptuje podstawowe typy

plików graficznych).

W trakcie kalibracji ekran jest podzielony na dwie części funkcjonalne. Po lewej stronie jest

wyświetlona treść mapy, natomiast po prawej stronie jest umieszczony wąski przybornik

umoŜliwiający deklarację parametrów oraz wpisanie wartości numerycznych (patrz rysunek

niŜej).

W praktyce kalibracja sprowadza się do wskazania kilku

punktów na mapie oraz zadeklarowania wartości ich

współrzędnych.

W pierwszej kolejności będzie nas jednak interesowała

zakładka Setup, bo tu trzeba określić jak program ma

interpretować współrzędne, które będziemy potem podawać

dla punktów kalibracyjnych.

Po pierwsze w polu Map Datum musimy wybrać z listy jedną

z nazw, którą proponuje nam program. Jest to nazwa

systemu geodezyjnego, pod którą kryje się rodzaj elipsoidy

odniesienia oraz jej orientacja w stosunku do elipsoidy

WGS84.

Podobnie w polu Map Projection musimy wybrać właściwe

odwzorowanie kartograficzne. W szczególnym przypadku

moŜemy wybrać opcję uproszczoną jak na rysunku obok,

czyli Latitude/Longitude. Oznacza to, Ŝe rezygnujemy z

definiowania odwzorowania kartograficznego. Konsekwencją

będzie jednak to, Ŝe podczas kalibracji będziemy mogli

posługiwać się tylko współrzędnymi geodezyjnymi B i L

(szerokość i długość), a potem program nie będzie

wypisywał współrzędnych płaskich, ani nie wykreśli nam

siatki kilometrowej.

Jeśli wskaŜemy konkretne odwzorowanie kartograficzne to

w większości przypadków uaktywni się równieŜ klawisz

Projection Setup i trzeba go uŜyć jako następny krok

procesu. Pojawi się wówczas pomocnicze okienko, w którym

definiujemy wszystkie parametry wybranego odwzorowania

kartograficznego.

Po wykonaniu deklaracji ogólnych w zakładce Setup

przechodzimy do zakładki Point 1, gdzie podamy juŜ

współrzędne pierwszego punktu kalibracyjnego. Stosowne

wartości moŜemy wprowadzić alternatywnie w jednej z

dwóch sekcji pokazanych strzałkami na rysunku obok. Tak

więc mogą to być albo wartości kątowe (Latitude i

Longitude), albo współrzędne płaskie (Easting i Northing).

Jednak w przypadku, gdy w polu Map Projection wybrano

Latitude/Longitude, pozostaje tylko opcja pierwsza.

Natomiast, gdy dozwolone są obie opcje i ktoś nadgorliwie

wpisze współrzędne w obu sekcjach, to program wykorzysta

tylko wpisane wartości kątowe.

To jakimi wartościami współrzędnych posługujemy się

podczas kalibracji najczęściej wynika logicznie z tego jakie

wykorzystujemy punkty kalibracyjne i jakimi danymi dla

nich dysponujemy.

Następnie uwagę zwracamy na lewą stronę ekranu,

gdzie na obrazie mapy wskazujemy precyzyjnie

pierwszy punkt kalibracyjny, do którego odnoszą się

wcześniej podane współrzędne.

Podczas przeciągania kursor ma kształt kojarzący się z

celownikiem. Jego przemieszczanie się po obrazie mapy

następuje na skutek ruchu myszki. Celownik naleŜy

precyzyjnie naprowadzić na lokalizację punktu

kalibracyjnego i kliknąć lewym przyciskiem myszki. W

miejscu osadzenia punktu kalibracyjnego zostaje

wstawiony symbol złoŜony z czerwonych,

koncentrycznych kółek z numerem tego punktu.

Lokalizację punktu kalibracyjnego moŜna dowolną ilość

razy korygować.

W całej operacji przydatne są dwa okna pomocnicze:

zmniejszony podgląd całej mapy (do szybkiego

przemieszczania się po rysunku) oraz lupa (do

precyzyjnego osadzania punktu kalibracyjnego).

Czynności podania współrzędnych punktu oraz wskazania go na mapie mogą być wykonane we

wzajemnie dowolnej kolejności.

W identyczny sposób postępujemy z pozostałymi punktami kalibracyjnymi. Wybieramy kolejno

zakładki Point 2, Point 3 i Point 4. W kaŜdej z nich wykonujemy czynności opisane wyŜej.

Od początku warto wprowadzić sobie pewien schemat numerowania

punktów kalibracyjnych, na przykład tak jak na rysunku obok, gdzie

zastosowano najbardziej typowy sposób kalibracji na 4 punkty. Utrwalone

przyzwyczajenie skutecznie chroni potem przed pomyłkami, bo

automatycznie kaŜdy numer punktu kojarzy się nam ze ściśle określonym

fragmentem mapy i vice versa.

Warto tylko dodać, Ŝe w ogólnym przypadku figura utworzona przez punkty kalibracyjne nie

musi być wielobokiem regularnym.

Po wykonaniu czynności związanych z punktami kalibracyjnymi pozostaje nam zdefiniować jaki

obszar rastra zajmuje faktyczna treść mapy.

Nie jest to czynność konieczna, ale bardzo poŜyteczna, jeśli

na Pocket PC chcemy przechowywać kilka przyległych

arkuszy map. Podczas podróŜy, w momencie przekraczania

linii styku arkuszy, OziExplorer automatycznie przełączy nam

podgląd na właściwą mapę.

Aby zdefiniować marginesy mapy naleŜy cofnąć się na

zakładkę Setup. Następnie wcisnąć mały przycisk pokazany

strzałką (rysunek obok). W tym momencie na mapie

uwidocznią się 4 małe, przesuwalne kwadraciki ze szrafurą

(jeden z nich pokazuje rysunek niŜej).

KaŜdy z nich przesuwamy

precyzyjnie na właściwe naroŜe

mapy starając się spasować

czerwone znaczki z liniami ramki

tak, jak pokazują to przykładowe

rysunki dla naroŜy 1 i 2.

Wydaje się, Ŝe w celu wskazania

marginesów arkusza dublujemy

część czynności związanych z

kalibracją. Tak jest faktycznie, ale

tylko w przypadku szczególnym, kiedy do kalibracji były uŜywane naroŜa mapy. Do kalibracji

mogą być jednak uŜywane równieŜ punkty zlokalizowane wewnątrz arkusza, a wtedy

uzasadnione jest wskazanie, gdzie kończy się treść mapy.

Ostatnią czynnością jest zapisanie efektu kalibracji przycisk Save. PokaŜe się wówczas

klasyczne okienko zapisu pliku, w którym bez wyraźnej potrzeby nie zmieniamy propozycji

programu co do nazwy pliku. Po zatwierdzeniu program utworzy wynikowy plik kalibracyjny z

rozszerzeniem map . Zostanie on zapisany w tym samym katalogu co plik rastra oraz będzie

miał identyczny pierwszy człon nazwy. Po wykonaniu zapisu zniknie z ekranu okno

kalibracyjne, natomiast na górze zostaną pokazane standardowe paski narzędziowe programu,

których nie było w czasie kalibracji.

Po zakończeniu kalibracji powinno się wykonać jej kontrolę. Dla kogoś kto robił kalibrację po

raz pierwszy, jest to etap szczególnie ekscytujący.

Kalibracja na 4 punkty dostarcza pewnych danych nadliczbowych i teoretycznie moŜliwe jest

numeryczne wychwycenie na ile wszystkie punkty wzajemnie do siebie pasują. Ale niestety Ozi

nie wykonuje analizy tego rodzaju i przyjmuje z pełnym zaufaniem kaŜde wartości, które

podano, równieŜ te które są efektem zwykłych pomyłek. Trzeba więc samemu sprawdzić, czy

nie popełniliśmy takich pomyłek podczas zadawania współrzędnych punktów kalibracyjnych lub

wskazywania ich lokalizacji na mapie.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: