Literatura popularna - podłoże historyczno-teoretyczne.doc

(164 KB) Pobierz
Literatura popularna – podłoże historyczno-teoretyczne

Literatura popularna – podłoże historyczno-teoretyczne

(Opracowanie na podstawie Słownika literatury popularnej pod red. T. Żabskiego, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2006 oraz wykładów prof. Jolanty Ługowskiej i ćwiczeń z dr Elżbietą Lubczyńską – Jeziorną na Uniwersytecie Wrocławskim)

 

à RÓŻNE ŚWIATY KULTURY I FENOMENY LITERATURY

 

·         3 LITERATURY wg HERNASA:

o       ARTYSTYCZNA

o       LUDOWA/FOLKLOR

§         Literatura oralna.

§         Układ odniesień do literatury wysokiej.

§         Źródło tematów i inspiracji.

o       TRYWIALNA/BRUKOWA/POPULARNA

§         Cyklicza i seryjna wiąże się z kategorią schematu konwencji.

§         Pełnoprawny przedmiot zainteresowań.

§         Literatura rozrywkowa, czasu wolnego.

§         Posiada różne odmiany tematyczne.

Do tego dochodzi LITERATURA DZIECIĘCA

 

àLITERATURA DLA LUDU (XIX w.)

(Nie jest literaturą ludową, ale czerpie z niej niektóre motywy)

 

·         Piśmiennictwo przeznaczone dla zamkniętego, chłopskiego kręgu czytelniczego (później też robotniczego).

·         Przyczyny powstania i rozwój:

o       Konieczność kontroli i opieki nad ludem.

o       Działalność oświatowa i uświadamiająca wobec „innych” warstw narodu.

o       Akcje zaborców skłócające warstwy społeczne.

o       Pisarze z kręgu postępowego ziemiaństwa, kleru, wiejskich nauczycieli, dziennikarzy, itp. spełniający narzucony im obowiązek tzw. pracy u podstaw.

o       Dzieła o charakterze postępowym lub konserwatywnym.

o       Stawianie dziecka i wieśniaka na tym samym poziomie rozwoju umysłowego.

o       Skracanie i adaptowanie utworów zwłaszcza Kraszewskiego.

o       Wydawnictwa religijne, kancjonały – rozprowadzanie.

·         Krąg czytelnictwa wiejskiego:

o       prasa ludowa,

o       wydawnictwa jarmarczne (romanse, kryminały zbójeckie),

o       wydawnictwa dewocyjne.

·         Cechy literatury jarmarcznej:

o       Melodramatyczna fabuła oparta na schematach literatury jarmarcznej: eksponowanie silnie skontrastowanych postaci, np. pijaka, dobrego gospodarza, Żyda, proboszcza.

o       Fabuła sprawia wrażenie autentycznej.

o       Narrator personalny.

o       Konkretne realia topograficzne.

o       Aktualny komentarz.

o       Nawiązania do folkloru.

o       Rzadkość poezji.

·         Kategoria powiastki moralizatorskiej – strywializowana miniatura XIX w. powieści obyczajowej. Wyróżniamy powiastki moralizatorskie:

o       religijne,

o       fantastyczne,

o       społeczne,

o       filozoficzne,

o       patriotyczno – narodowe.

·         Dramat dla ludu – podobny do powiastki moralizatorskiej i obrazka obyczajowego.

 

à LITERATURA POPULARNA (ang. popular literature, fr. littérature populaire, niem. Trivialliteratur/Unterhaltungsliteratur).

·         Dziedzina twórczości literackiej obejmująca utwory przeznaczone dla szerokiego kręgu czytelników, nastawione na realizację ich potrzeb osobowościowych.

·         Dostarcza rozrywkę i silne przeżycia emocjonalne.

·         Wchodzi w kontakt z literaturą artystyczną i ludową wykorzystując jej dorobek.

·         Można ją podzielić na:

o       brukową,

o       trywialną,

o       tandetną,

o       straganową,

o       jarmarczną.

·         Kontekst pozaliteracki literatury popularnej stanowią dziedziny sztuki kultury popularnej:

o       Rozrywkowa produkcja filmowa,

o       Telewizja – seriale,

o       Estrada.

·         Do piśmiennictwa popularnego zaliczyć można:

o       senniki,

o       przepowiednie,

o       poradniki towarzyskie,

o       graffiti i druki użytkowe.

·         Populistyka jest działem folklorystycznej działalności człowieka.

·         Historia literatury popularnej:

o       STAROŻYTNOŚĆ:

§         Ustne relacje podróżników, marynarzy i kupców utrwalane w Odysei (fabularny prawzór powieści przygodowo-podrózniczej).

§         Memoraty – opowieści o zdarzeniach prawdziwych. Zostały przekształcone wg reguł folklorystycznych w fabulat (historię fikcyjną).

§         Mitologia i jej wielowersyjność.

§         Zjawiska symptomatyczne dla późniejszej literatury popularnej:

·         Ludzie mieszają się z bogami.

·         Przekazy mitologicznie przybierają charakter apokryficzny.

·         Miejsca zdarzeń wypełniają osoby fantastyczne.

·         Herosi są poddawani próbom odwagi i męstwa, wierności, odporności na trudy i niebezpieczeństwa.

§         Romans grecki (II w. p. n. e.) – klasyczny schemat historii miłosnej z wyznacznikami awanturniczej czasoprzestrzeni.

o       ŚREDNIOWIECZE/RENESANS:

§         Gatunki piśmiennictwa religijnego:

·         apokryfika,

·         hagiografia,

·         egzemplum,

·         misterium.

§         Apokryfy – opowieści dające człowiekowi zaspokojenie ciekawości (historie związane z NT i ST, nie do potwierdzenia ani historycznie, ani religijnie).

§         Fantastyka orientalna (Księga tysiąca i jednej nocy)

§         XIII – arturiański romans rycerski, opowieści karoliańsjie – przystosowane do możliwości recepcyjnych niewykształconych odbiorców.

§         Wynalezienie druku – komercjalizacja.

§         Dawne „reliktowe” gatunki przechodzą do obiegu najniższego (ludowego).

o       KOLEJNE WIEKI:

§         XIX/XX – rozwój beletrystyki i dramatopisarstwa.

§         Powstają gatunki stricte popularne:

·         powieść gotycka,

·         powieść o duchach, tajnych związkach, zbójcach, rycerzach średniowiecznych,

·         odmiany romansu sentymentalnego.

§         Schematyzacja i de schematyzacja doczesnych odmian oraz powstanie nowych.

§         XIX Anglia – powieść fantastyczna (fantastycznonaukowa) oparta na wzorach i inspiracjach powieścią gotycką (Frankenstein M. Schelley).

§         Wyparcie romansu rycerskiego przez przygodową powieść historyczną.

§         Powieść sentymentalna – melodramat, odmiany powieści miłosnej:

·         romans z życia wyższych sfer,

·         niemiecka powieść rodzinna,

·         powieść modernistyczna,

·         współczesna powieść erotyczna.

§         Ameryka – pojawia się western.

§         Francja, Anglia – powieści kryminalne (śledztwa, genialny detektyw).

§         Powieści o zaginionych cywilizacjach („powieści dżungli”).

§         Literatura popularna i fantasy.

§         Horror (Stevenson, Stocker).

§         Science fiction: prognozy futurologiczne i katastroficzne.

o       Po XIX w. wyłoniły się powieści:

§         wojenna,

§         szpiegowska,

§         polityczna (z kryminalnej),

§         gangsterska,

§         policyjna,

§         pornograficzna (literatura miłosna).

o       Teksty ludowe ulegające trawestacji literackiej (XIXw.)

o       Przejście utworów z wyższego obiegu do niższego, np. romans zbójecki i rycerski.

o       Repertuar piśmiennictwa „reliktowego”.

o       Powieść zeszytowa, seriale zeszytowe.

o       Popularne adaptacje filmowe (Fleming, King, Steel, MacLean).

·         Problem gatunków:

o       Różne koncepcje podziału literatury popularnej związane są z kręgami tematycznymi  - brak pojęcia odmiany gatunkowej w populistyce.

o       Gatunki przyjęte z piśmiennictwa wysokoartystycznego – powieść, opowiadanie (nowela).

o       Kryterium tematyczne.

o       Charakterystyczne rozwiązania fabularne.

o       Typy postaci.

o       Sposoby narracji i stylu.

o       Problematyka gatunkowa i systematyczna.

·         Produkcja, dystrybucja, odbiór.

o       Autor utworu popularnego realizuje potrzeby osobowościowe czytelników.

·         Ma zainteresować czytelników (przestraszenie, zabawa, zaciekawienie)

·         Realizuje potrzeby czytelnicze odbiorców.

·         Gwiazdy socjometryczne – ludzie, którzy gromadzą wokół siebie innych

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin